Gra Lenia

Grow wiem że jest ci bardzo ciężko gdy rywal zmniejsza twój atak ale masz ostre kły i musimy właśnie je teraz wykorzystać. Kiedy twój rywal lekko zejdzie niżej wykorzystaj to aby całą siłą nóg wybić się do góry i złapać zębami przy pomocy Bite po czym wyladuj z nim na ziemi i trzymając go w pysku uderz nim o ziemię po czym wyrzucić go ostro w powietrze i uskocz przed jego kontrą po czym ponownie uderz z Bite z dużą ciemnością skupiając się na skrzydłach rywala - powiedziałem do pokemona.

- Świetnie ci idzie Growlithe ale Pidove to dobry przeciwnik. Tak więc nie dawaj się. Złap teraz lekki oddech. Uskakuj przed ruchami rywala dając sobie chwile do wyczekania odpowiedniego momentu gdy przeciwnik popełni błąd i wtedy ostro zaatakuj z Bite łapiąc rywala i przyszpilając go do ziemi tak żeby ci nie uciekł po czym jeszcze raz Bite zanim się pozbiera i odskocz. Pokaż mu kto tu jest silny - powiedziałem do pokemona po czym wyjąłem pustego PokeBalla by być gotowym do złapania dzikiego pokemona.

- Świetna robota Growlithe. Teraz mamy naszego przeciwnika na wyciągnięcie szczęk. Nie możemy teraz się poddawać. Zbierz w sobie całe swoje siły i uderz z pełną mocą swojego Bite zasypując rywala całą salwą ciosów gryzienia. Po takim czymś złap oddech i odskocz trochę do tyłu po czym unik i zbierając w sobie resztki sił wykończ rywala z Bite - powiedziałem do pokemona po czym rzucam pustym PokeBallem w stronę Pidova w nadziei że uda mi się go złapać.

Statystyki:

Growlithe - 1lvl, 10% limit ataku specjalnego
Leniu - 5 punktów respektu

Kula, którą rzuciłeś w stronę Pidove, uderzyła w jego ciało. Jasnoczerwone światło pochłonęło go. Kula zaczęła chybotać się na boki. W końcu charakterystyczny dźwięk oznajmił ci, że Pidove został złapany.
- Brawo, brawo. - usłyszałeś za swoimi plecami.

- Świetnie się spisałeś Growlithe - powiedziałem do swojego pokemona poklepując go po głowie po czym wziąłem z ziemi PokeBall z nowym towarzyszem w mojej drużynie po czym odwróciłem się w kierunku z którego usłyszałem głos.
- Bardzo dziękuje lecz z kim mam przyjemność - powiedziałem.

Mimo zmęczenia Growlithe był zadowolony ze słów, które od ciebie usłyszał. Odwróciwszy się, zauważyłeś nastoletnią dziewczynę. Miała on z jakieś metr sześćdziesiąt pięć wzrostu i długie blond włosy.
- Widziałam jak walczysz z tym Pidovem. - kontynuowała - Widać było, że Growlithe ma ograniczony zakres ruchów, ale mimo to udało ci się wygrać. - dziewczyna zbliżyła się do ciebie. - Nazywam się Carmen, a ty?

- A ja nazywam się Grey. A to właśnie Growlithe z którym zaczynamy swoją podróż właśnie dzisiaj. To był nasz pierwszy pojedynek i cieszę się z jego wyniku. Z czasem na pewno się podszkolimy i będziemy lepiej walczyć. A ty czego tu szukasz Carmen - zapytałem dziewczyny uważnie się jej przyglądając. Jako Zwiadowca nie ma się w końcu za dużo kontaktu z dziewczynami. W ciągu ostatnich trzech lat mało z którą rozmawiałem.

- Ja jestem trenerką. Zbieram odznaki, żeby móc następnie wyzwać Elitarną Czwórkę Hoeen. - wyjaśniła dziewczyna. - Jak na razie nie mam żadnych odznak, dlatego zamierzam dojść do Rustboro, aby móc zdobyć pierwszą z nich.
Twój Growlithe zbliżył się do Carmen. Dziewczyna przykucnęła i pogłaskała go po głowie, a ten pokazał język i uśmiechnął się.
- Twój pokemon jest naprawdę słodki. - powiedziała.

