Safari Vebre

Vebre napisał:

Użytkownik: Vebre
Prowadzący: Dayana
Partner (Pokemon): Charmander
Strefa Safari: Wietrzny Las
Ekwipunek: 1 zestaw safari ze sklepu

I oto przybyłeś do Wietrznego lasu, jednej ze stref Safari. Z pewnością masz ochotę na spotkanie mnóstwa pokemonów i znalezienie nowego towarzysza. Miejmy nadzieję, ze to się uda. jesteś teraz przy samym wejściu do lasu, na polanie. Kręci się to sporo ludzi. W końcu na granicy lasow żyje najwięcej stworzeń.

~Tłoczno tu.. za tłoczno. Gdzie jest Rip...~ pomyślałem i zacząłem się nerwowo rozglądać. -Rip?.. Riptide? - zawołałem go cicho. Aj.. no tak! Przecież jest tutaj.. Sięgnąłem po biało-czerwony pokeball 'Charmandera' i ruszyliśmy w stronę lasu. -Tutaj raczej nic nie spotkamy, poza tym ludzie.. oni nie są często zbyt mili. Chodź ze mną. - powiedziałem do pokemona i poszliśmy. Przez myśl przeszło mi, żeby po prostu się teleportować kilometr dalej, jednak jeśli ktoś to zobaczy... lepiej nie ryzykować, będzie się trzeba babrać z ludzką pamięcią, a to raczej nie jest nic przyjemnego.

Ruszyłeś wspólnie z partnerem do lasu i mogliście się cieszyć przyrodą. Innych ludzi było już tutaj mniej, ale nadal pojawiały się odosobnione przypadki. Nikt nie zwracał na Ciebie uwagi, byli zajęci swoimi polowaniami.

~Są zajęci sobą? To tylko lepiej.. trzeba tylko trochę poszperać.~ pomyślałem i zrobiłem kolejne kilka kroków w stronę gęstwiny. Nie szukałem żadnych polanek ani niczego w tym rodzaju, interesowało mnie tylko i wyłącznie odejście od tego ludzkiego zgiełku, pozostawienie z tyłu tylu ludzi, którzy mnie w ogóle nie interesowali. Ale czy interesowały mnie pokemony? Na pewno bardziej od ludzi, ale nie do końca wiem jakiego chciałbym spotkać, o ile w ogóle chciałbym cokolwiek spotkać. Te stworzenia.. są dość specyficzne, na razie lepiej skupić się na zanurzaniu w las, tak też zrobiłem.

I udało ci się dotrzeć do jednego z ciekawszych miejsc, w których nie było żadnego człowieka oprócz ciebie. Korony drzew przylegały do siebie tak blisko, że promienie słoneczne prawie tutaj nie docierały. Panował pół mrok, w którym idealnie pokemony mogą się ukryć.

-Tak.. tu jest znacznie lepiej, chodź Rip. Możemy teraz zwolnić kroku, ludzie nam tu nie przeszkodzą. - tak również zrobiłem, postanowiłem najzwyczajniej w świecie iść powoli. Dało mi to czas na rozglądanie się za różnorakimi stworzeniami, może rzeczywiście uda mi się spotkać jakiegoś mitycznego stwora? Było by wybornie! Jednak nie mogę się nastawiać. Spojrzałem w górę, jednak już po chwili moje spojrzenie powędrowało na sam dół, pod 'stopy' drzew, gdzie mogą kryć się pokemony. Jeśli nie wyskakują same, znaczy, że się ukrywają, a na pewno się ukrywają. Nie uwierzę, że nie ma tu żywej duszy.

//ten limit 3 linijek to jakiś dramat, wybacz ale nie dam rady tak lać wody w każdym poście :<

No i przeszukiwałeś okolicę, aż chyba coś znalazłeś. Tak jakby poruszyły się krzewy przed tobą. Charmander też to wyczuł i już rwie się do poszukiwań. I rozumiem dobrze ten ból. Sama mam problemy z napisaniem czegokolwiek treściwego w safari. Zatem nie będę zła, bo niby mają to być 3 złożone zdania.

-Charmander? Nie bądź taki niecierpliwy, lepiej podejdźmy do zadania ze spokojem. - powiedziałem do pokemona i sam, powolnym krokiem ruszyłem do krzaków. Rzuciłem w ich stronę spojrzenie, a następnie powolnym krokiem rozchyliłem liście. Spojrzałem cóż za dziwy przyjdzie mi spotkać w tych interesujących zakamarkach.

Przeszedłeś do działania, a pierwsze co rzuciło ci się w oczy to były tylko liście. Dokładnie nic innego się nie pojawiło. W momencie jak wytężyłeś wzrok mogłeś dostrzec jakiegoś pokemona. On sam zakamuflował się w liściach. Wyglądał tak:

-Charmander.. chodź, lepiej mu nie przeszkadzajmy, nie wygląda na takiego, co miałby ochotę na bliższy kontakt, chyba jest śpiący. - powiedziałem do pokemona wynurzając się z krzaków. Tak na prawdę miał świetny kamuflaż i przez chwilę jeszcze żałowałem, że nie zostałem z nim na dłużej. Plany moje jednak były ukierunkowane, ruszyłem w powoli w dalszą wędrówkę po lesie.


