~~The Story Of Nova~~

//Jeśli chodzi ci o pokeballe i reszte, to je masz cały czas D: Pisałem ci już chyba o tym D:

- Cóż, niektórzy woleliby wreszcie mieć kogoś kto wie co robi. Tony nie byłby nawet odpowiedni na nadwornego klauna, nie mówiąc o czymś więcej

Powiedział Lex, wciąż bacznie się rozglądając. Aileen wydawała się zrelaksowana i spokojna

- My po prostu chcemy w spokoju odbudować to co nasze i to co straciliśmy. Nie potrzebny nam jakiś fanatyk i jego mityczne plany.

Powiedziała dziewczyna, przeciągając się. Konie szły powoli a mimo że byliście na pustyni - w ogóle nie było tego czuć. Wiał przyjemny wiatr, który przesypywał piaski po bokach, jednak nie było ani duszno, ani gorąco.

//serio? to sorry, zalatana jestem//

Pokiwałam głową ze zrozumieniem.
- No cóż niestety zdarza się, że są nieodpowiednie osoby u władzy - mruknęłam i się na chwilę zamyśliłam.
Wypuściłam swojego pokemona z pokeballa i schyliłam się z konia by pogłaskać go po łbie. 
- No chyba się trochę zasiedziałeś - powiedziałam do Absola.
Uwielbiam się w sumie zajmować moim pokemonem, chociaż w ciągu tego czasu lekko go zaniedbałam.
- W sumie jakbyście chcieli to postaram się wam pomóc przy tym, ale zaraz po tym chcę wracać do domu - powiedziałam.

//Szpoko <3

- U władzy? Tony nie jest u władzy, nie ważne jak bardzo by tego chciał. I całe szczęście że tak jest.

Powiedziała Aileen ziewając. Potem spojrzała na twojego Absola, idącego obok twojego konia

- Ładne stworzenie...nie chciałabyś poćwiczyć? Ostatnimi czasy strasznie tu nudno...

Powiedziała, poprawiając się i układając wygodniej na grzbiecie Rapidasha. Lex spojrzał na nią kątem oka

- Dobrze wiesz że nie mamy czasu, czekają na nas i...

Aileen uciszyła go gestem i przymknęła oczy, poprawiając włosy.

- Przestań przynudzać Lex, mamy jeszcze czas.

Podróż przebiegała przyjemnie, okolica z początku napawała cię pewnymi obawami odnośnie warunków, ale szybko przekonałaś się że ta pustynia jest inna. Zaczęłaś dostrzegać też oznaki życia, czy to jakieś małe istotki biegające po piasku, czy latające nad wami ptaki. Wbrew pozorom ta pustynia zdawała się tętnić życiem.

- W sumie to jeszcze nigdy nie walczyłam moim pokemonem, dotąd był raczej pupilem, ale czemu nie, przyda się w końcu nauczyć go czegoś innego niż aportu - spojrzałam na swojego Absola. - Ale to moze jak dotrzemy do celu i wyjaśnimy/zrobimy co trzeba? - zaproponowałam.
Chciałam dotrzeć wpierw tam. Rozglądałam się przy okazji wokoło i sprawdzałam stworzenia wokoło swoim pokedexem. Może akurat byłoby coś co by mnie zainteresowało. Całkiem przyjemnie na tej pustyni. Rzuciłam Absolowi kilka smakołyków a po chwili stwierdziłam, że Rapidaskowi też się coś należy i podsunęłam mu kilka pod pysk.

Pokemony zjadły, zadowolone że o nie dbasz. Aileen rozejrzała się i spojrzała na Lex'a

- Droga zajmie nam kilka dni, więc czasu mamy sporo. Niedługo powinniśmy dotrzeć do małego miasteczka gdzie chcieliśmy zrobić sobie przerwę, więc...

Przerwał jej dziwny hałas i lekkie trzęsienie ziemi pod wami. Coś się działo. Lex momentalnie zatrzymał swojego konia, Aileen zeskoczył na ziemię, rozglądając się. Nagle po twojej lewej stronie z pod piasku wysunęło się coś ogromnego i fioletowego


Twój Rapidash przestraszony stanął dęba, przez co spadłaś na drogę - na szczęście nie obijając się zbyt mocno. W każdym razie wasz "gość" nie wyglądał na zadowolonego...Aileen zaklęła sięgając do boku, podczas gdy Lex starał się uspokoić konie.

Uśmiechnęłam się do stworków i podróżowałam z drużyną dalej.
- Kilka dni? To spokojnie bym mogła zawalczyć choćby zaraz - powiedziałam zadowolona.
Jednak coś nagle wyskoczyło spod ziemi, a był to ogromny Scolipede! Jeszcze mój koń się wystraszył i spadłam na ziemię.
- Ajć - mruknęłam i jak najszybciej wstałam.
Postanowiłam pójść do Lexa by pomóc mu uspokoić konie. Mój Absol i tak nie dałby sobie rady z tym Scolipede. Za silny robal.

//Serio, uważasz że ten robak byłby za silny dla Absola na początku gry...? .-.

Aileen sięgnęła po pokeball, kiedy z pod piasku wyskoczył drugi robal!

- Nova, pomóż jej! Poradzę sobie!

Powiedział, kiedy zobaczył że się zbliżasz. Aileen wypuściła z pokeball'a Arcanine'a, który niemal od razu rzucił się do walki z robakiem. Drugi spojrzał na ciebie i ruszył w twoim kierunku...chyba jednak nie unikniesz walki...

Kiwnęłam głową i zrobiłam jeszcze szybki skan swojego pokemona, po czym zabrałam się za wydawanie mu komend.
- Zacznij od Me First, po czym odskocz i użyj Taunt by zablokować jego ataki odpowiedzialne za zmianę stanu, po czym znowu doskocz do przeciwnika i zaatakuj go Razor Wind! Po tym szybka rundka Leer i znowu zaatakuj go przy pomocy Razor Wind! Następnie Scratch i Feint by nie atakować bez przerwy tym samym! Jak tylko skończy się efekt tamtego Taunt to użyj kolejnego i zacznij go okładać swoim Razor Wind! - to była moja krótka strategia i przeskanowałam przeciwnika.

skan:

skan przeciwnika:

Walka zaczęła się, szybko Absol zyskał sobie nieco przewagi dzięki byciu szybszym i choć nie było to wiele, to ułatwiało mu to walkę - nawet kiedy Scolipede trafił go Megahornem, co mocno go zabolało. Na szczęście Abillity w połączeniu z Razor Wind dało kilka Critical Hitów, co mocno odpłaciło robakowi.

Scolipede: 60%
Absol: 75%

Obserwowałam uważnie całą walkę. 
- Teraz użyj znowu Razor Wind i po tym Detect, a następnie przyłóż mu sowim Scratch! Zacznij biegać wokół niego i odskakiwać na każdy atak, po czym jak najbardziej dopadnij do niego i użyj Scratch między oczy, a po tym jeszcze Razor Wind! Odskocz na większą odległość i użyj Leer, a na koniec kolejne Razor Wind! - wydałam polecenia.

Walka toczyła się dalej, wszystko szło w miarę po myśli Absola - do czasu kiedy oberwał Sludge Bomb'em, który go zatruł. Walczył jednak dalej dzielnie, utrzymując przewagę

Scolipede: 30%
Absol: 35% | Poisoned

Tak więc mój Absol został zatruty... Podrapałam się po policzku i zaczęłam wydawać dalsze komendy.
- Tak więc uderz go przy pomoc Razor Wind, po czym syzbko odskocz i użyj Leer! Odczekaj chwilę i podbiegniej do niego, po czym uderz go swoim Scratch w miękki pancerz na tułowiu! Następnie szybki uskok w bok i tam uderz go w grzbiet kolejnym Razor Wind! Po tym wycofaj się jak najszybiej by uniknąć jego trujących ruchów i jak tylko się zbliży to zaatakuj go ponownie Razor Wind! - i obserwowałam uważnie wszystko.

Ledwo, bo ledwo - ale Absol sobie poradził! Co prawda ledwo stał na łapach, ale dał radę.

pojntsy:

Widziałaś że Aileen też już sie ze swoim uporała. Robaki szybko uciekły z powrotem pod ziemię.

- No proszę...całkiem nieźle ci poszło.

Powiedziała, wracając swojego pokemona i kucając przy ziemi skąd wyszły robaki.

- To było niecodzienne, prawda? Ich zachowanie nie jest normalne...

Powiedział chłopak, podprowadzając jej Rapidasha. Sam się też rozejrzał. To było nagłe i niespodziewane. Widziałaś to po twarzy Aileen - sama zastanawiała się o co chodzi. Po kilku chwilach wsiadła na konia i spojrzała na ciebie

- Musimy ruszać, nie sądzę żeby było tu bezpiecznie.

Powiedziała, podczas gdy twój koń podszedł do ciebie, ocierając się policzkiem o twój policzek. Wasza ucieczka nie będzie chyba tak prosta...

/ po pierwsze - czy mogę sobie sama wybrać poziom dla Absol? Po 2, miała być samiczka xD, po 3 prosze wprowadz mi Electrike/

Odetchnęłam z ulga i pogłaskałam swojego Absola po łbie.
- Dobra robota - powiedziałam do niego.
Po chwili schowałam go do pokeballa i poklepałam swojego konia po łbie. To racja, trzeba się zmywać. Siadłam na grzbiet mojego wierzchowca i ruszyłam z resztą.
- Te pokemony faktycznie są dziwne , przecież nie powinny ot tak atakować - podrapałam się po głowie i mmyślałam nad powodem.
Może dla kogoś należą?

//Jak wybrać level? X.x I możesz sobie zmienić płeć jak kcesz .3.


- Nie wiem...raczej nie. Pustkowia zawsze były niebezpieczne, ale nie aż tak...

Powiedział Lex, rozglądając się bacznie. Gdzieś w oddali widzieliście zarys jakiejś wioski. Chyba wreszcie będziecie mogli trochę odpocząć...Aileen odwróciła się znowu w siodle, kładąc się na grzbiecie Rapidasha tak jak wcześniej.

- Wiesz, to nie tak że dzikie pokemony są kochane i niewinne...ale nie są na tyle wredne żeby cię ot tak zaatakować. Myślisz że Tony ma z tym coś wspólnego?

Zapytała Lex'a, przymykając oczy. Ten milczał, jednak w jakiś sposób ta cisza była wymowna...

//Nie dałeś poziomu Absola i dzięki :3//

Tak więc póki co mamy jakieś miejsce, gdzie będzie można się zatrzymać.
- Rozumiem... - mruknęłam i podrapałam się po głowie.
Ja też się nie odzywałam i póki co bawiłam się kosmykiem swoich włosów, patrząc się na stopniowo zwiększające się zarysy wioski. Uśmiechnęłam się lekko, że być może póki co będziemy mieli spokój. Miałam ochoty spytać się dziewczyny o pewną rzecz...
- Hm a takie pytanie, wcześniej mnie o coś obwiniałaś... o co ci chodziło? - spytałam się jej.

//Każdy starter ma na początek level 5 D:

Lex przeciągnął się i wciąż wpatrywał przed siebie, podczas gdy Aileen patrzyła w niebo.

- To było wcześniej piękne miejsce...niestety po...pewnych wydarzeniach, ten i inne światy straciły swoją energię życiową. Z pięknych lasów pozostały pustynie...

Powiedział, nie poruszając się i nie zmieniając pozycji. Ale w jego głosie słyszałaś nostalgię.

- Cóż, większość z nas już do tego przywykła. Młodsi nie mają pojęcia o co nam chodzi, bo nie pamiętają jak to miejsce wyglądało wcześniej.

Powiedziała dziewczyna, dalej wpatrując się w niebo.

- Niestety takie potrafią być skutki wojny, zwłaszcza tak dużej... - powiedziałam i zacisnęłam mocniej pasek od uzdy w swoich dłoniach.
Absolutnie nie wspominałam dobrze tego co się wtedy działo. Miałam nadzieję, że w miarę szybko potrzeby ponieważ ta trasa była już trochę nudna. Tamta moja pożegnalna akcja chyba też dokuczyła wszystkiemu po kolei. Rozglądałam się wokoło.
- To jak wyglądało to miejsce nim stało się pustynią? - spytałam.
Tak jak sobie przypomnę to chyba zawsze jest sposób na ożywienie jakiegoś świata jeśli energia życiowa z niego uleciała.

- Ale nie od tego są Opiekunowie, prawda?

Powiedział Lex. Zbliżaliście się do wioski a pogoda nie zmieniała się.

- Była pełna życia. Zamiast tego co tu widzisz...i to nie tylko to miejsce. Cały ten świat tak wygląda...

Powiedziała Aileen, odpoczywając dalej i głaskając konia. W sumie, to Lex miał trochę racji. Co prawda nie do końca mieliście nad tym wielkiej kontroli, co się wtedy działo. Rzeczywiście, odkąd tu przybyłaś to ten świat wydawał się pusty...jakby czegoś tu brakowało...

- Racja, nie od tego, gdyby moja rodzina z wtedy była skłonna do jakichkolwiek negocjacji, ale nie! Ich system mają przejąć wszystkie światy, ale zamiast lepiej to jak zwykle wyszło gorzej... - marudziłam na swoich rodziców z poprzedniego życia. - I jeszcze mnie w to wpakowali - powiedziałam zupełnie smutno, że potraktowali mnie jako żołnierza, który ma przymus walczyć a nie własną córkę... Zresztą zawsze tak było. - Może i byłby sposób na ożywienie waszego świata, może... - powiedziałam w końcu.

- Może...ale to nie czas ani miejsce na takie rozmowy.

Powiedział Lex, kiedy wjechaliście do miasta. Wyglądało jak stare miasteczko z dzikiego zachodu. Wyglądało spokojnie. Podjechaliście pod budynek poke-centrum i zostawiliście tam konie. Lex i Aileen wprowadzili cię do środka.

- Załatwie co trzeba, idźcie do stołówki.

Powiedział Lex, idąc do siostry Joy, podczas gdy Aileen zaprowadziła cię do stołówki. Widziałaś że co niektórzy spoglądali na jej miecz i symbol na ubraniu, jakby nie wiedzieli co mają zrobić. Usiadłyście oboje przy stole w rogu.

Oddałam pielęgniarce swoją Absol do wyleczenia. Przecież jest wykończona po tamtej walce. Usiadłam sobie wygodnie w jednym z krzeseł i rozejrzałam się wokoło.
- Strasznie spokojnie wszędzie - stwierdziłam tylko.
Sprawdziłam też co można zamówić, miałam ochotę na coś słodkiego w tej chwili, na poprawę nastroju. A najlepsze byłoby coś z czekoladą choć nie wiem jaką różnorodnością potraw tu dysponują.

Aileen poszła po tace z jedzeniem i wróciła. Najwidoczniej dzisiaj stołówka serwowała Curry - całkiem smaczne. Lex dołączył do was po chwili i spojrzał na Aileen.

- Wiesz że nie powinniśmy tu zbyt długo zostawać, nie?

Powiedział, poprawiając miecz. Aileen nie przejęła się tym zbytnio.

- Przestań, nic nam się raczej nie stanie. Zdążymy się wydostać z rejonu Tony'ego, zanim cokolwiek się stanie.

Lex nie wydawał się przekonany, ale zaczął jeść, czujnie co jakiś czas rozglądając się po sali. Wydawało się spokojnie - co prawda niektórzy spoglądali na was jakby nie byli pewni co mają zrobić, ale ostatecznie nikt was nie zaczepiał...

Tak więc i ja wraz z resztą zabrałam się do jedzenia.
- Smacznego - powiedziałam jednak uprzednio.
I po tym już mogłam spokojnie jeść. Ja też jakoś starałam się rozluźnić po tym wszystkim. Jak zjadłam swoje i reszta też to odniosłam talerze.
- To kiedy ruszamy dalej? Dzisiaj czy jutro? - spytałam się w końcu nie będąc pewną czy czasem nie powinniśmy nadrobić więcej drogi by w razie czego nie można było nas tak łatwo dogonić.

Lex spojrzał na Aileen, ta jednak nawet na niego nie spojrzała.

- Dzisiaj. Po zachodzie słońca. Przez kanion.

Aileen spojrzała na niego ostro, ściskając sztućce.

- Zapomnij. Nie pojedziemy tamtędy.

Syknęła do niego. Lex jednak nie reagował, jadł dalej. Aileen sama po chwili wróciła do jedzenia, ale widać było że była zła.

- Dobrze wiesz co nas tam czeka... - powiedziała z nad talerza.

- A ty dobrze wiesz że nie mamy czasu. Jedziemy przez kanion. Nic na się nie stanie.

Powiedział, tonem kończącym dyskusję. I rzeczywiście - Aileen nie odezwała się już