Safari Wojas021

Stówa? Przydałaby mi się ta stówa. Jednak trzeba jakos wykombinować jak ją dostać bez zbliżania się do niej. Szukam zatem jakiegoś badyla, bambusa lub coś czym mógłbym zagarnać ten hajs.

8. Po chwili poszukiwań znalazłeś jakiś kij i mogłeś spróbować dostać ten banknot. Szturchnąłeś go lekko a zza krzaków wyskoczył wielki Muk, który owinął się dookoła ciebie. Po chwili zza kotary liści wyłoniła się dziewczyna z miną mordercy.
- To ty jesteś tym złodziejem co mi zajebrał oszczędności!?
Padło niezbyt miłe oskarżenie z jej ust.

Eh... Cóż robić. Co bym nie powiedział i tak mi nie uwierzy. Więc może jak będę milczał to jakos to będzie. Zresztą nie chce mi się z nią specjalnie gadać. Toteż milczę i się nie odzywam.

9. Dziewczyna spoglądała na ciebie i warczała niczym dzika Poochyena. Chwilę krążyła dookoła ciebie jakby chciała wymusić zeznania aż w końcu nie wytrzymała i odezwała się do ciebie.
- Gadaj coś. Oddasz mi mój tysiąc to cię puszczę i nie zgłoszę sprawy ochronie.
Stwierdziła stanowczo.

- To jest wymuszenie. Poza tym poza tym banknotem nie masz żadnych dowodów. Znalezione nie kradzonie. A po trzecie 100$ to jedynie wykroczenie w świetle prawa. - odpowiadam wzruszając ramionami.

10. Świdrowała cię spojrzeniem i wykrzywiała wargi w geście niezadowolenia. Wysłuchała twojego wykładu na temat prawa po czym na jej licu zawitał złowieszczy uśmiech.
- 1000$ to już przestępstwo. I to grube. No dobra... może i nie mam dowodów ale mam Muka! Jeśli mi nie oddasz moich pieniędzy to mój pokemon cię zje cię zje!
A już było nieprzyjemnie, zupełnie jakbyś stał w gęstym błocie do połowy łydek.

- Nie wiem, gdzie miałbym sobie wsadzić te 1000$. Cała moja gotówka jest na funduszu oszczędnościowym. Też bym ci go polecił tak na przyszłość. Przynajmniej nie przytrafiałyby ci się te kradzieże. - mruczę pod nosem - Muk? Fajnie, chciałbym mieć kiedyś Muka. Jednak jestem zadowolony z mojego Combuskena.... No właśnie Combusken pomógłbyś! - zwracam sie do swojego pokemona.

11. Dziewczyna spoglądała na ciebie spode łba zastanawiając się nad twoimi słowami. W tym czasie Combusken spróbował kopnąć gluta ale noga mu w nim ugrzęzła i tyle z jego ataków.
- Udowodnij! Opróżnij kieszenie!
Haha, masz ci los. Obyś nie miał przy sobie kasy bo będzie krucho.

Ehh co za uparte babsko. Nie da człowiekowi świetego spokoju. Wywracam zatem kieszonki na lweą stronę, a potem z powrotem je przewracam na stronę właściwą.
- To ja już idę. - mamrotam zabierając ze sobą Combuskena.

12. Dziewczyna obserwowała cię dokładnie, ale coś jakby dalej jej nie grało. A no właśnie...
- Jeszcze torba.
Stwierdziła stanowczo spoglądając na twój bagaż.

- Miały być kieszenie. Nie dotrzymujesz umów. Umowa rzecz święta. Więc spadaj i daj wreszcie człowiekowi święty spokój do jasnej cholery! - wrzeszczę na nią i odwracam się na pięcie po czym odchodzę.

13. Czyżbyś zapomniał, że twoje nogi są sklejone ciałem wielkiego Muka? No właśnie nie da się tak łatwo odejść.
- Ja nic nie podpisywałam!
Stwierdziła dziewczyna. A prowadzący wcale, ale to wcale nie próbuje zapchać tej dziury spowodowanej tym, że i tak nie masz zamiaru niczego tutaj łapać.

