Safari Patch de La Reyne

1. Dotarłeś w końcu do tego słynnego miejsca zwanego safari, gdzie tak wielu trenerów przybywało, aby pochwycić co się im tylko nawinie pod rękę, choć zazwyczaj nie szczędzili sobie trudów, aby poszukiwać najbardziej rzadkich okazów. Strażnik sprawdzając twoje odznaki... No dobra, po prostu wpuścił cię do pierwszej strefy, abyś i ty mógł spróbować swoich sił w łowach. Na razie nie wyglądała na specjalnie trudną do przejścia. Ot zwykły las, bardzo zadbany. Nie było tu żadnych krzaków, ani niczego co mogłoby utrudniać wędrówkę.

Safari! Słyszałem dużo o tym miejscu, ale nie wiedziałem, że jest ono aż tak wspaniałe. Z lekkim uśmiechem na twarzy, którego nawet nie mógł zepsuć strażnik wkroczyłem na ten teren. Czas podbić świat, nieprawdaż? Jest to moja pierwsza poważna wyprawa a cel jest tylko jeden - trzeba złapać więcej pokemonów!
W zasadzie to może się okazać, że czeka mnie przygoda mojego życia. Ruszyłem w stronę drzew spokojnym krokiem.

2. Postawiłeś kilkanaście kroków w strefie safari i już uśmiechnęło się do ciebie szczęście. Wśród suchych liści dostrzegłeś jeden, duży, zielony liść, który o dziwo zaczął się poruszać. Najpierw tak jakby zaczął krążyć w kółko niczym pies szykujący sobie miejsce do spania, a następnie zatrzymał się w miejscu. Ponyta podeszła tam i trąciła liść swoim kopytem i jak się okazało... To wcale nie był liść, a mały oburzony zachowaniem kucyka, który najwyraźniej przerwał mu sen.

Nie sądzę, żebym miał szczęście bo ono raczej się ani trochę mnie nie trzyma, ale jednak.. coś poruszyło się w krzakach. Ruszyłem w tamtą stronę za swoim pokemonem. Byłem ciekawy co takiego może kryć się w tych krzakach, już na pierwszy rzut oka było widać, że to pokemon.
Wyciągnąłem pokedex żeby zeskanować pokemona. Czyżby szczęście się do mnie.. tzn nas uśmiechnęło? Spojrzałem na swojego ognistego pokemona, po czym wyciągnąłem rękę, żeby położyć ją na szyi konia.
- To co robimy kochana?
Wiedziałem, że jest ona z natury waleczna, dlatego wiedziałem już jaka będzie jej odpowiedź.

3. Pokedex przedstawił ci... wam następujące dane o tym pokemonie robaku:
Robaczek przeciągnął się, a przynajmniej za takie coś można było uznać ruchy, które wykonywał. Następnie podpełzł do was i krzyknął:
- SEWADDLE! - dając upust swojej złości. Na twoje pytanie Ponyta usiadła sobie na czterech literach na ziemi i prychnęła cicho. "Róbta co chceta i uważata".

- A podobno tak lubisz walczyć, czyżby Twoja waleczność nagle uleciała? - zerknąłem w stronę swojego pokemona, lekko przejechawszy palcami po jej grzywie. W zasadzie to nie mogę się przyzwyczaić do tego, że mnie nie parzy. Przecież to ogień.. a może robić co chce.
- No dalej mała, mały pojedynek, pacz patrz jaki on jest chętny.
W sumie to Ponyta czasami bywa dziecinna i uparta.. chyba odziedziczyła to trochę po swoim właścicielu.

4. Ponyta przekręciła łeb na bok, a gdy zacząłeś ja głaskać szturchnęła cię łbem pod bok, po czym wskazała pyskiem na znak stojący na początku safari. Było na nim narysowane przekreślone pole walki, a pod spodem napis: "Wszczynanie walk na terenie safari wzbronione!", a także jakiś tekst drobnym druczkiem pod spodem. Tak więc musisz szukać innego sposobu jeśli chcesz złapać tego pokemona.

