Gra Ajra

Nie. Nie wiem jak to jest. powiedzial poke duch. Znalazlas jakias strefe z wysokim drzewem. Gdy sie na nie wspielas zauwazylas ze arena jest okragla i cos takiego

Pod soba uslyszalas jakis szelest galezi i zobaczylas w cieniu drzew chlopaka ktory polozyl palec na ustach i pokazal cos na dole. Pod drzewem stalo pare osob rozmowiajacych i rozgladajacych sie. Slyszalas slowa smierc, zabic, przetrwac, gdzies tu sa.

Genialnie nie mam pojęcia jak sie tutaj znalazlam i do tego mam walczyć na śmierć i życie? Lekko to wszystko skomplikowane. Widząc chłopaka, który nakazał mi być cicho kiwnęłam w jego stronę głową, na znak zrozumienia.
- Gastly robi się coraz goręcej. Miałabym dla ciebie bojowe zadanie. Chciałabym abyś wyszedł z pokeballa bardzo po cichu. Stał się niewidzialny i podleciał do tamtych ludzi. Może uda ci się coś dowiedzieć co planują i kombinują. Gdzie się udają. Dasz radę to zrobić?
Zapytałam swojego ducha. Jednak całkiem dobra jest to cecha. Dzięki temu mam szansę na przeżycie tutaj. Oczekiwałam reakcji ducha i ewentualnego raportu z jego działalności.

Duch potwierdzil twoje polecenie krotkim Ok. Nim jednak podlecial do nich ludzie znikneli. Chlopak wspial sie do ciebie
Jak sie tu znalazlas. Nie mow mi ze ucieklas z wiezienia blaszanego. powiedzial siadajac obok ciebie. Mial przyjemny glos. Ewidentnie byl po mutacji. Mial taka cicha chrapke w glosie. Byla ona wrecz pociagajaca. Taki tajemniczy glos. Jesli z tamtad to masz szanse na przetrwanie bo skoro stamad ucieklas to nic wiecej ci nie grozi. Trzymajmy sie razem. Jest Trick. usmiechnal sie czarujaco i wyciagnal do ciebie dlon. Za chwile przylecial Gastly krecac glowa ze nic sie nie dowiedzial.

- Dziękuję Gastly. - zwróciłam sie do mojego ducha. O czym on wspomniał? O jakimś więzieniu? Sprawa zaczyna nabierać rozpędu.
- Jestem Anabel. Nie wiem dokładnie skąd uciekłam, ale jakiś naukowiec z mojej ręki zginął. - czułam sie nieswojo będąc na tym terenie - Czy mógłbyś mi coś wyjaśnić. Widzę, że jesteś rozeznany w temacie. Co to jest za miejsce? Co to za bariera tam hen? Co ja tutaj robię? Co zrobić aby się stąd wydostać? - miałam mnóstwo pytań, ale chcę dowiedzieć się wszystkiego co potrzebne do przeżycia w tym miejscu. Raczej o to właśnie chodzi.

Ucieklas z wiezienia badz labolatorium na ktorym eksperymentuja nad ludzmi. Ja to nazywam wiezieniem bo ludzie jak i pokemony sa przetrzymywane tam bez wlasnej zgody. Chodzi o to ze skoro ludzie pouciekali z takich miejsc by nie czuli sie tak milo i ze wszysyko poszlo latwo kazda brama prowadzi do innego miejsca badz areny. Tu cjodzi o przetrwanie. Zginiesz to uwolnisz sie a raczej swoja dusze. Przezyjesz to wypuszcza cie na wolnosc. Ludzie ktorzy to wymyslili sa to wysoko posadowione ryby biznesu ktorym sie nudzi i robia to dla wlasnej rozrywki. Szczerze mowiac nie wiem co jest dalej bo siedze tu z tydzien. Z mojej reki zginelo pare osob. Choc znajdziemy ci jakas bron, bo ja sie posluguje magia. Tylko nie uwazaj mnie za swira ale panuje nad woda i powietrzem. powiedzial chlopak. Widocznie byl dosc gadatliwy bo odpowiedzial prawie ze na jednym wydechu na twoje pytania.
Zaraz w naszej czesci zacznie sie rzez. Za jakies pol godziny znajdziemy sie w strefie z trucizna w postaci dymu. Zbierajmy sie do serca areny. powiedzial chlopak zgrabnie schodzac na ziemie i czekajac z wyciagnieta reka by ci pomoc.
Ja bym mu zaufal. Skoro wytrzymal rzez przez tydzien to wie jak przetrwac. powiedzial twoj stworek lewitujac na wysokosci twoich oczu. Zreszta wlamalem mu sie do glowy. Podobasz mu sie mala. uslyszalas jakby smiech swojego stworka w glowie.

