Test The Coon

To mówisz, że radzisz sobie w różnych warunkach... A więc spróbujmy tak.

50 letni Adolf jest dowódcą - dosyć sporej armii/grupy przestępczej - i przygotowuwuje atak na -sąsiedni region Johto/bazę wroga. Posiada kilka silnych pokemonów. Zaczynaj.

To był ten dzień na który czekałeś od tak wielu lat, w końcu twoja wizja miała się spełnić. Stanąłeś na wielkim postumencie za drewnianą mównicą. Przed tobą znajdował się nie lada widok, armia ludzi gotowych spełnić każdy twój rozkaz. Wynik niezliczonego czasu spędzonego na knuciu i planowaniu. Lata treningów i dowodzenia już jutro miały przynieść swój plon.
Wpatrywali się w ciebie w kompletnym milczeniu, to właśnie oni mieli ci przynieść zwycięstwo. Sam ich wybrałeś, sam nadzorowałeś ich postęp. Lud wybrany, w którym wkładałeś niewyobrażalne nadzieje. W ich oczach panował spokój oraz bijąca wierność, oddani całkowicie sprawię i idei, jednym słowem doskonali...
Tysiące rzędów żołnierzy stało przed tobą w ogromnej hali. Mimo, że ciemność rozjaśniały jedynie pojedyncze pochodnie, widziałeś jak każdy z nich dumnie nosił zielonkawy mundur, wypinając pierś z herbem bandy, tak jakby był symbolem ich wiary.
Oprócz armii, w świetle czerwonej poświaty kąpały się ogromne flagi twojej organizacji. Wisiały nieruchomo na ścianie, przypominając wszystkim po co się tutaj zgromadziliście.
Po twojej prawicy stał ogromny Typhlosion, zaś po lewicy potężny Garchomp. To właśnie od nich wszystko się zaczęło, wierni kompanii, którzy nigdy nie przystali w ciebie wierzyć. Choć stali statycznie niczym monumenty potęgi i władzy, czułeś jak lekko uśmiechają się do ciebie, dodając ci sił.
Już jutro mieliście zaatakować Jotho, byliście gotowi pod każdym względem. Dysponowaliście ogromnym arsenałem oraz przewagą zaskoczenia. Jednak zanim mogłeś wydać rozkaz ataku, czekało cie jedno, ostatnie wyzwanie. Wygłosić płomienną przemowę do swych ludzi, by nawet najmniejsza z wątpliwości odeszła w niepamięć.
Tłum niezliczonych dusz stał więcej w milczeniu, gotów by spijać słowa z twych ust.

- Drodzy bracia! Żołnieże, którzyście gotowi oddać życie w imię słusznej sprawy. Są w życiu każdego narodu wielkie i trudne chwile. Taki właśnie czas nadszedł teraz i dla nas. Los sprawił, ze nadszedł dla nas czas wielkiej próby. Od nas tylko zależy jak sobie poradzimy z tą wielka sprawą. Jak wielki jest nasz duch walki i determinacji. Już niedługo czeka nas prawdziwy test naszych umiejętności! To czy jesteśmy kimś więcej niż zwykłymi kmiotami, którymi można pomiatać. Czas udowodnić, jaka drzemie w nas siła. Pokażmy wszystkim, że nie jesteśmy ludem, który chowa się ze strachu, lecz sami sprawmy, aby się nas bano. Jesteśmy narodem zwycięzców! Zadbajmy o to, by nasze dzieci, wnuki, aby całe pokolenia były dumne z tego czego dokonaliśmy. Że potrafiliśmy przełamać własne słabości przejmując władzę nad światem. Wyeliminujmy ludzi słabych, a pozostawmy tych, którzy są w stanie rozwijać nasz kraj i prowadzić go do kolejnych sukcesów. Kto chce mieszkać w kraju, gdzie jest pomiatany, gdzie nikt się z nim nie liczy? Razem jesteśmy niepokonani i możemy odnieść sukces. Bądźmy wielcy! - kończę przemowę ostro wykrzykując ostatnie słowa w tłum, aby wyryły im się w pamieci. Następnie daję znak swoim pokemonom, aby prezentacją swoich ataków zagrzały ich serca do walki o wielkość narodu.

