Gra Cornel

Obudziłeś się z bolącą głową. Trochę jakby na kacu, ale jednak nie. Może to wszystko co widziałeś było tylko złudzeniem? Nie, chyba jednak na tyle szczęścia nie mogłeś liczyć. Usiadłeś na trawie która była delikatnie wilgotna, a w powietrzu unosił się zapach rosy. Wokół było cicho, skąd szybko wywnioskowałeś iż był wczesny poranek. Dopiero po chwili zauważyłeś obok swojej nogi rzucony niedbale swój plecak, z którego wystawały przedmioty jakich wcześniej nie posiadałeś. Zdziwiony otworzyłeś plecak sprawdzając zawartość. Było tam pięć czerwono-białych kul, PokeNav oraz PokeDex. Prezent na początek twojej nie koniecznie radosnej ścieżki jako Trener? Jeszcze chwilę sprawdzałeś czy nic nie wypadło z twojego plecaka, kiedy obok swojej nogi zauważyłeś dwa otwarte PokeBalle. Czyli... dostałeś też Pokemony? Tylko gdzie się one podziały? Głowa jeszcze trochę Cię pobolewała, aż musiałeś przymknąć oczy na chwilę by wróciła w nich odpowiednia ostrość. Kiedy otwarłeś je ponownie zobaczyłeś przed sobą dwa nieznane Ci dotąd stworzenia.
Oba Pokemony patrzyły na Ciebie niezwykle zainteresowane, chociaż może zielony Pokemon był nieco bardziej sceptycznie nastawiony do Ciebie. W końcu nikt mu nie powiedział skąd się tu wziąłeś i kim jesteś!

Rustboro jest w Hoenn. Ty masz w końcu tą grę w Kanto czy Hoenn?

Kanto.

Lekko otepialy rozgladalem sie po otoczeniu. Jak ja sie tu do cholery znalazlem? zastanawialem sie wdyvhajac dosc orzezwiajacy zapach poranka w ktorym glowna nuta byl zapach porannej rosy. Chociaz dnia nie stracilem. podrapalem sie po glowie w nadziei ze to zlikwiduje bok glowy. Nie bylem w stanie sobie przypomniec co robilem dzien wczesniej. Mialem wrazenie ze przesadzilem z alkoholem. Gdy otworzylem oczy zauwazylem dwa stworki. Foczke ala Kulka i jakiegos dziwnego pokemona z roslina na plecach. Usiadlem doac nie pewnie asekurujac sie rekami.
Jestem Cornel. powiedzialem do stworkow Pewnie jestescie rownie zdezorientowane jak ja jesli nie bardziej. zamilkem starajac przypomniec sobie zdazenia jakie sie dzialy istatnimi czasy. I wszystko dosc zamglone do mnie wrocilo. Arceus i jego zly brat. Westchnalem.
Wyglada na to ze jestem waszym trenerem a brat Arceusa podarowal mi was byscie pomogli mi wypelnic misje na celu ktorej jest uwolnienie moivh najblizszych. usmiechnalem sie do stworkow. Widac ze zielony towarzysz nie jest zbyt przekonany do mnie. Jakos sobie bedziemy musieli poradzic. Poszukalem w plecaku PokeDexa bo gdzies mi mignal podczas przegladu jego zawartosci.
Teraz was zeskanuje by wiedziec o was co nie co. z tymi slowami nakierowalem Dexa wpierw na zielonego stworka. Wiedzialem tylko tyle ze nazywa sie Bulbosaur i byl jednym ze starterow w moim regionie. Wraz z Charmanderem i Squirtlem. Dzieciaki po dorosnieciu do odpowiedniego wieku mogli sobie wybrac jednego z tych trzech pokemonow by nastepnie wraz z nimi wkroczyc na sciezke trenera. PokeFoke pierwszy raz widze tak wiec z wieksza ciekawoscia zeskanowalem rowniez i niebieskiego towarzysza.
Mysle ze jak bede wiedzial juz pare rzeczy bedziemy mogli wyruszyc ku przygodzie. powiedzialem silac sie na wesoly ton. Musialem sie dowiedzie gdzie jestem. Moze w PokeNavie jest cos takiego jak mapa? Nie zaszkodzi sprawdzic. Tak wiec z takim "przeznaczeniem" przeszukuje zawartosc pamieci PokeNava i szukam swojej lokalizacji. A noz widelec znajde tam wiecej informacji ktore mi koga pomoc?
Wybaczcie moi drodzy ale nie mam czym was piczestowac. powiedzialem smutno przeszukujac plecak w poszukiwaniu cudownie przeteleportowanych jak i ja (jesli bylem przeteleportowany) smakolykow dla pokemonow.

