Safari Wojas021

Wszedłeś do Wietrznego Lasu. Jak zwykle przy wejściu roiło się od dzieciaków, które chciały polować na robaki przy użyciu siatek na motyle. Torchic popatrzył na nich z delikatnym zażenowaniem, a następnie swój wzrok przeniósł na Ciebie. "idziemy?" - zapytał spojrzeniem.

- Tak przyjacielu, idziemy. Zaczynamy wszystko od nowa, ale teraz jestesmy lepiej przygotowani. - szczerzę się w kierunku pokemona wskazując palcem na zestaw safarii w którym znajdowało się 10 balli.
- Tym razem będziemy mogli pozwolić sobie na nieco więcej. A więc do dzieła! - wykrzykuję bojowo i ruszam na polowanie.

Torchic popatrzył na Ciebie i podskoczył wysoko. Gdyby umiał mówić, krzyknął by 'Przygoda!'
Wyglądałeś na niemniej podnieconego wyprawą, tak samo było z Pidgeyem. Z.. pidgeyem? Ano tak. Przyleciał do was taki oto wróbelek:

'Not bad. Ledwo wszedłem i już pojawia się pokemon. - myślę sobie i wyciągam pokedex. Co prawda poprzednio złapałem już Pidgeya, ale warto go sprawdzić. Gdy już skończę zwracam się do ptaka.
- Hej mały, nie wiesz jak stąd daleko do polany?

3. Pokedex bez chwili opóźnienia przekazał Ci dane o napotkanym stworku.

Cytat :

Pidgey, Samiec
LvL: 6
Natura: Pomocny
Ability: Keen Eye
Ataki: Tackle, Sand-attack

Na twoją prośbę o pomoc, a właściwie zapytanie, Pidgey skinął główką. Chyba zgodził się was poprowadzić, cóż za miłe stworzenie.

- Dzięki! - zwracam się do pokemona jednocześnie nabijając kolejne wyrazy w poscie. Fajnie, że na safarii są jakieś pomocne stworzenia. Skoro chce nas prowadzić to idę za nim, a gdyby Torchic nie nadążał to biorę go na ręce i śmigam za Pidgeyem.

4. Dokładnie! Bardzo fajnie, że ktokolwiek starał się wam pomóc. Mogłeś ruszyć za Pidgeyem i delektować się delikatnym wiaterkiem strefy. Torchicowi podobała się wycieczka, zdecydowanie cieszył się z tego, że poprowadzi was Pidgey, a nie będziecie musieli być skazani na błąkanie się po lesie sami.

Faktycznie, błąkanie sie to zła rzecz. Podczas ostatniego pobytu tutaj błądziłem prawie cały czas. Momo to czasami błąkanie się opłaca *świecące się $ w oczach*.
- Długo tutaj mieszkasz? - zwracam się do Pidgeya podążając cały czas za nim. W końcu jakoś trzeba ten czas zabić.

5. Altough pomocny, rozgadany nie był. Mowa oczywiście o Pidgeyu-przewodniku, który prowadził was przez las. Coś tam odświergotał na twoje pytanie, ale bardziej interesowała go sama podróż z tobą niż bezsensowne rozmowy.

Nie każdy lubi gadać, to prawda. Nie pozostaje nic innego jak wzruszyć ramionami i pędzić dalej. Swoją drogą to ciekawe, czy daleko jeszcze do tej polany. Z drugiej strony daleko czy nie to i tak moja podróż dopiero co się zaczyna.

6. -Piiidgey! - zaświergotał poke-wróbel, a waszym oczom ukazała się polanka. Torchic był oszołomiony tym co widział, wbiegł na trawkę i zaczął ją delikatnie podskubywać. Gdyby powiedzieć, że mu się podobało, to mało!

- Dzięki za pomoc, to w nagrodę! - wołam do pokemona rzucajac mu kilka kawałków karmy dla pokemonów, a następnie rozgladam się po polanie. Naprawdę urodziwe miejsce. Kładę się obok Torchica i spogladam w niebo. Szkoda, że tak się nie da przeleżeć do 25 strony xd.

