Gra Ajra

Po długiej wodnej przeprawie dotarłaś w kocu do dużego portu w Slateport. Gdy statek ostatecznie dobił do brzegu, a mostek pozwalający pasażerom zejść na stały ląd został wyciągnięty zeszłaś z okrętu. Miasto w którym obecnie się znajdujesz jest typową portową mieściną, po prawej stronie znajdował się wielki hangar z logiem jakiejś nieznanej Ci firmy. Byłaś pełna optymizmu co do twojej przygody z tym regionem, ba nawet widziałaś dla siebie miejsce w tutejszej lidze. Jednak nim do tego dojdzie musisz się jeszcze sporo nauczyć!
Nad twoją głową słyszałaś przelatujące Wingulle, cicho wołające swoich towarzyszy. Nie czekając ani chwili dłużej ruszyłaś w stronę centrum miasta, gdzie wokół placu na planie koła rozciągał się niewielki parczek. Na samym środku była fontanna w kształcie nieznanego Ci Pokemona, a obok niej siedziała jakaś dziewczyna czytająca książkę. Slateport tętniło życiem, co widać było po ilości mieszkańców przechadzających się wraz ze swoimi Pokemonami po ulicach.
Przygodę czas zacząć!

Dziewczyna do której podeszłaś podniosła głowę patrząc na Ciebie swoimi niebieskimi oczyma. Przez chwilę wydawała się zaskoczona, lecz uśmiechnęła się zamytając książkę  a na jej okładce ujrzałaś tytuł "Tajemnice wód Hoenn, stadium wodnych Pokemonów."
- Ach, rozumiem. - dziewczyna położyła książkę na leżącej obok niej trobie i wstała.- Jeśli chcesz możesz iść główną ulicą i dojdziesz do drogi 110, na niej znajduje się chyba jakieś miasteczko... Ale nie jestem pewa. Niestety nie pochodzę z tych okolic. Myślę, że w Centrum Pokemon udzielą Ci więcej informacji.. Albo możesz skorzystać z PokeNava jeśli masz.
Powiedziała spokojnym tonem głosu, a mówiąc o głównej ulicy oczywiście pokazała Ci dłonią gdzie dokładnie ona biegnie.  Zasadzie miała rację i mogłaś użyć PokeNavigatora aby dowiedzieć się conieco odnośnia Slateport. Dopiero po chwli twoja rozmówczyni jakby się ocknęła.
- A w mieście znajduje się centrum badawcze, tuż przy porcie. Mają tu też piękną plażę oraz klub Pokemon. Jeśli chcesz się rozejrzeć strikte po Slateport. Mam nadzieję, że pomogłam.
Dodała na sam koniec. Cóż teraz od Ciebie będzie zależeć czy rozejrzysz się po tym mieście, czy razem ze swoim wiernym Noibatem udasz się na podróż w głąb rejonu. W zasadzie całkiem sporo czasu spędziłaś na łodzi, więc chyba miłą odmianą będzie spacer gdzieś dalej niż kilka razy po pokładzie który prawie poznałaś już na pamięć. Miałaś wszytsko, czego potrzebowałaś by zacząć swoją przygodę: PokeDex, PokeNav, parę pustych kull oraz magicznie wyglądającą kulę Soul-Dew która ponoć może pomóc Poekmonowi ewoluuować!

___________

Losowy przedmiot ewolucyjny: Soul-Dew

Cytat :

Skan Pokemona:

Noibat

Natura: Oddana
Ability: Infiltrator
Ataki: Tackle, Supersonic, Leech Life

--
Jeżeli piszę bardzo źle - powiedz, nie praktykowałam

Nie zwlekając ani chwili dłużej udałaś się w stronę drogi numer 110, mając nadzieję na niesamowite przygody w Hoenn. Wypuściłaś z kuli swoją Noibat która widząc Cię podleciała bliżej by przytulić się do twojego policzka. Na twoje słowa smoczy Pokemon wykonał piruet po czym zajęła miejsce tuż nad twoim prawym ramieniem.
- Noooi bat!
Zawołała co jakiś czas odlatując nieco dalej by poznać otoczenie w jakim się znajdowała. Nie mogłaś się dziwić ciekawości swojej błyszczącej Noibat, bo przecież sama byłaś równie ciekawa! Kiedy znalazłaś się poza granicami miasta okolica nabrała znacznie milszy dla oka teren, ogrom łąk, rysujące się na horyzoncie ogromne góry kuszące swoją tajemniczością. Zdawało Ci się, że góry będą idealnym miejscem do szukania typowych dla Hoenn gatunków smoków i jak tylko będziesz ich bliżej czemu by nie spróbować poszukać nowego podopiecznego właśnie tam? Brzmi jak plan!
- Baat?
Zielonkawy smok zawisł w powietrzu tuż nad twoją głową zasłaniając Ci widok. Lecz gdy ta spostrzegła się, że przez nią nie widzisz odleciała delikatnie na bok byś i ty mogła zobaczyć co tak zaintrygowało twoją młodą smoczycę.
Dostrzegłaś siedzącego na jednym z dużych kamieni siedzącego Pokemona. Medytujący na skale Pokemon chyba nie zwrócił na was uwagi, bo w dalszym ciągu siedział nieruchomo z zamkniętymi oczyma. Swoją drogą... ciekawa co to za gatunek Pokemona stanął na twojej drodze.

