Gra Hiteki'ego

Stałeś na skraju lasu w okolicach Santalune. W dłoni trzymałeś PokeBall, do którego kilku chwil wcześniej wprowadził się nowy mieszkaniec - Phantump, który pomógł ci w dzieciństwie. Teraz mogłeś nazwać się pełnoprawnym Trenerem. Jednak ciebie od zawsze interesowało coś więcej niż walki i podróżowanie, aby zdobywać odznaki. Od najmłodszych lat chciałem poznawać stworzenia, które zamieszkiwały ten ogromny świat. Czytałeś dużo książek o pokemonach, a także przyglądałeś się dzikim okazom występującym wokół Santalune City. W pewnym momencie postanowiłeś zostać znanym Profesorem, takim jak na przykład profesor Oak. Chciałeś złapać oraz zapoznać się z w miarę jak największą ilością stworzeń żyjących na naszej błękitnej planecie stworzeniami. Phantump, którego złapałeś, był pierwszym krokiem do osiągnięcia postawionego przez ciebie celu. Wypuściłeś stworka z jego kuli na zewnątrz.
Phantump wykonał w powietrzu salto, po czym się uśmiechnął. Najwyraźniej cieszył się na nadchodzącą podróż. Słońce świeciło i wiał lekki, przyjemny wiaterek. Nie można było wyobrazić sobie lepszej pogody na rozpoczęcie podróży. Phantump odleciał kawałek dalej i zatrzymał się przy znaku z napisem "Droga 4". Pod nim znajdowały się dwie strzałki, jednak wskazywała drogę do twojego miasta rodzinnego, zaś druga prowadzić miał do Lumiose City.

O tak, w końcu wyruszę w podróż... złapię wiele pokemonów stoczę wiele walk... ale na razie stoję jak kołek na skraju lasu.
- Cóż Phantump, chcesz iść do Lumiose? - Lumiose to duże miasto, niekoniecznie sprzyja mi to, bo w dużych miastach zwykle jest mniej pokemonów, ale z drugiej strony stamtąd możemy iść dalej, zwłaszcza, że to zdaje się środek geograficzny regionu. Najpierw jednak wyjąłem pokedex i zeskanowałem mojego startera. Własna obserwacja to jedno, a jakie ciosy zna mój pokemon wolę wiedzieć z góry. Po chwili, gdy miałem już skan ducha zagadnąłem do niego.
- No to ruszamy, nie będziemy tu przecież tak stać. - Po tych słowach jak powiedziałem tak i zrobiłem, czyli ruszyłem drogą nr. 4 w kierunku Lumiose. Rozglądałem się bacznie dookoła drogi z wrodzonej ciekawości obserwując rośliny tam rosnące...a może i jakiś pokemon się tam ukrywa?

- Phan, phan. - odparł leśny duszek i ponownie wykonał salto w powietrzu.
Rozmyślałeś już o podróży do Lumiose City, jednego z największych miast w Kalos, stolicy wszelkiej nowoczesności oraz miejsce z chyba największą ilością sklepów, restauracji czy lokali usługowych w regionie. Wcześniej jednak wyjąłeś PokeDex i skierowałeś go na swojego towarzysza, aby dowiedzieć się o nim czegoś więcej. Po chwili na ekranie urządzenia pojawił się skan, a z głośnika wydobył się przyjemny kobiecy głos:
- Phantump, Pokémon Pieniek. Zgodnie ze starymi legendami, Phantump są duszami dzieci, które zmarły podczas zagubienia w lesie. Przejmują one i ożywiają stare, spróchniałe pniaki. Phantupmy preferują przebywanie w miejscach, które są opuszczone.
 
Phantump podleciał bliżej ciebie i spojrzał na ekran PokeDexu. Gdy zobaczył na nim swoją podobiznę, szeroko się uśmiechnął. Tak jak postanowiłeś, ruszyłeś w prawo, wprost do Lumiose City. Jednym z twoim postanowieni co do podróży było złapanie jak największej ilości pokemonów. Postanowiłeś zacząć od razu. Rozglądałeś się w okół, jednak nie udało ci się zobaczyć żadnego pokemona. Jedyne co udało ci się wypatrzyć to koszyk pełen jagód leżący pod drzewem. W żadnym wypadku nie wydawało się to podejrzane.
 