Zazcznaczaj dialogi od "-", inaczaj będę traktować twoje wypowiedzi jako myśli lub nie będę odpisywać do edycji posta.
Dream Team, link do KP i Banku wymagane w podpisie.

Kiedy odezwałeś się do Pokemonów, one ostrożnie dały krok w tył. Jakby się Ciebie bały, albo po prostu jeszcze nie ufały Ci. Po chwili jednak wyciągnąłeś PokeDex kierując w stronę obu Pokemonów, a po chwili oto jakie informacje pokazały się na ekranie małej encyklopedii.
- Spheal, Pokemon Klask. Jego ciało pokryte jest puszystym futrem które chroni go od zimna kiedy toczy się po lodzie.
- Bulbasaur, Pokemon Nasienie. Na jego plecach znajduje się dziwna sadzonka, która rośnie razem z Pokemonem.

Cytat :

Bulbasaur
Lv. 5
Natura: Lojalny
Ataki: Tackle, Growl
Ability: Overgrow

Pokemony nadal stały w pewnej odległości od Ciebie, chociaż widać było iż Spheal szybko przełamał z tobą pierwsze lody. Foczka podsunęła się bliżej twojej nogi chwytając za nogawkę spodni. Wyglądało to na swój sposób uroczo! Zaraz po tym Bulbasaur sam podszedł bliżej, chyba ciał Ci się przyjrzeć z bliska. Ale nie mogłeś mu mieć tego za złe! Pogrzebałeś w swoim PokeNavie za swoją obecną lokalizacją, a tam ujrzałeś takie informacje:

Cytat :

Obecna lokalizacja: Ukryta Wioska
Północ: Cerulean
Południe: Vermilon

Ukryta wioska? To chyba znaczyło, że gdzieś niedaleko musiała być jakach chatka, gdzie możliwe otrzymasz pomoc! Albo chociaż cenne wskazówki, co robić dalej. Ponownie zacząłeś szperać w torbie, jednak nie znalazłeś w niej karmy Pokemon. Tak więc czas ruszyć w dalszą drogę. Siedząc w jednym miejscu nie uwolnisz swojej rodziny.

Po dowiedzeniu sie co chcialem pochowalem wszystko do plecaka tak by miec pod reka ale nie narobic balaganu w plecaku.
-Witaj Spheal. - powiedzialem do swojej foczki kucajac. Chcialem sprawdzic czy faktycznie ma taka miekka siersc jak jest napisane w PokeNavie. W zwiazku z tym poglaskalem stworka patrzac na zielonego pokemona. Powoli wyciagnalem reke do niego rowniez w celu poglaskania go. A noz, widelec jest jak pies i trzeba dac mu reke do powachania.
-Bulbosaur nie masz sie czego bac. Wiem ze do dla ciebie nowa sytuacja ale dla mnie rowniez. Musimy sie oboje przystosowac. - powiedzialem do pokemona wstajac z kucek. Rozejrzalem sie po okolicy by zlapac jakis punkt orientacyjny by nie krazyc bez celu gubiac sie. Szukalem rowniez jakies sciezki ktora bylo mozna by sie udac w dalsza podroz. Moze bedzie tu jakas sciezka wydeptana przez ludzi albo pokemony?
-Pytanie do was kochani. Chcecie isc ze mna czy byc w ballu? - coz, sam osobiscie planowalem chociaz schowac Spheala z powodu tego ze bedzie ciezko mu sie poruszac po takim terenie. Z Bulbosaurem poszlo by latwiej bo jest przystosowany by poruszac sie. Oczekujac odpowiedzi spojrzalem na niebo czy nie bedzie przypadkiem padac badz wypatrujac jakis innych zjawisk atmosferycznych. Byl dopiero ranek wiec mialem caly dzien jednak caly dzien siedziec i integrowac sie ze stworkami? Rownie dobrze moglem to zrobic w trakcie podrozy.