Noibat pokiwała łebkiem dając Ci do zrozumienia, że jej uwagę także przykół nieznany wam Pokemon. Nie zanosiło sie na to, żeby zaraz zza skały czy krzaka miał wyskoczyć jego trener. W takim razie nie miałaś żadnych przeszkódku temu by nie zapoznać się z pogrążonym w medytacji Pokemonem.
Zapiszczał twój PokeDex jak tylko skierowałaś go w stronę Meditite pogrążonego w swoim treningu. Jak na pierwszego spotkanego tutaj dzikiego Pokemona nie mogłaś powiedzieć, że Hoenn nie miało do zaoferowania niezwykłych nieznanych Ci wcześniej stworków. Dopiero teraz zauważyłaś, że siedzący na skale Pokemon otworzył oczy i uważnie wam się przypatrywał.
- Noooi bat?
- Meeedi!
Walczący Pokemon zeskoczył se skały przyjmując bojową pozę. Jak widać Meditite albo nie był zadowolony z przerwania mu medytacji, albo potraktował was jako kolejną okazję do doskonalenia się. Więc czemu by nie skorzystać z okazji i podszkolić też Noibat? Młoda smoczyca zdecydowanie była na to gotowa i tylko czekała na twoje polecenia.

Może i nie byłaś w 100% gotowa na walkę z Pokemon, jednak jeśli poważnie myślałaś o swoich planach zostania Smoczą Mistrzynią musisz wziąć się z garść i zacząć poważnie trenować! Co do tego nie było absolutnie żadnych wątpliwości. Zebrałaś się w sobie wydając pierwsze polecenie swojemu Pokemonowi.
Noibat użyła Supersonic, jednak dzięki swojemu Detect walczący Pokemon był w stanie dostatecznie wcześnie odskoczyć, tym samym unikając oszołomienia. Nie znaczyło to jednak absolutnie, że Noibat zamierzała się poddać! O nie! Nietoperz szybko przeszedł do zaatakoania Tackle odpychając przeciwnika w tył. Meditite omal nie zatrzymał się na skale gdzie jeszcze przed chwilą trenował i szybko posłał w stronę twojej podopiecznej celne Hidden Power. Nieco osłabiona Noibat nie zamierzała się poddać i ugryzła przeciwnika kradnąc jego siłę. Będąc tak blisko przeciwika Confusion nie mogło nie trafić! Tym razem to Noibat została odrzucona w tył. Przez chwilę patrzyłaś na swojego Pokemona wystraszona takim obrotem sprawy jednak nie zamierzałaś się poddać! Szybko wydałaś kolejne polecenie, a młoda smoczyca dzięki Wild Charde pokonała przeciwnika!

MG napisał:

Noibat: +1 Wygrana Walka, +10% Sp. Atak Limit
+ 5 punktów respektu.

- Noooi bat!
Zadowolony z siebie Pokemon wykonał w powietrzu beczkę po czym podleciał bliżej CIebie przytulając się do twego policzka. Choć była to wasza pierwsza poważna walka widziałaś w swoim Pokemonie niezwykły potencjał! Cóż, teraz tylko pozostaje jedno pytanie... Złapiesz Medititie czy pozwolisz mu uciec?

