I wanna be the very best

Jakby to powiedział Ninjor: "Wasza podróż właśnie się zaczyna". To właśnie był ten moment, gdy po otrzymaniu od profesora Sycamora swoich pierwszych pokemonów, wyruszaliście w pełną niezwykłych przygód podróż. Niby nic niezwykłego, wszak wiele osób w waszym wieku, a nawet młodszych wybierało się w drogę prowadzącą do wiecznej chwały... Albo i nie. Nie każdemu wystarczało talentu, aby osiągnąć zamierzony cel. Część z nich była zwyczajnie dobra i nic ponad to. Zdarzali się też osobnicy, którzy całkowicie nic nie byli w stanie osiągnąć, choć czasem mówi się, że po takich osobnikach można się spodziewać wszystkiego. Ty wraz ze swoją towarzyszką wyruszyliście z nadzieją bycia kimś ponad przeciętnym. Nie chcieliście być jedynie dobrzy. Pragnęliście być najlepsi. Któż wie jednak jak potoczą się wasze losy, wszak zależą one tylko od was. Przechodziliście obok pola walki, które to przykuło uwagę twojej towarzyszki.
- Hej, skoro mamy już swoje pokemony to może je sprawdzimy w boju? - zapytała spoglądając na ciebie maślanymi oczami. Widać miała wielką ochotę na stoczenie pojedynku.

Na wasze szczęście nikt w tym momencie nie pojedynkował się na stadionie. Cały był tylko i wyłącznie dla was. Cate zajęła miejsce po przeciwnej stronie pola, które prezentowało się najzwyklej w świecie. Była to kilkudziesięciometrowa ubita przestrzeń ziemi bez żadnych udogodnień czy czegoś innego co mogłoby w jakikolwiek sposób przeszkadzać lub pomagać w walce. Wypuściłeś swojego pokemona, który stanął gotów do walki, ale przed samym jej rozpoczęciem musiałeś go przeskanować. Oto co pokazał ci pokedex:
Twoja towarzyszka zrobiła to samo ze swoim Fennekinem, po czym mogliście przystąpić do pojedynku.
- Skoro chcesz, żebym zaczęła to proszę bardzo. Fennekin ember! - krzyknęła do swojego pokemona, a ten z impetem ruszył na Froakkiego.

-Wave unikaj ataków Fennekin i wykorzystaj Frąbelki, by unieruchomić ją! Następnie użyj Growl, podczas biegu i wyskocz wysoko w górę! Wykorzystaj to, że lisiczka będzie mieć utrudnione poruszanie się i wystrzel w jej kierunku falę Bubble! Każdy atak z jej strony traktuj jak potencjalny pociąg, uciekaj od niego zdala!-powiedziałem Froakie'mu i obserwowałem rozwój wydarzeń. Może kiedyś zostanę liderem sali, więc trzeba się szykować na każdy przebieg wydarzeń.

Walka wcale nie zapowiadała się na tak łatwą jak na początku można by przypuszczać. Mimo przewagi typu ze strony Froakkiego, Fennekin wcale nie zdawała się być gorsza. Instruowana przez swoja trenerkę doskonale poradziła sobie z uniknięciem piany posłanej w jej stronę przez Froakiego, a następnie skutecznie wykonała scratch w momencie, gdy wodna żabka obniżała jej atak. Nie zdążyła jednak zbyt szybko odskoczyć, przez co oberwała bubble, ale szybko odpowiedziała na to swoim emberem, po czym zmniejszyła obronę żaby używajac tail whip.

Froakie: 66% - Def
Fennekin: 70% -Atk

Tego właśnie spodziewałem się po Cath. Jest świetna w tych sprawach. Ale ja nie dam się tak łatwo.
-Wave! Skup się i używaj Growl przeciwko Fennekinowi, a gdy tylko zbliży się choć na moment wykonaj Bubble, by ostudzić jej zapał!- powiedziałem do pokemona i przemyślałem dokładnie strategię, po czym rozejrzałem się po arenie. Nie było tu nic ciekawego, więc może zróbmy tutaj lekki bałagan.
-Wave, wystrzel Bubble w podłoże i nawilż je, aby zrobić tu trochę błotka, porozrzucaj też frąbelki, aby utrudnić Fennekinowi poruszanie się. Potem wyskocz jak najwyżej i wystrzeliwuj salwami Bubble, nie daj liskowi ani na chwilę odetchnąć! -powiedział do pokemona.
Wierzyłem, że da radę wykonać tak rozbudowany manewr, w końcu jest zwinny jak mało kto.