Adoptowany przez Ciebie Spheal jest SAMCEM nie samicą, oraz w porozumieniu z Celestią skasowałyśmy imiona Pokemonom jakie były w adopcji więc możesz je skasować/zmienić. Proszę NATYCHMIAST zmienić płeć Spheala na poprawną

Kiedy wyciągnąłeś dłoń w stronę Spheala ten zawołał radośnie swoje imię, czując twój dotyk na swoim mięciutkim futerku! Tak więc ogłeś się już przekonać iż PokeDex nie kłamał. Ostrożnie wyciągnąłeś drugą dłoń do Bulbasaura, zielone stworzenie przechyliło głowę delikatnie w bok i wypuściło spod bulwy pnącza którymi chwyciło twoją dłoń. Może tak rozpoznawał przyjaciół? Jeszcze nie wiedziałeś dostatecznie dużo o Pokemonach by stwierdzić to jednoznacznie. Cóż, czasem dużo łatwiej rozumiałeś stary, zakurzony kawałek wazonu niż żywe istoty. Ale nie można było Ciebie za to winić, skoro poświeciłeś się by być archeologiem. Rozglądając się wokół siebie ujrzałeś niezbyt szeroką leśną ścieżkę. Była dość dobrze widoczna, co mogło znaczyć tylko jedno - była często używana. Kiedy zwróciłeś się do Pokemonów, Spheal przechylił delikatnie głowę na bok. Po chwili przyglądania się okrągłemu Pokemonowi stwierdziłeś, że w zasadzie może mu być trochę ciężko poruszać się za tobą. Więc może lepiej będzie chować go do kuli, w takim razie? Bulbasaur zaś najwidoczniej nie miał zdania. Albo sam nie był pewien co będzie dla niego lepsze. Kiedy spojrzałeś w niebo, nie zobaczyłeś na nim ani jednej chmurki! Zapowiadała się więc bardzo ładna pogoda. Można by rzec iż idealny dzień na rozpoczęcie podróży Pokemon! Cóż.. idealny gdyby nie o iż twoja rodzina była gdzieś zamknięta, a ty by ją uwolnić musisz sprowadzić na świat zagładę.

Zmienione. Mam nadzieje ze postami Cie nie zawodze.

Glaskalem chwile Spheala poki Bulbosaur mnie nie puscil swoimi pnaczami. Zastanawialem sie czwmu tak zareagowal ale moze tak zbuduje swoje zaufanie.
-Spheal przepraszam ale musze cie schowac do balla. Gdy tylko bedzie okazja znowu cie poprosze bys mi towarzyszyl. - mowiac to poglaskalem jeszcze raz foczke a nastepnie promien z wyciagnietej kulki nakierowalem na urocza niebieska foczke i schowalem do balla. Musialem sobie skombinowac pas do balli by miec kulki zawsze pod reka. Bylem typem aspolecznym choc towarzystwem nie pogardzilbym. Rownie dobrze moglem pogadac z jakas stara moneta badz odlamkiem glinianego naczynia. One mialy swoja przeszlosc ktora przemawiala do mnie i prosila wrecz by nie zostala zapomniana. Spojrzalem na zielonego stworka analizujac czy na pewno da rade i powiedzialem
-Mam nadzieje ze nie przeszkadza ci spacer. Jest to teren ktory mysle ze bedzie ci odpowiadal. Mam nadzieje ze chcesz mi towarszyszyc. - zaleznie od jego reakcji chowam go do balla badz jesli bedzie wyrazal chec ide w kierunku sciezki wolajac pokemona nasienie by szedl przede mna bym go widzial. Sciezka byla wydeptana. Szukalem sladow czy czesciej tedy chodza pokemony czy ludzie i tak sie rozgladajac i analizujac szedlem wydeptana sciezka zastanawiajac sie dokad mnie poprowadzi. Nie mialem czasu na bladzenie. Zalezalo mi na uratowaniu rodziny i przyjaciela. Nie wiem co brat Arceusa moze z nimi robic ale wizja ze sa uwiezieni przyprawiala mnie o dreszcze a juz na pewno nie o u smiech. Balem sie o moja siostre najbardziej. Byla mloda i jesli jej cos by sie stalo pomscil bym ja nie zastanawiajac sie, nawet jesli matka z ojcem by mi zabraniali uzywajac roznych metod. Siostra byla moim oczkiem w glowie. A powiadaja ze rodzenstwo sie nie nawidzi. Ciekawe czy jest mozliowosc zobaczenia jak im sie wiedzie w pulapce z ktorych chce ich wyciagnac czy moze to nastapi dopiero gdy znajde klucze. Idac tak sciezka szukalem tez jakis jagod ktore moglbym zerwac i uraczyc swoich towarzyszy oraz wypatrywalem sladow ludzi. Nie wiadomo kiedy znowu bede mial okazje z nimi wspolzyc a trzeba zaopatrzyc sie w jakies jedzenie i tym podobne rzeczy potrzebne do przezycia.

