Gra Vebre

-Świetnie Espurr! Czas na kolejną akcję. Bergmite jest strasznie wytrzymały... to już wiemy, wygrajmy więc z tym, w pewnym stopniu oczywiście. Uformuj sobie psychiczną moc Confusion w mały obłok, pochodną od pięści, a następnie wypuść to podtrzymując ruch swoim psychic. Uderz kombinację Psybeam'em, a następnie podleć do rywala i uderz go z bliska Covet! Odskocz i użyj Light Screen, którym utwórz barierę ochraniającą Cię przed częścią specjalnych ataków przeciwnika. Yawn nie działa aż tak dobrze, użyj więc Attract raz jeszcze! Jasmie może i jest tyranem, ale nie takim, jakim możemy być my. Kochana moja Elso, pamiętasz walkę z Magbym? Zaprezentujmy Bergmite'owi dokładnie to samo! Złap rywala Psychic i szarpnij go uderzając rywalem o ziemię. Następnie skocz na lód i odepchnij się sunąc prosto na begmite'a. Przygotuj w łapce zmaterializowaną energię Confusion i uderz tym Bergmite'a z bliskiej odległości! Musisz się jednak odsunąć od przeciwnika, a odskakiwanie może nie być najbardziej efektywnym sposobem na to. Użyj Energy Ball, kulę rzuć oczy bergmite'a i siłą odrzutu odepchnij się na lodzie od przeciwnika. Szybko jednak wracaj do klasycznego sposobu poruszania się, chodzenie i ślizganie nie koniecznie będzie najlepszą opcją. Uniknij nadchodzący atak rywala odskokiem i chwyć to swoim Psychic! Zwróć atak przeciw rywalowi i zakończ rundę serią Psybeamów!

Spojrzałem na rywala i jego wejście w pokedexie. Nie wyglądał na szybką istotę, postanowiłem więc w ten sposób go przechytrzyć, może się nam uda? Na pewno nie przestaniemy walczyć i wierzyć w siebie, oj nie!

-Espurr, szybko użyj Attract! Następnie wyskocz w powietrze unikając ataku rywala i wystrzel w niego Psybeam, którym odrzuć Bergmite'a jak najdalej od siebie. Bądź dzielna moja kochana! Wygramy ten pojedynek, nie może być inaczej!!! Jesteś dzielna i jesteś najlepsza pamiętja o tym! Chwyć go swoim Psychic i wydrąż nim dziurę w lodowej arenie, złap go tak mocno, jak nikt dotychczas! Uskocz przed kolejnym atakiem wspomagając się Psychic, którym odpieraj ataki rywala. Złap go kolejnym Psychic i rzuć go mocno o ścianę, zakończ Confusion! Rób słodkie miny, jednak bądź szybka i unikaj ataków powolnego rywala. Damy radę moja perełko, damy radę Elsa! - dopingowałem ją jak tylko mogłem, wiedziałem, że koniec walki jest już blisko, jednak jej zwycięstwo było bardziej niż realne. Attract działało cuda w poprzednich rundach, a zmiana taktyki mogła wyjść nam na dobre!

-Elsa! - krzyknąłem podbiegając do pokemona. Prawie wywalając się na tyłek, na tym śliskim lodzie, przyklęknąłem przy mojej kocicy. -Walczyłaś bardzo dzielnie! Twój duch był tym co nastawia mnie do dalszej walki, twój wysiłek nie pójdzie na marne. Nie pozwolimy na to! - Przytuliłem ją i schowałem do pokeballa.
-Wybacz Jasmie, już się zabieram z pola walki! - powiedziałem szczerząc zęby. Rywal wyglądał ekstremalnie nie przyjemnie, nie zabierałem się więc do skanowania tej wielkiej skorupy. Na pierwszy rzut oka widziałem jednak jego słaby punkt.. ataki specjalne i ta śmieszna główka.

