Gra Berry'ego

Dzień chylił się ku końcowi. Podróżowałeś już bardzo długo, na szczęście na horyzoncie pojawiło się miasto. Nie było duże, do małych też jednak nie należało. Całkowicie przeciętne, jak na tą okolicę miasteczko zdawało się szykować już do snu. Byłeś w stanie ocenić, że dojście do bram nie zajmie ci więcej niż piętnaście minut.

Nie mam póki co zbyt dużego wyboru, więc błyskawicznie kieruje się w stronę bramy. W sumie gdybym w przyszłości zaopatrzył się w jakiś środek transportu zapewne byłoby mi łatwiej podróżować, ale pomyślę o tym dopiero w przyszłości. Póki co nie mam ochoty na myślenie o czym innym, niż śnie, więc kieruje się w stronę miasta.

Doszedłeś do bramy, lekko zmęczony. Napis nad nią głosił "Celadon City". Przynajmniej wiedziałeś już, gdzie jesteś. Na ulicach nie było już praktycznie wcale ludzi, a dach PokeCentrum niknął w ciemnościach. Gdzie się teraz udasz?

Staram się do każdego z budynków podejść bliżej, ażeby znaleźć szukany przeze mnie PokeCenter. Być może będę mógł tam spędzić noc. Myślę, że musi gdzieś znajdować się w tej mieścinie. Dlatego okrążam dookoła i szukam specyficznego budynku. Przy okazji rozglądam się po mieście - sprawdzam, czy jest tu coś ciekawego, coś co mogłoby mnie zainteresować. Na dokładne poszukiwania wyruszę jednak prawdopodobnie dopiero jutro.

Spacerowałeś tak przez jakiś czas, obserwując budynki. Przeszedłeś obok fontanny, nad którą zapewne będziesz się zachwycał dopiero, jak się wyśpisz. Potem trafiłeś na wysoki PokeMart, w którym zapewne mógłbyś zrobić trochę zakupów, gdybyś nie poszukiwał PokeCentrum. Przechodząc koło następnych budynków, już prawie straciłeś nadzieję, gdy... Ukazał ci się czerwony dach budynku z napise "Centrum Pokemon"! Tak jest, to już tutaj.

Uff, udało mi się odnaleźć to, czego szukałem - pomyślałem sobie, po czym wszedłem do centrum Pokemonów. Następnie rozejrzałem się po tym budynku i postawnowiłem podejść do osoby, która wyglądała mi na pracownika tegoż miejsca. -Dzień dobry. Nazywam się John i jestem początkującym trenerem, a tak naprawdę dopiero aspiruję do tego tytułu. Czy mógłbym spędzić tu noc?

Gdy wszedłeś do budynku poczułeś przede wszystkim ciepło. Niby była już wiosna, ale wieczory robiły się naprawdę zimne i dopiero teraz poczułeś, że było ci zimno.
Tymczasem wewnątrz budynku panował mały chaos. Dużo pokemonów chodziło po sali, a ich trenerzy siedzieli wszędzie, gdzie się da. Chyba jeszcze nigdy nie było takiego tłoku w PokeCentrum!
- Słucham? - Zwróciła się do ciebie uśmiechnięta, aczkolwiek zmęczona pielęgniarka. - Rozumiem. Mamy tutaj dzisiaj mały tłok, jak może pan zobaczyć. Jednak na pewno coś się znajdzie. - Kobieta sprawdzała coś na komputerze, gdy zza biurka wyskoczył mały pokemon.

-Dziękuje, bardzo proszę więc o przydzielenie mi pokoju. Przy okazji mam do Pani pytanie - co to za Pokemon? Wydaje się być bardzo interesującym typkiem. Czekając na kobietę dokładnie przyglądam się małemu, żółtwaemu stworkowi. -Cześć mam na imię John. Zwracam się do stworka.

Siostra Joy przesuwała palcami po klawiszach w bardzo szybkim tempie. Mogłeś stwierdzić, że robiła to bardzo często, ale przecież taka była część jej pracy.
- Jest jeden wolny pokój. Numer 7, na górze. - Podała ci kartę elektroniczną i uśmiechnęła się serdecznie. Jednocześnie złapała pokemona i przyciągnęła do siebie.
- To jest Elekid. Pokemon elektryczny. Niestety troszkę nam tutaj rozrabia, ale to z nudów. Biedak nie ma się z kim bawić, a nie mam z nim co zrobić. Najchętniej oddałabym go komuś pod opiekę, ale cóż poradzić... - Poklepała stworka po główce i uśmiechnęła się wesoło - po raz kolejny.