Skierowałeś kulę w stronę Spheala, a twój Pokemon zniknął razem z czerwonym światłem. Tak będzie znacznie wygodniej zarówno dla Ciebie jak i twojego Pokemona. Bulbasaur spojrzał na Ciebie, a kiedy wykonałeś pierwszy krok on podążył za tobą.
- Bulbaaa zor!
Zawołał zielony Pokemon idąc tuż obok twojej nogi. Co prawda byłeś początkującym archeologiem i jak dotąd uczestniczyłeś w niewielkim ilości badań, ale czułeś że to jest to czemu chcesz się poświęcić! Może znajdziesz też Pokemony, które będą mogły Ci pomóc w osiągnięciu celu? Kto wie! Póki co byłeś jeszcze zielony w trenowaniu Pokemonów, więc ciężko będzie Ci ocenić czy Bulbasaur lub Spheal będą pomocne w twoich badaniach. Ruszyłeś wydeptaną ścieżką, chociaż ciężko było Ci jednoznacznie określić czy była ona wydeptana przez Pokemony czy ludzi. Jedno było pewne, często coś nią przechodziło, nie była przecież porośnięta trawą, a sam stawiałeś kolejne kroki po piaszczystym podłożu. Co jakiś czas zerkałeś na idącego obok Ciebie Bulbasaura, jakby chcąc się upewnić czy to wszystko nie jest tylko snem. Może lepiej byłoby żeby to był tylko koszmar? Jak dobrze było by obudzić się w swoim łóżku, usłyszeć śmiech kochanej młodszej siostrzyczki wszędzie biegającej ze swoim Azurillem! Ach! Jednak wszystko, porwanie, zagadkowy brat Pokemonowego Boga... Wszystko było aż nad wyraz realne! Idąc dalej przez las nie natknąłeś się póki co na ślady ludzkich siedlisk, jednak na twojej drodze stanął jakiś nieznany Ci stworek. Wyglądał trochę jaki szczurek i w rękach trzymał jagodę.

A moze uda sie znalezc cos naprade wyjatkowego? Z takimi myslami podazalem sciezka co jakis czas zerkajac na swojego zielonego towarzysza. Gdyby tylko nie ta misja ratowania rodziny. Zawsze cos musi stanac na przeszkodzie. Musze ich uratowac. Zacisnalem piesci i usmiechnalem sie do niego lekko poki na drodze nie spotkalismy fioletowego szczurka. Byl to Rattata czy tylko pamiec mnie mylila? Upewniajac sie co to za szczurek zeskanowalem go Dexem.
-Masz ochote Bulbosaur powalczyc? - spytalem zielonego stworka starajac sobie przypomniec co wiedzialem o trenowaniu pokemonow. Zainteresowalo mnie tez to co fioletowy stworek ma wlapkach. Czyzby jagoda? Moze skoro on znalazl to i cos dla mnie i moich towarzyszy sie znajdzie? Czekajac na wyniki skanu zastanawialem sie czy wlasnie poprzez walki trenuje sie pokemony.