- Z tego co widzę to chyba reaguje tak na ładne trenerki pokemon - powiedziałem z uśmiechem na twarzy po czym spojrzałem na dziewczynę.
My aktualnie podążamy do Petalburga gdzie mamy tam kogoś spotkać więc jeśli chcesz to możesz iść z nami. We dwoje zawsze raźniej - zaproponowałem.

Dziewczyna, usłyszawszy twój komentarz, zarumieniła się i lekko zmieszała. Widocznie nie często słyszała... komplementy tego rodzaju.
- Na prawdę? - powiedziała bardzo... entuzjastycznie Carmen, po czym znowu się lekko zmieszała - To znaczy, jasne. Chętnie z tobą pójdę.
Growlithe naskakiwał na nogę dziewczynki, jakby chciał jej przypomnieć o swoim istnieniu.
- I oczywiście z tobą też. - Carmen przykucnęła i ponownie pogłaskała ognistego pokemona.

We dwoje troje zawsze raźniej. Przyjemnie będzie z kimś porozmawiać. To co ruszamy - zapytałem z uśmiechem na twarzy. Niby jestem nie ufny co do obcych a jednak jakoś ta dziewczyna wydaje mi się przyjazna.
Dużo już masz odznak. Długo jesteś trenerką pokemon - zapytałem Carmen.


-------------------
Dasz jakiś obrazek tej dziewczyny to dodał bym ją do KP...chyba że ma zaraz zniknąć z gry

Ruszyliście dalej. Growlithe szedł między tobą a Carmen i zerkał to na ciebie, to na nią.
- Nie jeszcze nie mam odznak, ale przecież już to mówiłam. Przecież dlatego idę do Rustboro. - powiedziała blondynka - Trenerką jestem może od jakiś dwóch tygodni. Pochodzę z Mauville. Zmierzam w stronę Verdanturf, aby przejść tamtejszym tunelem w okolice Rustboro. A czemu ty chcesz tam iść?

- Ja idę tam by spotkać się z moim najlepszym przyjacielem. Razem się wychowywaliśmy w sierocińcu. Nie widziałem go już od czterech lat. Mam do niego wielką prośbę by przyłączył się do mnie i pomógł znaleźć człowieka odpowiedzialnego za zabójstwo - powiedziałem lekko speszony tym że wcześniej nie słuchałem uważnie.
- Skoro zaczynasz przygodę to jakiego pokemona wybrałaś na start - zapytałem.

Dziewczyna usłyszawszy, że mieszkałeś w sierocińcu, nieco się speszyła. Najwyraźniej nie sądziła, że podzielisz się z nowo poznaną osobą taką informacją. Gdy usłyszała, że chcesz odnaleźć czyjegoś zabójcę przeraziła się. Podzielenie się czymś takim było jeszcze dziwniejsze niż poinformowanie o tym, że wychowywało się w domu dziecka. Przez to gdy zapytałeś o pokemona, z którym rozpoczęła podróż, zanim odpowiedziała minęło kilka chwil. Dopiero szczeknięcie Growlithe'a przywróciło jej świadomość do tej rzeczywistości.
- Co? - powiedziała skonfundowana i dopiero po chwili Carme przypomniała sobie twoje pytanie - Ja? Dostałam od mojego dziadka srebrnego Eevee'ego. Bardzo chciałabym, żeby ewoluował w Glaceona. Niestety miejsce, gdzie może się zmierzyć najbliżej jest w Snowpoint w regionie Sinnoh. Po drodze udało mi się też złapać Beautifly'a.

Wiem że to co ci powiedziałem jest bardzo prywatne ale no cóż taki już jestem. Może trochę nie ufny ale kiedy mówię coś to tylko prawdę. Staram się zawsze tak robić. Życie jest za krótkie na kłamstwa wobec siebie czy innych. Kiedy oszukujesz innych oszukujesz sam siebie - powiedziałem z uśmiechem do dziewczyny.
- Skoro dostałaś srebrnego Eevee to znaczy że jest on shiny. Wyjątkowy i rzadki pokemon - dodałem po chwili.

