Safari Sigmy

- Przykro mi kolego, ale nie mogę Ci pomóc w tym momencie, jeśli moja Wurmple zobaczyłaby Ciebie, została by z Ciebie krwawa miazga, także idź szukaj gdzieś indziej uległej samicy, bo tutaj niestety Ci nie pomogę, bywaj zdrów.
Po tych słowach staram się uspokoić, a jeśli ten nadal będzie tu siedział i nie przeszkadzał, to w duszy z tym, ale jeśli będzie siedział i przeszkadzał, to Elekid wydaje mi się, będzie zadowolony z możliwości porozmawiania z kolegą.

14. Swoją drogą... zapomniałem powiedzieć, że za maltretowanie pokemonów na safari można dostać karę? Oh... wait... W każdym razie pokemon dał sobie siana i poszedł, podczas gdy nad twoją głową usiadło niewielkie stadko Pidgey'i. Ptaki siedziały spokojnie i celowały w ciebie z odbytów, to tylko kwestia czasu aż pójdą pierwsze pociski.

Chodu!
Szybkim susem ruszam przed siebie, aby uniknąć obrażeń ze strony odchodów tych ptaków, ale no nic, trzeba działać szybko. Staram sie obejrzeć jak to wgl wygląda i poszukać wśród nich lidera, ale nie, lepiej nie. Biegiem w drugą stronę!

Czym prędzej opuściłeś to miejsce i znalazłeś się poza zasięgiem pokemonów. Na szczęście ani ty, ani Elekid nie oberwaliście białym pociskiem. No... ewentualnie fioletowym, w zależności od ostatniego posiłku. Odetchnąłeś z ulgą, ale zdałeś sobie sprawę, że i tym razem nie jesteście sami.

Proszę bardzo, kolejny wesoły stworek. Patrzę na niego i myślę sobie, że taki to ma dobrze. Nie musi się martwić podatkami, rządem, niczym szczególnym. Zeskanuję go dla zdobycia informacji o nim, może jest to jakiś niezwykły jegomość.
- Patrz Rajin mamy towarzystwo.
Uśmiecham się wykazując sympatie i dobre zamiary.

16. Zeskanowałeś stworka, żeby dorobić prowadzącemu pracy... ale nie masz co się martwić bo jak widać to dość ciekawy stworek. W każdym razie pełzał sobie w kółko po czym w końcu się zatrzymał i zaczął przeżuwać źdźbło trawy.

Obserwuje go dokładnie, ale widzę już, że nie jest to byle pokemon. Siedzę i patrze co robi, a poza tym ciesze się odpoczynkiem bo niedługo trzeba zmieniać otoczenie.
- Co tam Sewaddle? Masz ochotę na trochę pokekarmy?

17. Pokemon sobie jadł i jadł, a ty zaproponowałeś mu nowy rodzaj posiłku. No nie powiem, jedzenia to on miał tu pod dostatkiem i bez tego, ale postanowił spróbować też czegoś nowego. Pokemon podszedł do ciebie i zaczął skubać kawałeczki karmy.

- Jedz na zdrowie przyjaciółko, Elekid, odpocznijmy sobie jeszcze trochę, mam nadzieję, że ten odpoczynek dobrze nam zrobi.
Siedzę dalej pod drzewem i odpoczywam sobie na spokojnie, obserwując kątem oka jak zachowuje się Sewaddle.

1. Sewaddle wcinała karmę, ale nie zajęło jej to dużo czasu. Robak po tym zwinął się w kłębek, zrobił fikołka, albo raczej przetoczył się jak mała opona. Po chwili upadł na bok i zaczął się śmiać po swojemu sam do siebie.

- Wesoła jesteś, spróbujesz jeszcze raz może, albo jeszcze lepiej Elekid dawaj my też trochę się po gimnastykujemy.
Wstaje i zaczynam robić skłony i przysiady, aby przygotować się do przewrotów. Trochę ruchu mi się przyda, a przy okazji rozbawię trochę Sewaddle.

2. Pokemon zaczął się kulać, bo właściwie nie miał do dyspozycji zbyt wielu innych ćwiczeń. W końcu postanowił wymyślić coś nowego! Wystrzelił prosto w gałąź nad nim wiązkę sieci i zaczął się na niej podciągać i opuszczać, co wyglądało całkiem zabawnie. W końcu Sewaddle upadła na ziemię z małej wysokości i znów zaczęła piszczeć coś wesoło.