Byłaś niezwykle dumna z siebie i małego Pokemona, obie dałyście z siebie wszystko a efektem było pokonanie Meditite. Przytuliłaś do siebie Noibat która wydała z siebie zadowolone piśnięcie po czym uwolniła się z uścisku by wylądować na ziemi. Potrzebowała chwili odpoczynku, a ty w tym czasie miałaś okazję by złapać po raz pierwszy dzikiego Pokemona! Pewna siebie rzuciłaś kulą celując w pokonanego stworka. Jasne światło zamknęło go w kuli, a kiedy ta upadła na trawę dygotała chwilę po czym... Ding! Meditite złapany! Noibat wzbiła się w powietrze by chwycić tylimi łapkami kulę i podać Ci ją do ręki. Teraz nie pozostało nic innego, jak tylko ruszyć dalej. I tak tez postanowiłaś.
Ruszyłaś więc dalej wpatrując się w rysujące przed tobą góry, pogrążona w swoich myślach i marzeniach. Idąc tak właściwie nie działo się nic niezwykłego, ptasie Pokemony ćwierkotały nad waszymi głowami. Noibat nastawiła uszy i zawisła w powietrzu nasłuchując.
- Nooi?
Dopiero teraz zdałaś sobie sprawę, że wszystko wokół Ciebie ucichło. Jedyne co słyszałaś to trzepot skrzydeł Noibat. Kiedy skupiłaś swój wzrok zauważyłaś że krajobraz przed tobą się załamuje. Na parę sekund zakrzywia i wraca do normalności... dziwne. A może to tylko zmęczenie?
Nagle usłyszałaś jakiś ryk chyba Pokemona, ale pewna być nie mogłaś. Jakby znikąd na niebie zaczęła wyłaniać się sylwetka wielkiego Pokemona. To on był źródłem tego ryku.
Noibat patrzyła na Pokemona jakby przerażona, a wielki stwór swym rykiem zrobił jakby... dziurę w krajobrazie, która zawisła nieopodal was. Kiedyś widziałaś tego Pokemona, chyba nazywał się Dialga? Zerwał się potężny wiatr który zaczął powoli wciągać w dziurę twojego Pokemona. Wystraszona odruchowo chwyciłaś go i...
Ostatnim czym pamiętałaś było jak twoje stropy oderwały się od ziemi.
Zbudziłaś się w środku lasu czując potworny ból głowy, Noibat siedziała obok Ciebie i oczekiwała twojego przebudzenia.
- K-kim ty jesteś?!
Usłyszałaś kobiecy głos gdzieś z okolicy... Tylko skąd? Dopiero gdy skupiłaś się, zauważyłaś szatynkę chowającą się za drzewem.

- Nooooi!
Noibat widząc jak wracasz do żywych natychmiast poderwała się do lotu i objęła twoją szyję swymi skrzydełkami. Mimo iż wciąż szumiało Ci głowie, to słysząc głos trochę przestraszonej dziewczyny postanowiłaś wstać, a w tym samym czasie Noibat puściła Cię sama latając rozglądała się wokół. Nie przypominało to drogi w Hoenn gdzie byłaś jeszcze... nawet nie wiedziałaś ile czasu minęło odkąd Dialga pojawił się znikąd.
- Louise? Toż to iście królewskie imię! I nie boję się Ciebie, a tego okropnego smoka!
Dziewczyna trochę ośmielona wyszła zza drzewa i teraz mogłaś się jej przyjrzeć uważniej. Miała długie włosy związane w gruby warkocz, błękitne oczy, a ubrana była w beżową prostą sukienkę której jedynymi ozdobami były bordowe obszycia przy rękawach oraz krańcach sukienki. Wyglądała jak wyciągnięta ze starych baśni, zwłaszcza przez noszony we włosach wianek spleciony z kwiatów Gracideii. I jeszcze ta mowa, no i jak wyraziła się o twojej Noibat! Sama mała smoczyca słysząc jej słowa spojrzała na nieznajomą trochę urażona, co prawda Noibat nie miała w zwyczaju atakować nieznajomych, ale czułaś, że gdyby była nieco bardziej zadziorna mogłaby posłać jakiś niegroźny atak pod jej nogi.
- I czemu masz na sobie takie dziwne ubranie? Nigdy wcześniej nie widziałam, by ktoś nosił odzienie tego typu...- szatynka mimo wyraźnego strachu przed Noibat wyszła przed linię drzew- Jestem Moira, opiekunka kapliczki Łaskawego Shaymina.
Przedstawiła się, chwytając krańce sukienki i delikatnie dygając przed tobą. Szczerze mówiąc im dłużej o tym myślałaś, tym bardziej zastawiałaś się co tu jest nie tak i która z was dwóch była większym dziwakiem.

Noibat na prawdę była urażona komentarzem dziewczyny, ale na szczęście miałaś w kieszeni dwa cukierki które pozwoliły Ci trochę ugłaskać zdenerwowaną smoczycę. Twój Pokemon z zadowoleniem zaczął zajadać się cukierasami, a w tym samym czasie Moira podeszła bliżej was.

