Safarii ReBorn

- Jakie...one...śliczne...
Pomyślał, obserwując i skanując duszki. Pokazał gestem Riolu żeby nic im nie robił, gdyby psiak albo się do nich zbliżał, warczał na nie czy coś.
- Nie spodziewałem się że dołączy do nas takie urocze towarzystwo.
Powiedział do duszków, uśmiechając się do nich.

19/ Duszki chwilę przyglądały się tobie, jednak kiedy jakby nie było odniosłeś się do nich z pochwałą, usłyszałeś jakiś niezadowolony burkot. Całe stadko duszków rozproszyło się, a przed tobą został tylko jeden, złoty. Który dumnie prezentował się przed tobą, najwidoczniej oczekując więcej pochwał.

- O proszę...co za urocza duszyczka. Kim byłaś w poprzednim życiu że zasłużyłaś na taką uroczą formę obecnie, hm?
Zapytał, uśmiechając się i podając jej pokekarmę na dłoni. Duszek był rzeczywiście śliczny. Zeskanował go, obserwując zachowanie pokemona.

1/ Jak tylko pochwaliłeś wygląd stojącego przed tobą duszka, ona zaśmiała się wdzięcznie po czym zaczęła ponownie prezentować się z każdej strony. Widać wiedziała, że jest wyjątkowa i właśnie dlatego chciała być chwalona!

Cytat :

★Misdreavus
Lv. 14
Natura: Próżna
Ataki: Growl, Psywave, Spite, Astonish, Confuse Ray
Ability: Levitate

- Urocza...i do tego jak wdzięcznie się porusza...jesteś po prostu cudowna, wiesz?
Zapytał duszka, wyciągając ku niej powoli - bez gwałtownych ruchów - dłoń. Co prawda to był duch...ale może usiądzie grzecznie na dłoni? Nie był do końca pewien - wiedział że nie które ataki trafiają poke-duchy, więc chyba można je pogłaskać...prawda?

2/ Duszek zbliżył się śmiejąc przy tym cicho. Widać im bardziej była chwalona tym lepiej się czuła! Pogłaskałeś Miss o złotawym odcieniu. Może nie będzie tak ciężko ją złapać?

- Czy taka urocza istota jak ty zgodziłaby się do mnie dołączyć i oświetlić swoją urodą mój zespół?
Zapytał, głaskając ją delikatnie i na drugiej dłoni wyciągając safariball. Kto wie, może się zgodzić. W pewien sposób, była naprawdę śliczna...i prawie unikatowa!

3/ Duszek widząc SafariBall chyba się wystraszył bo nie bardzo rozumiał ideę zamykania Pokemonów w kulach. Jednak kiedy już go użyłeś weszła do środka. Co prawda kula dość długo dygotała w twojej dłoni ale DING! Złapana!

Cytat :

SafariBall: -1

- Witaj w zespole, kochana.
Powiedział do kulki, po czym schował ją i spojrzał na Acero.
- No...możemy ruszać dalej, prawda?
Pogłaskał psiaka po główce i rozejrzał się jeszcze raz po pomieszczeniu. Jeśli po innych Misdreavus nie było nawet śladu, to wyszedł na korytarz, kontynuując zwiedzanie szpitala.

4/ - Rhh olu!
Psiak ucieszył się słysząc twoje słowa. Chyba już trochę znudził się czekaniem, aż skończysz zachwycać się nad urokiem Miss. Śladu po pozostałych duszkach nie było, tak więc udałeś się dalej.

Tak więc ruszyliśmy dalej. To miejsce już okazało się ciekawe...kto wie co będzie dalej? Rozglądał się, idąc ostrożnie dalej. Ten budynek mógł kryć jeszcze kilka fajnych sekretów...

5/ Jednak po niezwykłym znalezisku jakim była shiny Miss, póki co nie udało Ci się znaleźć nic ciekawego na tym piętrze. Poza pustymi korytarzami, które przyprawiały Cię o dreszcze. Jednak Acero zdawał się być całkiem zainteresowany tym co się tu znajduje.

