Gra wikkaz

Zgodnie z tym, co powiedział Ci twój przyjaciel udałeś się do laboratorium prof. Oaka. Cały ten świat był dla Ciebie czymś nowym i chodź ludzie spacerujący wokół byli reali, szczerze się uśmiechali to dla Ciebie wciąż było to tak obce! Nie wiesz co Cię tu czeka, na kogo liczyć, a kto jest wrogiem. Mimo wszelakich wątpliwości dzielnie kroczyłeś przed siebie, stając przed sporej wielkości budynkiem obok którego była zagroda. To dziwne, bo w owej zagrodzie chodziło parę stworzeń podobnych wyglądem do dobrze znanych Ci byków czy bizonów. Z tym, że one mają trzy ogony.

~ Wszystko, co znajduje się tutaj jest takie nowe. W moim świecie nigdy czegoś takiego nie widziałem. Owszem widać na przykład podobieństwa do zwierząt żyjących w moim świecie. Jednak tutaj jest zupełnie inaczej. To zupełnie inne miejsce, w których obowiązują inne zasady. Coś czuję, że nic nie będzie już takie samo. Muszę przyzwyczaić się do tego wszystkiego. Na początku może być naprawdę ciężko jednak będę się starać, aby jak najszybciej przyzwyczaić się do życia tutaj. Muszę to zrobić żeby nie zwracać na siebie uwagi innych. Ktoś na mnie poluje a ja nawet nie wiem, kto. Dlatego też muszę udawać normalnego nastolatka z tego świata. ~ Myślę sobie stając przed budynkiem.
Następnie przyglądam się temu dziwnemu stworzeniu i stwierdzam, że w tym świecie czeka na mnie wiele niespodzianek i będzie to niesamowicie ciekawe. No, ale nie ma, co tak stać i rozmyślać. Pora zacząć działać. Szukam wejścia do budynku i ruszam w tamtą stronę. Kiedy znajdę drzwi podchodzę i pukam czekając na kogoś, kto mi je otworzy.

Tak więc zapukałeś do drzwi, a po chwili stanął w nich staruszek przyjemnie uśmiechający się do Ciebie. Ubrany był w brązowe spodnie, czerwoną koszulkę oraz długi biały kitel. Przyjrzał Ci się uważnie, wydając z siebie długie mruknięcie.
- Witaj! Zapewne to ty jesteś tym chłopcem, z równoległego nam świata? Proszę wejdź do środka
Przywitał Cię przyjaźnie i pozwolił wejść do środka budynku. Przechodząc przez próg znalazłeś się w miejscu na pierwszy rzut oka przypominające laboratoria znane Ci z twojego świata. Jednak były tutaj także sprzęty jakich nigdy wcześniej nie widziałeś, a także zdjęcia dziwnych stworków wiszące na ścianach. Za prawdę świat ten był niezwykły.
- Rozmawiałem z zaufaną osoba na twój temat. Na szczęście twoi wrogowie nie wiedzą dobrze jak wyglądasz przez co najlepiej będzie jak wtopisz się w tłum. - powiedział podchodząc do dużego urządzenia na którym leżały trzy czerwono-białe kule.- Nie znam sposobu dzięki któremu ty i twoi towarzysze możecie wrócić do swojego świata, ale kiedyś słyszałem o pewnej organizacji która może mieć wiedzę na ten temat.
Rzekł staruszek odwracając głowę do Ciebie i prosząc byś stanął obok niego. Szczerze mówiąc niewiele z jego słów rozumiałeś, ale mówił spokojnie i budził twoje zaufanie, więc z pewnością nie kłamał i miał dobre intencje. Oak nacisnął guziczki wszystkich trzech kul, a z nich wyskoczyły trzy dziwne, ale i urocze na swój sposób stworzenia.
- Powineneś poznać ten świat sam, z małą pomocą Pokemona. Możesz wybrać jednego spośród tej trójki. Typ trawiasty- Chikorita, typ wodny- Squirtle, typ ognisty- Torchic.