-Rip, pokaż się mój przyjacielu! - krzyknąłem wypuszczając pokemona z jego pokeballa.[/b] - czas na prawdziwe starcie. -Charmeleon, musimy być szybcy! Unikaj jego wodnych ataków, zacznij od użycia ruchu Fire Blast! Jakby tego nie nazwać, jest to atak ognisty, który w lodowym gymie powinien robić wrażenie! Następnie wyskocz w powietrze unikając ataku rywala i z pół obrotu uderz Swift z ogona, zanurkuj pod ziemią ruchem Dig! Kolejny przemyślany unik powinien nam pomóc. Nie bój się go uderzyć z daleka, wtedy nam nic nie zrobi, chyba.. nie ważne! Wyskocz spod ziemi i wykonaj Dragon Rush! Przewróć tego kloca, a potem zasyp go kamieniami z Rock Slide!! Niech pada na glebę po raz kolejny. Musisz być szybki, więc spowolnijmy jego ruchy. Użyj Scary Face, żeby lepiej wystrachać rywala i zmniejszyć jego prędkość w bardzo drastyczny sposób, a następnie zmniejsz widoczność Cloystera ruchem Smokescreen. Wystrzel zza dymnej zasłony dwa Fire Blasty, które napędź Emberem! Wyskocz w powietrze i używając Aerial Ace, bardzo precyzyjnie i czujnie uniknij ataków rywala, zeskocz na ziemię i uderzając łapą w podłoże przywołaj Fire Pledge! Uskocz przed kolejnymi atakami Cloystera i zacznij ostrzeliwać go swoimi Fire Blastami. Zobaczmy jak zareagują na taką strategię? Do boju Rip!

Obserwowałem poczynania mojego ognistego jaszczura z zachwytem, zastanawiałem się równocześnie nad nowymi rozwiązaniami taktycznymi. Jasnym było, że ataki fizyczne nie wiele robią Cloyster liderki, dobrze działał jednak każdy kolejny cios specjalny, na nich więc postanowiłem się skupić.

-Dobrze Rip! Użyj Thunderpunch, a gdy tylko Cloyster otworzy muszlę by kontratakować, wypuść do jej... twarzy? do jej mordeczki pięknego, soczystego Fire Blast'a! Odskocz od niej i zaatakuj dalekosiężnym Rock Slide, kupując sobie czas, który wykorzystaj na przygotowanie się do wyskoku. Przygotuj Fire Pledge i wyskocz w powietrze używając tego ataku, napędzony mocą ognistego pilara rzuć się na Cloyster ze swoim Thunderpunch i uderz ją tą kombinacją. Uderz ją ogonem z pół obrotu i odsuń daleko, tak, by mała zrobiła Ci jak najmniejszą krzywdę, wykonaj Scary Face, by zmniejszyć jej prędkość drastycznie. Już wolna muszla, jeszcze bardziej spowolniona będize łatwym celem, biegaj dookoła niej po arenie i ostrzeliwuj Dragon Rage'ami oraz Ember'em. Używaj Swift, by zablokować nadchodzące ataki, a dym wychodzący z kolizji Emberów oraz Lodowych/Wodnych ataków Cloyster wykorzystaj jak zasłonę, zza której wystrzeliwuj kolejne porcje samonaprowadzających Gwiazdek.

Wycelowanie w słaby punkt Cloyster, którym była jej schowana w muszki głowa, było dobrym pomysłem. Może nie sprawiło to, że jej punkty życia spadły do zera, ale krytyczny Fire Blast, na pewno wam pomógł. Dodatkowo Cloyster została podpalona, dzięki czemu było wiadomo, że jej porażka jest nieunikniona. Następnie nastąpiła wymiana ataków pomiędzy dwoma stworkami. Jasmie starała się kierować swoim podopiecznym, ale osłabiona Cloyster nie radziła sobie najlepiej. Po kilku ciosach wodny stworek padł na ziemię.

