Safari Wojas021

Dobra, jak nie kijem to pałą.
- Dosyć! Koniec tej walki! - wrzeszczę stanowczo na pokemony - Na prawdę musicie być tak uparci by się bić zamiast normalnie rozwiązać swoje problemy? - pytam pokemony.

11. Jeśli twoje słowa miały być pałką to były spróchniałym, popękanym kijkiem. Nic nie dały, zwłaszcza, że nikt cię nie słuchał. A małe stworki w ferworze walki pewnie nawet nie słyszały cię.

No cóż ja już nie mam siły do tych pokemonów. Czego by nie spróbować to kończy się fiaskiem. Trzeba zatem poprosić o pomoc Combuskena.
- Weź ich rozdziel. A jak będą przy tym jakies problemy to nie zawahaj się ich zaatakować. Na początek postaraj się rozdzielić ich za pomocą embera.

12. Ta metoda odniosła znacznie większy sukces ze względu na to, że Turtwig, najbardziej zawzięty z tej pary wystraszył się nieco silnego ognistego ataku. Przynajmniej dla nich był silny. Stworki zaczęły zastanawiać się nad ucieczką ale chyba chciały sprawdzić o co ci chodzi.

Podchodzę do maluchów i kucam przed nimi.
- Witajcie. Ja przybywam w pokoju. - zwracam się do nich i częstuję je karmą. Mam nadzieję, że teraz Turtwig się nie wtrąci. - Widzę, że nieźli z was wojownicy. Macie potencjał by stać się kimś wielkim. Z waszym nastawieniem możecie zajść daleko, a jeśli chcecie to ja mogę wam w tym pomóc jeśli do mnie dołączycie. - staram się przekonać pokemony do dołaczenia do mnie.

13. Pokemony spojrzały na karmę i prychnęły jak jeden mąż. Może i były głupimi zwierzątkami ale nie są sprzedadzą się za jedzenie. Urażone stworki odwróciły się do ciebie zadkami olewając cię totalnie za to zagranie.

- Ej, ja wcale nie chciałem was przekupywać. Po prostu sądziłem, że po walce będziecie głodni więc w międzyczasie, gdy ja do was mówiłem mogliście coś zjeść. - staram się wytłumaczyć pokemonom. Jeśli jednak będą uparte to będę musiał szukać innych stworków tego gatunku.

14. Tylko czy aby masz pewność, że znajdziesz ich więcej? W końcu to bardzo rzadkie pokemony. Lecz miałeś tyle szczęścia, że oba odwróciły się do ciebie z zamiarem ewentualnego wysłuchania twoich słów.

Odetchnąłem z ulgą. W sumie mi też nie bardzo chciało się już uganiać po tej strefie w poszukiwaniu kolejnych stworków z ich gatunku.
- A więc przejdę może do rzeczy. - zwracam się do pokemonów - Moim celem jest wygranie w każdej dostępnej lidze pokemon. Aktualnie posiadam 4 odznaki. Poszukuję pokemonów, które są na tyle silne, by mi w tym pomóc i nie wymiękną w starciu z pokemonami liderów. Przykułyście moją uwagę więc jeśli chcecie się sprawdzić w poważnej walce to mam tu dla was po jednym ballu. To jak? - pytam wyciągając safari balle i kładąc je przed pokemonami.

1. Pokemony spoglądały na ciebie niepewnie, ale w końcu zgodziły się do ciebie dołączyć. Pokemony spojrzały na siebie po czym skinęły głową na znak, że możesz użyć na nich tych kul. Tak więc czas działać.

Uff nareszcie. Dotykam zatem pokemony ballem i czekam na efekt. Jeśli się złapią to zabieram manatki, żegnam się z towarzyszem i wychodzę z safari.

2. Dotknąłeś poki kulkami, a po chwili czerwone światło wciągnęło je do środka. Po kilku bujnięciach udało ci się złapać pokemony. Tak więc osiągnąłeś wszystko czego potrzebowałeś. Jako, że skończyły ci się pokeballe musisz opuścić tą strefę. Rosły strażnik odprowadził cię do bramy i w ten oto sposób zakończyła się twoja przygoda na Kwiecistej Łące.