Przyglądam się dokładnie każdemu pokemonowi. Wszystkie są takie wspaniałe. Nie znam się na nich, ale sądzę, że w przyszłości będą niesamowicie silne.
- Bardzo ciężko jest się na któregoś z nich zdecydować. Uważam, że wszystkie są niesamowite i nie mam pojęcia, którego z nich mam wybrać. Chikorita jest taka słodka byłaby chyba wspaniałą towarzyszką. Squirtle natomiast wygląda na bystrego pokemona, który niczego się nie boi. Natomiast Torchic jest niesamowity. Sam jego wygląd niesamowicie mi się podoba i wydaje mi się, że w przyszłości będzie niezwyciężony. Dlatego wybieram Torchicka. Chciałbym wziąć wszystkie, ale to on najbardziej do mnie przemawia. Sądzę, że możemy być świetnym partnerem podczas podróży. Obroni mnie przed zbirami, które na mnie polują. - Mówię do Oak'a i podchodzę powoli do kurczaka, po czym kucam przy nim. - Witaj Torchic. Nazywam się Wikkaz. Według mnie jesteś wspaniały i bardzo się cieszę, że będziesz ze mną podróżować. Mam nadzieję, że będziemy wspaniałą drużyną. - Mówię i głaszczę małego kurczaka po główce.
Po chwili przypominam sobie, że Oak powiedział coś o organizacji, która może znać sposób na powrót do mojego świata.
- Czy mógłby mi pan powiedzieć coś więcej o tej organizacji. Oraz jakieś rady, dzięki którym będę mógł łatwiej wtopić się w tłum i zbytnio nie zwracać na siebie uwagi.
------------------------------------------------------
aaa.... :D chciałem zacząć z jakimś innym, ale Trochickowi nie mogę odmówić xD <3

Profesor przyjrzał się tobie uważnie i pokiwał głową. Dobrze zdawał sobie sprawę z tego, że będziesz potrzebował znacznie więcej wskazówek niż inni trenerzy zaczynający swoją przygodę. Mały poke-kurczak zdawał się być bardzo zadowolony iż jego wybrałeś dlatego też zaczął biegać wokół Ciebie ćwierkając zadowolony. Dziwne, bo brzmiało to jakby mówił własne imię kilkakrotnie. Oak schował pozostałe pokemony do kul i wręczył Ci jeszcze 5 podobnych rzeczy, coś w rodzaju małego tabletu oraz jakiś... GPS?
- W naszym świecie ludzie walczą między sobą starając się tym samym pokazać kto jest silniejszy. Aby złapać żyjącego wolno pokemona musisz pokonać go w walce, lub przekonać do siebie. Przedmioty które Ci dałem, to PokeDex- encyklopedia pozwalająca Ci poznać informacje o pokemonach, oraz PokeNav- masz tam mapę oraz informacje o salach czy sławnych osobach. Możesz też z niego dzwonić.
Uśmiechnął się i skierował w stronę bocznych drzwi prowadzących na podwórko.
- Chodź ze mną Wikkaz. Mój pomocnik pokaże Ci w praktyce jak wyglądają walki Pokemon. Musisz też pamiętać, że niektóre ataki zadają obrażenia, inne zaś nie.

- Dobrze z chęcią nauczę się czegoś nowego. - Mówię do profesora i idę za nim na podwórko.
Dobrze wiedzieć, że nie wszystkie ataki zadają obrażenia jednak skąd ja mam wiedzieć, jakie ataki zna mój podopieczny. Najlepiej chyba będzie sprawdzić to w tej encyklopedii zwanej PokeDex. Ona powinna mi powiedzieć coś na temat mojego podopiecznego.
Po chwili włączam to urządzenie i sprawdzam, co powie mi o moim nowym przyjacielu. W końcu lepiej jest przygotować się wcześniej do potyczki. Mam nadzieję, że szybko zrozumiem wszystkie zasady obowiązujące w tym świecie. Na szczęście profesor Oak ma ogromną wiedzę i nauczy mnie wszystkiego, co powinienem wiedzieć.
~Już nie mogę się doczekać aż spotkam inne gatunki pokemonów. Wszystko, co jest nowe wydaje się takie wspaniałe. Mam nadzieję, że ten świat jest taki, na jaki wygląda. Chciałbym szybko wrócić do swojego świata, ale najpierw muszę odnaleźć swoich przyjaciół i dopiero później będę mógł wrócić. Nie mogę tutaj nikogo zostawić. A tak na prawdę to nawet nie wiem czy uda nam się wrócić do naszego świata.- Myślę sobie idąc za profesorem.