__________________
* Chciałbym, żebyś przejrzał ten temat i uzupełnił kartę o informacje wymienione w wyżej podanym wątku. Dziękuję :-)

No i oto ruszamy na wyprawę, która najpewniej odmieni moje, Phantumpa, oraz pewnie wielu ludzi i pokemonów których jeszcze nie znamy życie. Energia wręcz mnie rozpierała, przez co mój chód okazywał się być szybszy niż zwykle. Nie, żebym biegł, ale jednak spaceem tego nazwać się nie dało. Wydawało jakbym gdzieś się bardzo spieszył... i właściwie tak było. Śpieszno mi było do przygód i nowych pokemonów! A tu tylko kosz... cóż, jagody dobra rzecz, ale jednak... to dziwne, że jagody leżą sobie w koszu. Gdyby leżały na ziemi nie było by w tym nic dziwnego, ale... jednak ktoś musiał je zebrać i w tym koszu umieścić. Tylko po kiego grzyba zostawił kosz przy drodze? Toczyłem ze sobą małą batalię. Z jednej strony stał głos bardziej racjonalny, który informował, że powinienem się pośpieszyć by spokojnie dotrzeć do Lumiose i nie warto tracić czasu na jakiś koszyk z jagodami. Z drugiej zaś odzywał się niedorobiony poszukiwacz przygód, który jakimś dziesiątym zmysłem wyczuwał coś podejrzanego i upierał się, by zbadać dokładniej ten koszyk. Jak to zwykle bywa... zdrowy rozsądek przegrał.
- A co mi tam... - podszedłem do koszyka spodziewając się co najmniej wybuchu i rozejrzałem się po krzakach.
- Ej, jest tu kto? - Mruknąłem cicho i po chwili powtórzyłem głośniej. - Ktoś tu jest?

Twoja wewnętrzna ciekawość wygrała z głosem, który wręcz krzyczał do ciebie, żeby jak najszybciej dotrzeć do Lumiose. Podszedłeś bliżej, dosyć dziwnie twoim zdaniem wyglądającego, koszyka pełnego jagód. Znajdujące się w nim owoce były koloru niebieskiego z gdzieniegdzie znajdującymi się białymi kropeczkami. Krzyknąłeś, jednak żadna istota się nie odezwała. Ponownie spojrzałeś na koszyk. Wśród owoców zauważyłeś jakiś czerwony kolor. Wyjąłeś kilka jagód i zauważyłeś, że to PokeBall. Chwyciłeś kulę w dłoń i wyprostowałeś się. Phantump podleciał bliżej twojego znaleziska. Nagle usłyszałeś szelest za plecami. Odwróciłeś się i po chwili spomiędzy drzew wyleciał żółto-czarny pokemon.
- Bee, beedrill. - zabrzęczał stworek groźnie.
Phantump od razu chciał zaatakować, jednak latający stworek spojrzał na niego groźnie i lewitujący pniaczek schował się za tobą. Wydawało się, że pszczoła będzie chciała teraz zaatakować swój jedyny cel - ciebie. Nagle jednak pszczołę uderzyło coś z prawej strony. Twoim wybawicielem okazał się być brązowy, niewielki pokemon.
Oba stworki zaczęły walczyć. Phantump i ty przyglądaliście się pojedynkowi z wielkim zainteresowaniem. W pewnym momencie brązowy ptak cały otoczył się płomieniami i uderzył w żółtą pszczołę. Ta musiała przekalkulować sobie, że raczej nie ma większych szans w starciu z ognistymi atakami, bo uciekła znowu do lasu. Twój wybawiciel podleciał bliżej ciebie i uśmiechnął się do ciebie.
- Pidżi, pidgey. - zagruchotał do ciebie.

Pokeball? Osa? Kolejne wydarzenia następowały po sobie bardzo szybko, a ja stałem jak zamurowany i nawet nie zdążyłem zareagować na pojawienie się pokemona w czarne paski, kiedy nagle przyfrunął opierzony... wróbel? Chyba tak. Uratowany przez wróbla... ale mogło być gorzej. Wróbel z ognistym atakiem to jednak jest coś!
- Dzięki Pidgey, bez Ciebie było by ze mną i z Phantumpem słabo. Proszę, poczęstuj się jagodą. - Co prawda i tak nie moją... ale właściciela nie widać. W to, że był nim ten pasiasty insekt nie uwierzę! Teraz zajęło mnie jednak coś innego, a mianowicie ball, którego znalazłem w koszyku.
- A może.. - powiedziałem cicho i spróbowałem coś z niego wypuścić, o ile jest właściwie kogo wypuszczać...