Cóż to był za wspaniały widok, armia tysięcy dusz stała w milczeniu i z dumą wysłuchiwała słów swojego dowódcy, ciebie. Mówiąc, miałeś wzgląd na twarz wszystkich zebranych. Choć w czerwonym świetle pochodni trudno było dokładnie przyjrzeć się ich wyrazom, dokładnie widziałeś skupienie na każdej z nich. Ich oczy błyszczały, słuchając twych płomienny słów. Prawdziwe emocję zaczęły się dopiero gdy zakończyłeś przemowę, rozległa się wtem fala wiwatów i okrzyków na część twoją i twego planu. Na znak Garchomp wydobył z siebie potężny niebieskawy promień o wyglądzie smoka, Typhlosion natomiast wypuścił z ust ogromny strumień ognia. Ataki te dodatkowo podgrzały serca wojowników, jeśli jeszcze przed chwilą mieli jakieś najmniejsze wątpliwości, teraz minęły bezpowrotnie.  
Wiwatująca armia była jednym z najpiękniejszych chwil w całym twoim życiu, lecz nic nie może przecież wiecznie trwać. Aplauz zerwało dwoje ludzi wchodzących na piedestał. Dwóch ponieważ prowadzili coś, a raczej kogoś do ciebie. Persona ta, podobnie jak reszta, nosiła strój twojej organizacji, jednak było w niej coś obcego.
- To szpieg! - wyjaśnił oburzony jeden z twoich ludzi. Domniemany kret został rzucony na kolana, tuż przed twoim obliczem.
Odruchowo spojrzałeś mu w oczy, było to jedno z tych spojrzeń, których nie zapomina się do końca życia. Próżno było szukać tam strachu lub rozpaczy, ujrzałeś jedynie nienawiść i pogardę.
Wiezień, korzystając z chwili wolności, sięgnął pod kombinezon i wyciągnął pokeball. Jeden z twoich zdążył zareagować w porę, chwycił go mocno za nadgarstek i wykręcił mu rękę, by upuścił przedmiot. Kula upadła z łoskotem na ziemię i poturlała się do twojego buta.
- Szefie, co z nim zrobić? - padło pytanie, a wszyscy zebrani z niecierpliwieniem czekali na odpowiedź.

Zatrzymuję ją podeszwą buta niczym piłkarz piłkę i spoglądam na szpiega. Następnie schylam się i podnoszę kulę z ziemi i obracam ją dookoła w ręku zastanawiając się co począc z tym człowiekiem.
- Odważny jesteś skoro nie boisz się od tak przebywać w naszym środowisku wiedząc, że może cię za zdradę spotkać śmierć. - zwracam się do niego obchodząc go w kółko i bawiąc się jego pokeballlem - Jednakże podziwiam twoją odwagę. Naprawdę mi zaimponowałeś. Dlatego też dam ci szansę. - ciągnę dalej podajac mu jego pokeball - Jeśli wygrasz dostaniesz pół godziny na ucieczkę, po której zaczniemy pościg za toba. Jeśli przegrasz... No cóz zostaniesz od razu stracony. - bez żadnych emocji przedstawiam mu zasady pojedynku. Jeśli będzi chciał przeżyć to przynajmniej spróbuje podjąć walkę. To był dobry moment na zaprezentowanie wrogowi naszej siły, a także umocnieniu swojej pozycji wśród żołnierzy.
- Puścić go! - rozkazuję żołnierzom i daję znak, aby zrobili nam miejsce na walkę.

Gdy tylko otworzyłeś usta, szpieg zrobił to samo, skutecznie cię zagłuszając.
- Zdechniesz psie! Jesteś... - Niestety nie dowiedziałeś się kim jesteś, gdyż ten sam człowiek, który trzymał kreta za rękę, drugą dłonią zakrył mu jadaczkę.
Po chwili niezrozumiałego bulgotu, więzień umilkł.
Wpatrywał się w ciebie tym samym nienawistnym spojrzeniem. Jednak ten przeszedł mu, gdy usłyszał twoją jakże nietypową i niecodzienną propozycję. W fakcie był tak zaskoczony, iż dopiero po chwili zauważył, że od jakiegoś czasu nie jest już więziony.
Skulił głowę i rozmasował wykręcony wcześniej nadgarstek. Zapadła cisza, bo jak się okazało, nie tylko on był zdziwiony takim układem. Twoi ludzie wymieniali zdziwione spojrzenie między sobą, żaden z nich nie omieszkał zwrócić ci najmniejszej uwagi, wszak byłeś ich szefem i musieli ufać ci bezgranicznie.
- Dobrze - oznajmił szpieg, podobnie wbijając w ciebie nienawistny wzrok - upadniesz tutaj z mojej ręki! - rzekł, wstając z ziemi.
Nawet nie zwrócił uwagi na pokeball, który wcześniej mu podałeś. Zamiast tego ponownie sięgnął pod kombinezon.
- Spokojnie - powiedział z podejrzanym uśmiechem, gdy jeden z twoich chciał go powstrzymać - wolę to załatwić w walce! - Podrzucił pokeball, z którego wyłoniła się ogromna, fioletowa kobra - Arbok, bez litości!
Wąż zasyczał przeraźliwie i rozłożył kaptur, pokazując, że nie ma z nim żartów.