Jasmie schowała swojego ostatniego pokemona do PokeBalla, a następnie podeszła do ciebie, aby móc złożyć ci gratulacje:
- Brawo Finn, to była wspaniała walka. Jako lider sali w Narvik przekazuję ci odznakę oraz nagrodę pieniężną za wy...
Nagle do sali wpadł niski człowiek. Na jego twarzy dało się zauważyć zdenerwowanie. Mężczyzna podszedł do twojej przeciwniczki.
- Liderko Jasmie, mam złą wiadomość. Okazało się, że umarł jeden z członków Elitarnej Czwórki Skandii, więc Liga Pokemon zawiesiła wszystkie funkcje liderów, aż do uzupełnienia E4. - przekazał mężczyzna.
- To niezbyt dobrze. - Jasmie zaczęła rozmyślać.
Po chwili liderka przypomniała sobie, że przed chwilą z nią wygrałeś i nadal nie otrzymałeś nagrody.
- Co prawda nie możesz otrzymać ode mnie odznaki, ale mam nadzieję, że nagroda pieniężna ciebie w pełni usatysfakcjonuje. - dziewczyna przekazała tobie 2.000$, po czym wyszła z sali wraz z przybyłym mężczyzną.

-Świetnie Rip! - krzyknąłem nie ruszając się z miejsca w obawie przed poślizgnięciem na lodzie i związanym z nim bolesnym upadkiem. Nie udało mi się jednak powstrzymać przed podskoczeniem w miejscu i wesołym okrzyknięciem wyrażającym zadowolenie z wygrania pojedynku.
Oj tak.. w końcu zdobyłem swoją pierwszą odznakę w lidze! Z tym wiele się wiązało, oprócz doświadczenia bitewnego nabytego w walce, otworzyły się nowe drzwi.

-Gratulacje maluchu, świetny pojedynek. - powiedziałem zawracając Charmeleona do pokeballa i podążyłem ku Jasmie, nie specjalnie przejmując się jej pracownikiem. Do czasu.
Wiadomość o nie otrzymaniu odznaki była ciosem, nie spodobało mi się to, jednak nie mogłem zareagować, niestety nie wypadało w takiej sytuacji.

-Bardzo mi przykro. - powiedziałem spokojnie bez większych emocji w głosie. Skinąłem głową na znak zrozumienia i wyciągnąłem rękę do Jasmie. -Dziękuję za pojedynek, liczę na jego powtórkę. - uścisnąłem dłoń dziewcyzny i przyjąłem pieniądze.

-Care? Jakie mamy teraz plany? - zapytałem Caroline, licząc na jakąś propozycje. -Wyprawa za miasto? A może mała miejska eksploracja, co? - posłałem jej ciepły uśmiech i pozwoliłem zadecydować.

Rip, zanim go schowałeś do jego kuli, ponownie się uśmiechnął. Jaszczur był bardzo zadowolony z waszej wygranej.
- Pewnie ci zależało na tej odznace, co? - spytała ciebie dziewczyna, oglądając się za jej siostrą, która wychodziła z sali. - Jasmie jest pewnie smutna. Tytuł liderki przejęła po naszej mamie. Była ona bardzo dumna z tego powodu. Musi być zaniepokojona z tego, że są jakieś kłopoty.
Dziewczyna patrzyła na okno, które wychodziło na miasto. Po chwili wróciła z transu i spostrzegła, że dalej przy niej stoisz.
- Co ja mówiłam? - zmieszała się Caroline. - No tak... Jeśli są jakieś problemy z przyznawaniem odznak, to raczej w najbliższym czasie nie odbędą się również żadne pokazy. W takim momencie zostaje tylko wyprawa do innego regionu.

-Tak.. rozumiem ją. Rozumiem wszystko, chociaż nie ukrywam, że jest mi przykro. - wzruszyłem ramionami i posłałem Caroline wymuszony uśmiech.
-No to może... - zacząłem gdy tylko Caroline skończyła zdanie. W tym momencie jednak dotarło do mnie. Nie będzie pokazów, nie! To się nie mogło dziać na prawdę! -Co?! - wrzasnąłem z przerażeniem. Aż odskoczyłem, gdy usłyszałem siłę swojego głosu. Przepraszającym spojrzeniem starałem się załagodzić Caroline. -Umm.. widzisz.. może i podróż byłaby dobrym pomysłem zwłaszcza, że mam tu biznes. Niedokończony biznes. - popatrzyłem na nią spode łba.