Chwilę natrudziłeś się, zanim doszedłeś do tego jak owe dziwne urządzenie się obsługuje. Klikałeś i klikałeś, ale nie miałeś pojęcia co zrobić by pokazało Ci jakieś informacje na temat twojego Pokemona. Jednak po jakiejś chwili doszedłeś do tego całkiem przypadkiem kierując PokeDex na Torchica.
- Torchic, Pokemon Kurczak

Cytat :

Torchic
Lv. 5
Natura: Wierna
Ataki: Scratch, Growl
Ability: Blaze

Torchic biegł za tobą zadowolony na swoich krótkich nóżkach bardzo zadowolony. Razem z profesorem znaleźliście się w ogrodzie, gdzie prócz różnych gatunków Pokemonów siedział na oko 18 latek z małym pieskiem na kolanach. Zdawało się, że niczym nie różnił się od szczenięcia owczarka, jednak on miał bystre czerwone oczy i ogon który niemalże ciągnął się za nim po ziemi.
- Alan, to chłopiec o którym Ci mówiłem. Mieszkał w górach gdzie nie żyje zbyt dużo Pokemonów. Może zechcesz pokazać mu jak wyglądają walki?
Zapytał chłopaka który wstał z trawy i otrzepał spodnie. Podobnie jak profesor miał na sobie długi biały kitel.
- Oczywiście. Poochyena z chęcią potrenuje, od rana rozpiera go energia - powiedział pocierając nos - W Pokedexie powinno Ci pokazać wszystkie ruchy jakie obecnie zna twój Pokemon, oraz ich krótki opis. Dobrze wytrenowany Pokemon wykona każde polecenie swojego trenera, a nawet więcej!

Torchic nauczył się już Aerial Ace z TM i nauczyłem go jeszcze Heat Wave :)
-------------------------------------
- Dobrze wiedzieć. Lepiej sprawdzę opisy ataków mojego pokemona żeby później nie popełnić jakiś głupich błędów. - Mówię do chłopaka wdzięczny za to, że i on mi pomaga.
Po tym znów sprawdzam w Dexie krótkie opisy ataków mojego podopiecznego. Dzięki temu będę wiedzieć jak powinienem walczyć.
Sprawdzam również, co powie mi Dex ma temat naszego przeciwnika lepiej jest dowiedzieć się wszystkiego i wyłapać słabe strony przeciwnika wcześniej, aby móc je później wykorzystać. Kiedy będę to wszystko wiedział będę mógł w końcu rozpocząć moją pierwszą walkę razem z moim podopiecznym. Nasi przeciwnicy są zapewne silni, ale my będziemy się bardzo starać żeby wygrać.

Nie no spoko >D

Twój Pokemon podbiegł do Poochyeny chyba zaczynając z nim jakąś dyskusję. Dziwne, że te wszystkie maluchy umiały powiedzieć tylko swoje imię, a jednocześnie umieją się dogadywać między sobą. Chłopak uśmiechnął się do Ciebie i założył ręce za głowę.
- Jako początkujący trener musisz także wiedzieć, że niektóre typy są silniejsze od innych. Pokemony Ogniste mają przewagę nad Trawiastymi oraz Robakami, ale są kiepskie w starciu z przeciwnikami typu Wodnego.
Powiedział kiwając się lekko w przód i w tył. Znając już technikę jak działa PokeDex, bez większych problemów udało Ci się poznać parę cech swojego przeciwnika oraz ataki swojego podopiecznego.
- Poochyena, Pokemon Gryzący

Cytat :

Poochyena
Lv.5
Natura: Dzielny

- Ok dzięki za kolejną ważną radę. Na pewno to zapamiętam i będę korzystać w przyszłości. Teraz już możemy zacząć naszą walkę. - Mówię do Alana.
Po chwili przywołuję do siebie mojego podopiecznego i czekam aż wszyscy będą gotowi rozpocząć walkę. Wtedy zaczynam wydawać polecenia mojemu podopiecznemu.
- Dobra Torchic czas zacząć naszą potyczkę. Użyj szybko Aerial Ace. Następnie doskocz do niego i Heat Wave prosto w twarz. Później osłab go Growl. O i na sam koniec uderz jeszcze kilka razy Scratch. Atakuj z całej siły i bądź szybki.