7. Pidgey chwycił porcję karmy i odleciał. Zostałeś ty i Torchic, no i polanka. Niestety narazie nie było tu żadnych pokemonów, położyliście się i czekacie.

No właśnie czekamy. A można tak zrobić, by to czekanie sprawiło iż jesteśmy na 25 stronie lub przynajmniej 13? Byłoby miło. No, ale dobra nie ma co się lenić, trzeba wstać i iść dalej.
- Czas ruszać Torchic. - poganiam pokemona.

1. Czas ruszać zatem, tak jak stwierdziłeś. Torchic przytaknął na twoją propozycję i ruszył przodem. Nie dało się niestety przewinąć nic związanego z waszą podróżą, cza było iść przed siebie.

- Jak trza to cza... -mamrotam pod nosem i idę. Właściwie powinienem teraz robić kilka innych rzeczy poza safari, ale... Niestety mi się nie chce. Cóż zrobić, leń nie wybiera :D

2. Myślę, że wizyta w robocie by Ci nie zaszkodziła. Jednak jestem tylko narratorem twej podróży i nic Ci nie mogę doradzić. Zupełnie nie doradziłbym Ci tego, a tym bardziej nie zrobił by tego Caterpie, który właśnie spoglądał na Ciebie z gałęzi.

No, ale jak to powiada nasz wódz Ferdynand Kiepski: "W tym kraju nie ma pracy dla ludzi z moim wykształceniem". Szybkim ruchem staram się złapać Caterpie i postawić go na ziemi.
- Uważaj przyjacielu. - uśmiecham się do niego i skanuję dexem.

3. Caterpie, gdy tylko zobaczył twe ręce sięgające ku niemu, uciekł. No cóż, siedział sobie spokojnie na gałęzi, to co miał z niej schodzić, no nie? Nie było więc problemu, że trzeba zeskanować robala dexem.

Skoro nie ma problemu to skanuję robaczka pokedexem. W międzyczasie ukradkiem zerkam na Torchica, czy przypadkiem nie bije mu do głowy jakiś głupi pomysł na zjedzenie tego robaczka. Dopiero gdy zbiorę dane na temat robaczka z Kanto Torchic będzie mógł go ewentualnie zjeść.

4. Nie musiałeś bawić się w skanowanie robaka bo uciekł. Torchic patrzył na Ciebie, a potem na dex, którym usilnie próbowałeś przeskanować gałąź. Twój starter był lekko mówiąc... zmieszany, ale nie chciał dać tego po sobie poznać.

Ten post powinien być nr. 1 :)

- No cóż mówi się trudno. - wzruszam ramionami i chowam pokedex do kieszeni. Skoro uciekł to nie będziemy go na siłę gonić, a może uda nam się spotkać gdzieś innego Caterpiee, który nas zainteresuje. Nie po to jednak przyszlismy by się rozwodzić nad robakami, w końcu jesteśmy tu dla prawdziwej perły.

2. Frajerski Caterpie odszedł, ale nie odeszła wasza szansa na spotkanie jeszcze ciekawszego okazu z tego gatunku. Mogliście spokojnie iść dalej przed siebie, do czego mocno palił się Torchic. Twój starter był bardzo, ale to bardzo zadowolony z podróży po tej strefie.

- Fajnie, że chociaż jeden z nas jest zadowolony. - mówię wesoło głaszcząć Torchica po głowie. Ja nie byłem oczywiście zadowolony z jednego powodu, który nazywa się '13 strona poprzedniego safarii'. No, ale sam sobie zgotowałem taki los.

3. Niektórzy są niezadowoleni, niektórzy zasypiają nad niektórymi sprawami. Po części było też tak w twoim przypadku, kiedy to zasnął ktoś sprawujący pieczę nad twoim pobytem w strefie, jest mu bardzo przykro. A tymczasem pokemonów nie ma i nie.. oj.. coś wynurzyło się znad trawy: