Karta Hiteki'ego

Hiteki nie lubi ludzi. Toleruje ich, gdy jest to konieczne, ale woli przebywać z pokemonami gdzieś, gdzie jest względny spokój. Ludzi nie lubi, bo przez takie, a nie inne dzieciństwo nigdy nie nauczył się z nimi rozmawiać - jest więc nieśmiały i w rozmowie z innymi łatwo się gubi. Jaki jest zaś dla swoich kieszonkowych stworków? To już całkiem inna bajka, komunikacja z pokemonami nie sprawia mu najmniejszych problemów. No... wiadomo, nie rozumie ich dosłownie, ale często znacznie łatwiej jest mu zrozumieć o co chodzi stworkowi niż innym ludziom, taki powiedzmy "dar", czy też intuicja... różnie to ludzie nazywają.
W dodatku chłopak uwielbia obserwować i poznawać nowe pokemony, ale też miejsce. Skupia się właściwie głównie na obserwacji, co często przydaje się w trakcie walk które Hiteki bardzo lubi toczyć z trenerami. Dają mu one w jakiś sposób zastrzyk pewności siebie, są tym czymś, czego brakowało mu w dzieciństwie. Gdy wygra wie, że to on jest w końcu tym lepszym. To nie jest pusty stopień na kartce w dzienniku, wtedy jest udowodnione, pokonałem go, więc jestem od niego lepszy!

Hiteki zawsze był klasowym kujonem wyśmiewanym przez swych rówieśników. On jednak nie przejmował się tym, że nie miał przyjaciół, od najmłodszych lat zarówno przyjaciół, jak i rodzinę (ale o tym za moment) zastępowały mu dzikie pokemony. Jak już było wspomniane wśród innych dzieci nie cieszył się sympatią. Ojciec był zaś niezwykle zapracowanym człowiekiem, ze wszystkich sił starał się zapewnić swojej rodzinie godne życie pracując od rana do nocy gdzie popadnie, przez to Hiteki niemalże go nie widywał. Jego mama zaś bardzo chciała być blisko swojego syna, tak samo jednak chciała być blisko każdego członka jego rodzeństwa, a przecież nikt nie ma aż takiej podzielności uwagi, by rozmawiać na raz aż z 6 osobami, prawda? Tak więc Hiteki mimo licznej rodziny dorastał niemal samotnie. Na początku bardzo mu to przeszkadzało, aż któregoś razu mają pięć lat uciekł z domu. Jak przystało na małego i jeszcze niewiele myślącego chłopczyka nie zabrał ze sobą nic, po prostu wybiegł z domu w las.
Oczywiście wszystko szło świetnie! Fletchlingi, Pidgeye, Pidovy i inne podobne pokemony śpiewały wesoło, słońce świeciło, ale z drugiej strony las sprawiał, że czuło się przyjemny i orzeźwiający chłodek. Nic tylko ruszać w świat! Hiteki znalazł jakieś poziomki... a może to były jagody... kto by pamiętał takie szczegóły. Ważne, że znalazł smaczne owoce, zjadł ile rosło i biegał po lesie do wieczora. Wtedy cała sielanka się skończyła. Nocą, las nie wygląda już tak przyjaźnie jak za dnia, zwłaszcza gdy drzewa ruszają się. W tym przypadku nie było to niestety jedynie wybryki dziecięcej fantazji. Najzwyczajniej w lesie mieszkała grupa Trevenantów. Pół duchy wtedy doskonale się bawiły strasząc malca, ale on nie bawił się wcale. Chciał wtedy tylko wrócić do domu, dosłownie płakał. Okazuje się jednak, że nawet pokemony duchy mają uczucia... przynajmniej niektóre. Jakiś Phantump widząc stan Hitekiego postanowił wstawić się za nim i w jakiś sposób przekonał słowami Trevenaty by zostawiły go w spokoju. Na dodatek pomógł chłopcu odnaleźć drogę do domu, gdzie oczywiście wszyscy gorączkowo już poszukiwali niedoszłego uciekiniera. Matka widząc stan chłopczyka już na wejściu zapytała, co takiego się stało.
- Mamo... drzewa w lesie chciały mnie złapać, ale ten duszek mnie uratował, on jest moim przyjacielem! - Hiteki chciał pokazać rodzicielce i całemu rodzeństwu Phantumpa, ale tego nie było, rozpłynął się w mroku i wszyscy uznali, że cała przygoda chłopcu się po prostu przyśniła...
Hiteki jednak wiedział, że to nie był sen i wielokrotnie wracał potem do lasu... niemal codziennie. W rok po swojej ucieczce nauczył się czytać i coś zaczęło go ciągnąć do poznawania świata pokemonów. Zaczął szukać wszelkich książek o tych stworzeniach i obserwował je w przyrodzie. Nie wyruszył jednak w świat w wieku dziesięciu lat, jak jego dwaj starsi bracia. Hiteki dopiero w dniu swoich piętnastych urodzin oświadczył całej rodzinie, że wyrusza w świat. Zabrał więc cały niezbędny ekwipunek i sześć pustych pokeballi... ale żadnego pokemona.
- Phantump, dziś wyruszamy, jesteś gotów? - Krzyknął Hiteki gdy tylko dotarł do lasu, a po chwili z gęstwiny wyleciał niewielki pokemon trawiasto - duchowy. Radośnie przytaknął i chwilę później już siedział w pokeballu. Chłopak spojrzał szczęśliwy na ten prosty ball i poczuł, że jego podróż właśnie się rozpoczęła.

Multitasking (31.5.2014) | Grassland (31.5.2015) | Commoner (1.6.2015)
Active User (1.6.2015) | Special Team (4.5.2015) | Wee Lad (5.6.2015)
Titles Newbie (5.6.2015) | Rainbow! (7.6.2015)

[0/~~]

27 - 5 - 2015: Phantump dzięki mej profesji zdobywa Bulldoze
29 - 5 - 2015: Abra poznaje Fire Punch z okazji dnia dziecka
30 - 5 - 2015: Pidgey poznaje Heat Wave dzięki mocy Znaku Tygodnia
1 - 6 - 2015: Phantump uczy się Shadow Ball z TM
3 - 6 - 2015: Seedot uczy się Shadow Ball z TM
5 - 6 - 2015: Pidgey uczy się Aerial Ace z TM
8 - 6 - 2015: Bergmite uczy się Stone Edge z TM

Yuzuki - napotkana niedaleko Lumious City na drodze nr. 4. Towarzyszyła jej Kirllia.