Kombinowanie w prowadzeniu walki nieźle się opłaciło. Rozmieszczenie na arenie błotnych stawów i piany, która wytwarzała twoja żaba utrudniały poruszanie się Fenekkinowi. Pokemon lis bojąc się, że ubrudzi swoje lśniące futerko omijał pierwszą pułapkę szerokim łukiem, a frąbelki kleiły jego łapki do podłoża. Uwolnienie zajmowało Fenkowi sporo czasu. Froakie miał zatem całkiem sporo czasu na dokładne wykonanie ataków. Choć i Fenekkin nie pozostawała od tak bez ataku ze swojej strony.

Froakie: 46% - 2Def
Fennekin: 37% - 2Atk

-Wave, świetna robota! Teraz tylko utrzymaj ten rytm bitwy i skup się na bezpośrednim ataku na Fennekin, wykorzystaj błoto i wpadnij w poślizg, wykorzystaj to jako ślizgawkę i stwórz jej jak najwięcej, ślizgaj się i używaj Bubble z każdej strony, by opakować lisicę wodą, potem użyj Growl i uderz w odpowiednim momencie Pound! Potem wykorzystaj niedawno poznane Toxic Spikes i celuj nimi prosto w Fennekina! Następnie manewruj po polu tak, by wystrzelić kolejną salwę Bubble w kierunku przeciwnika!-powiedziałem do towarzysza i mrugnąłem do dziewczyny. Świetnie walczy, trzeba to przyznać. Ale ja się łatwo nie dam.

Pomysł z wykorzystaniem błota do poślizgu był połowicznie dobry. O ile w pierwszej fazie, gdy Froakie z rozpędu wpadł w błoto faktycznie poślizg był bardzo efektywny, o tyle kolejne poślizgi... Cóż Froakie upadał raz po raz. Błoto to jednak nie lód. Fenekkin nie pozostawała bezczynna w tym momencie i z daleka atakowała twojego pokemona emberem. Froakie był w tym momencie bardzo łatwym celem. Żabka w końcu wydostała się z błota, ale przeciwniczka skutecznie uskoczyła przed bubble. Dalej obydwa pokemony obniżyły swoje statystyki, a następnie wymieniły się atakami pound i scratchem. Gdy Froakie użył toxic spikes lisek wykorzystał to do zbliżenia się i ponownego ataku scratchem. Następnie obydwa pokemony wyprowadziły swoje najsilniejsze ataki, które zderzyły się mniej więcej pośrodku. Wybuch zakrył walczące pokemony, a gdy kurz całkowicie opadł na arenie leżały w znacznej odległości od siebie dwa padnięte ze zmęczenia pokemony.

Cytat :

Froakie: 80% exp

- Cóż było nieźle, ale chyba musisz jeszcze sporo potrenować. - rzekła dziewczyna podając swojemu pokemonowi jakiś owoc, który ten ze smakiem zjadł, a następnie i tobie rzuciła jeden - Masz, to Oran Berry, przywróci twojemu pokemonowi siły na tyle, aby mógł się jako tako poruszać. Jednak bez wizyty w centrum pokemon raczej nie będzie zdolny do kolejnych wysiłków.
Fenekkin po chwili już jęzorkiem czyścił swoje żółciutkie futerko. Gdy tak zbieraliście się do dalszej drogi po skończonej walce, obok pola walki w ekspresowym tempie przejechał policyjny motocykl, a za nim kilka radiowozów na sygnale.
- Ciekawe dokąd jadą? - zastanawiała się Cathy spoglądając w dal za jadącymi pojazdami.

Wziąłem jagodę i podałem ją Wave. -Świetna bitwa druhu!- powiedział do towarzysza i wrócił go do balla. Spojrzawszy na przejeżdżający motocykl i radiowozy na sygnale, po usłyszeniu pytania dziewczyn lekko ironicznie odrzekł -No na pewno jadą na wyprzedaż babeczek- zaśmiał się i ruszył na nogach o własnych siłach w stronę, w którą jechała policja -Idziemy to sprawdzić? - spytałem i kontynuowałem chód w ustalonym kierunku.

Pamiętaj, że to ty grasz, więc staraj się pisać odrzekłem, zaśmiałem itp. No i o regulaminowych 10 linijkach w poście, będę teraz tego pilnował.

