Safari Zefonit

Całe szczęście, że to Onix a nie Diglet bo bym się pewnie nie zmieścił. Ruszyłem za moim pokemonem na czworaka, chciałem już być w nowym, ciekawym miejscu. W końcu nawet jaskinie potrafią być fascynujące.

Starałeś się iść powoli, jednak w pewnym momencie poślizgnęła ci się ręka. Leciałeś tunelem stworzonym przez Onixa. W pewnym momencie zobaczyłeś odnogę, ale ty dalej ześlizgiwałeś się tym głównym w pewnym momencie wleciałeś do wody. Gdy wypłynąłeś na powierzchnię, zobaczyłeś, że wpadłeś do podziemnego jeziora, a Onix stoi na brzegu.

Całe szczęście, że się nie zapodział. Wtedy nie dość, że musiałbym szukać dzikiego Onixa to jeszcze mojego,
- Gdzie my jesteśmy?
Powiedziałem jakbym miał jakąkolwiek szansę na odpowiedź.

8) Rozejrzałeś się, żeby dokładnie zbadać miejsce, w którym się znalazłeś. Była to ogromna komora. To "jeziorko", w którym właśnie dryfowałeś, znajdowało się przy jednej ze ścian. Jedyną drogą wyjścia z tego miejsca było duże przejście. Jednak nie mogłeś mieć pewności czy uda ci się tamtą drogą jakoś wydostać.

Zacząłem zwiedzać tą wielką komorę. Może będzie tu coś ciekawego. Ruszyłem przed siebie uważając, aby się nie poślizgnąć. Z resztą, w ostateczności mogę nakazać Onixowi kopać w górę. Kiedyś byśmy wyszli na zewnątrz.

9) Wyszedłeś z wody cały mokry (z resztą dziwne, co? xDDD). Onix chciał tobie pomóc i dmuchnął w ciebie. Niestety powiew powietrza był za duży i znowu wpadłeś do jeziorka. Onix zauważywszy, że niespecjalnie ci pomógł, przesunął się w kąt.

No bez przesady. Trochę wody jeszcze nigdy mi nie zaszkodziło. Z resztą, mieszkałem długie lata nad morzem. Umiem pływać. Znów wygrzebałem się z wody i ruszyłem w kierunku pokemona.
- Nic się nie stało.
Starałem się go uspokoić po czym dałem znak, że musimy ruszać.

Onix ucieszył się, gdy nie nakrzyczałeś na niego z powodu, że przez jego dmuchnięcie wpadłeś do wody. Podszedłeś do jedynego wyjścia z tej komory. W przeciwieństwie do tego, który szedłeś jeszcze nie tak dawno, ten bym zbyt mały, żebyście szli obok siebie

Gorzej by było jakby Onix się tam nie mieścił. Prawdziwa klęska urodzaju.
- Trzymaj się blisko mnie.
Poleciłem pokemonowi. Nie chciałem, żeby kamienny wąż się zgubił.

Wszedłeś pierwszy, a Onix pełzł za tobą. Tunel, którym szliście, był tak samo nudny jak ten, który zwiedzaliście niedawno. W pewnym momencie wyszliście do ogromnej jaskini. Onixa stanął obok ciebie i wodził wzrokiem po tym podziemnym kompleksie.

Wreszcie coś ciekawego! Z chęcią bym złapał jakiegoś Golbata... no ale niestety z moim szczęściem takie tu nie występują. Tak więc zaczynam rozglądać się dookoła. Każdy znak świadczący o obecności pokemonów może się przydać.

1) Miałeś rację, szansa na znalezienie Golbata była niezbyt duża. Jednak powoli idąc w głąb jaskini, udało ci się zauważyć gromadkę Zubatów. Wisiały one w dół na półce skalnej. Znajdowała się ona może jakieś dwa i pół metra nad ziemią. Można uznać, że nietoperze były na wyciągnięcie ręki.