Z myśli wyrwało Cię pojawienie się przed tobą małego szczurka. Chwilę przyglądałeś się stworzeniu który schował jagodę za swoimi plecami. Chyba malec zaczął obawiać się tego iż możesz zabrać mu jego cenne znalezisko! Wyciągnąłeś z plecaka swoją podręczną encyklopedię kierując ją w stronę małego stworka. Nie musiałeś czekać długo na to by na ekranie pokazała się miniatura Rattaty, następnie urządzenie powiedziało parę słów mechanicznym tonem.
- Rattata, Pokemon Mysz. Jego dwa duże zęby są niezwykle ostre i rosną przez całe życie. Kiedy ten Pokemon czuje zagrożenie, atakuje przeciwnika zaciekle go kąsając.

Cytat :

Rattata
Lv. 6
Natura: Zawzięta
Ataki: Tackle, Tail Whip, Quick Attack
Ability: Run Away

Na twoje słowa Bulbasaur podniósł swoją głowę na Ciebie, delikatnie przekrzywiając ją na bok. Chyba zastanawiał się nad tym, czy to dobry pomysł. Zielony Pokemon mrugnął czerwonymi ślepkami po czym zadowolony wykonał skok przed siebie, zajmując miejsce naprzeciw Rattaty.
- Bulbaa zoor!
Zawołał głośno, sygnalizując Ci gotowość do pojedynku. W zasadzie nigdy wcześniej nie brałeś udziału w Pojedynku Pokemonon, trochę się stresowałeś, ale z drugiej strony było to całkiem ekscytujące! Ty i twój Pokemon ramie w ramię stawiający czoła przeciwnikowi! Nie pozostaje nic innego jak tylko się sprawdzić.

-Swietnie Bulbo. Nasza pierwsza walka! - powiedzialem uradowany i przypominalem sobie ataki ktore zna moj podopieczny.
-Pamietasz jak mnie za reke zlapales sawoimi pnaczami? Zrob to samo na fioletowym szczurku. Tylko go nie puszczaj. Przydus go uwazajac na jego ostre zeby. Trzymajac go w potrzasku uzyj Growl. Jest to szybki przeciwnik ale to nie szkodzi. Poradzimy sobie! Atak ten oslabi go. Szkoda tylko ze nie mozemy zmiejszyc jego predkosci. Pusc go i udez go Tackle starajac sie uderzyc w bok tak by stracil rownowage. Nie atakuj od strony glowy by nie zaatakowal cie swoimi zebami. Nie dajmy mu uciec Bulbo! Ponownke zaatakuj Growl i ponow atak swoim Growl. Gdy bedzie na ciebie biegl schowaj sie za jakims drzewem niech w nie udezy. Oszolomi go to i wtedy ponow atak Tackle. Zmuszaj go by cie gonil. Gdy bedzie chcial sie oddalic udez go Tackle a gdy to nie poskutkuje ponow atak. Jesli bedzie cie gonil biegaj slalomem miedzy drzewami chowajac sie za nie. - bylem podekscytowany ale staralem sie by emocje nie wziely na mnie gora. Mialem przeczucie ze jak pozwole panowac nad soba emocjom to pokemon rowniez to odczuje. Patrzylem na walke zainteresowany jak moj podopieczny sie spisuje walczac ze swoin pierwszym przeciwnikiem. Ucieszylem sie ze chcial walczyc i nie zrobilem czegos na co mial ochote. Dalem mu wolny wybor. Sam zdecydowal co chce robic. W sumie Rattata nie byl wrogo nastawiony i to my go zaatakowalismy nie na odwrot. On tylko zaslonil swoja jagodke. Mozliwe ze by zaatakowal jakbysmy chcieli mu ja odebrac.