Wiedziałem, że dziewczyna domyśli się o czym, a właściwie o kim mówię. Zemsta na Kolu i Berthcie była czymś bardzo oczywistym, chociaż.. może warto było to odwlec? Zebrać siły? Jest to na pewno jedno z wyjść.. może nawet jedyne. Nie wiedziałem jeszcze jednej rzeczy, gdzie się podziała moja moc i kiedy, jeśli, ją odzyskam.
-Caroline.. to może być wyjście. Zbierajmy się jak najszybciej. - ruszyłem z dziewczyną w jej proponowanym kierunku, zahaczyć chciałem jeszcze o centrum wymian w poke-center.

- Spokojnie, spokojnie. - powiedziała dziewczyna, machając dłońmi, gdy zaważyła, jak zareagowałeś na wieść o tym, że Pokazy w regionie Scandia mogą się nie odbyć. - To nie jest nic pewnego. Mówię jedynie, że MOŻLIWE jest to, że pokazy się nie odbędą, jednak... - najwidoczniej Care zrozumiała, że ponownie oznajmienie oczywistej oczywistości nic nie da, bo nie dokończyła zdania.
Szybko zmieniłeś kierunek działań. Chwyciłeś twoją towarzyszkę za rękę i w pośpiechu opuściliście salę. Ruszyliście w kierunku centrum wymian, które w Narviku stanowiło przybudówkę do Centrum Pokemon. Już po kilku minutach truchtu byliście na miejscu, a po kolejnych kilkunastu chwilach staliście przed maszyną wymian.

-To jakie plany? Gdzie wyruszymy? - zagadałem dziewczynę. Nie wiele więcej mówiłem jednak w drodze do centrum pokemon. Nie czekając na wiele, zaraz po dotarciu na miejsce i dopchaniu się o komputera centrum wymian, do maszyny wrzuciłem pokeballe z Drowzee (jest aktualnie w laboratorium do odebrania xD) i pansear (box). Ciekawiło mnie co mogę za nie dostać, naturalnie od tego zależała moja decyzja z tym związana. Po wszystkim postanowiłem oddać siostrze Joy pokemony do wyleczenia, w końcu odbyły ciężką walkę.
-No i jak się tam dostaniemy? Podejrzewam, że to daleko? - postanowiłem odkopać temat podróży do kolejnego regionu. Nie mając wiele więcej do powiedzenia, usiadłem na krześle w poczekalni.

Gdy stanęliście przed maszyną wymian, Caroline starała się ustabilizować oddech. Najwyraźniej wasz "trucht" był szybszy, niż ci się wydawało.
- Możemy jechać gdzie chcesz, ale nigdy więcej... - powiedział twoja towarzyszka, dalej lekko dysząc.
Przed machiną nikt nie stał, więc od razu mogłeś przystąpić do procesu wymiany. Wyjąłeś kule z Drowzee'm oraz Pansearem do urządzenia i już po niecałej minucie stałeś się właścicielem dwóch nowych stworków. Wypuściłeś z kul oba pokemony. Gdy czerwone światło opadło, zauważyłeś przed sobą ptaka z czerwoną główką oraz niebieską myszką z białym brzuszkiem:

Zaśmiałem się patrząc na Caroline, sam również oparłem się o maszynę i wziąłem kilka głębszych wdechów.
-No widzisz.. nie do końca się orientuję gdzie moglibyśmy się wybrać, hehe. - chociaż.. czemu miałbym nie dowiedzieć się czegoś o regionach tego świata? Szybko sięgnąłem po pokedex i zacząłem szukać informacji o regionie z którego pochodzą Trapinch, Charmeleon i ewolucja mojej Budew, której za pewne przydałoby się towarzystwo. Tak, te trzy regiony były moim celem poszukiwań.
Koniec wymiany? Super! Widać szczęście mi sprzyja. Pożegnałem małą Pansear i Drowzee, pokedexem przeskanowałem nowe zdobycze.
-Cześć maluchy, jestem Finn, wasz nowy trener. - z uśmiechem przekazałem im informacje i wyciągnąłem do nich dłonie. Ptaszek i mysz, ha! żeby się nie zaczęli bić za chwile.

