Saffari Wojasa021

8.
Zabaw nie znam więc jeszcze z ponad miesiąc się ze mną pomęczysz. Idziesz dalej po strefie. Wiatr lekko obwiewa twoją twarz, Torchic łapie wiatr w swoje piórka. W taki sposób szukacie czegoś interesującego dla was. W oddali zauważyłeś jak ktoś zastawia pułapkę.

Miesiąc? Aż tyle? Smutne to, ale skoro trzeba to trzeba. Dobrze, że do kolejnych stref safarii niespacjalnie po co mam się wybierać. Przynajmniej nie będzie trzeba się zastanawiać co napisać w kolejnym poście, a jak już t będzie można szybko z tego safarii wyjsć. Jak na razie idę dalej.

9.
Ruszułeś dalej i zignorowałeś post prowadzącego. W kilak sekund wisiałeś głową w dół przymocowany do pułapki na zwierzynę. Wokół jednej nogo masz pętle na wysokości kostki. Teraz sobie wisisz w pułapce, a Torchic się z tego śmieje.

Faktycznie zapomniałem o tym :D No cóż wypadki się zdarzają, choć miałem zamiar ominąć to miejsce, gdzie ktoś montował pułapki.
- A ty zamiast się śmiać to byś mi pomógł i przepalił sznur heat wavem. Masz farta, ze to zawsze mnie się obrywa, a nie tobie. - zwracam się naburmuszony do Torchica. Nie ładnie tak się śmiać z czyjegoś nieszczęścia.

10.
Torchic jeszcze chwilę pośmiał się z ciebie, aż w końcu wystrzelił jakiś ognisty ruch, aby przepalić linę. Z hukiem upadłeś na ziemię obijając sobie plecy. Kurczak na chwilę spoważniał, wkrótce jednak ruszył przed siebie po cichu śmiejąc się ze swojego trenera.

Zapamiętam to sobie na przyszłość. Ten się śmieje kto sie śmieje ostatni jak to powiadaja. W międzyczasie warto by... W sumie to sam nie wiem co by warto. Na pewno warto by przeczytać Wesele, ale skoro kończymy juz tą lekturę to nie ma to sensu. Idę zatem dalej rozmasowywując plecy.

11.
To to to to - brzmiało to jakby twój pokemon ciebie przedrzeźniał. Jednak co zrobić z takim urwisem, nie zepchniesz go przecież w dół doliny rzecznej przy której właśnie sie znajdujecie. Chociaż trochę on się pomęczy.

E tam, czemu by nie? Podbiegam do kurczaka i chwytam go mocno po czym staram się dostać jak najbliżej rzeki. Tam wyciagam ręce nad wodę trzymając w nich Torchica dziobem w stronę rzeki i pytam:
- Mam puścić?

1.
Torchic zrobił coś, po czym zacząłeś żałować, że nie nosi pieluch. Albo przynajmniej odświeżacza-jodełki na ogonie. Czym prędzej postawiłeś go na ziemi i ruszyłeś dalej. Kurczak dziarsko ruszył za Tobą, zadowolony jak widać ze swojego czynu. Doszliście do końca doliny, a dalej... niespodzianka- las!

- No cóż.. - mruczę pod nosem wycierając ręce w jakieś luście lub coś. Skąd mogłem to przewidzieć? Jedyne usprawiedliwienie to takie, że pisałem to gdy Dayana miała moje safari. No, ale co tam będę marudził. Zwyczajnie idę sobie w głąb lasu.

2.
Podszedłeś do pierwszego lepszego krzaka i wytarłeś się o pierwszego lepszego liścia. Gdy skończyłeś, liść, o dziwo, poruszył się i zniknął w gęstwinie. Usłyszałeś cichy odgłos wąchania, a następnie żałosny jęk obrzydzenia połączonego z rozpaczą.

To jest nadzwyczaj dziwne. Jednak warto sprawdzić co to takiego. Zatem zgodnie z myślą udaję się w gęstwinę za owym czymś, któremu tak się nie spodobało moje... Jakby to określić... Oczyszczenie się z brudnej roboty Torchica.

3.
Wkroczyłeś w morze zieleni. Słyszałeś, jak za Tobą wesoło dreptał Torchic. Po kilku minutach wyszliście na małą, pogrążoną w ciemności polanę. Gdzieniegdzie przebijały się przez liście promienie słońca. Nie byliście na niej sami- wszędzie roiło się od pokemonów.

Wśród jednej z grup zauważyłeś Twoją zgubę- Sewaddla z uwalonym liściem. Żywo gestykulował z innymi pokemonami, co chwilę podnosząc pokolorowaną rękę, widocznie opowiadając, co go przed chwilą spotkało. Pokemony chóralnie zaśmiały się, przewróciły go na ziemię i... poszły. Sewaddle próbował za nimi podążyć, ale każda próba nawiązania kontaktu kończyła się ponowną glebą i ucieczką stada. Zrezygnowany, odszedł na skraj polany i usiadł samotnie na ziemi.

EDIT: Poprawiłem parę błędów ;x

Sewaddle tak? Hmm słodki robaczek, choć jego ewolucje zbytnio mi się nie podobają. Jednak nic nie stoi na przeszkodzie, aby nieco się dowiedzieć o kilku z nich. Toteż wyciągam pokedex i skanuję wyrywkowo co ciekawiej wyglądające robaki, a także tego którego uwaliłem łajnem.

Pokedex zapiszczał kilka razy, wypluwając następujące informacje:

Cytat :

Sewaddle
Lvl: 7
Typ: Bug/Grass
Natura: Spokojna
Płeć: ♂
Ability: Swarm
Sp. Attack: ?
Sp. Attack Limit: 0%
Ataki: Tackle, String Shot


Sewaddle
Lvl: 8
Typ: Bug/Grass
Natura: Dominująca
Płeć: ♂
Ability: Swarm
Sp. Attack: ?
Sp. Attack Limit: 0%
Ataki: Tackle, String Shot, Bug Bite


Sewaddle
Lvl: 8
Typ: Bug/Grass
Natura: Wroga
Płeć: ♂
Ability: Overcoat
Sp. Attack: ?
Sp. Attack Limit: 0%
Ataki: Tackle, String Shot, Bug Bite

W końcu nadszedł czas na Twojego ulubieńca:

Cytat :

Sewaddle
Lvl: 5
Typ: Bug/Grass
Natura: Marzycielska
Płeć: ♂
Ability: Chlorophyll
Sp. Attack: ?
Sp. Attack Limit: 0%
Ataki: Tackle, String Shot

Pokemonom nie spodobał się dźwięk pokedexu. Spojrzały na Ciebie jak na największe zło świata, po czym czmychnęły w busz. Wszystkie, oprócz szlochającego, cuchnącego Sewaddla.

- Ehh dlaczego zwykle jestem frajerem w tego typu sytuacjach... - wzdycham na widok smucącego się Sewaddla. Żal mi się go zrobiło. Podchodzę do robaczka i ze skruchą w głosie wyznaję:
- Przepraszam, że cię ubrudziłem. Nie miałem takiego zamiaru. Uwierz mi. - staram się jakoś przekonać pokemona do swoich zamiarów, po czym siegam po karmę dla pokemonów - To może na zgodę? - pytam podsuwając mu odrobinę karmy.

5.
Sewaddle na początku się przestraszył i uciekł parę metrów od Ciebie. Gdy jednak zobaczył, co mu oferujesz, bez chwili namysłu podbiegł i zaczął zajadać ze smakiem. W mgnieniu oka pochłonął całą porcję, po której zdecydowanie za mocno mu się odbiło, przez co aż się przewrócił.

////EDIT: Znowu zgubiłem numerek -.-

- Cieszę się, że ci smakowało. - zwracam się z uśmiechem do Sewaddla stawiając go na nogi. Szkoda, że nie ma dla takiego pokemona miejsca w moim teamie, ale cóż zrobić.
- Ja już muszę iść. Do zobaczenia! - macham na pożegnanie robaczkowi i odchodzę na dalsze poszukiwania.

6.
Sewaddle nic nie powiedział, tylko popatrzył się za Tobą tęsknie. Torchic powiedział mu coś na pożegnanie i ruszyliście w dalszą drogę. Po kilku minutach przedzierania się przez gąszcz stwierdziłeś, że coś jest nie tak- podróż na polankę trwała znacznie krócej, powinniście już dawno wyjść na ścieżkę. To oznacza, że...

To wcale nie oznacza, że się zgubiłem :D W końcu przyszedłem do safarii, aby nałapać poków, a to można zrobić w każdym miejscu w safarii. Zatem niespecjalnie zmartwiony faktem iż nieco zboczyłem z trasy udaję się w dalszą wędrówkę po strefie.

7.
Torchic wskoczył Ci na ramię w obawie, by się nie zgubić. Szedłeś, i szedłeś, i szedłeś, a końca buszu nie było widać. Po kilkunastu minutach kurczak zaczął szczypać Cię w ucho z nudów.

- Bo cię zamknę w pokeballu. - warczę na Torchica. Jak sobie chce niech sobie szczypie swoje piórka, a nie mnie za ucho. Co ja jestem zabawka jakaś? A skoro w buszy nic poza tym się nie dzieje to idziemy dalej.

8.
Torchic, obrażony, zeskoczył z powrotem na ziemię i ruszył za Tobą w pewnej odległości. To mu się opłaciło, bo po chwili wpadłeś do dwumetrowej dziury, zakamuflowanej krzakami i gałęziami. Kurczak stanął na skraju dołu i patrzył się na Ciebie z góry. Próbował pozostać obrażonym, ale ciężko było mu się powstrzymać od śmiechu.

- Nosz kur**... - to safari to nie safari, ale jakiś tor przeszkód jest. Poza tym to widział, by w safarii półapki stawiać. Czyż kłusownictwo nie jest zabronione? I jak ja mam stąd teraz niby... Chociaż zaraz. Dwa metry to wcale nie tak dużo. Dobrze podskoczyć i idzie wyleźć z takiej dziury. Tak więc rozpędzam się tak bardzo jak jest możliwość i wyskakuję w górę starając się złapać krawędzi i wyleźć stamtąd.

9.
Złapałeś się krawędzi i jakoś udało Ci się wygramolić z dołu. Ktoś, kto to robił, musiał mieć nieźle zrytą banie. Pytanie tylko: po co, i na co? Usłyszałeś dźwięk kapiącej wody gdzieś w pobliżu.

//EDIT: Tak, znowu numerek