Miałeś rację, wszystko działa się niesamowicie szybko. Jedno jednak było dla ciebie jasne, pokemon, który przyleciał i przepędził stąd żółto-czarną pszczołę, był twoim wybawicielem. Podziękowałeś mu za to.
- Pidgey, pidżi. - ponownie zagruchotał pokemon, najwyraźniej wdzięczny za twój komplement.
Ptak przyjął od ciebie jagodę, którą dałeś mu za uratowanie ciebie i Phantumpa od ataku agresywnego poke-robak, i zaczął ją jeść, uprzednio wylądowawszy na ziemi. Ty zaś wróciłeś do czerwono-białej kuli, którą znalazłeś w koszyku. Liczyłeś na to, że w środku znajdzie się jakiś pokemon, który wzmocniłby twoją drużynę. Niestety PokeBall był pusty.
- Pidżi, pidżi. Pidgey, pi, pidżi. - zaśpiewał ślicznie ptak, po czym uśmiechnął się do ciebie.

Pusty? Nieco się zmartwiłem, widząc, że w kuli jednak nic nie ma, ale cóż i tak bywa... z drugiej strony, przynajmniej mam pokeball. A właśnie...
- Pidgey, a może chciałbyś zostać moim pokemonem? Taki dzielny stworek jak ty na pewno przydałby się w mojej drużynie. Co ty na to? - Cóż, ten wróbelek już udowodnił swoją wartość bojową w starciu z Beedrill'em, a taki wojownik z pewnością nie raz jeszcze się przyda. Odetchnąłem więc głęboko czekając na reakcję pokemona na moje pytanie. Jeśli się zgodzi... będzie to właściwie mój pierwszy złapany w podróży pokemon... pierwszy pokemon pierwszego dnia. Tak, to mógłbym uznać za swego rodzaju sukces. Tymczasem jednak moją głowę zajmowało jeszcze jedno pytanie.. skąd on się nauczył tego ognistego ataku? Przecież był dzikim pokemonem, nie kupił sobie chyba TM w sklepie... a jednak ognisty cios u stworka tego gatunku do częstych nie należał...

Pidgey był lekko zaskoczony wysuniętą przez ciebie propozycją. To prawda, pomógł ci, ale najwyraźniej nie liczył na to, że będziesz chciał go wcielić do swojej drużyny.
- Pidżi, pidżi. - powiedział ptak podekscytowany, po czym wylądował na jednej z niższych gałęzi drzewa, idealnie naprzeciwko linii twojego wzroku.
Podszedłeś do pokemona z PokeBallem, który znalazłeś w koszyku. Przysunąłeś kulę bliżej ptaka, a ten dotknął ją swoją łapkę. Pidgeya został pokryty czerwonym światem, które po chwili zostało wciągnięte do PokeBalla. Kula w twojej dłoni machała się przez kilka chwil, po czym usłyszałeś kliknięcie. Oto i złapałeś swojego pierwszego pokemona!
Tak jak rozmyślałeś, dosyć dziwnym był fakt, że złapany przed chwileczką Pidgey znał ten ruch. Możliwe może być, że podpatrzył ten cios od jakiegoś innego pokemona, który wraz ze swoim trenerem przechodzili tutejszymi terenami, i po prostu sam, we własnym zakresie opanował ten ruch.

