Safari Wojas021

7. Może i nie chciałeś nic mu zrobić, ale za to on miał zupełnie inne podejście. Ale twoje słowa, w pewnym sensie go zainteresowały. Pokemon spoglądał na ciebie zupełnie jakby miał ochotę na bójki. Ale czy to starczy, żeby go przekonać?

Fajnie, że to go zainteresowało, trzeba więc brnąć w to dalej.
- Wiesz, poza strefą jest masa silnych trenerów i pokemonów, który by z chęcią się z tobą zmierzyli. I na pewno nie mieliby dla ciebie litości. Jednak czy miałbyś odwage skrzywdzić innego pokemona?

8. Pokemon się zasłuchał. A twoje zarzuty odnośnie jego braku skrupułów były wręcz obelgą w jego mniemaniu. Na dowód, że pokemon jest gotów do tego... jego szczęki znów zacisnęły się na twojej nodze. Buhahaha

- Na razie tylko mnie potrafisz atakować. No ale skoro twierdzisz, że nie dasz rady to chyba będę musiał odpuścić. - podpuszczam Absola. Może to skłoni go do przyjęcia mojej oferty i dołączenia do mnie.

Teraz to nie tylko podpuściłeś Absol, ale także poirytowałeś go. Stworek najchętniej teraz by cię zjadł wraz z twoim pokemonem. Ale może i coś wskórałeś w ten sposób.

- To jak? Pójdziesz z nami, by dać upust swojemu instynktowi mordercy na arenie walk? - pytam Absola wyciągając safari balla i pokazując mu go. Miejmy to już za sobą i idźmy dalej xD

10. Pokemon spojrzał na ciebie niepewnie po czym sam trącił kulę. Nie minęło wiele czasy a usłyszałeś upragnione "Ding". Co dalej poczniesz? W końcu jesteś lekko poszarpany, pogryziony i obolały.

Udało się. Faktycznie nie jest ze mna najlepiej. Zbieram więc ten chrust co go zebrać miałem i udaję się gdzieś w poszukiwaniu jakiegoś miejsca na obóz. Dopiero tam się sobą zajmę i w ogóle. Miło by było, gdyby ten obóz był nad rzeczką.

11. W końcu trafiliście nad mały staw przypominający jakąś kałużę. Nawet Strzepan (serio xd) cię znalazł. Gdy tylko cię zobaczył zaskoczony powiedział:
- Co ci się stało?
Powiedział i również wyłożył swój chrust na ziemię.

- Małe problemy ze złapaniem pokemona. - streszczam krótko swojemu towarzyszowi. Swoją drogą to ciekawe dlaczego pokarali go tym imieniem. No cóż, lepiej nie pytać. W każdym badź razie musiałem się sobą zajać i szukam w plecaku jakiś plastrów i innych opatrunków.

12. Zacząłeś szukać przedmiotów nadających się do opatrunku. Nie minęło wiele czasu a znalazłeś bandaż i wodę utlenioną. Chociaż tyle w tym dobrego.
- To chyba jakaś Carvanha była.
Zaśmiał isę serdecznie mężczyzną po czym wyciągnął apteczkę z torby i wręczył ci także ją.

- Nie, to był bardzo zły Absol. Ugryzł mnie nawet tam gdzie światłość nie dochodzi. - odwzajemniłem śmiech i zacząłem opatrywać swoje rany. Gdy już skończę układam małe ognisko i zwracam się do Combuskena:
- Użyj ember i rozpal chrust.

13. Nie minęło wiele czasu a stosik kijaszków był już gotowy. Co więcej płonął. Tak więc mieliście bezpieczne obozowisko na noc. Nie wiadomo ile jeszcze takich krwiożerczych bestii się tam chowa.
- Może zróbmy warty?
Zaproponował mężczyzna wypuszczając z kuli Rhydona.

- W sumie niegłupie, ale jakby pojawił się jeszcze jakiś Absol to budźcie mnie, jeśli będę spał. - zwracam się do towarzysza. Nie chciałem przegapić okazji na złapanie drugiego okazu, co to to nie.
- Combusken bądź czujny.

1. Nie minęło wiele czasu a zasnąłeś. Po kilku godzinach, a może minutach zostałeś obudzony. W sumie nie wiadomo. Śpiący czasu nie liczą.
- Teraz twoja kolej.
Powiedział zaspany mężczyzna.

- Jasne. - mówię przecierając oczy. Spogladam też na zegarek by wiedzieć mniej więcej ile spałem. Potem dorzucam chrustu do ogniska i rozpoczynam wartę. Mam nadzieję, że brak długiego snu się na mnie nie odbije.

2. Była już 3 w nocy. Spałeś aż cztery godziny, co znaczy, że musisz tyle samo tutaj przesiedzieć pilnując aby nic nie zjadło obozowiska. Combusken również wstał i przeciągnął się przy wtórze głośnego ziewnięcia, też się biedak nie wyspał.

No cóż skoro trzeba to trzeba. Żałuję jednak, że nie wziąłem pierwszej zmiany. Lepiej później położyć się spać niż wcześniej wstać. Ale skoro już do tego doszło to siedzę sobie i pilnuję porządku. Bo cóż innego pozostało.

3. Siedzieliście tak baaardzo długo. Serio, bardzo ale to bardzo dłuuuuugo. W końcu jednak zaczęło się coś dziać. Na tle słońca, które zaledwie ułamkiem swojej objętości wyłoniło się zza horyzontu widziałeś kontury, jakiejś czworonożnej istoty.

Czworonożna istota? Czy to możliwe? Wszak wiele jest czworonożnych stworów w tej strefie, ale może akurat to będzie on. Tak czy siak zrywam się szybko i idę w jej kierunku.

4. Biegniesz, pędzisz jak szalony aby w końcu znaleźć... Małego ognistego konia. Był prześliczny, ale nijak nie przypominał celu twojej podróży. Stworek zarżał wymachując kopytami w powietrzu po czym zwiał. W tym samym czasie zdałeś sobie sprawę, że bez potrzeby opuściłeś posterunek.

- Fuck. - klnę pod nosem i co sił w nogach wracam do obozu. Mam nadzieję, że nic tam nie stało się strasznego podczas mojej nieobecności. Bo nie byłoby to miłe. No, ale pokusa sprawdzenia co tam było, była zbyt kusząca ;c

5. Gdy wróciłeś, wydawało się, że wszystko jest na swoim miejscu. Poza jedną rzeczą! Mianowicie twój plecak zniknął i nie wiadomo gdzie się podział. Ale wiedziałeś jedno, to coś co zostawiło kilka śladów poszło na północ.

Niech to. Jeszcze tego brakowało... Budzic towarzysza, czy nie... W każdym bądź razie obudzenie będzie lepsze niż pozostawienie na pastwę losu. Toteż potrząsam nim, a gdy się zbudzi mówię:
- Coś lub ktoś zwinął mi plecak. Muszę iść za nim. Jak chcesz możesz zostać. -zwracam się do niego, po czym pędzę za tropem.

6. Trololo... Ruszyłeś więc za śladami, które zniknęły zaraz gdy tylko wszedłeś w większą trawę. Nie minęło wiele czasu a i Strzepan cię dogonił.
- Spróbuj na przynętę.
Zaproponował mężczyzna.