~Wow! I jak tu nie wierzyć w przeznaczenie? Ja jestem początkującym trenerem jeszcze bez Pokemona, natomiast Siostrzyczka ma jednego zwierzaczka do przygarnięcia. To będzie mój szczęśliwy dzień~ - pomyślałem sobie już wiedząc jakie będą moje plany.
-Bardzo dziękuje za kartę. Zanim jednak pójdę się położyć mam do Pani pytanie - czy mógłbym przygarnąć tego Pokemona? Zapewne mały stworek będzie mi pomocny podczas podróży, bez niego mogę sobie nie poradzić. Mega podekscytowany czekam na jej odpowiedź. Nie wyobrażam sobie tak naprawdę, że ta mogłaby być negatywna.

Siostra Joy patrzyła na ciebie przez chwilę, jakby się zastanawiając. Szybko jednak zmieniła wyraz twarzy na bardziej radosny i wyciągnęła pokemona w twoją stronę.
- Jasne! Jeżeli tylko chcesz i będziesz się nim dobrze opiekował. - Postawiła Elekida na blacie, a sama zniknęła za nim na kilka sekund. gdy zobaczyłeś ją ponownie, miała w ręku dziwne urządzenia, które wyciągnęła w twoją stronę.
- To PokeDex, w którym są informacje o wszystkich odkrytych gatunkach pokemonów. Wystarczy takiego zeskanować, żeby się czegoś o nim dowiedzieć. A to drugie to PokeNav, dzięki niemu będziesz w stanie utrzymać kontakt ze wszystkimi, z którymi będziesz chciał.

W totalnej euforii odbieram wszystkie otrzymane podarki. - Bardzo Pani dziękuje. Dopiero teraz będę mógł zacząć prawdziwą przygodę. Po tych słowach chowam otrzymane urządzenia, a następnie zwracam się do stworka. -Chodź mały. Od dzisiaj ja będę twoim trenerem i mam nadzieję, żę uda nam się zaprzyjaźnić. Czekam na Pokemona, po czym kieruje się w stronę pokoju.

Siostra Joy uśmiechnęła się do ciebie serdecznie i już po chwili rozmawiała z innym przybyszem. Jak już wcześniej mogłeś zauważyć, tłok w PokeCentrum robił się coraz większy. Ty jednak nie zwracając na to uwagi udałeś się w stronę pokoju. Wielkie drzwi pojawiły się już niebawem. Twój nowy towarzysz wydawał z siebie zabawne dźwięki i biegał dookoła ciebie.

Będąc już obok pokoju przygotowuję otrzymaną od Siostry kartę, a następnie otwieram drzwi do pokoju, w którym będę musiał spędzić noc.
-Chodź mały! Teraz czas na zasłużony odpoczynek, a od jutra zaczynamy przygodę, jakiej mam nadzieję nigdy nie zapomnimy.
Będąc już w pokoju rozglądam się po nim, szukam jakiegoś miejsca, gdzie mógłbym postawić rzeczy, a następnie rzucam się na łóżko/kanapę/sofę, czy cokolwiek innego, gdzie będę mógł zregenerować siły. Przekonywując się, że wszystko jest OK, staram się zasnąć.

Dotarłeś do pokoju, rzuciłeś plecak na krzesło i wraz Elekidem położyłeś się na łóżku. Mały pokemon zasnął szybciej niż ty, wtulając się w ciebie przez sen. Niedługo po nim i ty oddałeś się w ramiona Morfeusza.

Ranek nastał niespodziewanie szybko. Obudziły cię promienie słońca padające prosto na twoje oczy i wesołe ćwierkanie poke-ptaków. Nowy dzień nastał, czas na przygodę! Elekid nie spał już od jakiejś chwili i bawił się chodząc po tobie.

