Safari Celestia

Ponownie na mojej drodze pojawiła się mgła, co nie było dobrym znakiem. Co prawda, niczego innego nie mogłam się spodziewać po Mglistych Wzgórzach, jednak przejrzyste niebo przez chwilę odrobinę mnie rozleniwiły. Wzięłam Nessie na ręce nie chcąc, by mi się gdzieś zgubiła. Stawiałam kroki ostrożnie wiedząc, że jestem kaleką i w każdej chwili mogę się potknąć.

Poczułam, że uderzyłam w coś nogą. Mój wzrok opadł w dół i od razu jęknęłam przestraszona. Uklęknęłam przy małej Nidoran i zaczęłam panikować.
- Ojej, nic ci nie jest kochanie? Boli cie gdzieś? - Pytałam jednocześnie obserwując pokemona. Bałam się, czy przypadkiem jej czegoś nie zrobiłam. Przy okazji wypuściłam Nessie, żeby też mogła obejrzeć stworzenie.
I dopiero potem zwróciłam uwagę na gromadkę, która się wokół nas zebrała. Było ich dosyć sporo, a ja nie miałam tyle karmy, by dać im wszystkim. Smuteczek. Wpatrywałam się w każde stworzenie, jakie było w tej grupce i nie do końca wiedziałam, co poradzić.

Uśmiechnęłam się widząc, że Nidoran nic poważniejszego się nie stało. Patrzyłam za nią jeszcze przez chwilę, jednak w końcu wtopiła mi się w tłum podobnych sobie stworków. Nagle moim oczom ukazała się osobniczka w zupełnie innym kolorze. To był chyba pierwszy raz, gdy udało mi się spotkać shiny pokemona na żywo! Do tej pory jedynie o takich słyszałam.
- Ojej, jakaś ty śliczna. - Powiedziałam wyciągając PokeDex. Zeskanowałam pokemona i wyciągnęłam do niej rękę, zachęcając, by do mnie podeszła.

Nidoran ♀
Lv 18
Naruta: Nieśmiała
Ability: Poison Point
Ataki: Growl, Scratch, Tail Whip, Double Kick, Poison Sting, Fury Swipes, Shock Wave

Zamknęłam PokeDex uśmiechając się pod nosem. Kucnęłam przy ziemi i pogłaskałam moją Nessie po głowie. Potem spojrzałam jeszcze raz na shiny pokemona i westchnęłam lekko. Zaczęłam grzebać w torebce szukając karmy, ale powoli mi się kończyła.
- No, nie bój się mnie. Nic złego ci nie zrobię. - Powiedziałam wpatrując się w pokemona i czekając na jego reakcję. Przyglądałam się stadu Nidoranów i stwierdziłam, że wyglądają razem uroczo!

Widząc tak urocze stworzenie aż piszczałam wewnątrz, powstrzymując się, by nie wydać z siebie żadnego dźwięku. Zwłaszcza, że to mogłoby przestraszyć pokemona. Przez chwilę jeszcze ją obserwowałam, a kiedy postanowiła wychylić się zza swojej koleżanki wyciągnęłam powoli rękę w jej stronę. Czekałam aż sama podejdzie, nie chcąc jej spłoszyć. Jeżeli się pozwoli - chętnie ją pogłaskam!

Cierpliwie czekałam aż pokemon do mnie podejdzie. Kiedy tylko dała się pogłaskać uśmiechnęłam się szeroko i pomiziałam ją po łebku. Była naprawdę uroczym stworzeniem! Siedziałam tak przez chwilę pieszcząc wyjątkowy okaz Nidorana jedną reka, a drugą głaskają Nessie. I co dalej?

Widząc, że Nidoran przestała się mnie bać odetchnęłam z ulgą. Pogłaskałam ją jeszcze po łebku i wyciągnęłam kawałek karmy z torby. Poczęstowałam nią dzikiego pokemona i czekałam aż wszamie wszystko. Gdy tylko to zrobiła spojrzałam w niebo, zdając sobie sprawę z tego, że sporo czasu siedziałam już w miejscu.
- My będziemy musieli się niedługo zbierać. To może pójdziesz z nami, co? - Zapytałam pokazując pokemonowi SafariBall. Kulę ułożyłam przed nią tak, by sama mogła zdecydować, czy chce z nami iść czy nie.

Zadowolona ze złapania pokemona schowałam PokeBall do torby i przyjrzałam się jeszcze stadu Nidoranów. Potem pogłaskałam Nessie po głowie, wzięłam ją na ręce i ruszyłam dalej. Trzeba było jeszcze przejść sporą część safari, nim zastanie nas noc.

Wiedząc, że jeszcze spora droga mnie czeka nie zwlekałam. Szłam przed siebie, zwłaszcza, że nie byłam jeszcze zmęczona. A przynajmniej nie przez chodzenie po strefie, bo ciągle robiłam sobie jakieś przerwy. Oj, leniwa ja.

Mój przyjemny spacerek przerwało wydarzenie całkowicie nie spodziewane. Nie do końca wiedziałam, co to za pokemon i czy na pewno powinien tutaj być. Prawdę mówiąc mgła utrudniała mi dostrzeżenie czegoś więcej poza kształtem stworzenia. Gdyby nie zaczęło warczeć i prychać pewnie już bym przy nim była. A tymczasem, zwłaszcza gdy sama Nessie zaczęła się bać, nie byłam pewna czy chcę iść dalej. Wycofałam się o kilka kroków i przystanęłam obserwując stworzenie i przede wszystkim czekając na to, co zrobi dalej.