Safari Vebre

-Ahh.. Rip. Ta strefa, co bym nie powiedział, jest urocza. Nie uważasz..? - popatrzyłem na pokemona siadając pod drzewem. Oparłem o nie głowę i zająłem się wyciszaniem się. Chwila Ciszy dobrze mi zrobi.

//teraz będziesz miał post nr 5 xD nowa strona tak bardzo uciążliwa//

Bardziej uciążliwe będzie kolejne 9 stron xd Zapis do safari i obozu złożyłem ;]

5. - Chaaar. - odpowiedział pokemon zamykając oczy. Leżeliście tak sobie pod drzewem chwilę, od czasu do czasu urządzajac sobie krótką drzemkę. Z jednej z nich wybudził was kobiecy głos:
- A tu kochane dzieci jest typowy Seba trener pokemon i jego pokemon polujący na inne pokemony w strefie safari. - zwróciła się do swojej gromadki bachorów, które średnio były zainteresowane co mówi.

-Co do ch..? - zapytałem sam siebie przecierając oczy. Spojrzałem na Ripa, czy aby nie obeszły go wytryski to znaczy te no.. parszywe gnoje, um.. dzieci! Tak, czy nie obeszły go dzieci. Spojrzałem na przewodniczkę, ciekawe jak zareagowałaby, gdyby jedno z dzieci wylądowało na drzewie.. zawieszone na gałęzi za własne jelito?

6. To były dosyć brutalne myśli. Jednak widząc cię nauczycielka lekko się zlękła i szybko zabrała stamtąd dzieci, aby nie stała im się żadna krzywda. Nie szło jej jednak zbyt dobrze. Każde dziecko uciekało w inną stronę, lecz w końcu nie było w pobliżu ani jednego.

Heh, a szkoda, że tak pouciekali..
-Rip, ruszamy dalej..? - zapytałem przyjaciela. Westchnąłem i wstałem, wyciągnąłem dłoń w kierunku ognistego jaszczura, by pomóc mu wstać. Niedługo trzeba będzie ruszyć dalej no..

7. Charmadner mozolnie podniósł się z ziemi z twoja pomocą. Znów byliście w trasie szukając nowych przygód. Życie w lesie wrzało. Smerfy wracały z haty Gargamela, Gumisie zasuwały z koszykami gumijagód. Brakowało tylko rozbójnika Rumcajsa.

Hej dzieci jeśli chcecie.. coś tam coś tam. Nie, nie mam tu ekranu, więc nikogo nie zaproszę! Ha.
-Orzeźwiająca ta przechadzka, nie sądzisz brachu? - puściłem oczko do ognistego jaszczura.

8. Zastanawiajace zatem jak piszesz nie mając ekranu, no ale to już chyba kwestia na osobną bajkę. Charmander kiwną głową. Jednak wyraźnie mu się nudziło już mozolne wędrowanie po tej strefie. W oddali dojrzałeś takiego oto stwora, który sobie pohukiwał

-Patrz jakie urocze stworzenie, coś na tę nudę. - zwróciłem się do Charmandera. Podszedłem bliżej Hoothoota i przeskanowałem go.
-Hej sówko, jak Ci życie mija..?

9. Sówka przekrzywiła łepek na prawą stronę.
- Hoot-Hoot! - krzyknął radośnie. Pokedex zaś podał ci następujące dane:

-Heh, nie jesteś niczym zaskakującym. - powiedziałem do pokemona z niewymuszonym uśmiechem. -Miłego dnia Hoot-hoot! - dodałem przed ruszeniem dalej. Nie miałem wiele do roboty w tym miejscu, więc ruszyliśmy dalej.

1. Polazłeś zatem dalej. Nic jednak tym razem nie dostrzegłeś. Nikt cię nie obserwował, śledził, nie trafiłeś na żaden portal. Przez chwilę wydawało ci się, że przed tobą właśnie przeleciał Treecko, ale to było chyba tylko złudzenie. Nawet jeśli by tak było to już jest daleko stąd.