Odsuwam od siebie mojego pierwszego Pokemona, zostawiając go chwilowo na podłodze. Następnie zaś ścielę łóżko i ogólnie sprzątam po sobie. Teraz pasowałoby mi się w jakiś sposób odświeżyć - jeśli jest w pokoju, czy na korytarzu możliwość skorzystania z prysznica - z takiej też możliwości korzystam. Później zaś zabieram wszystkie swoje rzeczy, wołam do siebie Pokemona kierując się jednocześnie w stronę Siostry.
-Dziękuje. Chciałbym oddać Pani kartę. Przy okazji wie Pani, gdzie będę mógł tutaj zjeść?
---
PS. Posiadam już PokeDex, PokeBalle, Potiony? Czy otrzymam je w trakcie przygody?
PS2. Druga strona ^^

Elekid przyglądał ci się zafascynowany. Jeszcze nigdy nie miał ludzkiego przyjaciela, który pozwoliłby mu spać ze sobą w łóżku. Byłeś więc dla niego niesamowitym fenomenem!
Prysznic znajdował się w małej łazience, która była częścią pokoju. Dlatego też skorzystałeś na szybko prysznica. Twój mały przyjaciel nie opuszczał cię nawet wtedy, biorąc kąpiel razem z tobą.
Gdy byliście już gotowi udałeś się na spotkanie z siostrą Joy. Kobieta wydawała się odrobinę zmęczona, jakby nie przespała nocy. Tymczasem, gdy tylko cię zobaczyła, uśmiechnęła się radośnie. Tego dnia nie było już takiego tłoku.
- Dzień dobry! Cieszę się, że wypoczęliście. Jak tam mały Elekid? Był grzeczny? - Uśmiech na jej ustach nie znikał ani na chwilę. - Zjeść? Cóż, niedaleko PokeMartu znajduje się dobra restauracyjka. Zanim jednak tam wejdziesz proponowałabym ci wejście do marketu. Jako nowy trener będziesz mógł tam nabyć potrzebne przedmioty. To ci się na pewno przyda. - Mówiąc to podała ci kartkę rabatową dla nowych trenerów.

_____
Dostałeś już PokeDex i PokeNav. Resztę będziesz dostawał podczas fabuły C: Jedyne, co teraz masz to 5.000$
I tak, druga strona :"D
I przepraszam, że tak długo nie odpisywałam :C

-Nie chcę zaprzeczać, ale wydaje mi się, że udało mi się nawiązać z Elekidem pewną więź porozumienia. Mam nadzieję, że cały czas będziemy się ze sobą dogadywać. Odpowiadam Siostrze, po czym wyciągam PokeDex i skanuję swojego startera. Po tej czynności chowam urządzenie do plecaka.
-Bardzo Pani dziękuje, Pani pomoc jest dla mnie naprawdę bardzo, bardzo ważna. Po zakończeniu rozmowy wychodzę z Centrum Pokemonów i zgodnie z zaleceniem Siostry kieruję się w stronę marketu. W międzyczasie cofam Elekida do jednego z PokeBallów. Będąc już w markecie rozglądam się po nim. Szukam jakiegoś działu, gdzie będę mógł zaopatrzyć się w niezbędne rzeczy dla każdego trenera.

---
Nie ma problemu :D

Siostra uśmiechnęła się do ciebie i poklepała Elekida po główce. Zadowolona z takiego obrotu sprawy wcisnęła ci jeszcze do ręki kilka jagód leczniczych. Podczas gdy ty skanowałeś pokemona, on skakał zadowolony po podłodze.
- Elekid, pokemon elektryczny. - Mechaniczny głos PokeDexu rozniósł się po sali.

Cytat :

Elekid♀
Lv. 5
Natura: Śmiała
Ataki: Quick Attack, Leer, Thunder Shock
Ability: Vital Spirit

Po zeskanowaniu pokemona schowałeś PokeDex do plecaka i ruszyłeś wraz z Elekidem przed siebie. Siostra pomachała wam jeszcze na pożegnanie i wróciła do swoich, bardzo ważnych spraw.
Dotarłeś do marketu z myślą o robieniu zakupów. Pokemon spoczywał zadowolony w PokeBallu. Trafiłeś na dział z lekarstwami.