PokeDex napisał:

Wyrane Walki +2
Noibat awansoał na grade 0,5!

Nie tylko ty czułaś się nieswojo podczas całej tej rozmowy z nowo poznaną dziewczyną. Twój Pokemon siedział obok Ciebie i co jakiś czas zerkał na dziewczynę, chyba Noibat sama nie do końca wiedziała, o cóż się rozchodzi. I szczerze mówiąc nie miałaś jej tego ani trochę za złe...
- Sieciowy sklep? Muszę z przykrością powiedzieć, że niestety nie wiem o czym mówisz. - przyglądała się tobie swymi dużymi niebieskimi oczyma.- Świat się zakręcił? Musisz mi wybaczyć swą śmiałość, ale to ty pojawiłaś sie tu wypadając z portalu do odwróconego świata... A te nie pojawiają się bez przyczyny.
Dziewcze które równie dziwnie wyglądało jak się zachowywało usiadło obok Ciebie lecz wciąż z dystansem podchodziła do twojego Pokemona. Słyszałaś, że ludzie bali się Pokemonów Robaków, Duchów czy innych typów... Więc może zwyczajnie ona obawiała się Pokemonów Smoków?
- Louise... Pokemony Smoki od wieków atakują mieszkańców Rosharu bez większej przyczyny. O-oczywiście czasem wina leży po stronie króla i jego rozkazów. Wszyscy boją się smoków... Czy... Czy ty jesteś Smoczym Jeźdźcem?

Kiedy podniosłaś głos Moira zrobiła dwa kroki w tył, a Noibat spojrzała na Ciebie trochę przestraszona. Na chwilę między was wdarła się krępująca cisza, a ty odniosłaś wrażenie iż dziewczyna powoli zaczęła łączyć wątki i z zaskoczenia aż zakryła dłońmi usta.
- Czasem Bogowie toczący walki w odwróconej rzeczywistości przenikają do naszego świata. Lub... jak głoszą legendy Wielki Dialga potrafi przenosić się  czasie, a wszyscy będący w jego otoczeniu podczas gdy ten przemierza czas mogą zostać nijako porwani z nim...
Widziałaś w oczach dziewczyny dziwną fascynację swoim odkryciem. Ale czemu się było dziwić, skoro (przynajmniej z tego co mówiła)... zostałaś przeniesiona w czasie! To tłumaczyło by jej ubiór, zachowanie oraz trudność w zrozumieniu się wzajemnie.
- Osoby które pałają się trenowaniem Pokemonów Smoków nazywani są przecież Smoczymi Jeźdźcami. Ale jeśli... Jeśli na prawdę znalazłaś się tu za sprawą Wielkiego Dialgi to może wiele tłumaczyć. Chociażby twoje odzienie. Właśnie! Odzienie! Nie możesz się tu tak poruszać, będziesz zwracać na siebie uwagę... A to nigdy dobrze nie wróży. Chodźmy.
Powiedziała dziewczyna odwracając się w stronę z której przyszła, a kiedy zdała sobie sprawę że ty dalej stoisz w miejscu odwróciła się przez prawe ramię. Noibat wzleciała w górę i pociągnęła Cię delikatnie za rękę. Bo właściwie co innego mogłaś teraz zrobić? Ruszyłaś więc za Moirą która poprowadziła się w głąb lasu, gdzie po chwili szybkiego spaceru doszłyście do niewielkiego kamiennego domostwa obok którego stała studnia, a przy drzwiach leżał jakiś czarny psi Pokemon który zaczął warczeć na twój widok, jednak Moira uspokoiła go.
Gdy weszłyście do budynku Moira poprowadziła was do swojej sypialni, gdzie prócz skromnego łóżka, niewielkiej szafy i bliblioteczki było tylko jedno krzesło. Musiałaś przyznać że cały budynek wyglądał jak wyciągnięty z wczesnego średniowiecza i nie wyobrażałaś sobie życia w takich warunkach! Szatynka podeszła do szafy i wyciągnęła z niej złożone ubrania.
- Proszę... W tych ubraniach nie będziesz się rzucać w oczy i będzie Ci znacznie wygodniej niż w... tym. Poczekam za tobą w głównej sali, to ta sala do której weszłyśmy z dworu.
Po tych słowach dziewczyna wyszła z pokoju zostawiając się samą z Noibatem oraz nowymi ubraniami. Na całe szczęście nie była to sukienka a zielona kurta, spodnie, wysokie buty oraz parę pasków i rękawice.
Nowe Ubranko