Test Knypek

Więc po prowadź grę:
Lance, mistrz Johto, trener smoków spotyka po 15 latach swoją córkę.

Jak reaguje córcia itp. Zostaje w twojej kwestii.

Dobra, mam pytanie na początek: mam to napisać, jakbym pisała w grze (czyli 1 post mój, jeden post twój) czy opisać mniej więcej jak by wyglądała gra takiego kogoś?

Tak samo, jakbyś prowadziła grę swojemu graczowi c:
Do dzieła!

Słońce wstawało wyjątkowo leniwie, zupełnie jakby nie spieszyło mu się z wyciąganiem swoich ciepłych rąk w stronę zaspanych, przecierających oczy mieszkańców miasteczka New Bark Town. Dopiero wynurzało się zza horyzontu, nadając otoczeniu mleczny, mglisty wygląd letniego poranka. Żaden kogut w całym miasteczku nie miał ochoty na pianie. Promyki słońca ślizgały się po liściach na drzewach, po szybach domów o zgaszonych światłach i zaczynały powoli suszyć kałuże po wczorajszym ulewnym deszczu. Jeden z takich promyków padł właśnie na twarz Lance, zaledwie trzydziestoletniego mistrza ligi Johto. Przekręcił się na drugi bok, ale słońce nie dało mu spokoju i wysłało kolejny promień, tym razem budząc mężczyznę. Zupełnie, jakby z jakiegoś powodu chciało koniecznie to jego wyrwać ze snu. Tego dnia bowiem czekało go wydarzenie, które zmieni jego życie. Przypomną mu się bowiem wydarzenia sprzed piętnastu lat, kiedy to jako nastolatek został ojcem. Nie widział swojej córki, bo uciekł do Johto i oddał się treningowi pokemonów smoków. Cóż, skąd on miał wiedzieć, że tego dnia jego potomkini pojawi się w jego mieście?

Bądź czujna!
Wstałem z łóżka, powoli ubierając się i przygotowując do wyjścia. W zasadzie na dzień dzisiejszych większych planów nie mam. Nawet na dobrą sprawę nie mam do rozwiązania żadnego zlecenia jako detektyw. Więc co innego pozostaje mi do zrobienia jak wykorzystać piękny dzień na trening z moimi Pokemonami? Bycie mistrzem, przecież nie zobowiązuje do spoczęcia na laurach i świętego nic nie robienia.

O, z takimi odpisami gracz długo by sobie u mnie nie pograł.

Dzień zaczął się na dobre, chociaż ranek wciąż był raczej chłodny. Chociaż czyste, jasnobłękitne niebo zapowiadało upalny dzień. Prawdopodobnie będzie to idealny dzień na trening. Trzeba tylko znaleźć odpowiednio odludne miejsce, wziąć ulubione pokemony i ruszać. Lance przez chwilę miał przed oczami swojego młodego Flygona wykonującego potężny cios Ryk Czasu i wstrząsa całą okolicą... ale los miał co do mężczyzny zupełnie inne plany. W tym właśnie chłodnym, jakże leniwym poranku na plac miasta, przy którym mieszkał Lance wjechała ciężarówka. Naprawdę duża ciężarówka, biorąc pod uwagę rozmiar placu. Zajmowała nieco więcej niż połowę placu, czy to właściwie legalne? Mali handlarze nie zdążyli się jeszcze rozłożyć, ale... nie wyglądało to przyjemnie. Miała jakby więcej kół niż zwykła ciężarówka i była dużo większa niż zwykła. Zupełnie czarna maszyna obdarzona wielkim napisem "Dragon Circus" namalowanym ognistym pismem na plandece. Mógł poczuć dreszcze na plecach na widok słowa "smok" i otworzyć szerzej oczy, kiedy przeczytał "cyrk". To niecodzienne połączenie dwóch słów sprawiło, że przez chwilę nie miał pojęcia, co zrobić. Zanim jednak zdążył się obejrzeć, usłyszał pukanie do drzwi. Zza szklanej szybki widać było tylko ciemną, niską sylwetkę. Czyżby osoba przed domem miała związek z czarną ciężarówką i... cyrkiem smoków?

To jest test, kochana c:
Spojrzałem na dziwną ciężarówkę pojawiająca się na placu w okolicy mojego mieszkania. SMoczy cyrk? Pierwszy raz o czymś takim słyszę. Może jestem trochę uprzedzony, ale nigdy nie przepadałem za cyrkami. To dziwne miejsca, gdzie nieodpowiednio traktowane Pokemony cierpią ku radości widowni. No nic, jeśli dalej dziwny pojazd i jeszcze dziwniejsze zbiegowisko będą wzbudzać mój niepokój, wtedy przyjrzę się temu z bliska. Westchnąłem jednak cicho, zerkając przez okno na nieznaną mi postać. Kogo to mogło nieść o tak wczesnej porze do mojego domu? Z kubkiem kawy w ręku, podszedłem do drzwi i otworzyłem je.
- Słucham?