No tak czy inaczej, skąd by tego ataku nie  wziął... złapałem wreszcie pierwszego pokemona!
- Super! Phantump, mamy kolejnego towarzysza! - Złapać pokemona. Ta prosta wieść o tym, że mi się to udało sprawiła, że byłem po prostu prze szczęśliwy. Po chwili jednak przypomniałem sobie, co miałem robić... miałem przecież iść do Lumiose. A skoro tak to czas ruszać. Tak więc też zrobiłem, ruszyłem przed siebie do największego miasta tego regionu... właściwie, nigdy tam nie byłem, ciekawe jak tam będzie? Pewnie głośno, im więcej ludzi w jednym miejscu tym zwykle robi się głośniej... ale nic to, jakoś to przeżyję. Tymczasem wyjąłem mój notesik i spoglądając co kilka kroków na drogę zacząłem notować:
"Dzień pierwszy wyprawy, godz..." tu przerwałem i zastanowiłem się... która jest właściwie godzina? Hm... nie ważne. "Godziny popołudniowe. Przy drodze nr. 4 napotkaliśmy wraz z Phantump dzikiego Beedrilla. Pokemon okazał się być agresywny i próbował nas zaatakować. Niespodziewanie z pomocą przyszedł nam dziki Pidgey, który podjął walkę z poke-osą. Pidgey okazał się znać atak typu ognistego i przegonił Beedrilla. Wskazuje to w sposób oczywisty na fakt, że albo Beedrill atakował nie pod wpływem instynktu terytorialnego, ale pod wpływem rozumu (i z tego samego powodu wycofał się z walki, gdy zobaczył, że może się ona dla niego źle skończyć), albo jego instynkt samozachowawczy jest silniejszy, niż ten, który nakazał mu zaatakować." Pod tą krótką notatką zacząłem szkicować Beedrilla, wciąż idąc powoli ścieżką.

Phantump był wyraźnie zadowolony, jednak nie wiedziałeś czy to było spowodowane dołączeniem do was nowego członka, czyli Pidgeya, czy po prostu cieszył się, bo ty byłeś wesoły. Po krótkiej przerwie, wróciliście na poprzedni tor swojej podróży, ku Lumiose City. Podczas marszu wyciągnąłeś notes i zacząłeś opisywać wydarzenia kilku poprzednich minut. Pod zapiskami postanowiłeś naszkicować Beedrilla, którego udało się przegonić Pidgeyowi. Szło ci całkiem nieźle i nie zauważyłeś nawet jak minęła ci prawie połowa drogi do kolejnego miasta. Gdy schowałeś swój notes, zauważyłeś, że nieco zmieniło się otoczenie. Zamiast znajdować się na polnej drodze, która przecinała las, byłeś teraz na pięknej łące, pełnej kwiatów. W oddali mogłeś zauważyć pierwsze zabudowania.
- Cześć. - usłyszałeś gdzieś z boku.
Odwróciłeś się i zauważyłeś dziewczynę w czarnej spódnicy i białej koszuli z krawatem w tym samym kolorze co dół jej ubioru. Obok niej stał niewielki pokemon, który wyglądem przypominał szmacianą laleczkę ubraną w białą sukienkę.
- Jestem Yuzuki, - przywitała się z tobą - też zmierzasz w stronę Lumiose City?
Phantump podleciał bliżej dziewczyny i zaczął krążyć wokół niej. Yuzuki to rozbawiło.
- Twój stworek jest naprawdę uroczy. - powiedziała z wielkim uśmiechem na ustach. - Jesteś trenerem, prawda? Co powiedziałbyś na mały pojedynek?


~ Wygląd Yuzuki

Kiedy wyrwałem się z zamyślenia byłem nieco zdziwiony wyglądem drogi. Nie to, żeby dziwiła mnie łąka... no łąka, jak łąka. Bardziej chodziło o to wrażenie, trochę, jakby się człowiek teleportował. W jednej chwili idziesz przez las, zaczynasz coś pisać w notesie i po chwili bach! Jesteś na łące! Tym bardziej zdziwił mnie ludzki głos. Odwróciłem się i odruchowo odpowiedziałem "cześć" na powitalne słowa nieznajomej. Bardziej od niej samej zainteresował mnie jej pokemon... jak one się nazywały... pamiętałem, że to dosyć rzadki stworek występujący głównie w Hoeen, choć spotykany także w Sinnoh, miał chyba dwie drogi ewolucji, ale jak on się nazywał... no wyleciało mi z głowy! Phantump zaś, zdaje się również miał w sobie coś z obserwatora bo od razu zaczął analizować wygląd Yuzuki, przynajmniej mi to tak się skojarzyło.
- Tak, też idę do Lumious i nazywam się Hiteki. Nie jestem jednak trenerem, tylko hodowcą. - Odpowiedziałem na słowa dziewczyny i po kilku sekundach namysłu dodałem. - Mimo to jednak chętnie zmierzę się z tobą w pojedynku.