Dziewczynę zdziwiło twoje bezpośrednie podejście. Z reguły ludzie starali ułatwiać tylko swoje życie. Kłamstwa, zatajana, szantaż - to tylko niektóre środki do ich celu. Carmen uśmiechnęła się, gdy wspomniałeś o jej stworku. Najwyraźniej sama chciała zmienić temat rozmowy, ale nie wiedziałaby, czy byłoby to na miejscu.
- Wiem, że Eevee tego koloru jest rzadki. Nawet bardzo. Sama zdziwiłam się, jak go dostałam od moich dziadków. - kontynuowała rozmowę o jej nietypowym stworku. - Przeglądałam wtedy informacje o jego wyglądzie, kiedy ewoluuje. Najbardziej spodobał mi się Glaceon, dlatego chciałbym, aby mój futrzasty przyjaciel w niego się zmienił.

- Przynajmniej będziesz miała pięknego pokemona gdy w pełni się rozwinie. Z tego co wiem Growlithe rozwija się w Arcanaina i to jedynie przy pomocy kamienia ewolucyjnego. Jednak ja nie będę naciskał na to. Kiedy mój pokemon zadecyduje o tym że chce ewoluować ja mu to umożliwię - powiedziałem do dziewczyny spoglądając na pokemona.

Dziewczyna podziękowała ci, kiedy usłyszała, że uważasz, że jej wybór był słuszny. Po chwili wyszliście z lasu. Znajdowaliście się na wzgórzu. Niedaleko was znajdował cię cel waszej podróży - miasteczko Verdanturf. Widzieliście stąd, że znajduje się tam Centrum Pokemon, a w niewielkiej odległości centrum tej mieściny, niewielki rynek. Ludzie handlowali tam przeróżnymi specyfikami dla pokemonów.

_______
* Dalej chcesz ze mną zawalczyć?

- Proponuję udać się po małe co nieco dla naszych podopiecznych no i może odwiedził bym z Growlithem Centrum Pokemon. Zregenerował by się trochę po tej ciężkiej walce. Może uda się też trafić na coś ciekawego - powiedziałem do towarzyszki po czym ruszyłem przed siebie...

----------
jasne walczymy

Schodziliście ze wzgórza drogą wyznaczoną przez część podłoża bez trawy. Mimo, że nie była to główna, i w konsekwencji najszybsza, droga z Mauville do Verdanturf, to wiele osób musiało z niej korzystać.
- To może ja pójdę po jedzenie dla nas i pokemonów, a ty w tym czasie uleczyć Growlithe'a, co? - zaproponowała dziewczyna. - Później moglibyśmy się spotkać obok tamtej fontanny. - Carmen wskazała ręką na ewentualne miejsce późniejszego spotkania.

________
* Ustalamy limit ciosów w taktyce w naszej walce?
Jeśli tak, ja proponuję, aby było ich 8.

- Skoro proponujesz to czemu nie. Jeśli się przydzielimy to szybciej załatwimy nasze sprawy i będziemy mogli ruszać dalej - powiedziałem do dziewczyny po czym ruszyliśmy z Growlithem na poszukiwania Centrum Pokemon. Nie wiadomo ile czasu może zająć nam leczenie dwóch pokemonow. W końcu Pidove też jest padniety po pięknym pojedynku.

-------
Może być

Zanim doszliście do Verdanturf minęło jeszcze trochę czasu. Gdy tylko weszliście do miasteczka od razu zauważyliście Centrum Pokemon.
- Do do zobaczenia. - powiedziała Carmen, odchodząc od ciebie - Pamiętaj, że mamy się spotkać przy fontannie.
Po wejściu do budynku nie zauważyłeś żadnej osoby. Verdanturf nie było często odwiedzane. Największą popularność zyskuje jedynie podczas Pokazów, a te zaczynają się dopiero w przyszłym tygodniu. Podałeś kulę ze swoimi stworkami siostrze Joy. Ta poprosiła, żebyś podszedł do niej za jakieś 15 minut.

- Hmmm. Mam całe 15min żeby się lekko rozejrzeć po mieście. Przecież nie będę nigdzie daleko chodzić tylko wokół Centrum Pokemon - powiedziałem pod nosem po czym wyszedłem na powietrze rozglądając się za jakimiś podejrzanymi osobami. Może członkami Teamu Magma. Czymś co wzbudza podejrzenia.