Safari Sigmy

Znalazłeś się przed wielkim wejściem do strefy safari, które przywodziło na myśl przede wszystkim park jurajski a nie las. W każdym razie strażnicy przeprowadzili cię na drugą stronę wysokiego płotu i znalazłeś się wewnątrz strefy wypełnionej lasem. Czas zacząć przygodę, a co z tego będzie... to się jeszcze okaże.

- Rajin wyruszamy w gąszcz, trzeba pamiętać, że czeka na nas coś więcej niż tylko zwykła podróż, to przygoda.
Biorę Elekida na barki ruszam biegiem w głąb, nie biegiem, ale spokojnym tempem spacerowym. Jestem ciekaw jakie pokemony będę wstanie mógł spotkać.

2. Ruszyłeś w gąszcz, ale nie ogarnąłem cy w końcu biegłeś czy szedłeś tak samo jak twoje nogi przez co wyrżnąłeś się o jeden z wystających korzeni. Elekid spadł ci z barków, ale na szczęście nic mu się nie stało, czego nie można powiedzieć o tobie. Na pewno pozostaną po tym niezłe siniaki na kolanach....

"Niepotrzebnie wczoraj tyle piłem, a powtarzali, jak idziesz do lasu, to nie pij, chociaż tutaj nie siedzę na słońcu. Jest cień miły i przyjemny."
Dobra w takim razie pozostaje mi jedno. Znaleźć jakąś polanę i tam chwilę posiedzieć, popatrzeć w niebo i pomyśleć nad sensem bycia trenerem. No co w sumie nic innego nie mam do roboty.

3. Zawsze jakieś zajęcie... ruszyliście w poszukiwaniu jakiejś polanki co także niezbyt wam wyszło. W krótkim czasie wpakowaliście się w jakieś kolczaste krzaki i tyle z tego było. Elekid jęknął niezadowolony z faktu, że macie dziś tyle pecha.

- Co ja poradzę, że tu tak gęsto, wiesz co chyba lepiej będzie poszukać jakichś pokemonów. W końcu nigdy nie wiadomo na co możemy trafić. Rozglądaj się na lewo ja na prawo i idziemy ścieżką, mam dość krzaków.
Ruszam ścieżką omijając wszelakie nieprzyjemne krzaki w poszukiwaniu jakichś pokemonów.

4. Omijałeś krzaki w miarę możliwości aż w końcu znalazłeś się na środku ścieżki przez las. Nagle, zdałeś sobie sprawę z tego, że ktoś cię obserwuje... albo raczej coś. Mały ptak przyglądał się wam z gałęzi jednego z pobliskich drzew.

Przyglądam mu się i próbuje zeskanować go pokedexem. Muszę dowiedzieć się czegoś więcej zanim podejmę jakąś akcję. Warto dodać, że już mam jednego latającego pokemona w zespole, więc, chyba nawet nie skanuję go pokedexem, niech żyje sobie spokojnie tutaj i czeka na lepsze czasy.

5. Za to twoje niezdecydowanie, wyciągnąłeś już pokedex i zeskanowałeś stworka, chociaż zmieniłeś zdanie.
W każdym razie, dalej mogłeś zrobić co chciałeś. A teraz nadszedł trudny czas, czas decyzji.

Mimo wszystko wygląda on ciekawie, ale ja idę dalej. Niestety, ale ta Pidgey nie znajdzie u mnie miejsca w zespole. Ja szukam dalej i odbieram za cel pokemony robaki. Może w lesie znajdzie się coś ciekawego.

6. Może jest głębokie i szerokie, więc łatwo się w nim schować. Pokemony chyba doskonale to potrafią, bo chwilowo nie mogłeś nic znaleźć w tym miejscu zupełnie jakby się los na ciebie zawziął. Ale nie martw się, jeszcze wiele stron podróży przed tobą...

No nic, pozostaje nam dalej iść, ale nie jest to złe, wprost przeciwnie.
- To jak tam Elekid, widzisz cokolwiek, bo ja nic. Chodźmy jeszcze tym głównym szlakiem chwilę, aż znajdziemy miejsce gdzie będzie można chwilę odsapnąć.

7. No i tak chodziłeś i nic nie widziałeś, aż w końcu coś spadło ci prosto na oczy i znów nic nie widziałeś. Chwilę męczyłeś się z odczepieniem tego czegoś, aż w końcu zobaczyłeś przed sobą robaka.

Co się dzieje?! Pierwsze co pomyślałem, kiedy to usiadło coś na mnie. Ale gdy tylko zobaczyłem, że to Wurmple, uśmiechnąłem się i spokojnie postanowiłem go zeskanować. Chcę zobaczyć czy mam do czynienia z samcem czy z samicą, ale ten pokemon zainteresował mnie już zdecydowanie bardziej.

8. Słowa chłopiec i dziewczynka odnoszą się wyłącznie do ludzi... no ale cóż... bywa. Niestety musiałem przetrawić te stwierdzenie tak samo jak pokedex i zaprezentować ci skan pokemona. Urządzenie trochę popiszczało, poskrzeczało aż w końcu wyrzuciło z siebie garść danych.

No proszę, mamy tutaj samicę Wurmple, pora chyba na zapoznanie. Wyciągam jeden ze smakołyków z mojego zestawu Safari i kładę na ziemi i patrzę co się dzieje. Otwarta ręka, zero dziwnych ruchów, chociaż mam pewne obawy co do jej natury miejmy nadzieję, że to jest ten typ feministek, które chcą współpracować nie szukać niedogodności.

9. Wurmple, jak na feministkę przystało rzuciła się na żarcie spoglądając przy okazji na ciebie, jakbyś zabił jej pół rodziny chochelką. W końcu... nie wypada, żeby ktoś dawał jedzenie niezależnej kobiecie. Jednak niepohamowany głód był silniejszy od oporów. Po tym pokemon spojrzał na ciebie niemal wywiercając ci dziurę w duszy swym feministycznym wyrazem pyszczka i pisnął złowieszczo jakiś rozkaz po swojemu. Widząc to Elekid schował się za twoją nogą i pokazał na torbę, a gdy tylko się wyłonił niemal oberwał siecią. Na szczęście, całkiem dobre uniki robi.

- Okej Wurmple, może ustalimy jedno, mimo, że obaj jesteśmy płci męskiej, to nie znaczy, że chcemy Cię sprowadzić do postaci służącej, mamy do Ciebie pytanie, czy może nie miałabyś ochoty, oczywiście na zasadzie współpracy i równości dołączyć do naszego zespołu?
Co ja gadam... No ale nic, próbujemy.

10. W oczach pokemona rozbłysnęły tak zwane kurwiki. Wurmpe miała genialny pomysł jak zniszczyć patriarchalny system w związku z tym postanowiła przyłączyć się do was i przejąć kontrolę w drużynie. Na szczęście nie mogliście czytać w jej myślach. Robak bez zbędnej zwłoki skinął łebkiem na znak, że się zgadza.

W takim wypadku nie pozostaje mi nic innego i złapać pokemona. Miejmy nadzieję, że po ewolucji, która jest już blisko, spowoduje, że będzie trochę inna, jak to bywa czas, no nie uprzedzajmy faktów, aby nie prorokować, wyciągam Safari Ball i po złapaniu pokemona, ruszam na dalsze poszukiwania.

11. Tak więc pokemon złapał się bez zbędnych ceregieli. W końcu to feministka i nie może sobie pozwolić na bycie zmienną. Musi być samowystarczalna i zdecydowana! Tak więc ruszyliście w dalszą drogę z drużyną bogatszą o jednego stworka i nic ciekawego na razie się nie działo.

Postanawiam więc tym razem zacząć medytować gdzieś w lesie, szukam więc odpowiedniego miejsca, aby szybko i bezboleśnie usiąść. Idąc głównym szlakiem zapatruje się na wszelkiego rodzaju zagajniki, polany i tym podobne.

12. No i usiadłeś sobie w końcu pod dużą jabłonią, która rosła tutaj nie wiadomo skąd. Nagle dostrzegłeś przed sobą kolejnego Wurmple'a. Pokemon spojrzał naciebie robiąc kilka dziarskich kroków w twoim kierunku.

Uśmiecham się do niego, bo przecież jest to dobry dzień. Uśmiecham się i mówię do niego.
- witaj mój roboczy przyjacielu, usiądź z nami, bo co możesz mieć lepszego do roboty.
Skanuje go tak jeszcze dla pewności.

13. Zeskanowałeś szybko pokemona a pierwsza myśl jaka się nasuwała to "piękna byłaby z nich para". Tak czy siak stworek zaciekawiony twoją osobą zmniejszał systematycznie dystans. W końcu znalazł się tuż przed tobą...