Safari Wojas021

Sakwa, którą ze sobą przywlokłeś była ciężka, safari balle i karma przesypywały się z jednej strony na drugą. Na początku tej strefy nie było tłumów takich jak w wietrznym lesie, jednak nie brakowało zapalonych poke-łapaczy. Torchic popatrzył na Ciebie, a następnie na drzewa odgradzające was od ścieżki, czas w drogę.

- A więc czas na łowy! - zwracam sie do przyjaciela i wkraczam z nim w nową strefę, która miała za zadanie przynieść mi jak najwięcej zysków, a ciekawych pokemonów jest tu co niemiara. Mimo, że ta strefa różniła się od poprzedniej w zasadzie tylko występowaniem pokemonów i brakiem drzew to warto spedzić tu trochę czasu.

1. -Chik,chik! - odpowiedział na twoje zawołanie Torchic. Kurczaczek z dumnie wypiętą piersią ruszył przed siebie, a ty za nim. Ścieżka pojawiała się za drzewami, macie do niej jakieś 200 metrów.

To 3 post bd :P

- Czy faktycznie ścieżka jest potrzebna? No ale skoro jest to skorzystajmy. - gadam do pokemona i udaję się w stronę ścieżki. NA początek warto będzie się jej trzymać, aby przypadkiem nie zabłądzić.

3. -Zyg-za-goooo! - krzyknęło coś przebiegając Ci przed nogami. Stworzenie zatrzymało się cztery metry od was, a potem utkwiło wzrok w twoim podopiecznym. Byliście już praktycznie przy ścieżce, a poke-szop wyglądał na bardzo zaciekawionego.


Skan daję teraz, potem mogę nie mieć internetu tak sprawnego xD

- Uroczy pokemon. - stwierdzam wpatrując się w Zigzagoona. Te pokemony mają coś w sobie, że chciałoby się je złapać. Jednak nie mogę sobie na to pozwolić, a bynajmniej nie tym razem. Mimo wszystko warto byłoby go o coś zapytać.
- Nie wiesz przypadkiem, gdzie tu jest najbardziej wyludniony teren? - pytam szopa.

4. Użycie bynajmniej zabiło mnie do reszty, ale cóż.. Zigzagoon popatatajał w siną dal, a ty mogłeś iść dalej. Torchic popatrzył na Ciebei, a potem na udeptaną drogę, którą przyszliście. Czyżby sugerował, żeby iść w przeciwną stronę..?

- Czemu akurat tam? - pytam poke-partnera. No, ale tym razem zaufam jego instynktowi.
- Prowadź zatem. Mam nadzieję, że źle na tym nie wyjdziemy. - zwracam sie do Torchica i udaję za nim.

5. Torchic zapewnił Cię piśnięciem o tym, że wie o czym mówi. W końcu, było to logiczne, co by nie mówić. Ruszyliście więc ścieżką z dala od hałastry rozwrzeszczanych dzieciaków, ale nic jeszcze nie spotkaliście.

- Przynajmniej nie będzie miał kto straszyć pokemonów. - pocieszam się tą myślą i idę wzdłuż ścieżki. Wędrówka po tej strefie będzie należała do tych przyjemniejszych, w końcu będę mógł łapać tu co tylko chcę.

1. Torchic dreptał spokojnie, a przed waszymi oczami chyba coś mignęło.. wyglądało jak sylwetka pokemona. Nie był to jednak ten Zigzagoon, którego minęliście przed chwilą.

Dodaj średnią lvli do karty.

- Ciekawe co to takiego. - zastanawiam się chwilkę, po czym skinam głową na Torchica -W drogę! Musimy sprawdzić co to za okaz.
Puszczam się pedem w stronę w którą biegło owo stworzenie i od razu staram sobie przygotować pokedex.

2. -Chick! - potwierdził Torchic. Był niemniej zaaferowany od CIebie, również przyspieszył kroku. Gdy doszedłeś w miejsce, gdzie ostatni raz widziałeś stwora, zorientowałeś się, że nie ma go tutaj, dziwne muehehe. Pokedex może się przydać dopiero za kilka kroków.

No cóż w związku z tym spokojnie idę dalej odnotowując coś w swoim notesiku, aby nie zapomnieć. Hajs by się tu przydał, a nie ma co złapać ehh. Będę jednak cierpliwy, bo cierpliwość to klucz do sukcesu. Albo coś takiego.

3. Spokój jest kluczem do zwycięstwa. Chyba rzeczywiście niedaleko czai się jakiś dziki pokemon, ale na razie go nie widzisz, muehehe. Idź dalej, zobaczysz co przyniesie los.

Spokój.... Ile mam być jeszcze spokojny! No, ale dobrze postaram się. Idę grzecznie do przodu rozglądając się na boki. Jednocześnie zagajam do Torchica:
- Cieszysz się, że niedługo będziesz Combuskenem?

4. -Di..di.. - powiedziało coś i wyszło z trawy. To właściwie trawa wyszła z trawy.

Ha! Nie trawa, a pokemon. Oddish dokładniej mówiąc.

- Oddish, no cóż zawsze warto sprawdzic. - mamrotam pod nosem i skanuję cebulaka. Zobaczymy co tam kotek ma w środku. Oddish niby ma nie najgorszą jedna ewolucje, ale to jednak nie to.

5. Oddish to zwykły trash na 3lvlu. Chłopak, natura powolny. Patrzył na Ciebie chwilę, a potem ruszył w dalszą drogę, Torchic popatrzył w kierunku odchodzącego pokemona i westchnął. Odpowiedział na twoje pytanie cichym piśnięciem.

- Wielka szkoda, że pokemony nie umią rozmawiać. - wzdycham - Wiesz, że nie możemy pozwolić sobie na łapanie byle jakich pokemonów, z którymi nic potem nie zrobimy. - gadam do przyjaciela i wędruję dalej.

6. Torchic zgodizł się z tobą, w tej drugiej sprawie rzecz jasna.
No więc.. Znowu ruszyliście dalej..? Tak. Na to przynajmniej wyglądało.

No a cóż mam innego zrobić jak nie iść dalej. W końcu spotkam coś ciekawego, a bynajmniej taka mam nadzieję. Do tego czasu musimy być jednak cierpliwi. Cierpliwość, cierpliwosć i jeszcze raz idę dalej.

7. Mówisz, że chciałbyś coś spotkać.. ale jakiego? Cie..ka..we..go? Sentret! Tak, to sentret. Wyskoczył zza krzaków i skacząc na ogonie wesoło się do was uśmiechał.

Wreszcie się rozumiemy. Tak więc wyciągam pokedex, aby zeskanowac tego pokemona zwiadowcę. Gdy zbiorę już o nim dostatecznie dużo danych ostrożnie podchodzę ku niemu.
- Hej, masz może ochotę coś zjeść?- pytam Sentreta szukając karmy.

8.

Cytat :

Sentret, Płeć: Chłopczyk
LvL: 8 (0/100 exp)
Ataki: Scratch, Foresight, Defence Curl, Quick Attack, Hidden Power (Fire Type)
Natura: Otwarty
Ability: Run Away

Sentret podbiegł do Ciebie i powąchał karmę, którą sam wyjął z twojego plecaka.
-Treet! - pisnął szop patrząc swoimi uroczymi oczkami.