-------------------------------------------------
Tak mi szkoda tej taktyki, że zapisałem sobie ją i kiedyś jej użyję :P była taka ładna :D

Twój mały Pokemon spojrzał na Ciebie w pierwszej chywili chyba nie bardzo rozumiał, co chcesz zrobić. Cóż, podobnie jak ty był początkującym wojownikiem i też musiał się wszystkiego nauczyć. Jednak słysząc twoje polecenie zaczął szybko biec atakując swojego przeciwnika, ba! Trafił, a mały psiak odskoczył do tyłu cicho piszcząc.
- Shadow Ball, już!
Alan wydal polecenie, a jego atak zderzył się z ognistym ciosem, jednak uderzenie Poochyeny było silniejsze przez co Torchic przejechał na tyłku pod twoje nogi. Potrząsnął jednak mocno łepkiem i podbiegł do psiaka drapiąc go pazurkami. Jednak Poochyena szybko odpowiedziała kolejnym Shadow Ballem odpychając kurczaka znów pod twoje nogi. Alan podszedł do swojego podopiecznego i pogłaskał go po głowie.
- Myślę, że na początek to wystarczy. Załapałeś o, co chodzi i tyle wystarczy
Powiedział chłopak biorąc swojego psiaka na ręce.

Cytat :

Torchcic:+20% exp

Profesor który przyglądał się walce podszedł do Ciebie i położył Ci rękę na ramieniu. Uśmiechnął się ciepło lekko kiwając głową do Ciebie i twojego Pokemona.
- Poradzisz sobie, jestem tego pewien. Jeśli spotkasz dziewczynę przedstawiającą się jako Sina, powołaj się na mnie i opowiedz jej o wszystkim

- Alan dziękuję ci bardzo za tą walkę. Teraz już zaczynam rozumieć, o co w tym wszystkim chodzi i będę starał się by c coraz lepszym w tym wszystkim.
Pochodzę do mojego Torchicka i biorę malucha na ręce, po czym mówię do niego:
- Torchic spisałeś się wspaniale. Dziękuję ci za to.
Głaszczę kurczaka po główce i po wysłuchaniu profesora Oak'a mówię do niego:
- Skoro sądzi pan, że mogę zaufać tej dziewczynie i opowiedzieć jej o wszystkim to tak właśnie postąpię. Czy jest ona pana uczennicą czy może po prostu jakąś znajomą, która będzie umiała mi pomóc? Rozumiem też, że teraz już raczej mogę wyruszyć i rozpocząć moją podróż? Czy ma pan dla mnie jeszcze jakąś wskazówkę na koniec zanim ruszę w swoją podróż? Naprawdę dziękuję panu za całą udzieloną mi pomoc i wszystkie wskazówki. To naprawdę wiele dla mnie znaczy.

Torchic zadowolony szybko przebierał małymi nóżkami by nadążyć za tobą i profesorem. Staruszek zastanowił się chwilę, uważnie słuchając twoich słów. Torchic zaś chcąc się czuć bardziej wyróżniony przez Ciebie zaczął przyglądać się tobie wyczekująco, jakby prosząc o ty byś wziął go na ręce. Nic dziwnego, że maluch domagał się pieszczot! Przecież był jeszcze bardzo młody i jak każde dziecko potrzebuje trochę uwagi.
- Oczywiście, że możesz ruszyć w podróż. Rozmawiałem z nią raptem dwa razy, jest bardzo tajemnicza i sporo wie. Dokładnie sam nie wiem czym się zajmuje... - mówiąc to podrapał się po brodzie- Ale myślę, że się dogadacie. Masz tu jeszcze jednego Pokemona. To Swablu, chyba towarzysz który może pomóc Ci z góry będzie przydatny
Powiedział podając Ci PokeBall w kolejnym pokemonem. Chyba miałeś szczęście, dwa Pokemony jednego dnia! Więc nadszedł czas byś wyruszył w podróż... Ale czy na pewno jesteś na nią gotów?

- Bardzo panu dziękuję za kolejny prezent. Swablu z pewnością bardzo mi się przyda. - Mówię biorąc Ball od profesora.
Po chwili wypuszczam nowego przyjaciela. Przyglądam się mu i sprawdzam, co powie mi o nim Dex (oczywiście nie potrzebny już skan :)). W tym samym czasie trzymając Torchicka na rękach głaszczę malucha po główce.
Kiedy mój nowy przyjaciel wyleci z Balla mówię do niego:
- Witaj maluchu. Bardzo miło mi cię poznać. Ja nazywam się Wikkaz a to mój przyjaciel Torchic. Od dzisiaj będziesz członkiem naszej drużyny. Wszyscy razem będziemy świetną drużyną. - Mówię i głaszczę pokemona po główce.
Po chwili zwracam się jeszcze raz do Oak'a.
- Jeszcze raz naprawdę panu dziękuję. Za wszystko, co pan dla mnie zrobił. Teraz czas abym wyruszył w podróż razem z moimi pokemonami. Jeszcze raz dziękuję za wszystko. - Mówię do profesora i zabieram wszystkie swoje rzeczy.
Następnie razem z moimi podopiecznymi ruszam w kierunku wyjścia z laboratorium. Później patrzę na PokeNav i sprawdzam gdzie teraz najlepiej jest się udać, po czym ruszam prosto w tamtym kierunku.

Wypuściłeś z kuli małego ptasiego pokemona, który trochę wyglądał jak przerośnięty wróbel jednak jego kolor oraz fakturę jego skrzydeł. Wyglądały jak chmurki przyczepione do jego małego ciałka. Swablu przechylił delikatnie swoją głowę i chyba stwierdził, że wygodniej będzie mu na twoim ramieniu. Zadziwiające, jak szybko te stworzenia są w stanie przywiązać się do swojego trenera. Choć zapewne jest też to cechą indywidualną każdego z nich. Po pożegnaniu z profesorem spojrzałeś w PokeNav, gdzie mógłbyś się udać. Chwilę zajęło Ci przysłowiowe ogarnięcie, co i jak ale jednak udało Ci się! Masz dwie ścieżki do wyboru, możesz udać się przez las do kolejnego małego miasteczka, lub w przeciwną stronę ku przystani i długiemu mostowi prowadzącemu na jakąś wysepkę.

Najpierw głaszczę Torchicka po główce a następnie Swablu. W tym samym czasie zastanawiam się, którą drogę mam wybrać. Sam nie wiem, która z nich będzie lepsza. Jednak wydaje mi się, że aby dostać się na wyspę trzeba opłacić bilet a ja w tym momencie nie mam za dużo pieniędzy, więc muszę ich trochę uzbierać, aby popłynąć w tamte miejsca. Dlatego też wydaje mi się, że lepiej będzie iść pierwszą ścieżką.
- No moi drodzy ruszamy w stronę lasu. Wydaje mi się, że ta droga będzie dla nas o wiele lepsza. Już nie mogę się doczekać, co spotkamy po drodze. Bądźcie uważni, bo nie wiadomo, co będzie na nas czyhać. Cieszcie się jednak piękną pogodą. W razie, czego zauważymy, że coś chce nas zaatakować. Wiem jednak, że razem damy radę i w razie, czego pokonamy przeciwników.
Po tych słowach ruszam razem z moją drużyną prosto w stronę lasu.

Choć obie ścieżki są całkowicie za darmo zdecydowałeś się ruszyć tą prowadzącą do lasu. Zadowolony Swablu odbił się delikatnie od twojego ramienia i poleciał przodem, co jakiś czas upewniając się czy na pewno idziesz za nim. Chyba nie chciał wyjść na złego Pokemona, albo zgubić Cię. Dojście do lasu zajęło Ci małe dwadzieścia minut. Nie wyglądał on na jeden z tych złych, ciemnych lasów... Wręcz przeciwnie. Słychać było szum liści poruszanych spokojnym wiatrem, słońce przedzierało się przez korony drzew docierając swoimi promieniami do niższego poszycia. Nieco zmęczony lotem Swablu usiadł na jednej z niższych gałęzi i lekko zatrzepotał skrzydełkami.
- Trii?
Zaćwiekał niebieski ptaszek widząc nieopodal drzewa małego pokemona wygrzewającego się w słońcu. Wyglądał jak... jak robak. Jak zwykły robak! Więc tu też mieli szkodniki.

- Ciekawy z niego okaz. Dobrze Swablu, że go zauważyłeś. Może któryś z was będzie chciał z nim zawalczyć. - Mówię do moich podopiecznych.
Po chwili wyjmuję PokeDex i sprawdzam w nim dane tego małego robaka. Nie wiem czy jest silny, ale na takiego nie wygląda. A skoro ja i moje pokemony dopiero zaczynamy naszą podróż to taki przeciwnik będzie dobry na początek. Nie możemy od razu skoczyć na głęboką wodę i zacząć walczyć z nie wiadomo jak silnym przeciwnikiem. Z tego, co mi się wydaje to Torchic będzie dobry do tej walki. A Swablu znajdziemy innego przeciwnika. Na pewno w tym lesie kryje się wiele ciekawych pokemonów już nie mogę się doczekać aż je spotkam.

Wyciągnąłeś PokeDex kierując go w stronę spotkanego pokemona, który najwidoczniej nie usłyszał was bo wciąż spał ciesząc się promieniami słońca. Twoje urządzenie zapiszczało cicho pokazując informacje o robaczku.
- Caterpie, Pokemon Robak. By chronić się przed wrogami, wydziela silny zapach ze swojego rogu na głowie po czym chowa się w koronach drzew.

Cytat :

Caterpie
Lv. 6
Natura: Spokojna
Ataki: Tackle, Stirng Shot
Ability: Shield Dust

Zarówno Torchic jak i Swablu spojrzały na stworka zastanawiając się, co teraz zadecydujesz. Zostawisz w spokoju czy wydasz polecenie do ataku. W międzyczasie mały robaczek przebudził się, lekko wyciągając swoją główkę w stronę słońca.

- To, co Torchic zawalczymy z Caterpie. Teraz, kiedy wstał możemy spokojnie z nim zawalczyć. Gdyby spał byłoby to nieuczciwe. W tym momencie możemy jednak walczyć. - Mówię do Torchicka i czekam aż przygotuje się do walki.
Kiedy kurczak będzie gotowy zaczynam wydawać mu polecenia:
- Torchic wykorzystaj to, że Caterpie jest jeszcze niezorientowany w sytuacji i uderz go Heat Wave. Następnie nie czekaj na jego ruch i od razu uderz Aerial Ace. Gdyby cię zaatakował zrób unik i trzaśnij go mocnym Scratch. Potem zbliż się do robaczka i nie czekając na jego ruch uderz go mocnym Heat Wave. Później zacznij biegać na około niego i co chwilę uderzaj go mocnymi Aerial Ace. Uważaj na jego ataki staraj się ich unikać i szybko kontratakuj mocnym Heat Wave. - Mówię do Torchicka i obserwuję przebieg walki.

Twój mały kurczaczek szybko zeskoczył Ci z rąk i szybko pobiegł na przeciw Caterpie który wciąż nie bardzo wiedział, co się dzieje. Dopiero pierwszy ognisty atak uświadomił go w tym co się dzieje. Zaraz po tym jak dostał kolejnym atakiem Caterpie związał twojemu Pokemonowi nóżki jedwabną nicią dzieki czemu mógł spokojnie oddać silnym Tackle. W międzyczasie bitwy Swablu zleciał na twoje ramię, by mieć lepszy widok na to, co się dzieje oraz zapewne dlatego, by być bliżej Ciebie. Torchic chwilę szamotał się zanim udało mu się stanąć na równe nogi jednak przewaga typów zrobiła swoje i ostatecznie robaczek padł pokonany, a ty tym samym zwyciężyłeś swoją pierwszą bitwę z dzikim Pokemonem!

Cytat :

Torchic: +80% exp (+25% exp Bonus!), +10 Sp. Attack Limit.
Respekt +5 ptk

Dumny z siebie pokemon stanął obok pokonanego Caterpie i przyjął dumną pozycnę.
- Tor cik, toor!

Czyli Torchic dostaje +1,05lvl czy +0,80lvl?
--------------------------------------------------
Podchodzę do mojego Torchicka i biorę go na ręce.
- Wspaniale się spisałeś mój drogi. Naprawdę świetnie walczyłeś. Bardzo szybko pokonałeś naszego przeciwnika i jestem z ciebie dumny. Stajesz się coraz silniejszy. - Mówię i głaszczę robaczka po główce.
Po chwili przyglądam się robakowi i zastanawiam się czy może by tak nie złapać go i nie dołączyć do swojego składu. Każdy dodatkowy pokemon się przyda jeszcze nie wiem czy będę chciał mieć go na stałe, ale w tym momencie może nam się przydać.
Wyjmuję pustego Balla i rzucam nim w nieprzytomnego robaczka. Wydaje mi się, że może nam się naprawdę przydać i zostać naszym przyjacielem. Może, jeśli będziemy z nim dużo trenować to stanie się bardzo silny.