- Wesoła koleżanka, Elekid idź do Sewaddle, pobawcie się razem. Widać, że potrzebuje trochę towarzystwa, a w sumie my nie mamy nic do roboty innego.
Obserwuje jak pokemony się bawią i zastanawiam się czy spróbować ją złapać.

3. Pokemony bawiły się w coś na kształt berka. Znaczy się, Sewaddle próbowała złapać Elekda a ten co jakiś czas udawał że w ogóle istnieje szansa na to, że uda jej się to. W tym czasie miałeś sporo powodów do myślenia. W każdym razie, co zrobisz zależy wyłącznie od ciebie.

Nie jest to jeszcze moment by przeszkadzać pokemonom, niech się bawią. W każdym bądź razie przyda im się trochę zabawy, przecież to jest najważniejsze w tym momencie, dla trenera powinno być kluczem to, żeby jego pokemony miały godne możliwości rozwoju.

4. Tak pięknie powiedziany sposób na rozciągnięcie safari. Zwłaszcza, że te najciekawsze stworki są dalej warto czasami poleniuchować. W końcu oba pokemony wymęczone zabawami usiadły na trawie i oddychały głęboko jakby przebiegły maraton. Właściwie to bardziej zmęczona była Sewaddle z krótkimi nóżkami, ale ci...

- I jak Elekid, Sewaddle nadaje się jako przyjaciółka? Widzę, że nieźle się zziajaliście, ale teraz odpocznijcie sobie. Sewaddle jak Ci się podobała zabawa?
Pytam się pokemonów o ich samopoczucie, mam nadzieję, że raczej dobrze się bawiły i teraz będą mogły posiedzieć spokojnie.

5. Pokemony pisnęły radośnie, w końcu oba się ubawiły. To chyba oznacza tak. W każdym razie, siedzieliście tu już tak długo, że z krzaków wyszedł inny pokemon.
Seedot spojrzał na was lekko zaniepokojony waszą obecnością. Zrobił minę z serii "co wy tu robicie" i cofnął się o kilka kroków.

- Spokojnie przyjacielu, tylko sobie spokojnie siedzimy i trochę zabijamy czas starając się poprzez zabawę rozładować stres. Nie jesteśmy wrogami, możesz czuć się bezpiecznie i jeśli chcesz przejść dalej.
Obserwuję pokemona i nie dziwie mu się nic, a nic, w końcu nie codziennie spotyka się ludzi w Safari.

6. Pokemon spojrzał na ciebie spode łba i uciekł. Poszedł w długą i tyle go widziałeś. Seedot podskoczył w miejscu i zniknął w krzakach. W każdym razie, Sewaddle spojrzała na was pytająco? I co teraz? Chyba trzeba już się rozejść... albo i nie.

- No właśnie, w sumie nigdy się nie spodziewałem, że taki pokemon jak Ty może, aż tak mi zaimponować Sewaddle, to co powiesz na to, żebyś dołączyła do mnie? W sumie co ty na to Elekid? Przyda nam się ktoś tak związany z naturą.
Uśmiecham się i kładę przed Poke-Robakiem Pokeball.

7. Pokemo słuchał was dokładnie. Chwilę wahał się, obrzucał was badawczym spojrzeniem aby w końcu zdecydować się na jakiś ruch. Podszedł do kuli i stuknął ją lekko głową, po czym zniknął w czerwonej poświacie. Sekundę później rozległo się głośne "DING" które oznajmiło powiększenie drużyny o nowego pokemona.

- No Elekid, w takim tempie to niedługo nasza drużyna będzie składała się z samych mieszkańców tego lasu, ale to nie problem dla nas tak sądzę. Teraz trzeba poszukać kogoś silniejszego. Przejdźmy się w głąb lasu i zobaczmy co kryje się w środku.

8. Co się kryje? To się dopiero okaże. W każdym razie, na chwilę obecną chowa się bardzo skutecznie. Pokemony gdziekolwiek były, nie mogłeś ich dostrzec. Dookoła nie było nic, co mogłoby stanąć do walki, chyba że byś chciał walczyć liśćmi albo gałązkami.

- Widzisz Elekid, nic się nie dzieje, mam wrażenie, że tam coś czeka na nas, tylko jeszcze nie wiem co. Ruszmy się trochę szybciej, może nawet przebiegnijmy się. Co ty na to?