- To co mały, przejdziemy się tu jeszcze chwilę?
Zapytał psiaka, kontynuując spacer i zwiedzając ostrożnie napotkane pokoje. Skoro psiaka to interesuje, to czemu nie? Może warto jeszcze posprawdzać zakamarki zanim ruszymy dalej.

[6]Po opuszczeniu sali chirurgicznej przemieszczałeś nieużywane od lat korytarze. Mijałeś raz po raz stare łóżka, które jeszcze bardziej doprawiały horroru tej scenerii. Raz po raz słyszałeś śmiechy które podobne były do tych które usłyszałeś krótko przed spotkaniem Misdreavous, jednakże tym razem żadnej nie widziałeś. Czyżby ktoś za Tobą podążał?

- Hmm...?
Zatrzymał się i obrócił. Dziwne...zdawało mu się że...
- Acero, też to słyszałeś?
Zapytał psiaka. W końcu jako pies, Riolu miał czulszy słuch. Jeśli on to słyszał, to Acero musiał też...

[7]- Rhh. - odpowiedział Ci psiak i pokręcił główką, czyżby złapanie tej wyjątkowej Misdreavous przysporzyło Ci halucynacji? A może te piętro jest przeklęte? Mogłeś się o tym przekonać gdyż właśnie zbliżałeś się do schodów które kierowały, według tabliczki, na oddział dziecięcy. Zawracasz czy idziesz dalej?

Gorzej być nie może...prawda? Ruszył dalej przed siebie. To tylko stary budynek...kto wie jakie pokemony się tu chowają? Może znajdą jeszcze coś ciekawego.

[8]Ostrożnie zacząłeś wchodzić po schodach, których klatkę pokrywał już miejscami grzyb którego sam zapach mógł Cię przyprawić o mdłości, Riolu jednak nic sobie z tego nie robił. Mimo wszystko wytrwałeś i wszedłeś na oddział którego ściany pokrywały różne rysunki dzieci które, zapewne, w przeszłości kurowały się w tym szpitalu. I o dziwo na tym poziomie coś słyszałeś, jakby ktoś otwierał i zamykał skrzypiące drzwi.

- Hmmm...ciekawe...
mruknął do siebie, idąc za dźwiękiem. Skrzypienie drzwi w takim miejscu to norma. Przecież nikt nie oliwił zawiasów w między czasie.

[9]Podczas krótkiego przejścia ustaliłeś że owe skrzypienie dochodzi z przedostatniej sali na tym oddziale, pozostaje Ci więc przejście przez cały korytarz.

Więc...ruszam przez cały korytarz. Nie przyszedłem tu po to żeby stać w miejscu, prawda? Ostrożnie więc, patrząc pod nogi, przemieszczam się w stronę drzwi.

[10]Kiedy byłeś blisko zacząłeś słyszeć jakby iskrzenie, a w pokoju do którego zmierzałeś zaczęła mrygać jakaś lampa, lub inne źródło światła. Riolu od razu nastawił swoje uszy.

- Uważaj Acero, bądź czujny...
Powiedział do psiaka, wchodząc do pomieszczenia powoli. Kto wie co tam się kryło? Powinni mimo wszystko uważać...

[11]Kiedy tylko uchyliłeś drzwi, ich skrzypienie zostało ztłumione głośnym iskrzeniem. Riolu cofnął się lekko, a Ty usłyszałeś
- Elei..
Mimo wszystko odważyłeś się i wszedłeś do pokoju. W rogu zauważyłeś małego, żółtego stworka z dwoma czułkami między którymi raz po raz przeskakiwały iskry.

- O proszę...tego się nie spodziewałem...
Pomyślał, skanując stworka. Bądź co bądź, w takim nawiedzonym miejscu nie spodziewał się tego typu stworków.