Treecko.. ah. Jeszcze kilka dobrych godzin minie, nim uda mi się spotkać tego stwora. Nie było tajemnicą, że on był celem mojej podróży do tej strefy.. Musiałem jednak być cierpliwym, polowanie na jednego z nich potrwa jeszcze jakiś czas.

2. Żeby to tylko kilka godzin mineło. Poczłapaliście dalej, a prowadzący nie wie co ma robić przez te kolejne strony. Szedłeś na razie nie zauważajac niczego co mogłoby przykuć twoją uwagę. Jednak w powietrzu dało się wyczuć rosnące napięcie.

W sumie, żeby tak! Szedłem szedłem, nic mnie w sumie nie interesowało, oprócz tego, żeby przejść się jeszcze 'kawałek'. Chyba, że wyskoczyło by mi coś na prawdę ciekawego, ale co..? No nic chyba..

3. No właśnie, lazłeś i nic z tego nie wynikało. Przechodziłeś właśnie pod wielkim dębem, gdy usłyszałeś... BĘC! Coś z impetem spadło na ziemie. Długo nie trzeba było czekać, żeby się dowiedzieć co. Spadła na was lawina mocno was obijając.

-Au! - krzyknąłem odruchowo. Spojrzałem na małe pokemony i westchnąłem z obrzydzeniem.
-Rip.. chodź. Nie możemy ich atakować, to znaczy możemy, ale nie ma to sensu. Lepiej ruszmy dalej. - tak też zrobiliśmy, ruszyliśmy w dalszą drogę.

4. Seedoty natomiast miały wielką uciechę. Widać bawiły się. Za chwilę znów wyszły na dęba i znów było słychać pojedyncze uderzenia o ziemię i śmiech. Im dalej odchodziliście tym bardziej śmiech cichł, ale poza tym nic nowego.

No rzeczywiście, ubaw po pachy! Nic tylko dołączyć do nich i skakać z gałęzi, debile. Pokręciłem głową i ruszyłem dalej, tak jak planowałem kilkadziesiąt sekund wcześniej.
-Nuda, co nie? - zwróciłem się do Rip'a.

5. Zawsze to by była jakaś rozrywka i zabicie czasu, a przy okazji siebie :)
- Chaar - westchnął pokemon puszczając sobie kółka dymu z nudów. Szliście, a na horyzoncie nie pojawiło się nic interesującego.

Nie mylił się, było nudno jak cholera. Ale co? Trzeba iśc dalej, oczywiście jeśli chcemy spotkać tego po którego przybyliśmy. Nie ma czasu na rozpacz, znajdziemy moment na zabawę, teraz trzeba się nudzić! Podróż jakoś zleci.. bo zleci, prawda?

6. I prowadzący ma taką nadzieję. Na razie jednak idziecie dalej, ale znów nic ciekawego się nie dzieje. Poza jakimś festynem nieopodal. Widać było karuzele, dmuchana zjeżdżalnie i takie tam bajery.

Karuzele, oo, ale boosko! Ale nie. Mam to szczerze mówiąc w nosie :d Ruszam dalej, może spotkam jakieś dzikie pokemonozordy? Może jakieś stadko? Tylko normalnie, nie grupę czczących jedną wurmplicę robaków, heh. Może polanę Bulbasaurów..? :O Tak jak w pierwszej serii pokemonów.

7. Go go Power Rangers! Polazłeś dalej szukając swojej polany. Łaziłeś tak dosyć długo wśród tłumu ludzi. Festyn rozciągał się na bardzo duży obszar strefy safarii. W końcu twoim oczom ukazał się

:OO TA KOBIETA ZJADŁA CAŁE DRZEWO GENEALOGICZNE BULBASAURÓW!!! Nie.. najchętniej to bym ją zabił, ale idę dalej.
-Rip.. odejdźmy od niej, jeszcze nas zaatakuje Slam'em.. - postanowiłem przeskanować ją pokedexem xD