- Hm.. a jak on nas sam zaatakuje? - Patch spojrzał na swojego pokemona po czym lekko szturnął ją łokciem. Przymrużył lekko oczy po czym usiadł sobie na trawie niedaleko nowo znalezionego pokemona. Z ust chłopaka wyrwało się lekkie ziewnięcie, gdy spojrzał w kierunku dziwnego w zasadzie nieznanego mu do końca pokemona.
- Malutki, chodź tutaj - wyciągnął rękę w kierunku pokemona.

5. Ponyta wywróciła oczami jakby chciała powiedzieć: "To wtedy masz problem". No i coby nie zrobić miała rację. Znudziło się jej jednak siedzenie na zadzie i wygodnie się położyła spoglądając na twoje poczynania w stosunku do pokemona robaka. Musiało to chyba zabawnie wyglądać gdy wyciągałeś rękę w kierunku nowo spotkanego stworka, gdyż kucyk nakrył oczy kopytem. Sewaddle natomiast ani myślał się ruszyć z miejsca w którym się znajdował.

- Chyba mnie olewa - smutny ton głosu Patcha wskazywał na to, że jest mu niezwykle smutno. Zerknął w kierunku swojego patataja.
- Przecież on nic mi nie zrobi.. chyba - wyrzekł po chwili milczenia po czym sięgnął do kieszeni po karmę dla pokemonów. I tym razem wyciągnął rękę w której miał karmę. Ciekawe czy pokemon przyjdzie do niego.

6. Zatem próbowałeś wkupić się w łaski Sewaddla karmą i przeprosić go za to, że wybudziliście go ze snu... Choć jakby nie spojrzeć to Ponyta obudziła robaczka. Tak czy inaczej mniejsza o to. Robaczek poczuł woń karmy, ale jakoś niespecjalnie kwapił się by do ciebie podpełznąć. Wąchał nosem aromatyczny zapach i dopiero po chwili... String shotem porwał kilka kawałków pokemonowej karmy niczym Spider-man.

- Patrz jaki on jest sprytny - w oczach Patch'a było widać zachwyt jak przyglądał się małemu pokemonowi, który zajadał się karmą. - Idziemy dalej Ponyta?
Zerknął on na swojego pokemona wstając powoli z miejsca. Widocznie ten mały pokemon którego spotkali nie za bardzo mu odpowiadał, to nie było to co on szukał tutaj.

7. Zostawiliście więc małego, biednego Sewaddla w takim samym stanie w jakim go znaleźliście. No może prawie w takim samym, bo przynajmniej teraz mieliście pewność, że nie był głodny. Robaczek poszedł dalej spać, a wy w głąb lasu, który zaczął się robić coraz bardziej gęsty. Zaczęły się też pojawiać coraz częściej różnego rodzaju krzewy i ciernie.

- Fajne to Safari nieprawdaż? - zerknął w stronę swojego pokemona po czym szedł przed siebie nie specjalnie się rozglądając na boki. Zaczął po chwili sobie cicho podgwizdywać i nucić pod nosem. Nie pamiętał w zasadzie kiedy ostatnio był taki radosny, to do niego aż nie podobne..

1. Ponyta zarżała z aprobatą. Też jej się tutaj podobało, choć zapewne wolałaby jakąś łąkę lub coś podobnego, gdzie mogłaby spokojnie sobie pobiegać i poskubać trawkę. Gdy tak sobie wędrowaliście w pewnym momencie twój pokemon przystanął w miejscu i zaczął nasłuchiwać. Znajdowaliście się w pobliżu niewielkiego, leśnego potoku, którym płynęła rwąca woda. Ponyta ruszyła w tamtym kierunku bez wahania jakby coś ją tam ciągnęło.

- Ej, gdzie idziesz? - wzrok Patch'a powędrował w stronę pokemona, gdy ten ruszył spokojnie za nią. Miał nadzieję, że znajdzie jakieś ciekawsze potwory niż tamtego pokemona, który raczej na nic konkretnie by mu się nie przydał. Kroki swoje skierował w stronę potoku uważnie nasłuchując i idąc za swoim pokemonem.