Catherine wykrzywiła lekko usta na twojego suchara. Cóż będziesz jeszcze musiał nieco poćwiczyć nad swoimi żartami. Gdy zapytałeś o to, czy ma ochotę się tam udać i sprawdzić co się dzieje odpowiedziała radośnie:
- Jasne, zobaczmy co w trawie piszczy.
Twoja towarzyszka od razu narzuciła mocne tempo tak, że z trudem mogłeś iść z nią ramię w ramię. Chciała jak najszybciej znaleźć się na miejscu, aby nic jej nie ominęło, a w każdym razie jak najmniej. Po drodze nic się specjalnie nie działo, gdyż trzymaliście się tej samej trasy, którą dosłownie przed chwilka śmignęły radiowozy. Po jakichś 30 minutach byliście na miejscu. Wszystkie pojazdy policyjne, które was minęły zebrały się właśnie tutaj, w pobliżu wspaniałej willi z jeszcze wspanialszym ogrodem pośrodku którego stała sobie fontanna. To właśnie przy niej rozgrywała się cała akcja. Otoczony został tam jakiś młodzieniec ubrany dość dziwnie jak na miejscowe standardy.

Spoiler:

- Niech pani coś zrobi sierżant Jenny, zaraz rozwali mi cały ogród! - gorączkował się jakiś dosyć gruby facet pod wąsem ubrany w szlafrok. Faktycznie, ogród wokół fontanny był w dosyć opłakanym stanie, a obok tajemniczego gościa leżały dwa Houndoomy rozłożone na łopatki, zaś przy nim samym lewitował sobie Hydreigon.
- Proszę się poddać! Podnieś ręce do góry i powoli odwróć się w stronę fontanny! Inaczej będziemy zmuszeni użyć siły! - mówiła do megafonu sierżant Jenny, ale nieznajomy jakby nic sobie nie robił z tego całego zamieszania jakie wywołała jego osoba.

Oho... widzę  nieciekawie... szkoda, że nasze pokemony są wyczerpane... A ten idiota bawi się w najlepsze... ten Hydreigon może sprawić nie lada problem, ale na pewno znajdziesz się sposób, by coś wskurać przeciwko niemu.
Po chwili namysłu zapytałem się Catherine:
-Cath... jak daleko jest centrum pokemon?-spytał Morph i rozejrzał się dookoła, w poszukiwaniu innego sposobu na pokonanie dziada, który demoluje ogród grubego zboczeńca w szlafroku.
-Zabierz nasze pokemony do centrum, a ja postaram się coś wymyślić... jak zwykle policja nic nie umie zrobić-zaśmiał się szyderczo. Z drugiej strony... Po co wezwali kilka radiowozów i motocykl na pokonanie jednego goś..... MOTOCYKL? Pomyślałem sobie, że nikt się chyba nie obrazi, jak go pożyczę. Wsiadłem na motocykl wycelowałem dokładnie, a jako obeznany w jeździe tą maszyną wyskoczyłem wzwyż prosto na Hydreigona i jego trenera, po czym wziąłem rolkę policyjną i związałem ich, by na chwile ich uziemić. Potem wycofałem się na bezpieczną odległość i trzymałem sztylet w gotowości, w razie gdyby Cath się nie wyrobiła z powrotem z pokemonami na czas.

Zapewne, gdyby to wszystko było takie łatwe i proste jak by się mogło wydawać nie przyjechałby tu praktycznie cały zastęp miejscowej policji. Postanowiłeś pomóc w dosyć... niecodzienny sposób. Nie spodziewałeś się, że niesie to ze sobą pasmo kłopotów. Uprzednio jednak oddałeś swoje pokemony towarzyszce.
- Ale...! - próbowała zaprotestować, ale ty jak w transie ruszyłeś po motocykl. Tym ruchem wprawiłeś w osłupienie wszystkich którzy się znajdowali w pobliżu łącznie z nieznajomym. Pewny siebie ruszyłeś w ich stronę. Do tego momentu wszystko szło zgodnie z planem skoczyłeś w stronę tajemniczego osobnika i jego pokemona. W tym samym momencie on jednak się otrząsnął.
- Hydreigon, flash cannon! - wydał swojemu pokemonowi wskazując ręką na motocykl, którym jechałeś. Pokemon wystrzelił atak w twoim kierunku. Motocykl dosłownie wybuchł wyrzucając cię w powietrze. Uderzyłeś w mur okalający posiadłość. Nim straciłeś przytomność zauważyłeś kątem oka jak młodzieniec wraz ze swoim pokemonem korzystając z całego zamieszania spowodowanego wybuchem, pod osłoną dymu uciekają. W tym właśnie momencie odpłynąłeś tracąc kontakt ze światem.
Zostałeś bezlitośnie wyrwany ze snu, a raczej starano ci się przywrócić przytomność. Chluśnięto w ciebie wiadrem wody tak, że byłeś teraz cały mokry. W okół ciebie znajdowało się kilku obdartych gości, którzy spoglądali na ciebie z zaciekawieniem.
- Niezłe z ciebie ziółko młody. - zagadał do ciebie jeden. Dopiero w tej chwili zauważyłeś gdzie się znajdujesz. Była to jedna z cel miejscowego więzienia. No, trzeba powiedzieć, że nieźle się wpakowałeś