1,05% exp. Masz zapisany za walkę, a w nawiasie bonus i to sumujesz c:

Wziąłeś swojego Pokemona na ręce, po czym nachyliłeś się i pogłaskałeś zemdlałego robaczka. Chciałeś go uspokoić? Może... Jednak Torchic widząc twoje zachowanie nadął się, odwracając główkę w drugą stronę. Zastanowiłeś się chwilę, jak właściwie użyć PokeBalla, a w tym czasie robaczek ocknął się i zaczął powoli pełzać w stronę krzaków. W panice jednak rzuciłeś po prostu kulą w Caterpie. PokeBall chwilę dygotał, jednak po chwili oczekiwania kula zastygła w bezruchu a ty złapałeś swojego pierwszego Pokemona! Cieszyłeś się zwycięstwem, przynajmniej tak długo aż nie zauważyłeś że jesteś obserwowany.
- Nie wiedziałam, że ktoś zapuszcza się w ten rejon lasu Vridian
Powiedziała średniego wzrostu dziewczyna, ubrana w spódniczkę jasną koszulkę oraz kapelusz słomkowy z kokardą wyglądającą jak skrzydła motylka. W ręku dzierżyła siatkę która w twoim świecie służy do łapania właśnie motyli.

Chodziło o pogłaskanie Torchicka :P, ale właśnie zobaczyłem, że zamiast kurczaczka napisałem robaczka xD
-------------------------------------------
Kucam koło Torchicka i głaszczę go po główce:
- Nie gniewaj się to ciebie miałem pogłaskać nie jego. Przepraszam nie wiem, po co to zrobiłem. Jesteś wspaniały mój maluchu. - Mówię do kurczaczka i dalej go głaszczę.
Kiedy pojawi się ta dziewczyna przyglądam się jej dokładnie i mówię:
- A właśnie kierowałem się do kolejnego miasta i tak jakoś wyszło, że pojawiłem się tutaj. Nie znam się na tym lesie, więc poszedłem po prostu przed siebie. Wiedzę, że zajmujesz się łapaniem pokemotyli. Tak to wygląda przynajmniej po twojej siatce. Tak w ogóle to nazywam się Wikkaz i miło mi cię poznać. - Mówię do dziewczyny stwierdzając, że muszą istnieć jakieś pokemony podobne do motyli z mojego świata skoro już te, które do tej pory widziałem przypominają inne zwierzęta.

Graczu, pilnuj się! MG czuwa! >D

- Tor czik!
Zawołał w proteście pokemon i lekko uszczypnął Cię w palec. Uwagę twojego pokemona przykuła dziewczyna, która najwidoczniej stała tu wystarczająco długo by zobaczyć całą sytuację. Patrząc na młodą kobietę twoją uwagę przykuł kolor jej włosów. Coś jakby... truskawka? Pierwsze widzisz, by ktoś miał takie włosy. Nawet jeśli były tylko farbowane. Na twoje pytanie pokręciła lekko głową i uśmiechnęła się lekko.
- Jestem Tia, trenerka pokemonów Robaków. Przyszłam odwiedzić las w którym się wychowałam, zanim wyruszę do Sinnoh na ostateczny trening przed wyzwaniem mistrzyni tamtejszego regionu.
Powiedziała spokojnym tonem głosu, choć z jej słów nie wiele zrozumiałeś. Czym jest Sinnoh? Mistrz regionu? Jedzie na jakieś zawody czy coś w ten deseń?
- Jesteś trochę za duży jak na początkującego trenera, ale każdy zaczyna kiedy chce. Jak walczysz i łapiesz Pokemony bądź spokojniejszy. I prze wszystkim... Nie myl Caterpie z Torchiciem. Prawda, mały?
Zaśmiała się cicho kucając i głaskając twojego kurczaczka po łebku.