Caroline strzeliła facepalma, a ty w tym czasie wyciągnąłeś PokeDex i szukałeś na nim informacji o rodzinnych regionach trzech ze swoich podopiecznych. Po dwóch minutach wiedziałeś już skąd pochodzą twoje stworki:
~ Trapinch - Hoeen
~ Charmeleon - Kanto
~ Budew - Sinnoh
Zaraz po tym podszedłeś do pokemonów, które otrzymałeś z wymiany. Nie wyglądały one na przestraszone, nawet cieszyły się, że trafiły akurat na ciebie. Czerwony ptak wzbił się i usiadł ci na głowę, a niebieska mysz przyczepiła się do twoich spodni. Caroline stała obok i śmiała się pod nosem. Ponownie użyłeś i tak już wyciągnięty PokeDex i zeskanowałeś nowo zdobyte pokemony:

Flechinder   Lvl. 20 Natura: Przyjazna Ataki: Tackle, Growl, Quick Attack, Peck, Agility, Flail, Ember, Steel Wing Zdolność: Flame Body

Marill   Lvl. 19 Natura: Towarzyska Ataki: Tackle, Water Gun, Tail Whip, Water Sport,  Bubble, Defense Curl, Rollout, Bubble Beam, Helping Hand, Ice Punch Zdolność: Huge Power

-No cóż.. pokedex nie sprzyja dokonywaniu wyborów.. więc ene-due.. - zacząłem jeździć palcem po ekranie i zatrzymałem go na Hoenn. -Okej! Więc niech będzie Hoenn! brzmi jak przygoda, czyż nie? - zaśmiałem się lekko wymuszonym śmiechem i zrobiłem krok do tyłu. Schowałem pokedex do plecaka, który uprzednio ściągnąłem z pleców i zawróciłem dwóch nowych towarzyszy podróży do ich pokeballi.
-No to dobra.. kiedy wyruszamy? I jak się w ogóle tam dostaniemy? - zapytałem w drodze do lady siostry Joy gdzie zatrzymałem się, by zostawić swoje pokemony do wyleczenia.


Jakość postu 10 w skali 10, ta.. <3

Fletchinder i Marill ganiały się w kółko. Gdy oznajmiłeś, że muszą wrócić do PokeBalli, lekko posmutniały. Najwyraźniej ich poprzedni trener niezbyt często wypuszczał ich z kuli. Wyszliście z przybudówki i ruszyliście w stronę lady, gdzie stała siostra Joy.
- Niech się zastanowię... - odparła Caroline - Jako, że Hoeen jest wyspą, to możemy się tam dostać statkiem albo samolotem. - oboje oddaliście pokemon, żeby przed dalszą podróżą były pełne sił - Narvik jest miastem portowym, więc jakiś statek powinien kursować w stronę Hoeen. Gdybyśmy chcieli wybrać się tam samolotem, wcześniej musielibyśmy pojechać pociągiem do Norue, tam znajduje się najbliższe lotnisko. Cena podróży zarówno statkiem czy samolotem jest do siebie zbliżona, więc tak właściwe zależy od nas, co wybierzemy.
Siostra Joy oznajmiła, że wasze stworki są już w pełni zdrowe. Słyszała waszą rozmowę i przekazała wam pewną informację:
- Muszę wam odradzić podróż statkiem. Niedaleko Cieśniny Sverige zalęgło się stado Wailordów i utrudniają one przepłynięcie na pełne może.
Caroline podziękowała za poinformowanie was o tym, a gdy wyszliście z Centrum Pokemon, zwróciła się do ciebie:
- Zatem pozostaje nam podróż do Norue. - Caroline chwyciła ciebie za rękę i oboje ruszyliście w stronę dworca.