Bulbasaur wyciągnął swoje pnącza, jednak nie był jeszcze dostatecznie dobrze wytrenowany by chwycić nimi poruszający się obiekt, dlatego nie udało mu się chwycić szarżującego z Quick Attackiem Rattaty. Mały szczurek był znacznie szybszy niż twój Pokemon, który zajął się obniżaniem ataku przeciwnika. Rattata wykorzystała to jednak do ponownego uderzenia! Nie spodziewałeś się takiej siły, w tak małym Pokemonie! A tu jednak! twoje uderzenie Tacklem powiodło się, jednak Rattata zręcznie omijała kolejnych uderzeń, po czym przechodziła do atakowania Tackle. Przez zmniejszony atak jej uderzenia były znacznie słabsze, jednak nie znaczyło to, że szczurek się szybciej podda!

-Dobra Bulbo! Szczur ma obnizony atak tak woec atakuj go Tacklami. Gdy szarzuje na ciebie zejdz mu z pola razenia i kontruj Tacklem. Gdy bedziesz mial czas a bedzie znajdowal sie jeszcze blisko ponow atak Growlem by jeszcze bardziej obnizyc mu atak i skupiaj sie juz na atakowaniu fizycznym. Moze i jest szybki ale moze uda nam sie jakos go zaskoczyc. Gdy bedzie szarzowal na ciebie wyciagnij swoje pnacza tak by sie o nie potknal ale jednoczesnie zejdz mu z drogi by sila upadku ciebie nie udezyla i wtedy zaatakuj go Tacklem. Podbiegnij do jagody ktora zostawil i ja zjedz ale nie stoj w miejscu by nie stac sie latwym celem. To zdenerwuje stworka i bedzie atakowal w sposob niespokojny co my bedziemy mogli wykozystac bedac opanowanym. Jak znowu sie do ciebie zblizy znowu uskocz mu z drogi i teraz ty gon go swoimi Tacklami. Biegaj, poruszaj sie miedzy drzewami. Za jakim wiekszym drzewem zrob nawrot i biegnij w strone z ktorej przybiegles to go zdezorientuje i ta chwile wykozystaj na Growl i szarzuj na noego z Tacklem. Masa + predkosc = energia ktora wloz w udezenie. Wierze w ciebie Bulbo! zacisnalem kciuki patrzac na walke i obserwujac ja uwaznie. Zarowno zachowanie szczurka jak i mojego podopiecznego. Tylko co ja zrobie z tym szczurkiem gdy walka sie skonczy? Wyciagnalem balla i krecac nim miedzy palcami zastanawialem sie czy nie zlapac go. Ostateczna decyzje podejme jak walka bedzie sie kierowala ku koncowi.

Nie sądziłeś, że mały Pokemon może być tak zacięty jak Bulbasaur. Nie wiesz dlaczego ale czujesz, że między tobą a tym pokemonem nawiązała się jakaś więź, której nie umiałeś racjonalnie wyjaśnić. Dla Ciebie było to zjawisko raczej trudne do zrozumienia, a przez to jeszcze bardziej intrygujące! Podczas obcowania z kawałkami starych glinianych naczyń wszystko było czarne albo białe! Ale tutaj! Dobrze było poznawać świat z innej strony, nawet jeśli by ocalić swoją rodzinę będziesz musiał sprowadzić na świat apokalipsę. Z uwagą obserwowałeś jak twój Pokemon radzi sobie z przeciwnikiem. Jeszcze jedno uderzenie i... tak! Rattata ostatecznie odrzuciło praktycznie pod pobliskie drzewo. Dumny z siebie Bulbasaur odwrócił się i podszedł parę kroków bliżej Ciebie.

Cytat :

Bulbasaur: +1lv, +10% Sp. Attack Limit
Respekt +5 ptk

- Bublaa!
Zielone stworzenie podniosło w górę swoją głowę patrząc na Ciebie. Chyba należało by pochwalić go za tak dobrze stoczoną walkę! Tym bardziej iż po prawdzie był to wasz pierwszy wspólny pojedynek! Jeszcze rzuciłeś okiem na Rattatę, żeby zorientować się czy mały Pokemon wciąż jest gdzieś w okolicy. Fioletowy szczurek istotnie był jeszcze pod drzewem, ale kiedy wbił swój duży ząb w chroniony przez siebie owoc i uciekł. Cóż, teraz chyba przyszedł czas na to by ruszyć w dalszą podróż. Może uda Ci się trafić na coś ciekawego idąc dalej śladem wydeptanej ścieżki. Nie bez powodu chyba miejsce w którym się znalazłeś nazwane było na mapie "Opuszczoną Wioską". Pytanie w jakim stanie znajduje się owa wioska i gdzie ona właściwie się znajdowała? Jeśli nie ruszysz się z miejsca, nigdy się o tym nie dowiesz!