Hmmm, dział z lekarstwami. Mam nadzieję, że będę musiał korzystać z nich jak najmniej. Nie dopuszczam do siebie myśli, że moje Pokemony mogłyby zachorować. Mimo to rozglądam się po owym dziale - sprawdzam, jakie mniej więcej towary są tu dostępne. Być może znajdę jakiś ciekawy specyfik. Jeśli jednak tak się nie stanie - ruszam dalej. Szukam działu, gdzie będę mógł zakupić jakąś żywność zarówno dla mnie, jak i dla moich Pokemonów. Cały czas rozglądam się po całym sklepie, w poszukiwaniu czegoś/kogoś interesującego.

W sklepie rozglądałeś się za czymś, co by ci się przydało. W ręku nadal miałeś kartę, którą dostałeś od siostry Joy. Będąc na dziale z lekarstwami zdałeś sobie sprawę, że dwa Potiony możesz dostać zupełnie za darmo, jako początkujący trener! To chyba dobra okazja do wykorzystania rabatu, prawda?
Tymczasem udałeś się na dział z karmą dla pokemonów. Zagapiłeś się i nie zauważyłeś, że na kogoś idziesz. Poczułeś dopiero wtedy, gdy na tę osobę wpadłeś.
Okazało się, że poszkodowaną jest blondwłosa dziewczyna wybierająca karmę dla swojego małego stworka. Elekid natychmiast podbiegł do pokemona i zaczął zabawę.

~Ale wstyd, masakra..~ Pomyślałem sobie tylko tyle, po czym spojrzałem na nieznajomą.
-Hej, nazywam się John. Przepraszam, że na ciebie wpadłem, ale po prostu zagapiłem się. Podaję dziewczynie rękę, czekając na jej reakcję. Mam nadzieję, że nie będzie mi miała za złe, tym bardziej, że ją przeprosiłem. Jednocześnie rozglądam się za Elekidem, ażeby ten za daleko nie poszedł. Myślę także, że faktycznie warto będzie skorzystać z kuponu.

Dziewczyna patrzyła na ciebie przez chwilę nie za bardzo pojmując, co się stało. Potem jednak złapała twoja dłoń i ścisnęła ją lekko. Na ustach blondynki pojawił się delikatny, ledwo dostrzegalny uśmiech zakłopotania.
- Amanda. - Powiedziała cicho. To cud, że byłeś w stanie usłyszeć. - Nic się nie stało. Nie powinnam stawać tak na środku.
Tymczasem Elekid bawił się wraz z jej pokemonem. Amanda patrzyła na stworki rozbawiona. Wyciągnęła swój PokeDex i zeskanowała twojego małego przyjaciela.
- John, tak? Kupujesz karmę dla tego malucha? - Zapytała głaskając Elekida po głowie.

-Tak, kupuję karmę dla Elekida, a także dla mojego drugiego Pokemona - Buizela.
Odpowiadam dziewczynie, cały czas uważnie obserwując Elekida. Przy okazji zastanawiam się nad tym, że Elekid oraz Buizel tak naprawdę nie miały jeszcze okazji się poznać - jestem ciekaw, czy się zaprzyjaźnią. Amanda sprawia na mnie pozytywne wrażenie. Wydaje się być sympatyczną dziewczyną.
-A może byśmy tak porozmawiali na zewnątrz? Będziemy mogli okazję bliżej się poznać. Weźmy to, po co przyszliśmy i porozmawiajmy.

Amanda patrzyła na ciebie przez chwilę, jak na typowego podrywacza, który chciał ją wyciągnąć na "pogawędkę" ze sklepu. Po chwili jednak jej spojrzenie odrobinę się zmieniło i kiwnęła głową potakująco. Wzięła swoje zakupy i skierowała się do wyjścia. Ty zachowałeś się podobnie.
Przy kasie pokazałeś kupon, dlatego też byłeś w stanie zdobyć kilka rzeczy po niższej cenie.

Cytat :

Potion x 2 - 0$

Poza lekarstwami wziąłeś też karmę dla swojego małego Elekida.
Kiedy zakupy były już zrobione wyszedłeś wraz z blondynką na zewnątrz. Wasze pokemony zdawały się bawić razem, a wy w tym czasie mogliście podziwiać świeże powietrze i pięknie święcące słońce.