Przygoda The Coon

Poczułaś jak mroźny wiatr targa twoje włosy i szczypie cię w policzki. W powietrzu można było wyczuć słonawy smak wody morskiej. Co więcej, do twoich uszu docierały stłumione odgłosy wzburzonych fali rozbijających się o brzeg. Z pewnością znajdowałaś się nieopodal morza lub nawet oceanu.
Uchyliłaś lekko oczy. Leżałaś pod rozłożystym drzewem, a otoczenie rozświetlał jedynie księżyc, który widniał na niebie. Nad tobą pochylała się zmartwiona Sneasel, która właśnie zamierzała okryć cię kurtką wyciągniętą z plecaka.
Zaraz potem wszystko zaczęłaś sobie przypominać. O decyzji rudej małpy, o tym jak bardzo nie chciałaś opuszczać swojego domu, aż w końcu o tym, jak potraktowała cię Lorelei. Musiała cię jakoś ogłuszyć, a potem wywiozła cię tutaj. Właśnie, tutaj, czyli gdzie właściwie? Nigdy nie byłaś w tych okolicach. Na pewno to nie było twoje rodzinne miasteczko ani najprawdopodobniej nawet wyspa. Nie opuszczało cię również wrażenie, że ktoś cię wciąż obserwuje.
W pewnym momencie z ciemności wyłoniły się czyjeś czerwone ślepia, o mało nie przyprawiając cię o zawał. Mimo że przez chwilę strach zmroził ci krew w żyłach, cała sytuacja zakończyła się dla ciebie pomyślnie, gdyż szkarłatne oczy okazały się zależeć do niewielkich rozmiarów sówki, która była przerażona bardziej od ciebie.
Odetchnęłaś z ulgą.
Spokojem nie mogłaś się jednak zbyt długo nacieszyć, ponieważ zaraz później twoja Sneasel zaczęła się dziwnie zachowywać. Wykonała jeden, pełen obrót dookoła własnej osi, a następnie utkwiła wzrok w pobliskich krzakach. Budziła wrażenie niezwykle zdenerwowanej. Najwyraźniej coś kryło się w zaroślach. I kilka sekund później twoje obawy zaczęły się potwierdzać, gdyż dostrzegłaś nagły ruch gałęzi. Tym razem to nie mógł być jakikolwiek ptak, było to coś znacznie większego. A kto wie, może to nie ciebie, a właśnie tego czegoś przestraszyła się sowa?