Mam dla Ciebie bardzo ważną wiadomość. Masz łącznie 11 postów w grze i 4 Pokemony, po adopcji zapewne 5. Jeśli do 5 strony twojej gry będę musiała Ci wprowadzić więcej niż 1 Pokemona zdobytego poza fabularnie, możesz szukać sobie innego MG. Nie interesuje mnie prowadzenie gry polegającej na ciągłym wymyślaniu jak wprowadzić graczowi Pokemona do gry.

-Wietnie Bulbo! zawolalem nim pokemo zszedl z pola walki. Bylo widac emanujaca od niego radosc i dume. Sam rowniez bylem zadowolony. Kucnalem i wyciagnalem reke do zielonego stworka. Moze jakos sie udalo przelamac pierwsze lody i juz nie bedzie sie tak bal.
-Jestem z ciebie dumny Bulbosaur. - powiedzialem starajac sie poglaskac zielonego pokemona po lebku. Bylem z niego bardzo zadowolony. Udalo nam sie pokonac przeciwnika, a problem z pokonanym szczurkiem sam sie rozwiazal. Uciekl. Szkoda ze zabral jagodke. Patrzylem chwile w slad za uciekajacym Rattata i podnioslem sie z ziemi i patrzac co chwila zadowolony na swojego towarzysza. Wedrowalem dalej sciezka przez las, a raczej Ukryta Wioske. Jak narazie zadnych oznakow ze to wioska nie zauwazylem ale kto wie co przyniesie przyszlosc? Nie moge byc nawet pewny czy uda mi sie wszystkich uratowac. A moze to tylko strata czasu? Wroce do domu i bedzie wszystko na miejscu? Rozgladalem sie po okolicy szukajac tego co poprzednio, jagod, oznak zycia i podpowiedzi do poszukiwan.

Tak więc ruszyłeś w dalszą drogę razem z twoim Pokemonem. Sam nie wiedziałeś, gdzie idziesz ale by dowiedzieć się dokąd prowadzi ta droga musisz nią iść! I tak właśnie zrobiłeś. Zadało Ci się, że nie ma ona końca, lecz po przejściu kolejnych metrów zauważyłeś między drzewami zarys jakiegoś budynku. Przyśpieszyłeś kroku by zobaczyć, co kryje się na bujną leśną roślinnością, a to samo zrobił twój Bulbasaur. Gdy udało Ci się już podjeść znacznie bliżej, twoim oczom ukazał się niewielki drewniany domek, a przed nim stała młoda dziewczyna, ubrana w biało-czerwone kimona i zamiatała niewielki tarasik. Z początku Cię nie ujrzała, jednak leżący nieopodal niej Pokemon podniósł łepek, zaczynając na Ciebie warczeć.
Najpierw spojrzała na swojego towarzysza, dopiero póżniej podniosła głowę na Ciebie. Uśmiechnęła się delikatnie i zaniechała wykonywania obecnej czynności jaką było zamiatanie.
- Witaj, jestem Melanie. Zgubiłeś się w lesie? Wielu trenerów znajduje mój dom, bo zeszło z głównej ścieżki i nie umieli na nią powrócić.
Powiedziała spokojnym tonem głosu, a jednym ruchem dłoni przywołała swojego podopiecznego do porządku. Psi Pokemon usiadł przy nodze swojej pani domagając się jej dotyku.
- Pomóc Ci w czymś? Na tyle ile będę w stanie, razem z Sofie zaoferujemy Ci swoją pomoc.
Dodała po chwili ciszy i pogłaskała swojego Pokemona. Dopiero po paru sekundach zrozumiałeś, że Sofie było imieniem psiaka z którym dziewczyna tu mieszkała. Wiedziałeś, że ludzie dawali swoim podopiecznym imiona jednak nie było to bardzo popularne.