Safari Vebre

18. Zonk! Odkryłeś magiczną właściwość góry. Polegała ona na tym, że coś blokowoło twoją magiczną moc. Ot co. Także jak chcesz śmigać po tego Treecko to czeka cię długa wędrówka przez górę ;d

Szlag you system.. idziemy dalej. Niemożność używania mocy..? Phi! Też mi sobie.. i tak damy radę, czy się komuś to podoba czy nie.

19. No i zacząłeś morderczą wspinacznę na górę. Gdybyś miał Charizarda mógłbyś polecieć o ile znałby ruch fly ^^ Na razie więc sobie tylo idziecie. Charmeleon przed tobą.

Damy radę, jeszcze czasu a czasu jest troszeczkę. Idziemy idziemy, pod górę pod górę.. ciśniemy ciśniemy ostrą rurę. Ale nuda to normalnie jest także tego #przecinki_to_zuo

20. Wytrzymałeś 24 strony nudy, wytrztmasz jeszcze trochę. Lecisz zatem dalej pod górę. Nagle na twoje ramię coś spadło. Był to... A bo ja to wiem, śnieg, albo ptasia kupa.

Wytrzymać to wytrzymam, damy radę. Gorzej, że ty się męczysz i jest mi troszku żal :( Ale dobra idziemy. Dobra idziemy pod górę, bo za górą dzieci sznurem spadną w otchłań ;O

21. Ja tam wytrzymuję bardziej niż myślisz, a dręczenie cię daje mi dodatkową rozrywkę ;] Wspiąłeś się mniej więcej na połowe wysokości góry. Przez jej środek przebiegał tunel prowadzący na drugą stronę. Ot jakieś skróty chyba. Jednak czy aby na pewno są bezpieczne? U sufitu sterczało sporo ostrych stala... kamiennych sopli.

No to bosko, bo cel jest już blisko, hehe. Teoretycznie doł-hoł. Idziemy, bo idziemy, a co robią te stalagnaty ? ZABIJAJO! Więc nie idziemy skrótem, co to, to nie.

1. No więc nie zdecydowałeś się iść drogą śmierci. Poszedłeś dłuższą trasą. Śnieg zaczął coraz bardziej padać. Wtem przed tobą przebiegł jakiś pokemon i skrył się za skałą.

Cóż to za pokemon..? ALE EMOCJE! Nie no.. może nie aż tak.
-Rip, jak podróż..? Troszku tu zimno, no nie? - zagadnąłem pokemona.

2. Charmeleon spojrzał na ciebie miną 'komu zimno temu zimno' ogrzewając łapy przy płomieniu na ogonie. Wtem znów przebiegł obok ciebie pokemon. Kątem oka dostrzegłeś, że to

Czy to..? ha! Możliwe, najlepsze jest to, że bardzo możliwe!
-Rip, bądź czujny. - poleciłem pokemonowi. Sam sięgnąłem po porcję karmy, którą na dłoni wyciągnąłem do przodu. -Hej..? Masz może ochotę na przekąskę? - zapytałem rozglądając się czujnie.

3. - Treecko? - przekręcił łepek na bok. Nie wyglądał na specjalnie głodnego szczególnie, że jego mordka była cała umorusana jagodami. Spojrzał na ciebie i wskoczył wyżej na skalną półkę.

-Hej Mistrzu. - przywitałem pokemona robiąc odważny krok do przodu. -Widzę, że karmą Cię nie przekonam, ale może moja osoba Cię zainteresuje..? - bo czemu nie, no nie?
-Mam na imię Finn i jestem koordynatorem, miło mi Cię poznać, a to jest Rip, mój przyjaciel. - wskazałem na Charmeleona.

4. - Treee - mruknął pokemon machając nóżkami. Słuchał cię z zainteresowaniem, jednak nie złaził z półki. Niestety nie ma tak łatwo.

-Nie, absolutnie! - zaprzeczyłem łapiąc się na tym o co chodzi. -Nie zrozum mnie źle, proszę. - powiedziałem z niewymuszonym uśmiechem.
-Zawsze marzyłem o spotkaniu pokemona z twojego gatunku, jestem pozytywnie oczarowany tym spotkaniem. Nie ukrywam, że podróż do tej strefy to głównie twoja zasługa. - czy nie powiedziałem za mało? A może za dużo..? Nie, na razie powinienem poczekać na jego reakcję.

5 Treecko wyraźnie pochlebiało twoje zainteresowanie wyłącznie jego osobą. Położył się teraz na półce i marzył sobie. O czym? Chyba tylko on o tym wie.

-Słyszałem, że pomagacie mitycznemu Celebii utrzymać spokój w lasach. To prawda, że potrafisz wspinać się po praktycznie pionowych ścianach..? - zapytałem zafascynowany.
-Nie miałbyś nic przeciwko..? - powiedziałem wskazując głową na pokedex trzymany w ręce.

6. Treecko ze zdziwieniem na ciebie spojrzał, gdy o tym wspomniałeś. Chyba nie wiedział, że ma aż tak ważną misję i takiego kumpla jak Celebi. Przeciwko przeskanowaniu nie miał nic.

Cytat :

Poziom: 15 lvl
Płeć: Samiec
Natura: Ignorant
Ataki: Jak na lvl
Ability: Overgrow

-Wybierasz się gdzieś? - zaytałem malucha. -Wygląda na to, że tak. Czy towarzystwo moje i ripa nie przeszkadzałoby Ci..? - kontynuowałem patrząc mu prosto w oczy. A co mnie kosztuje zapytać?

7. Jedyne gdzie się wybierał Treecko to kraina Morfeusza. Ułożył się wygodnie na półce i postanowił się zdrzemnąć. Przy tym całkowicie olał twoje pytanie.

Co za ignorant.. marzę o jednym z gatunku Treecko, jednak taki typ.. no nie ma mowy! Ruszam dalej, nie będę wchodził w układy z czymś takim.
-Chodźmy dalej Rip, cel powinien być już blisko. powiedziałem do pokemona.

8. Mehh... Opuściłeś Treecko i poszedłeś w poszukiwaniu kolejnego. Wlazłeś wreszcie na szczyt góry, gdzie było baaardzo zimno. Teraz zostało ci tylko zleźć po bardzo stromym zboczu na sam dół i będziesz na miejscu o którym wspominał Ent.

Szliśmy dzielnie do miejsca wskazanego przez enta, no bo co nam pozostało? Trzeba było tam dojść jak najszybciej, nie ma czasu na zwłokę. Treecko.. ehh, szkoda mi dziada, ale nie pasował no.

1. Powędrowałeś w dół. Szło się coraz szybciej i szybciej, jak to z górki. W końcu znalazłeś się na samym dole upadajac i przejeżdżajac ostatnie metry na brzucu. Tutaj było czuć jedynie chłód, ale pogoda była dosyć ładna.