Można uznać, że Zubaty są fajne. Ale niestety, miejsce zarówno trującego, jak i latającego pokemona mam już zajęte. Z resztą, dopóki na nie nie poświecę nie powinny się przebudzić. W końcu jak ślepe pokemony mogą wykryć światło? Tylko poprzez ciepło. Jednak dla pewności zeskanowałem kilka, najciekawszych osobników.

2) Ruszyłeś dalej, nie zwracając zbytnie uwagi na nietoperzach, które nadal spały. Onix maszerował obok ciebie. Nie działo się nic niezwykłego, co mogło przykuć twoją uwagę. Nic a nic.

Czy w ogóle Onix jako taki może maszerować? Przecież on nie posiada nóg! Z resztą zajmijmy się tą zagadką, aby post osiągnął odpowiednie rozmiary. Czy porównując pełzanie do chodzenia możemy porównać spadanie do lotu?

3) Cóż za filozoficzne rozmyślenie. Poprzez użycie słowa "maszerował" chciałem bardziej wyrazić tym ten aspekt, że Onix przemieszcza się. Mam świadomość tego danego wyrażenia mogło ciebie nieco skołować, między innymi ze względu na budowę twojego pokemona. Podczas twoich filozoficznych rozmyślań wpadłeś do drugiego, niewielkiego zbiornika wodnego.

Czyżby to była złośliwość rzeczy martwych? W każdym razie skoro i tak jestem już mokry rozglądam się chwilę pod wodą. Ciekawe jak to wszystko wygląda z tej perspektywy.

4) Zanurkowałeś pod taflę wody. Podpłynąłeś kilka metrów i natrafiłeś na dno zbiornika wodnego. Odwróciłeś się i zauważyłeś tam głowę Onixa, która patrzył na ciebie, czy nic się ci złego nie dzieje. Wypłynąłeś na powierzchnie. Gdy znalazłeś się nad taflą wody, ujrzałeś pokemona z niebieskimi oczami w srebrnym pancerzyku. Stworek patrzył się na ciebie.

Co to za pokemon? Srebrny pancerzyk, niebieskie oczy... mimo wszystko nic nie przychodziło mi do głowy. Chyba, że to... Wyciągnąłem pokedex i czym prędzej zeskanowałem dzikiego pokemona.

Wyciągnąłeś urządzenie i zeskanowałeś stworka:

Mały Aron nadal patrzył się ci prosto w twarz. Onix w pewnym momencie trącił go swom ogonem. Stalowy pokemon przerzucił swój wzrok na kamiennego węża i zaczął wpatrywać się w niego.

Zerknąłem na oba pokemony, które były cudowne! Zarówno Aron jak i Onix to świetni wojownicy. Fajnie byłoby powiększyć swoją drużynę o stalowego stworka.
- Cześć mały. To jest Onix.
Przywitałem się z pokemonem pogodnie wyłażąc z wody na ląd.
- Chcesz z nami pospacerować?
Lepiej zamiast naciskać zachęcić go wspólnie spędzonym czasem co nie?

6) Gdy wyszedłeś z wody, Aron zaczął biegać wokół ciebie.
- Aro, aron! - mówił z uśmiechem na ustach.
Na podstawie jego zachowania mogłeś wywnioskować, że stalowy stworek ma ochotę z tobą iść.

No to idziemy, a co mi tam. Niezależnie od tego czy się przyłączy czy też nie, będziemy mieć jednego przyjaciela więcej.
- Szkoda, że nie możesz poznać więcej członków mojej drużyny. Na pewno byś się z nimi zaprzyjaźnił.
Stwierdziłem bez najmniejszych wątpliwości.

Szliście dalej ogromnym systemem. W pewnym momencie ze skał wypływało źródło wody. Musiało ono być tutaj od dawna, bo wyżłobiło rowy w skale. Wyglądało to tak, jakby tutaj, kilka metrów pod ziemią, płynęła rzeka.

Może to i ma jakiś sens. W końcu pokemony żyjące pod ziemią musząc coś pić. A może nie muszą? W każdym razie, daje ona szansę na przetrwanie większej ilości gatunków.
- Aron, znasz okolicę? Może byś nas trochę oprowadził?
W końcu kto lepiej, jak nie tubylec pokaże mi drogę?