2. Twój pokemon nawet się nie zatrzymał, gdy się do niego zwróciłeś, a widząc, a właściwie słysząc, że podążasz za nim jeszcze bardziej przyspieszył kroku. Ponyta zatrzymała się dopiero nad urwiskiem skalnym, bardzo stromym. Była to wręcz pionowa, bardzo śliska ściana. Wychyliła głowę po czym wskazała głową na to co się znajduje na dole. Była tam półka skalna na której leżał mały

Zatrzymał się przed krawędzią urwiska, żeby wychylić się i także spojrzeć w dół gdzie znajdował się pokemon. Wyciągnął pokedex, żeby zeskanować pokemona.
- Jak myślisz, co się mu stało?
Wpatrywał się uważnie w ptaka.

3. Dexter zaprezentował ci następujące dane o pokemonie, którego spotkałeś:

Pidgey 
Lvl. 9 | Natura: Odważny | Ability: Keen Eye
Ataki: Tackle, Sand attack, Gust
Na twoje pytanie POnyta tylko lekko zarżała. Cóż, z tego miejsca niezwykle trudno będzie wam stwierdzić co sie stało małemu ptakowi. W każdym razie nie był on w stanie się wzbić w powietrze.

Patch przez ułamek sekundy zastanawiał się co zrobić.
- Ponyta znajdź coś co pomoże Ci mnie wyciągnąć, jakąś długą gałąź lub cokolwiek - wyrzekł po chwili milczenia, po czym ostrożnie, żeby za bardzo nie zranić siebie ani leżącego tam pokemona, zsunął się po stromej ścianie na półkę skalną tuż obok Podgey'a. Miał tylko nadzieję, że uda mu się z tego wyjść bo nie uśmiechało mu się spędzić tutaj dużo czasu.

4. Na twoje szczęście, ta skalna półka nie znajdowała się jakoś specjalnie nisko. Dosłownie 3 metry dzieliło ją od miejsca, gdzie się znajdowałeś wraz ze swoim pokemonem tak więc ze spokojem mogłeś się na nią ześlizgnąć, choć, gdy dosięgłeś już dna poczułeś niezły ból w nogach. Pidgey zerwał się na równe nogi i pewnie gdyby był w stanie to by się poderwał do lotu. Ponyta zaś poszła szukać... No czegoś coby wam pomóc.

- Hey spokojnie.. nic Ci nie zrobię - Patch przykucnął koło Pidgey'a, z jednej strony zrobił to celowo ale jednak z drugiej ból w nogach był trochę nie do zniesienia. Oddychał on teraz szybciej niż normalnie. Idiota z Ciebie Patch.
- Chce Cię tylko wyciągnąć stąd.. spokojnie - wyciągnął lekko rękę w kierunku pokemona.

5. Pidgey mimo twoich mniej lub bardziej szczerych zapewnień nie był zbyt ufny wobec ciebie. Nastroszył on pióra i przybrał bojową pozycję. Gdy zacząłeś się do niego zbliżać rozpostarł skrzydła, aby wzbić się w powietrze... Wtedy dostrzegłeś grymas bólu na jego... dziobie, a następnie zauważyłeś, że jedno z jego skrzydeł jest uszkodzone, choć nie wiadomo na wskutek czego.

- Ach.. - Patch westchnął po czym wyciągnął karmę, żeby na otwartej ręce podsunąć ją pod dziob Pidgey'a.
- No mały.. nie zrobię Ci krzywdy - zastanawiał się gdzie podziała się jego urocza klacz, która szukała teraz czegoś co pozwoli im się stąd wydostać.

Co nie krzyczałeś, że ci nie odpisuję? :D
1. Pidgey spoglądał łapczywie w stronę karmy dla pokemonów, ale nie do końca był pewny czy bezpiecznie brać coś od nieznajomego. W końcu jednak głód okazał się być silniejszy niż nieufność pokemona wobec ciebie i zjadł w mgnieniu oka cała karmę jaką tylko go poczęstowałeś. Ponyta natomiast nie wracała, ani też nie było jej nawet słychać.