Pomyślałem sobie... Ta cała policja to jest jednak jebnięta... nigdy ich nie pochwalałem... Oni stoją bezczynnie, nie umieją nic zrobić, pomożesz im z własnej woli, to cię wsadzą do paki... stwierdziłem, że czas się stąd wyrwać.
Powiedziałem szeptem do oprychów:
-Słuchajcie.. mam pewien plan jak się stąd wyrwać, możemy to załatwić po dobroci albo zostaniecie tu jeszcze parę ładnych lat, co wy na to?- spytał pewny siebie z zimną krwią. Miał w zanadrzu plan, w jakim to uciekłby z więzienia. Musiał pokazać, że jest największym umysłem tych czasów.
-Musimy zrobić trochę zamieszania, żeby ktoś z personelu się zainteresował. Zacznijcie bijatykę, czy coś. Skorzystamy z zamieszania i wydostaniemy się.-powiedziałem do oprychów. Nie interesowało mnie za co siedzą i tak nie daliby sami rady wpaść na tak genialny plan. Byłem tylko ciekaw, czy trafiłem na półmózgów, czy choć trochę inteligentnych bandziorów.... grunt, żeby umieli się lać na tyle dobrze, żeby odciągnęli policjantów na wystarczająco długo. Sam w sobie plan był genialny... pozostaje kwestia wykonania...

Aktywuję okres próbny 2 stron, po których, albo będziemy dalej grac dalej, albo się pożegnamy. Wszystko w twoich rękach.

Może i trafiłeś na inteligentnych bandziorów, ale cóż... Człowiek, który do ciebie uprzednio zagadał wyglądał tak:

Spoiler:

Wszyscy inni, którzy byli w celi oprócz ciebie i jego wyglądali bardzo podobnie do staruszka. Ciężko oczekiwać od nich, że wywołają jakąś burdę, która by zwróciła uwagę strażników. Poza tym... Czy faktycznie warto dostać by było niezły łomot od jakichś osiłków tylko po to, aby z więzienia przenieść się do szpitala? O ile w ogóle byś trafił do szpitala, a nie na przykład do kostnicy.
- Wiesz my na ogół nie trafiliśmy tu za straszne zbrodnie... Zwykłe kieszonkowe kradzieże przeważnie. - szybko naprostował twój tok myślenia staruszek, po czym z rozbawioną miną dodał - Aż dziw bierze, że cię do nas przydzielili. Po tym co tam odwaliłeś...
Pozostała cześć kompani też uśmiechnęła się pod nosem. Oprócz ciebie o tego staruszka znajdowały się jeszcze w celi dwie osoby. Idealna liczba, aby zagrać w pokera, tysiąca lub... chińczyka.
- Jestem Yanagi, a to są Kale i Brad. - przedstawił się i swoich kolegów, po czym usiał na swojej pryczy milcząc. Wpatrywał się w ciebie swoimi małymi oczkami, a pozostałą dwójkę jakby nie obchodziło to, że tu jesteś. Cela w której się znajdowałeś nie była jakaś nadzwyczajna. Ot cztery zwykłe prycze na których można było spać, leżeć lub siedzieć, niewielki stolik z krzesłem pod jedną ze ścian, a w rogu zasłonięta parawanem toaleta. Na pewno nie było to luksusowe więzienie. Poza rozmowami i graniem w jakieś gry o ile miało się do nich dostęp w zasadzie nie było co robić. Wtem wrota celi się otworzyły i stanęło w nich dwóch mundurowych.
- Morpheus Darthium wzywany na przesłuchanie. - burknął jeden z nich patrząc w twoim kierunku.