- A ja nic nie ukradłem... Whatever mam jeszcze trochę czasu, więc mogę sobie tutaj posiedzieć. Nigdzie mi się nie pali. - mamrotam nie ruszajac się stad.

14. Muk znudzony tą sytuacją chyba już przysnął bo rozluźnił całkowicie swój uścisk.
- A skąd mam to wiedzieć? Ha!
Zawołala a Combusken zrobił duże oczy. Pokazywał ci ukradkiem, ze jest ona chyba nienormalna czy coś.

-To prawie tak samo jakby powiedzieć, że jesteś stuknięta. - mówię. Spoglądam przy okazji znacząco na Combuskena. Cóż, nie wszystkich świrów jeszcze pozamykali.

15. Dziewczyna nadymała policzki, zupełnie jakby była jakąś rybą morską. Po krótkim fochu w końcu się odezwała.
- Nikt mnie jeszcze nie stukał! Jestem Porządna!
Skrzyczała cię i znów strzeliła focha spoglądając na ciebie kątem oka.

- Nadymasz się jak Jigglypuff. - stwierdzam, po czym znów patrzę na Combuskena. "Mamy dowod, że jest stuknięta" staram się mu przekazać telepatycznie. Ehh i jak ktoś z nią wytrzymuje...
- Wiesz co Muk? Współczuję ci. - zwracam sie do szlamowego pokemona.

16. Dziewczyna chyba nie do końca zrozumiała o co ci chodzi. Jej odpowiedź była przynajmniej zaskakująca.
- Sam się dymasz jak Jigglypuff!
Nie wiem do końca sam czy to miała być obelga czy co. Ale w każdym razie znów foch.
- Maa...
Odezwał się rozbudzony wrzaskami pokemon, który błyskawicznie podpełzł do dziewczyny i zaczał isę do niej przytulać. Pewnie też stuknięty.

To jest nasza okazja.
- Combusken wiejemy! - wołam do partnera i staram się dać dyla byle z dala od ten walnięten baby. Liczę na to, że Muk do najszybszych pokemonów nie należy więc powinno się udać.

17. Biegłeś jak szalony. Nawet twój pokemon miał problem cię dogonić. Sama myśl o dłuższym przebywaniu wśród wariatów była nie do zniesienia przecież.

- Haha udało się! - zacieszam z powodu ucieczki śmiejąc się przy tym jak szaleniec. Wreszcie mam z głowy tą idiotkę.
- Powiedz mi Combusken skąd tacy się biorą? - zadaję pytanie starterowi.

nr. 18 teraz bd :)

18. Uciekłeś? To super. Przynajmniej jakiś sukces na tym safari.
- Com...
Pokemon spojrzał na ciebie jak na debila. Jakbyś nie zauważył jeszcze, ten stworek nie jest w stanie odpowiedzieć ci na żadne pytanie. Bo... nie umie mówić? Nie to pewnie przez coś innego.

To na pewno przez coś innego. Inaczej skończyłby na stryczku. Tak więc zadowolony z osiagniętego celu wędruję dalej po strefie. Już niedługo znów będzie można przystąpić do działań łowieckich.

19. Łowieckich...? Jeśli sam nie skończysz w objęciach jakiegoś niewyżytego stwora. Kroczyłeś z wolna poprzez nieciekawą nicość, a przed tobą rozciągało się jeszcze więcej tej pustki. Tak naprawdę była tam trawa ale poza tym... nic wartego uwagi.

Oj tam już nie dramatyzujmy, może nic tak strasznego sie nie stanie... Prawda, że się nie stanie? Ja chcę żyć! Mam marzenia, chcę poznać Skippera i spółkę i w ogóle... Co prawda lipne marzenia, ale zawsze jakieś ;d