Safarii ReBorn

10/ Podszedłeś bliżej by zobaczyć co takiego stworzył Acero. Nie było to dzieło pierwszej klasy, ale widziałeś jakieś koło, parę kłaczków... To chyba miałeś być ty.

- Mój mały artysta...
Powiedział, uśmiechając się i głaskając go po główce.
- Ruszamy dalej?
Zapytał go, unosząc nieco wzrok i spoglądając na półkę z rozpuszczalnikami. Wciąż ciekawiło go czemu ta buteleczka spadła...mógł tylko mieć nadzieję że to się wyjaśni..

11/ - Rolu!
Zawołał Acero chcąc zdjąć płótno ze sztalugi i zabrać je ze sobą. Najwidoczniej był z siebie tak dumny, że chciał Ci dać obrazek. Na swój sposób był bardzo pocieszny, nawet jeśli w walce zawsze dawał z siebie wszystko. Nagle obok was pojawił się jakiś dziwny Pokemon patrząc na rysunek zaciekawiony.

- Wow...
Chłopak cofnął się o krok, zaskoczony pojawieniem się pokemona. Czyli jednak nie byli tu sami...dobrze wiedzieć. Spojrzał na przybysza i zeskanował go, patrząc na Acero. Nie chciał żeby psiak się na niego rzucił...

12/ - Braa...
Wydał z siebie dźwięk owy Pokemon i podrapał się leniwie po głowie. W zasadzie nie wiedziałeś co tu robił, może zainteresowała go twoja obecność? Przecież jak dotąd nie spotkałeś tu żadnego innego człowieka.

Cytat :

Abra
Lv. 14
Natura: Pacyfistka
Ataki: Teleport, Telekinesis(!)
Ability:

- Hej...
Powiedział spokojnie, kucając przy pokemonie i wysypując na dłoń trochę karmy. Delikatnie, powoli i bez gwałtownych ruchów podsunął karmę Abrze. W końcu każdy pokemon może być głodny.
- Ciekawego gościa mamy, prawda Acero?
Zapytał swojego psiaka, spoglądając na niego.

1/ - Abraaaa!
Zawołał Pokemon patrząc to na Ciebie, to na Riolu. Kiedy podałeś psychicznemu Pokemonowi karmę na dłoni, ona pomachała ogonem ale ostatecznie zaczęła jeść Ci z ręki.

Cytat :

Karma -1 porcja

- Co tu robisz, co? Spodobało ci się to miejsce i żyjesz tu, czy tylko chwilowo tu jesteś?
Zapytał pokemona, głaskając go po główce. Na swój sposób, pokemon był nawet uroczy. Byli w tej szkole od jakiejś chwili a to jest pierwsza oznaka życia jaką spotkali. Był ciekaw czy to przypadek, czy może pokemony jednak mieszkają w tym miejscu...

2/ - Abraaa!
Pokiwała główką potwierdzając twoje słowa. Widocznie w takim miejscu Abra czy inne Pokemony czuły się bezpieczniejsze. Psychiczny Pokemon skończył wcinać karmę i przymilał się dalej do twojej dłoni. Riolu uśmiechnął się do Ciebie sam odchodząc bliżej Abry.

- Hmmm...a może...a co byś powiedziała gdybym zapytał czy nie chciałabyś ruszyć dalej z nami?
Zapytał, wyciągając na drugiej dłoni Safari Ball. Nie zaszkodzi sprawdzić, prawda? A Abra rzeczywiście w pewien sposób była urocza. Z początku nie był zainteresowany łapaniem jej...ale myśl żeby ją zostawić w tym ciemnym i "Creepy" budynku, kuła go w środku. Co prawda umiała sobie najwidoczniej radzić, ale i tak miałby wyrzuty sumienia.

3/ Powoli wystawiłeś kulę w stronę Pokemona jakiego chciałeś złapać. CO prawda miejsce nie należało do najprzyjemniejszych, ale Abrze chyba nie przeszkadzało mieszkanie w takim miejscu. Koniec końców jednak Pokemon dotknął kuli, a tobie udało się złapać nowego stworka!

- Witaj w drużynie...
Powiedział do pokeballa i schował go. Spojrzał na Acero i pogłaskał go po główce.
- To co, ruszamy dalej?
Zapytał, podnosząc się i przeciągając się. Są tu już trochę czasu. Dobrze byłoby ruszać dalej, kto wie co na nich tu jeszcze czeka?

4/ - Roluu!
Zgodził się z tobą twój przyjaciel, jednak wciąż miał w łapach namalowany obraz. Chyba bardzo mu zależało na tym, byś zabrał jego dzieło ze sobą. Przecież tak się postarał!

Chłopak spojrzał jeszcze raz na obraz. Maluch się napracował, ale...noszenie tego ze sobą mogło być problematyczne...
- Oj, mały, co ja się z tobą mam, Acero, co?
Zaśmiał się, głaskając go i podnosząc delikatnie obraz ze sztalugi, wyczuwając jego wagę. W myślach prosił aby nie okazał się ani zbyt ciężki, ani nie wygodny do noszenia.

5/ Sam obraz nie był ciężki, jednak dość sporych rozmiarów i noszenie go pod pachą może być trochę problematyczne. Jednak mimo tego Acero zdawał się być bardzo zadowolony z tego iż tobie się te maziaje podobają!

Cóż innego miał zrobić? Maluch się napracował nad tym. W między czasie chłopak ruszył dalej, wchodząc do następnej klasy, stawiając obraz przy drzwiach. Chciał sprawdzić czy w tym pokoju uda się coś znaleźć - skoro już wie że pokemony tu mieszkają, to może spotka jeszcze coś ciekawego.

6/ Zawsze można było poszukać jakiegoś nożyka i wyciąć płótnu z drewnianej ramy. Ale skoro wolałeś chodzić z nią pod pachą przez całe miasteczko. Twoja sprawa! Najważniejsze ze Acero był zadowolony. Zaraz obok klasy plastycznej znajdowała się sala Biologii. Widziałeś jakieś zakurzone słoiki na szafie... jesteś pewien, że chcesz je oglądać?

No a czemu nie? Skoro już tu jest. Wszedł do środka, uważając żeby nie nadepnąć czegoś przy okazji. Rozglądał się po wnętrzu sali, oraz po zawartości półek. Powoli, powoli zbliżali się bliżej nauk które mu bardziej pasowały. W końcu widział, słyszał i uczył się wiele w laboratorium rodziców. Ta sala była dla niego przyjemniejsza niż sala chemiczna, kierująca się ścisłymi regułami...

7/ Podszedłeś bliżej pułki na której stały cztery bardzo zakurzone słoiki. Ewidentnie coś było w środku, jednak były tak brudne że nie widziałeś co to jest! Riolu stanął na palcach by przyjrzeć się twojemu znalezisku.

Chłopak spojrzał na słoiki, przecierając je lekko koszulką i spoglądając na ich zawartość. Może to pomogłoby też określić co to za rodzaj szkoły? Jeśli były tam zakonserwowane ludzkie główki, to z pewnością nie była to podstawówka...

1/ Na twoje nieszczęście (lub szczęście, jak kto woli) w słoiku który trzymałeś w dłoni nie było dziecięcej główki. Ale mieściło się tam coś równie... niezwykłego. Po chwili obserwacji doszedłeś do wniosku iż w słoiku w formalinie pływa malutki Poliwag.

- Ciekawe...lekko przerażające i dziwne, ale ciekawe...
Mruknął, zaglądając też do innych słoików, przeglądając ich zawartość. Po tym rozejrzał się jeszcze raz po sali, szukając innych rzeczy które mogłyby przykuć uwagę i być w jakiś sposób szczególne.

2/ W kolejnych słoikach znalazłeś także spreparowanego Magikarpia i coś co było podpisane jako "Skrzela Mudkipa". Co to była za dziwna szkoła? I czy na pewno uczyły się tutaj małe dzieci?
- Rhhoo?
Riolu spojrzał na Ciebie, sam jednak nie zauważyłeś niczego ciekawego w tym pomieszczeniu.

Ech...kolejna pusta sala i kolejna zmarnowana okazja. No cóż, ruszajmy dalej. Chłopak rzucił ostatnie spojrzenie na salę, przed opuszczeniem pomieszczenia. Jeśli nic się nie pojawiło - tak jak w poprzedniej sali - zabrał obraz Riolu i skierował się do ostatniej sali.

3/ Nikt nie powiedział, że będzie łatwo znaleźć jakiegoś Pokemona w tej strefie! Chyba już całkiem zapomniałeś o tym, że opuszczone miasto jest całkiem sporych rozmiarów! Jednak nie zrażony idziesz dalej trzymając dość sporych rozmiarów obraz pod pachą. Idziesz dalej zwiedzać szkołę czy szukasz czegoś innego?