Safarii ReBorn

6. Riolu był z siebie dumny, pomagał, haha! Ty zaś podszedłeś do odbitych śladów, oj nie, teraz miałeś pewność, że nie był to riolu, ale.. te ślady wyglądały jak ślady jakiegoś małego ssaka! Królika? Kota? hmm.. tego nie byłeś pewien, nie miałeś doktoratu z rozpoznawania poke-śladów.
Pozostało jedynie ruszenie ich tropem, a ten urywał się za oknem. Czyżby ów pokemon uciekł z domku? Możliwe! Miałeś jednak jeszcze jedną opcję, iść schodami na górę, wybór pozostawiam tobie.

- Szkoda...ciekawe co to było...
Powiedział cicho i ruszył schodami w górę. Czas sprawdzić co tu jeszcze jest.
- Acero, chodź ostrożnie. Nie wiemy jak wytrzymały ten budynek jest...

7. Schody były żadną przeszkodą, wszedłeś po nich spokojnie, by znaleźć się na piętrze. Tu było kilka pomieszczeń, jednak tylko do jednego drzwi były otwarte (nie zabite deskami dla ścisłości), a za nimi? Słyszałeś popiskiwania, kilka istot? możliwe, jednak czym one będą?? Żeby się dowiedzieć, musisz tam zajrzeć.

Ostrożnie więc podszedł do drzwi i uchylił je, zaglądając do środka. Co też mogło się chować w takim miejscu? Ciekawość wzięła nad nim górę, mimo że mogło nie być to najlepsze posunięcie.

8. -Purr purr
-Shraaa
-Purr..
-Mime-mime!

Słyszałeś bardzo interesującą rozmowę, a właściwie jej urywek, bo gdy uchyliłeś drzwi, jedno ze stworzeń podniosło łapkę i coś wrzasnęło. Cała trójka spojrzała na Ciebie.

- No proszę...co za ciekawa zbiórka...
Powiedział cicho, skanując pokemony. Uważał na gwałtowne ruchy, żeby ich nie przestraszyć. Upomniał też Riolu, żeby nie robił gwałtownych ruchów.

9. -Purr... Purr-purr.
-Mime-mime, mi-mi. Miiii-mime!

Odzywały się tylko dwa stworzenia, lewitująca kula nie odzywała się. Pokemony były bardzo spokojne, nie wiedziałeś jednak o co im chodzi. Chyba nie przeszkadzała im twoja obecność, może warto do nich podejść? A może lepiej zostawić je w spokoju?

W międzyczasie pokedex dał CI dane dotyczące pokemonów:

- Espurr...Munna...ciekawe egzemplarze...
Pomyślał, podchodząc nieco bliżej. Pochylił się i wysypał im porcję karmy, siadając przed nimi i obserwując je.
- Ciekawe z was stworzenia, wiecie?
Powiedział, uśmiechając się do nich

10. Pokemony wycofały się, popatrzyły na karmę. Były nieufne, jednak nie odchodziły. Cała trójka patrzyła się na Ciebie i milczała, jeśli chcesz coś zdziałać, musisz wymyślić coś więcej.

- Nie martwcie się, nie planuje zrobić wam krzywdy.
Uśmiechnął się, poprawiając włosy. Miał czas...choć chciał dodać te stworki do swojej kolekcji.

11. -Purr. - powiedział Espurr na potwierdzenie twoich słów. Wiedział, że nie masz zamiaru ich krzywdzić. Mime Jr. z uśmiechem wskazał na sporą (~50x120 cm) poduszkę, spokojnie zmieścicie się na niej ty i riolu. Czy to swego rodzaju zaproszenie?

- Acero, usiądziesz z nami?
Zapytał poke-psiaka, siadając przy stworkach. Dobrze będzie chwilę odpocząć, ale nie chciał marnować za wiele czasu.

12. -Rhoo-lu! - psiak twardo zgodził się na twą ideę.
-Naa..Muu - odezwało się trzecie stworzenie, to, które jeszcze nie zabierało głosu. Grymas przeszył twarz Mime Jr.'a, a espurr utkwił w tobie swoje spojrzenie. Bez mówienia wiedziałeś o co chodzi, czekali, byś opowiedział o sobie coś więcej.

- A co byście chciały wiedzieć, co?
Zaśmiał się ciepło i poprawił włosy
- Jestem Dante, pochodzę z Sunnyshore City. I jak zapewne wiecie, jestem trenerem
Powiedział, uśmiechając się do nich. Podniósł jedną z poke-chrupek i podrzucił ją Riolu, po czym pogłaskał psiaka

13. Co ty miałeś z tymi włosami? Zaraz jak łupieżem obsypiesz trójkę pokemonów to uciekną, zamiast z tobą siedzieć. Psychiczne pokemony patrzyły się na Ciebie średnio zainteresowane tym co mówisz, może warto opowiedzieć jeszcze więcej? Mime Jr. poczęstował się karmą, po jednym chrupku dał również Munnie i Espurrowi, czy im smakowało? No cóż.. espurr nie wykazywał żadnych emocji, a munna ehh.. ta to już zupełnie.

Nawyk życiowy. Gdybyś czytał moją grę, to byś wiedział. :x
- Sunnyshore jest pięknym miejscem. A to i tak tylko jedno z wielu. Poza tą strefą w której teraz jesteśmy jest tak wiele wspaniałych miejsc wartych odwiedzenia...i tak wiele stworzeń wartych poznania, prawda, Acero?
Uśmiechnął się do psiaka, rzucając mu jeszcze jedną chrupkę

14. No jeszcze czego, żebym się w to zagłębiał..
Pokemony wykazywały.. mniejsze niezainteresowanie, czyżbyś trafił w punkt? Miejsca warte odwiedzenia, to chyba one były tym o czym chciały słuchać pokemony.

- Jest ich naprawdę sporo. Ośnieżone góry, spokojne lasy, piękne oceany...tak wiele rzeczy wartych zwiedzenia. Sam podróżuje właśnie w tym celu - żeby zobaczyć i poznać jak najwięcej ciekawych miejsc. Bo przecież świat ma ich tyle do zaoferowania a bez ich poznania, nie możemy ich tak naprawdę docenić, prawda?
Powiedział, uśmiechając się do stworków.

15. -Purr... - westchnął kociak, na którego mordce pojawiła się emocja. Pierwsza od waszego spotkania. Pokemon podszedł bliżej, a za nim mały wesoły klaun. Pokemony usiadły koło Ciebie, a mały mim uniósł w górę swoje łapki wesoło piszcząc. Chyba masz ich w garści!

- Zainteresowane? Wiecie, jeśli chcecie to, chętnie was zabiorę ze sobą. Będziemy mogli razem pozwiedzać świat.
Uśmiechnął się do nich, wykładając 3 safariballe przed nie.

16. -Purrrr - zamruczał Espurr spokojnie podlatując kuli. Mime Jr z piskiem doskoczył do drugiego safari balla i po chwili dwójka zniknęła w świetle kul.

Cytat :

Udało Ci się złapać Espurr'a oraz Mime Jr.'a, gratulacje!
Odejmij proszę 2x Safari Ball oraz 1 Porcję Karmy

Munna nie była pewna czy chce dołączyć. Podleciała spokojnie i czekała na twoją reakcję. Może to ty musisz ją cyknąć ballem?

- Idziesz z nami, śliczna?
Zapytał z uśmiechem, dotykając ją pokeball'em. Czekam po tym na rezultat pochwycenia.

17. Czy długo trzeba było czekać na efekt łapania małej munny? Bynajmniej, tak szybko jak zniknęła Ci z oczu, tak szybko była już częścią twojej drużyny.

Cytat :

Udało Ci się złapać Munnę! Gratulacje.
Odpisz sobie 1x Safari Ball.

Ogołociłeś jeden domek z pokemonów, może warto ruszyć za śladami łapek pozostawionymi przez tajemnicze/go pokemona/y?

Why not?
- Acero, ruszajmy dalej.
Powiedział do psiaka, wstając i kierując się z powrotem na dół. Miał zamiar ruszyć po śladach i zobaczyć co to mogło być...

18. Ruszyliście schodami na dół, a te... nie, nie zapadły się, ale skrzypiały tak, że aż uszy bolały! Doszliście do pamiętnego okna i zauważyliście ślady łapek małego pokemona. Warto za nimi ruszyć? Trzeba obejść domek, albo wygramolić się przez okno, decyzja jest twoja.