______________
* "Więc niech będzie Hoenn! brzmi jak przygoda, czyż nie?"
   ~ ODPOWIEDŹ

xDD dobre
___


-Samolot? Umm.. - wzdrygnąłem się. Nie przywykłem do tego typu podróżowania, teleportacja była naturalnie dużo wygodniejsza, jednak na jakiś czas musiałem ją odstawić.. najwyraźniej.
-Nie leciałem jeszcze samolotem, mam tylko nadzieję, że przeżyjemy ten lot. - wzruszyłem ramionami. -Dziękujemy siostro Joy. - powiedziałem do przemiłej kobiety i wyszedłem z Caroline z budynku.
-Byłaś już kiedyś w Hoenn? - zapytałem dziewczyny by zagłuszyć ciszę podczas marszu. Przypomniałem sobie o cukierkach, które miałem w plecaku, miały one wzmacniać siłę pokemona.. hmm, może trapinch chciałby je zjeść? Może.. chyba zacznę się zastanawiać komu je dam, w jakiej dawce i kiedy.. heh.

- Nigdy nie byłam, ale sporo czytałam o tamtejszych miejscach. - odpowiedziała Caroline. - Najbardziej interesowało mnie miejsce o nazwie Mt. Chimney. Jest to największa góra w regionie a zarazem jeden z ostatnich czynnych wulkanów.
Nim się obejrzeliście, dotarliście na dworzec. Był to spory budynek, z którego odchodzić mogło w jednym czasie aż siedem pociągów. Wielkość tego miejsca nie była dziwna. Narvik było znanym miastem zarówno portowym jak i turystycznym. Caroline zaprowadziła ciebie pod ogromną tablicę przyjazdów i odjazdów pociągów.
- Spójrzmy... - powiedziała twoja towarzyszka, po czym zaczęła wodzić wzrokiem po liście. - Jest. Odjazd do Norue jest za 20 minut. Akurat, żeby zakupić bilet i dojść na peron. Poczekaj tutaj Finn, a ja pójdę do kasy.

Czynny wulkan? Do głowy przyszło mi jedno - energia. Podczas erupcji, ale i nie tylko, wulkany są przeładowane mocą, może uda mi się wykorzystać ją do odzyskania mojej własnej? Heh.. może to głupi pomysł, ale nie szkodzi spróbować.
-Świetnie! - odparłem z niewielkim opóźnieniem na słowa Caroline. -Musimy się tam wybrać. - uśmiechnąłem się dziewczyny i odprowadziłem ją spojrzeniem, gdy odchodziła w stronę kas, by kupić bilety. Ja natomiast sięgnąłem po pokeball z Trapinchem i wypuściłem go na zewnątrz.
-Hej mały. - ukucnąłem przed pokemonem i uśmiechnąłem się do niego. -Odbyłeś świetną walkę w sali treningowej, jestem z Ciebie bardzo dumny. I mam dla Ciebie nagrodę. - mówiąc drugie zdanie sięgnąłem do plecaka po 7 cukierków Rare Candy, które podałem pokemonowi.
-Gratuluję. - wstałem i przeskanowałem pokemona pokedexem by sprawdzić jak właściwie działają smakołyki.

Wypuściwszy Trapinch i pogratulowawszy mu jego wysiłków w sali treningowej, zauważyłeś, że mały krab się uśmiecha.
- Trap, trap. - powiedział radośnie twój towarzysz.
Wyciągnąłeś ze swojego plecaka siedem cukierków zapakowanych w niebieskie papierki. Były to Rare Candy, słodycze, które podane pokemonowi, sprawiały, że jego poziom doświadczenia wzrasta. Odpakowałeś wszystkie cukierki i podałeś je Trapinchowi. Krab wziął je do ust, a następnie przeżuł. Szybko wyjąłeś PokeDex, żeby móc dowiedzieć się, jak wpłynie na twojego stworka podane mu jedzenie. Na ekranie urządzenia zaczęły przewijać się zdania:

Trapinch grew up to Lv. 29 Trapinch learned Dig Trapinch grew up to Lv. 30 Trapinch grew up to Lv. 31 Trapinch grew up to Lv. 32 Trapinch grew up to Lv. 33 Trapinch grew up to Lv. 34 Trapinch learned Crunch Trapinch grew up to Lv. 35 ... What? Trapinch is evolving!