- Miło mi ciebie poznać Hiteki. - Yuzuki uśmiechnęła się. - Moja Kirlia, jako że jest pokemonem Psychicznym, ma przewagę nad twoim Phuntumpem. Użyję innego pokemona.
Dziewczyna sięgnęła do swojej torby i wyciągnęła z niej kulę, z której wypuściła kolejnego pokemona. Był to mały zielony stworek z liściem na głowie i ciemnozielonymi kolcami, trochę przypominającymi naszyjnik, wokół szyi
- Chiko, chiko. - odezwał się stworek.
- Zatem będzie to walka Phantump kontra Chikorita. - powiedziała dziewczyna. - Możesz zaczynać Hiteki.

Oho... chyba dziewczynie coś się pomieszało. Ja odkąd zacząłem interesować się pokemonami i poznałem podstawowe zależności między typami zawsze sądziłem, że to duchy mają naturalną przewagę nad psychicznymi pokemonami, a nie odwrotnie. Czyżby powiedziała to tylko dlatego, by nie wyjść na tchórza, ale jednocześnie nie narażać swojego pokemona na trudną bitwę? Cóż... albo to ja się pomyliłem... chociaż tak właściwie bez względu na typ Kirlia mogła być groźna. Przeszła w końcu ewolucję, bo tego, że Ralts był jej podstawową formą byłem pewny. Oznaczało to tylko tyle, że musiała mieć już jako takie doświadczenie - w przeciwieństwie do mojego startera który tak jak i ja był bardzo początkujący. Zresztą, trzeba skupić się na pojedynku. Pojedynku, który Phantump stoczy z Chikoritą. Z ciekawości szybko zeskanowałem startera z odległego Johto i w końcu odpowiedziałem Yuzuki.
- Dobrze, zatem walczmy. Phantump, gotowy? Zacznij od razu od confuse ray! - Oszołomienie było złośliwym statusem i zamierzałem to wykorzystać w jak największym stopniu. Miałem jednak niemiłe przeczucie, że i Chikorita może zechcieć coś pozmieniać przy statusie Phantumpa.
- Następnie przejdź do ofensywy i uderz w Chikoritę frontalnym tackle! Potem szybko oddal się od niej i zacznij nad nią krążyć pogłębiając jeszcze jej oszołomienie. Raz za razem posyłaj w jej kierunku shadow balle. Pamiętaj, by bez przerwy być w ciągłym ruchu by utrudnić jej wyprowadzanie celnych ataków!

Status:
Phantump - ---
Chikorita - ---

Hm... pokemon Yuzuki był zwinniejszy niż by się mogło wydawać. Oczywiście działało to na naszą niekorzyść, ale generalnie Phantump radził sobie nie najgorzej...
- Mały nie poddawaj się! Postaraj się raz jeszcze trafić w Chikoritę confuse ray! Jeśli znów uda jej się zrobić unik to uderz ją bulldoze i znowu zaatakuj confuse ray. Potem zaatakuj shadow ball i od razu po tym tackle! Oczywiście nadal lataj z miejsca na miejsce i nie daj się łatwo trafiać, najlepiej też nie zbliżaj się do niej bez powodu! - Hm... trochę brakowało Phantumpowi ataków dystansowych, samym shadow ball wiele nie zdziałamy, ale lepsze to niż nic...
- Potem dalej atakuj shadow ball z dystansu, a jeśli Chikorita otrząśnie się z oszołomienia to po raz wtóry confuse ray!

Status:
Phantump - ---
Chikorita - ---

No, nie powiem, jest ciekawie, a Chikorita zaskakuje mnie coraz bardziej. Jej solarbeam okazał się być bardzo silnym atakiem, ale nie poddamy się!
- Phantump, raz jeszcze Confuse Ray! Słuchaj, bądź co bądź jesteś zwinniejszy od przeciwnika. Nie wiem, czy szybszy, ale twoja lewitacja daje Ci więcej możliwości uniku, więc wykorzystaj to i rób uniki, nie daj się trafić! Sam zaś odgryzaj się pojedynczymi shadow ball! - Ot taka taktyka komara. Małe to, wkurza, lata, kąsa raz na jakiś czas, ale trafić się tego nie da, a jak już ugryzie to może naprawdę zaboleć!... taka taktyka jednak nie miała racji bytu na dłuższą metę, bo pokemon za szybko by się zmęczył, a więc trzeba było wymyślić coś innego. Na razie jednak niech Phantump kupi mi trochę czasu.

Status:
Phantump - ---
Chikorita - ---