//3 zdania <3 Vebre lama

Charmander trochę zawiedziony powoli odsunął się do krzewów. Widocznie taki liściak mu się spodobał. jednak zdecydowałeś inaczej i ponownie byłeś w trasie po wietrznym lesie. Dookoła nadal panowała cisza i spokój. Nic nie mogło zakłócić trwającej tutaj Idylli. Chociaż lepiej nie zapeszać.

Westchnąłem rzucając podopiecznemu spojrzenie, no cóż.. miał chłopak rację. Odsunąłem się od krzaków i spojrzałem w górę, miejsce takie jak to jest idealne na odpoczynek. Postanowiłem usiąść pod drzewem i w spokoju poobserwować otoczenie, może pokemony same na mnie nie wyskoczą, ale hałas, jaki mimo starań tutaj robimy z Charmanderem na pewno je odstrasza. Siedząc pod drzewem na ten przykład, uspokoimy trochę szmery, no i będę mógł spokojnie obserwować teren dookoła.

Spokojnie usiadłeś pod drzewem, a za chwilę potem pojawił się przy tobie Charmander. Pokemon z wielką przyjemnością odpoczął po wędrówce w tym lesie. Nie ruszaliście się, ani nic nie mówiliście. A jedyne dźwięki, które tutaj istniały to szum liści na wietrze oraz pojedyncze odgłosy różnych stworzeń.

~Cicho tu..~ pomyślałem rozglądając się spokojnie na boki. Jednak.. te szmery? Czyżby to jakieś stworzenia czaiły się w gęstwinie? Las miał być ich naturalnym schronieniem, to ciekawe, że żyją tu tak po prostu.. może uda mi się spotkać jeszcze jakiegoś z tych cudownych stworów? Spotkałem jednego okrytego liśćmi robaka, może uda znaleźć mi się jeszcze jakiegoś, może takiego samego, być może innego..

Dokładnie cisza panowała wszędzie. Jednak nagle i ona zniknęła. Gdzieś w oddali dało się usłyszeć dźwięk skrzypiec. Ktoś grał niezwykle profesjonalnie w takim miejscu jak las. Co też go do tego skłania.

Skrzypce? Nie pozostało mi nic innego jak sprawdzić, któż to gra w lesie? Pogrzało go czy.. może to pokemon? Ha! Przyspieszyłem kroku i ruszyłem wraz z Rip'em w stronę źródła dźwięków. Oczywiście, decyzja była pochopna, miałem nadzieję, że nie była to decyzja zła.

Po długich minutach i słuchaniu czystej muzyki dotarłeś na małą polankę w lesie. Na środku stał pewien trener, a przy nim jego towarzysz Kricketune. Obydwoje grali i próbowali zwabić dzikie pokemony. A zamiast tego przywołali was. Cóż złapać was im się nie uda.

~Przeklęty grajek..~ oceniłem poczynania muzyka w myślach i oddaliłem się z powrotem wgłąb lasu. Popatrzyłem na Charmandera, biedak pewnie ma ochotę na przygody! No ja też.. nie mniejszą, ciekawe, gdzie podziały się te wszystkie leśne pokemony, które powinny zamieszkiwać te tereny? Czasem dysponuję, więc spieszyć się nie muszę, poczekam, popatrzę.

Podróżujesz dalej i przeszukujesz te piękne tereny. Poza grającym skrzypkiem nic ciekawego teraz się nie działo. Gdy nagle coś zatrzepotało w powietrzu. Uderzenia skrzydeł były mocne, a sprawca tego zajścia usiadł na jednym z drzew. Wyglądał na jakiegoś ptaka.

Ptak w lesie, to jak ogórek kiszony w słoiku! Bomba, ruszyłem w stronę pokemona by przyjrzeć mu się bliżej. Ciekawe jak się nazywa, albo czy w ogóle ma ochotę na kontakt z człowiekiem.
-Hej Maluchu. - zacząłem do pokemona, do kieszeni chowając jakiekolwiek obawy o to, czy ucieknie, czy nie..

Podszedłeś w kierunku ptaka, a ten w ogóle się nie speszył. Nawet zainteresował się twoją postacią i drepczącym obok Ciebie Charmanderem. Wesoło zaśpiewał swoim głosem, a kiedy się przyjrzałeś uważniej zauważyłeś, że ptak wyglądał następująco:

Wystawiłem w jego kierunku dłoń, prawdopodobnie bezmyślnie, gdyż ptak jej nie obwącha jak pies..
-Hej mały.. co porabiasz w tym lesie? Masz piękny głosik. - pochwaliłem go i spojrzałem zastygając w bezruchu. Czy wiedziałem co chcę mu powiedzieć...? Nie. To był problem, nie można tego ukryć.

Pokemon chwile przyglądał się twojej dłoni i coraz bardziej go zaciekawiłeś. W końcu wzbił się ponownie w powietrze i usiadł na wyciągniętej dłoni. Ponownie zaśpiewał i był szczęśliwy, że kogoś spotkał, kto się nim zainteresował.

-Chyba przepadasz za moim towarzystwem.. tak przynajmniej mi się wydaje. Może masz ochotę przejść się w moim towarzystwie po lesie? - zapytałem patrząc na wróbelka. -Ostatnio zacząłem podróżować.. może miałbyś ochotę do mnie dołączyć na dłużej..? - ośmieliłem się zapytać ptaszka.

Pidgey dłuższą chwilę sie zastanawiał nad twoją propozycja. Następnie wystartował do lotu i wykonał kilka kółek wokół Charmander. Po czym usiadł na twoim ramieniu i zakomunikował, że nie ma żadnych przeciwwskazań byś go złapał.