Wyjrzałeś zza urządzenia. Trapincha nagle przysłoniło jasne światło, które po kilku chwilach zniknęło. Jednak przed tobą nie stał już krab...
- Vii, viibraa. Viibraavaa! - odezwał się pokemon.
Pokedex zabrzęczał, pojawiły się na nim kolejne informacje:

Congratulation! Your Trapinch evolved in Vibrava! Vibrava learned Dragon Breath Your Vibrava's Ability changed in Levitate!

Po chwili zauważyłeś, że Caroline już wróciła. W dłoni dzierżyła ona dwa bilety na pociąg. Na jej twarzy widać było zdumienie tym, co zobaczyła.

Patrzyłem na całe wydarzenie z niemałym zdziwieniem, zszokowaniem i fascynacją jednocześnie. Wszystkie te emocje wywołane były naturalnie tym co działo się podczas pochłaniania przez Trapincha cukierków, właściwie to teraz Vi..Vibravę? Ładnie się nazywa, no i ma skrzydła!
-Cześć Vibrava! - przywitałem pokemona z entuzjazmem. -Ładnie wyrosłeś mały! Musimy sprawdzić twoje umiejętności jak tylko dotrzemy do Hoenn. - oj tak, kilka walk na pewno trzeba było dopisać do mojego planu, no i pokazy! Ciekawe jak ten malec będzie dawał w nich radę. Umie latać.. to na pewno się przyda, w połączeniu z ziemnymi ciosami może dać ciekawy efekt, ale nic nie wyjdzie bez treningu, a ten się nie odbędzie jeśli nie wybierzemy się do Hoenn! A to zeleży od Caroline.
Odwróciłem się w stronę blondynki i uniosłem brwi w jednoznacznym geście oczekiwania.
-Hm? ah.. no tak, Trapinch właśnie ewoluował. - oznajmiłem z uśmiechem na ustach. -No, ale mieliśmy się wybrać do Hoenn.. załatwiłaś bilety? Już nie mogę się doczekać aż tam dotrzemy! Musimy się zapisać na pokazy i.. spotkać nowe pokemony, a w ogóle to musimy powalczyć.! - słowotok powstrzymałem przełykając ślinę, pozwoliłem sobie nie otwierać znowu ust i dać dziewczynie odpowiedzieć na przynajmniej część z nich.

Vibrava obrócił główkę i jakby z niedowierzaniem spojrzał na swoje skrzydełka. Powoli zaczął nimi poruszać, aż w pewnym momencie oderwał się od podłoża na jakieś półtora metra. Vibrava uśmiechnął się szeroko. Najwyraźniej był bardzo zadowolony ze swoich nowych możliwości.
- Vi, vi. - rzekł stworek po czym wylądował.
Zdumienie powoli opuszczało twarz Caroline. Dziewczyna pogratulowała ci, po czym wskazała na dwa zakupione przez nią bilety.
- Dzięki nim dostaniemy się do Norue. Sprawdziłam też odloty samolotów. Znalazłam jeden, kilkanaście minut po naszym przybyciu do Norue. Dostaniemy się nim do Mauville czy jakoś tak
Caroline rzuciła okien na tablicę przyjazdów i wyjazdów pociągów. Dziewczyna nagle zamarła.
- Vebre mamy problem. - powiedziała z przerażeniem. - Mamy tylko dziesięć minut. Śpieszmy się!
Dziewczyna chwyciła ciebie za rękę i rzuciła się do biegu. Nie musiałeś martwić się o Vibravę, bo on leciał nad wami. Na szczęście zdążyliście w ostatniej chwili wsiąść do pociągu.
- Udało się. - Caroline odetchnęła z ulgą.