- Rozumiem. Muszę zabić pozostałych ludzi, aby być wolną? To czemu chcesz trzymać ze mną? - nie wydaje mi się żeby chciał mnie zabić. W końcu mógł to zrobić od raz niż mi pomagać. Nawet powieka mi nie drgnęła gdy mówił o magi. Powinnam tez o tym wspomnieć? Gastly lekko rozwiał moje obawy, ale nie powinien mi tego mówić. Wstydliwa ze mnie dziewoja. - Powiadasz magia? - wyciągnęłam przed siebie dłoń i podpaliłam swoje palce, a następnie wydobyłam z niej iskry. - Oprócz tego posługuję sie telekinezą. Jak widać będziemy sie dopełniać do czas, aż nie nakażą nam siebie nawzajem pozabijać.
Obserwowałam jego reakcję na moją nowinę. Pewnie będzie zdziwiony, że ma do czynienia z kims podobnym do siebie.

Czy twoj pokemon moglby mi nie czytac w myslach? Watpie by chcial widziec sceny erotyczne. zasmial sie i pokazal jezyk twojemu pokemonowi.
Tak sie sklada ze moze wygrac para. Inni tutaj to pewnie sprawi ci przyjemnosc ale sa to wampiry, wilkolaki i jest jeden czlowiek. wyliczal zastanawiajac sie Zostalo 10osob. Choc jesli dobrze licze to 9 bo nie uwzglednilem dzisiejszego wystrzalu. powiedzial robiac wodna reke a raczej swoja dlon zamienil w wode i chlapnal ci delikatnie nia w twarz gdy byliscie oboje na ziemi. Gastly jakby umial to wzruszyl by ramionami. Podeslal ci tylko takowy obraz bo biedak przeciez ramion nie mial.
Coz zaskoczylas mnie ale nie jestem zdziwiony. usmiechnal sie i popchnal cie na drzewo gdy obok was przeleciala jakas strzala. Wasze twarze znalazly sie blisko siebie. On wykorzystal okazje i musnal twoje usta swoimi i szepnal ci do ucha Zmywajmy sie. i pokazal ci sciezke ledwie wodoczna przez krzaki.

- Przepraszam bardzo za niego! - powiedziałam do chłopaka, po czym zwróciłam się w myślach do ducha - Mógłbys być bardziej dyskretny. Tak by sie nie zorientował.
Pojawienie się tutaj kilku nadprzyrodzonych stworzeń aż poprawiło mi humor po wydarzeniach i po tym, że teraz tutaj spędzam wolny czas. W zamknięciu jak zwierzęta. Bym z przyjemnością spaliła to miejsce.
- Ok. Prowadź, w końcu znasz te tereny.
Dość niezręczna sytuacja, ale skoro jest tutaj tydzień to nie dziwię się mu, że ma ochotę na jakąkolwiek bliskość. Tylko niech nie posuwa się za daleko. Oj tego bym nie zniosła. Ruszam za Trickiem wskazaną ścieżką. Jeszcze trochę będę skazana na jego obecność, więc trzeba to przetrzymać.

Mozesz nie byc nastawiona tak negatywnie na mnie? spytal chlopak przedzierajac sie przez krzaki. Gastly powiedzial Moge wrocic do balla?. Chlopak przedzieral sie przez krzaki poki nie znalezliscie sie na jakoes dziwnej polanie. W sumie otaczal was piasek na srodku byla mala oaza. Jest to teren na ktorym rzadko przebywaja ludzie Jak widzisz jest to teren otwarty. Przez 3godziny nam nic tu nie grozi chyba ze przekreca zegar a tego bysmy nie chcieli. Choc do oazy tylko biegiem. Nie chcesz byc na otwartej przestrzeni. po chwili krotkiego biegu znalezliscie sie przy czerwonym ocku wodnym. Nie dotykaj tej wody.

- Spokojnie. Zazwyczaj jestem mało ufna, więc musisz to zrozumieć. - powiedziałam na tymczasowego towarzysza. - A co nieswojo się teraz czujeś Gaslty? - po tym słowach powróciłam swojego ducha do pokekulki. Niech tam odpoczywa. Oaza jak oaza, jedynie to ca zwariowana woda. Taka niespotykana. Jakby zostało w niej rozpuszczone żelazo czy inny czerwony związek.
- Dobrze nawet nie mam zamiaru! - spojrzałam na taflę wody, a później na Tricka - A cóż to za specyfik? Coś na ten temat wiesz, skoro zabraniasz jej dotknąć.
Prawdopodobnie bez niego zginęłabym tutaj w kilka minut. Tak przynajmniej mam szansę na ucieczkę z tego miejsca.

Moze troche. mruknal cicho Gastly. Chlopak chwile cos poczarowal i uniosl banke wody. Jest zatruta. Moze nie umrzesz ale na pewno dostaniesz jakiegos rozwolnienia a raczej malo ktora roslina w tym zagajniku jest przyjazna a raczej biec do lasu nie bedziesz bo to cie lapie w oka mgnieniu. podal ci ta banke i sam sobie wytworzyl Mozesz sie napic. i sam cmoknal banke i wessal wode z banki. Nie przejmuje sie ale chlodna nie musisz byc. Twoj pok przeswietlil mnie na wskros. spojrzal na ciebie Jakbys zapomniala jestem magiem wody wiec wiem co w niej jest. usmiechnal sie i zauwazyliscie ze czesc z ktorej uciekliscie wlasnie spowijala gesta mgla. Slychac z tamtad bylo przerazliwe krzyki. Jesli nie ucichna te krzyki to znaczy ze przezyje bo zdazy uciec. usmiechnal sie. My mamy spokoj przez jakis czas. pogrzebal cos w krzakach za soba i podal ci mieso. Prosze pewnie jestes glodna. i jak na zawolanie zaburczalo ci w brzuchu. Wybacz ze surowe ale nie spodziewalem sie gosci o tej porze. usmiechnal sie przyjaznie do ciebie.

Wydaje mi się, że przez dłuższy czas nie uda nam się dogadać. Chyba, że zostaniemy tutaj skazani na jeszcze parę tygodni. Podziękowałam za wodę i wypiłam ja ostrożnie.
- Dobrze postaram się być mniej oschła. - mimo, że łatwo mi to nie przyjdzie. Cóż na razie jesteśmy n siebie skazani, więc trzeba grać. Może kiedyś przekonam się do chłopaka i będzie mniej napięta sytuacja. Widząc surowe mięso można pomysleć, że jest to jego kryjówka.
- Dziękuje bardzo. Jednak nie musimy jeść tego na surowo. - wzięłam mięso i położyłam na jakimś kamieniu czy nawet ziemi. Wtedy potraktowałam je ogniem z dłoni. Niech spokojnie się upieką.

Dziekuje. usmiechnal sie. A widzisz ja jadlem surowe mieso. Dobrze ze spotkalem kogos kto potrafi gotowac. usmiechnal sie tykajac mieso patykiem by je poprawic na kamieniu Nie chce go w pezyprawie z bialka badz ziemi. zasmial sie polewajac je woda. Kamienie milo skwierczaly bo dosc mocno rozpalilas kamien Chociaz nie bedzie widac dymu z ogniska.

Trafilem tu.... i jego slowa przerwal jakis wybuch. Spojrzeliscie w tamta strone i okazalo sie ze musieliscie uciekac jesli was zauwaza. Szla grupa 2osob z Pinneco. Okazalo sie ze to on wytworzyl wybuch poprzez atak Shelfdestruckt. Chlopak spojrzal to na mieso to na ciebie to na nadchadzaca pare.
Atakujemy? spytal uradowany ze moze czyms sie zajac.
Zawsze po nich zostanie jakis pokemon bo kazdy ma conajmniej jednego. usmiechnal sie i podal ci noz a sam wstal i wyszedl im na przeciw.
Voltrob uzyj.... Starly uzyj.... uslyszalas. Ladnie walka dwoje na jednego.

Katem oka widzialas jak chlopak walczy z wlascicielami pokemonow. Lala sie krew jednak w amoku walki nie wiedzialas czy to jego czy przeciwnikow.

Nagrody:

Twoj towarzysz uporal sie rowniez z wlascicielami pokemonow. Uslyszeliscie dwa wystrzaly armatnie.
O dwoje mniej.
Zaczesal grzywke do tytu zostawiajac sobie na twarzy krwawa smuge. Na dloni nie mial zadnych rozciec. Jak widac byla to krew przeciwnikow.
Tak jak mowilem poprzednio. Pokemony bo nich zostaja. Wybierz sobie ktoregos. Nie mieli zadnych innych takze nie ma za duzego wyboru. powiedzial usmiechajac sie szelmowsko. Byl zadowolony ze pozbyl sie dwoch kolejnych przeciwnikow. Zostalo was tylko okolo 7 osob.

Chlopak rzucil nozem odbijajac twoja kulke.
Nie marnuj balli. Zreszta i tak maja juz wlasne to bys ich nie zlapala. zlapal Voltroba w balla poprzedniego wlasciciela i rzucil do ciebie. Gastly kiwnal glowa, w sumie sam byl jedna wielka glowa w chmurze gazu, i wrocil do balla. Absol zadowolony rozkoszowal sie slodkimi cukiereczkami i po zjedzeniu ich polizal cie po twarzy. Chlopak usmiechnal sie do ciebie dalej upackany krwia. Zlapal sobie ptaszka i przypial do paska. Za chwile cos poczarowal poruszajac dlonmi i krew z niego wrecz wyparowala by nie zamoczyc ubran. Zauwazylas ze ma podarta bluzke i glebokie wciecie na ramieniu az ze widac kosc. Sam chyba tego jeszcze nie zauwazyl. Widac adrenalina dalej dziala.

Informacja:

Zaczęłaś szybko wertować kolejne strony swojej jakże cennej księgi. Przecież gdzieś musi być jakieś zaklęcie które pomoże Ci z poradzeniem sobie własnie z tą raną. Nie wiedzieć dlaczego, nagle zaczęło robić Ci się słabo, a otaczający Cię świat zaczął się rozmywać. Potarłaś skronie, chcąc pomóc sobie tym zabiegiem jednak na nic się to zdało! Czując jak powoli wszystkie siły Cię opuszczają skierowałaś swoje spojrzenie w kierunku mężczyzny który Ci towarzyszył. To dziwne, bo jego twarz była jedyną rzeczą jaką teraz widziałaś wyraźnie. Z tym, że... wyglądała inaczej. Bardziej złowrogo, a poza tym miał na twarzy wytatuowane blado niebieskie kreski w okolicach oczu. Chciałaś wstać, zawołać na pomoc swojego Absola. Na nic się to zdało! Po chwili zauważyłaś, że stoisz w jakby starej kaplicy a przed tobą stoi dziwnie ubrany mężczyzna z laską w dłoni. Teraz go poznałaś. To ta sama twarz którą ujrzałaś zaledwie parę minuj temu!
- Więc nasza Czarownica wreszcie się ukazała. Nie martw się... Długo nie pożyjesz. Lepiej przyjrzyj się mojej twarzy, bo to ze mną zadarłaś starając się zebrać moce wszystkich żywiołów. Jestem Seymour. Pan Czarnej Magii. A ty stoisz mi na przeszkodzie. Wkrótce znów się spotkamy, a ty z każdym spotkaniem będziesz coraz słabsza.
Zaśmiał się demonicznie, a kiedy chciałaś się odezwać, zrobić krok w stronę Seymoura on rozpłynął się w powietrzu, prawie jak mgła. Przewidzenie? Sen? O co tu właściwie chodziło? Siły znów wróciły do twojego ciała, a ty zdając sobie z tego sprawę podniosłaś się szybko do siadu. Może trochę za szybko, bo zaczęło kręcić Ci się w głowie.
- Kadabrra...!
Zaprotestował jakiś wąsaty Pokemon, który właśnie kładł Ci okład z zimnych liści, pomiędzy którymi była jakaś maść, na twoje rozpalone czoło. Pierwszy raz widziałaś takiego Pokemona! Pierwszy raz na żywo. Kolejną myślą było, gdzie jesteś i co jest z Absolem! Tu nie było wielkiego zaskoczenia, byłaś w lesie, a Absol spał obok, mając łeb wtulony pod twoją dłoń. Nieopodal wąsacza na twojej księdze siedział jakiś ptaszek i segregował ułożone przed nim jagody. Czyżby Pokemony się tobą zaopiekowały? Miejmy nadzieję, że póki co to koniec niespodzianek!

Wąsty Pokemon widząc, że tochę się uspokoiłaś pokiwał swoją głową i tak przykładając okład do twojego czoła. Nawidoczneij uznał iż jest to niezbędzne dla twojego powrotu do zdrowia. Zauważyłaś iż na pochwałę z twojej strony Pokemon delikatnie się uśmiechnął. Możliwe, że to inteligentne stworzenie liczyło na chociaż cień wdzięczności z twojej strony. Po chwili nieznany Ci Pokemon odwrócił się i podszedł do siedzącego na książce ptaszka poganiając go ręką, by z niej zszedł. Ciemny Ptaszek zaskrzeczał coś niezadowolony i zeskoczył z księgi chwytając trochę niezgrabnie dwie jagody między skrzydełka i tak podchodząc do Ciebie.
- Star, starli!
Zaprzeczył szpak na twoje pytanie odnośnie dziwnie ubranego mężczyzny. Możliwe iż była to tylko jakaś dziwna projekcja lub on faktycznie jest bardzo silnym magiem! Ale czy można było znać się na magii tak dobrze, by wniknąć komuś do snów, czy nawet na chwilę tworzyć wokół niego wyimaginowany świat? Cholera jedna wie. Po chwili zauważyłaś, że leżący obok Ciebie Absol zbudził się i przyglądał się tobie z miną mówiącą "Wiecznie pilnować Cię nie będę". Lecz po chwili trącił Cię swoim jasnym łebkiem, co zapewne miało znaczyć iż mimo wszystko cieszy się, że już z tobą dobrze.
- Kada bra! Bra...
Powiedział wąsaty Pokemon podając Ci księgę, a raczej pokazując iż nic jej nie jest i możesz spokojnie zjeść jagody jakie podał Ci ptasi Pokemon. Który swoją drogą przyglądał Ci się z żywym zainteresowaniem w jego ciemnych oczkach.