- Powinieneś się cieszyć, że najpierw sam tej litości zaznałeś. - kpię ze swojego przeciwnika i gestem ręki posyłam do boju Garchompa. Skanuję pokemona pokedexem, aby zebrać dane nim rozpoczniemy walkę.

Pokedex błyskawicznie zeskanował pokemona, dają ci jego pełny obraz.


Garchomp
Lv. 63
Natura: Odważna
Ataki: Sandstorm, Dragon Rush, Crunch, Dragon Claw, Earthquake, Slash, Fire Fang
Ability: Sand Veil

- Gunk Shot - krzyknął nagle szpieg, rozpoczynając tym samym starcie. Był na tyle bezczelny, że wydał rozkaz, widząc, iż nie jesteś gotowy do walki.
W kierunku smoka, z niesamowitą prędkością, leciała sterta śmieci.

Garchomp zaryczał przeraźliwie i przywołał potężne piaskowe wiry, który prędko zakryły całą powierzchnie. W ciągu paru sekund w hali rozpętała się prawdziwa burza piaskowa. Niestety nie był to najlepszy pomysł bo wszelkie pochodnie błyskawicznie zgasły, na szczęście ktoś prędko zapalił światło, lecz i ono z trudem przedzierało się przez gęste pasma pustynnego pyłu. Piach ranił również twoich ludzi, lecz byli oni gotowi na takie, a nawet większe, poświecenie.
Kupa śmieci została rozwiana przez silny wiatr i wylądowała gdzieś nieopodal, smok zaś wbił się w powietrze. Objął się niebieską poświatą i zaszarżował na przeciwnika. Arbok spodziewał się tęgo, zwinny ruchem ominął cios. Pierwszy z Fire Fangów trafił doskonalę, zęby powite ogniem wbiły się w ogon węża, zadając mu niewyobrażalne cierpienie. Gdy Garchomp spróbował ugryźć go drugi raz, Arbok ponownie wykonał unik, za trzecią próbą wąż przeszedł do kontrataku. Zgrabnie ominął szczęki przeciwnika i sam wbił swoje w jego gardziel. Ziemny smok warknął z bólu i oderwał kobrę z szyj, następnie po raz czwarty podjął próbę ugryzienia. Arbok bez problemów oplótł swoim długim cielskiem wroga, nie pozwalając mu wykonać najmniejszy ruch. Garchomp został zmuszony zaprzestać kolejnych prób Fire Fangu, natomiast wąż powoli go wykańczał dzięki technice Ice Fang.
Ziemny smok był w nie lada opałach, jedynym pocieszeniem było to, że Arbok dostawał regularne obrażenia od Sandstormu, niestety burza piaskowa już zaczynała się kończyć.
- Spodziewałem się czegoś więcej po tobie - zakpił szpieg z bezczelnym, triumfalnym uśmieszkiem.

- Nie mów hop... - zwracam się do niego z ironicznym uśmieszkiem. - Garchomp rusz na Arboka i sprowokuj go do ataku. Gdy się nań zdecyduje wykonaj unik i zaatakuj go dragon clawem. Następnie pochwyć węża i zatop w nim swoje kły atakując fire fangiem. Po tym odskocz i zaatakuj dragon rushem. Gdyby znów próbował wykonać unik rozpostrzyj swoje skrzydło-płetwy i zawróć. Uderz go kilka razy slashem, po czym uwolnij swoją potegę atakujac eaarthquake. Następnie wykorzystując swoje ability unikaj ataków przeciwnika, a gdy nadaży się sposobność zaatakuj go crunchem, a potem znów wykonaj próbę ataku dragon rushem.

Test zamykam i witam na forum nowego MG~ c: