Gra Ajra

Aidan uśmiechnął się, najwidoczniej zadowolony z pochwały jaką usłyszał z twoich ust. Zapewne poświęcił bardzo dużo czasu na to by wytrenować swojego podopiecznego do takiego poziomu!
- Twój Noibat także jest godny pochwały. Ale nie traćmy czasu. Sand, gotowy?
- Slaaasz!
Zawołał Pokemon przyjmując bojową pozę i prezentując przy tym swoje długie pazury. Sama wiedziałaś jakiego Pokemona wybierzesz do pojedynku, ale chciałaś się jeszcze dowiedzieć czegoś o przeciwniku! Po chwili oczekiwania PokeDex ukazał Ci następujące informacje:
- Sandslash, Pokemon Mysz. Potrafi kopać w zawrotnie szybkim tempie, przez co może połamać swoje szpony. Gdy się ułamą odrastają mu na drugi dzień.

Cytat :

Sandslash "Sand"
Lv. 12
Natura: Waleczny

Oba Pokemony przygotowane były do walki, jednak zanim twojemu Kadabrze udało się zaatakował otrzymał sporą dawkę piasku prosto w oczy. Dzięki temu Pokemon Aidana miał idealne pole do tego by uderzyć swoimi pazurami. Zaraz po tym ataku twój Psychiczny podopieczny uderzył Ice Punch w ziemnego Pokemona. Sand został odrzucony na pewną odległość, jednak szybko wykonał Swift, ale twojemu Pokemonowi udało się uniknąć ataku dzięki swojemu Teleportowi. Lodowe uderzenie jak i umiejętność szybkiego zmiany miejsca podczas walki okazały się kluczowe podczas tego pojedynku. Jednak nie mogłaś przecenić walecznego podopiecznego Aidana, który mimo teleportowania się tuż przed wykonaniem uderzenia był w stanie wykonać szybki zwrot i zaatakować Kadabrę. I choć walka była zacięta, to twój Pokemon wygrał tą rundę.

Cytat :

Kadabra: +80% exp, +10% Sp. Attack Limit
Anabel + 5 Punktów Respektu

Aidan wrócił swojego Pokemona, po czym pogłaskał Ruby po głowie.
- No całkiem nieźle Ci idzie. Startujesz może w lidze Johto? Z takimi Pokemonami powinnaś spróbować!
Zaśmiał się chłopak, a jego Absol zamruczała słodziutko najwidoczniej zadowolona z pieszczoty jaką otrzymała.

Z zadowoleniem obserwowałaś jak twój psychiczny Pokemon dzielnie stawił opór przeciwnikowi. Kiedy już pogratulowałaś wygranej Kadabrze, wróciłaś go do kuli, a on zniknął w niej trafiony czerwonym promieniem. Aidan spojrzał ponownie na swoją Ruby, a następnie na twojego Absola który zrobił krok w przód jakby chcąc bliżej przyjrzeć się czerwonej damie. Ta jednak wciąż pozostawała nieśmiała i szybko schowała się za nogi swojego trenera. A może urok twojego podopiecznego tak na nią zadziałał iż się zawstydziła?
- Powinnaś zastanowić się nad udziałem w lidze. Ze mną w pojedynku poradziłaś sobie bardzo dobrze, więc czemu nie spróbować z liderami sal?
Powiedział chłopak, a ty w tym momencie zwróciłaś się do swojego podopiecznego. Jak widać Absol nie miał nic na przeciw wzięciu udziału w turnieju. Chyba spodobały mu się walki, a zbieranie odznak nie będzie kolidować z twoim przeznaczeniem i opanowywaniem nowych magii.
- Jeśli chcesz wziąć udział w lidze, wszystko co musisz zrobić to zapisać się w Centrum Pokemon, a następnie zdobyć 8 odznak od liderów sal. Tutaj możesz walczyć z Mortym, trenuje Pokemony Duchy. Mam nadzieję, że zdobędziesz się na to i nasze Absole będą mogły zawalczyć podczas turnieju Ligii. Prawda, Ruby?
Błyszcząca Absol przymiliła się łebkiem do nogi swojego trenera, co z pewnością oznaczało zgodę ze słowami Aidana. W zasadzie, czemu by się nie skusić na walkę z liderem, skoro i tak jesteś już praktycznie w mieście. Zielonowłosy chłopak uśmiechnął się do Ciebie jeszcze raz, po czym pożegnał się i udał ścieżką jaką ty przyszłaś do miasteczka. Aidan jeszcze raz pomachał Ci ręką, a następnie razem z Ruby oddalił się na wieczory trening, jak sam to określił. Było już za późno na to by wyzwać lidera na pojedynek. Lecz może warto będzie jutro spróbować?

Tym razem twój Absol znacznie dzielniej zniósł pieszczoty z twojej strony. Droga w głąb niewielkiego miasteczka nie zajęła Ci dużo czasu, i choć na ulicach spacerowało niewiele ludzi nie miałaś większego problemu z dotarciem do Centrum Pokemon. Znajdowało się ono w południowej części miasteczka, chyba musiało zaglądać tu dość sporo trenerów z innych miast, bo przez całą drogę w niezbyt dużych odległościach od siebie widziałaś tabliczki z czerwonym napisem "Centrum Pokemon". Sam budynek mieścił się tuż obok parku w którym mimo dopiero rozpoczynającego wędrówkę ku zachodowi słońcu, paliły się latarnie. Centrum nie wyglądało jakoś specyficznie, był to domek z dużym czerwonym P nad drzwiami oraz rozsuwanym automatycznie drzwiami. Kto wie, może poza noclegiem będziesz miała szansę coś tu zjeść i dowiedzieć się czegoś na temat miasta? Czas się o tym przekonać! Gdy zbliżyłaś się do Centrum i przeszłaś przez drzwi pierwszym co rzuciło Ci się w oczy było paru trenerów siedzących przy ustawionych pod ścianą stolikach razem ze swoimi Pokemonami. Na wprost Ciebie mieściła się lada za którą siedziała kobieta o różowych włosach, zaś po samym pomieszczeniu chodziło parę różowych Pokemonów.

Absol podobnie jak i ty był zaciekawiony miejscem w jakim się znaleźliście. Nie tracąc czasu ruszyłaś spokojnym krokiem w stronę lady za którą siedziała kobieta o różowych włosach i z charakterystycznym czepkiem na głowie. Jak tylko odezwałaś się do niej, podniosła na Ciebie swoje niebieskie oczy uśmiechając się przy tym uprzejmie. Powoli odsunęła krzesło na jakim siedziała i wstała by przy rozmowie z tobą móc patrzeć na Ciebie z tego samego poziomu.
- Oczywiście, tym zajmujemy się w naszym centrum. Już podaję tacę na której należy ułożyć kule ze swoimi Pokemonami.- powiedziała kobieta stawiając na ladzie wyglądającą nadzwyczajnej na świecie tacę, na której powinnaś ułożyć swoich podopiecznych- Jeśli chcesz możesz zostać u nas na noc, oferujemy także posiłki dla podróżnych trzy razy dziennie. Kolacje właśnie wydajemy... Proszę usiąść przy jednym ze stolików, a Chansey zaraz przyniesie jedzenie.
Wyjaśniła Ci spokojnym cierpliwym głosem, a kiedy położyłaś kule w wyznaczonym miejscu i zapytałaś o możliwość udziału w Lidze, kobieta uśmiechnęła się wyciągając metalowe srebrne pudełko spod lady.
- Żeby wziąć udział w zawodach Ligii Johto będę potrzebowała tylko twój PokeDex. A już teraz możesz odebrać pudełko na swoje odznaki. Po zebraniu wszystkich 8 odznak będziesz mogła wziąć udział w zawodach. Jeszcze tylko chwila, a będziesz mogła się pochwalić swoją legitymacją.
Zaśmiała się cicho pielęgniarka czekając aż podasz jej swój PokeDex.

Siostra Joy odwróciła się na chwilę w stronę stojącego za nią urządzenie i ułożyła na nim twoje PokeBalle. Kiedy zaś ponownie stanęła twarzą do Ciebie, przejęła z twoich rąk twoją encyklopedię wkładając ją do niewielkiego otworu w ladzie. Chwilę wpatrywała się w monitor, marszcząc przy tym swoje cienkie brwi.
- Anabell Benett, zgadza się. Prawda?
Zapytała jeszcze zanim oddała Ci urządzenie. Jednak jak tylko potwierdziłaś jej, że właśnie tak się nazywasz oddała twój sprzęt razem z małą wizytówką z twoim zdjęciem oraz jakimś kodem.
- Nie zgub tej legitymacji, jeśli uda Ci się zdobyć 8 Odznak będziesz mogła dzięki niej zatrzymać się w wiosce uczestników. A twoje Pokemony przyniesie Ci Chansey razem z kolacją.
Nie czekając na specjalne zaproszenie udałaś się w stronę stojących na sali stolików, siadając przy pierwszym lepszym z nich. Nie wiedzieć czemu usiadłaś przy oknie, jednak chwilę spędziłaś w samotności, gdyż oddałaś na leczenie także swojego Absola. Jednak wiedziałaś iż jest to konieczne! Sam był już z pewnością zmęczony, a chwila odpoczynku pod okiem Siostry Joy dobrze mu zrobi. Z pewnością nie zaszkodzi! Odruchowo spojrzałaś przez okno, na powoli zapadające w zmroku miasteczko. Twoje myśli zaczęły krążyć wokół Seymura oraz twojego przeznaczenia. Sama nawet nie wiedziałaś kiedy przed tobą pojawiła się taca na której leżały dwie spore pięknie pachnące zapiekanki w towarzystwie kubka z gorącą herbaty.
- Czen si!
Zawołał Pokemon stawiając na twoim stoliku jeszcze jedną tacę, na której były PokeBalle z twoimi podopiecznymi ukrytymi w środku, zapakowana w brązową torebkę duża paczka karmy oraz kluczyk nr. 14 do twojego dzisiejszego pokoju.

Musiałaś przyznać, że jak na posiłek w Centrum Pokemon, gdzie przewija się całkiem sporo ludzi było one bardzo dobrze! Widać, iż pracująca tutaj Joy podobnie jak jej Pokemony bardzo dbały o to, by każdy z odwiedzających ich trenerów zjadł dobry jakościowo posiłek. Kiedy zjadłaś już posiłek z czystym sumieniem mogłaś udać się do swojego pokoju. Swoja drogą, ciekawe ile będziesz mogła urzędować w tym pomieszczeniu? Jeśli zapytasz pielęgniarki chyba nie będzie większego problemu, gdybyś chciała się tu zatrzymać na chwilę dłużej. Sam pokój jaki został Ci przydzielony znajdował się na drugim piętrze Centrum, nie był za duży, ani tez za mały. Pod ścianą stało jednoosobowe łóżko obok niego niewielka szafka, krzesło. Mimo niewielkiego lokum jakie zostało Ci przydzielone, miłym zaskoczeniem była także własna łazienka! Kiedy już rozejrzałaś się po pomieszczeniu wyciągnęłaś z torby kulę w której spokojnie odpoczywał Kadabra. Kiedy Pokemon pojawił się przed tobą w towarzystwie jasnego światła, uważnie wysłuchał tego co miałaś do powiedzenia, a następnie kiwnął parokrotnie głową dając Ci do zrozumienia iż wszystko rozumie. Dobrze było posiadać tak inteligentne stworzenie jak on, prawda? Kadabra przez chwilę przyglądał się danemu przedmiotowi jednak kiedy podałaś mu także cukierki z przyjemnością zjadł oba. Właściwie dlaczego miałby się wzbraniać przez zjedzeniem takie smakołyku! Po chwili zobaczyłaś iż trzymany w ręku Kadabry Soul Drew zniknął, a twój Pokemon zaczął świecić. Mimo, że twoja droga jako trener Pokemon nie trwała zbyt długo już wiedziałaś co to oznaczało! Twój psychiczny Pokemon zaczął powoli rosnąć, jego wąsy znacznie się wydłużyły, a długi ogon Kadabry zniknął. Oczekiwanie na zobaczenie nowej formy swojego podopiecznego nie trwało długo, jednak dla Ciebie ciągnęło się w nieskończoność!

Cytat :

Kadabra: +2lv
Kadabra ewoluował w Alakazam!

- Alakazam!
Zawołał Pokemon podnosząc w górę swoje dłonie, prezentując nowy wygląd. Teraz wyglądał naprawdę dostojnie, nawet jeśli dzierżył w dłoni dwie łyżeczki.

Alakazam w pierwszym momencie wydał się zaskoczony twoją reakcją, aż omal nie upuścił trzymanych przez siebie łyżeczek! Mimo tego, Pokemon odwzajemnił uścisk, a tuż po tym jak go puściłaś chcąc zachować pozory tego wiecznie trzymającego fason myśliciela poprawił swoje długie wąsy i kiwnął łbem ku tobie. Jak widać, ten Pokemon także był bardzo zadowolony z formy w jakiej teraz się znajdował, a poza tym... Nie zgodził by się na ewolucję tak szybko, gdyby nie czuł do Ciebie dużej sympatii. Może nie byliście towarzyszami bardzo długo, ale to chyba tylko świadczyło o tym że nawiązała się między wami niezwykła więź jaka może łączyć tylko trenera i Pokemona. Naturalnie twój podopieczny zgodnie z twoja prośbą czekał w pokoju, podczas kiedy ty mogłaś ze spokojem wziąć prysznic. Nie mogło być bardziej odświeżającego po całym dniu w drodze niż możliwość stania chwilę pod ciepłym strumieniem wody! Kiedy wróciłaś do pokoju, zauważyłaś iż Alakazam siedział na środku niewielkiego dywaniku, z nogami ułożonymi w kwiat lotosu i najwidoczniej medytował.
- Alaka... zaam
Mruknął cicho Pokemon, dając Ci do zrozumienia iż cały czas będzie czuwał, przez co ty możesz liczyć na spokoju sen. Szczerze mówiąc, *** wiedziała czy musisz się pilnować czy nie, jednak ostrożności nigdy za wiele! Nie miałaś pojęcia jakie zamiary ma wobec Ciebie Seymour i jak silnym przeciwnikiem jest. Ale dość już tych zmartwień na dziś! Czas położyć się do łóżka, by jutro będąc w pełni sił podjąć dzień pełen wyzwań! Gotowe, pościelone łóżko nie musiało długo na Ciebie czekać, a jak tylko poczułaś pod policzkiem miłą poduszkę zasnęłaś niczym niemowlę! Spałaś twardo i nawet trzęsienie ziemi nie byłoby w stanie Cię obudzić, lecz mimo tak długiego, regenerującego snu powinnaś nie mieć większych problemów ze wstaniem to... No właśnie! Obudziłaś się razem z świecącym już wysoko na niebie słońcem, ale oczy nie chciały się otworzyć.
- Alaka?
Usłyszałaś głos swojego Pokemona który odwrócił głowę w twoją stronę, jak tylko usłyszał iż wiercisz się na łóżku. Więc jak? Śniadanie i czas podbić tutejszą salę?

Alakazam słysząc twoje słowa uśmiechnął się i pokiwał swoją głową. Twój podopieczny nawet nie protestował kiedy skierowałaś ku niemu czerwony promień PokeBalla. Jak tylko Alakazam zniknął w swoim okrągłym domku, ty pozbierałaś resztę swoich rzeczy i udałaś się na piętro niżej gdzie, jak tylko zeszłaś ze schodów poczułaś przyjemny zapach dzisiejszego śniadania. Chwilę rozglądałaś się za wolnym stolikiem, a kiedy znalazłaś odpowiednie miejsce i usiadłaś zaraz pojawiała się przy tobie Chansey z gotowym śniadaniem. Nie potrzebowałaś specjalnej zachęty do tego by rozpocząć posiłek, tym bardziej iż wewnętrznie czułaś iż do walki z liderem przyda Ci się trochę sił. Jednyne co wiedziałaś o swoim przeciwniku, to to iż jego mocną stroną są Pokemony Duchy. Sama posiadałaś w swoim składzie stworka w tym typie, i trochę już poznałaś ich sposób walki, więc nie było to tak, że szłaś na spotkanie z liderem absolutnie nieprzygotowana! Gdy tylko skończyłaś posiłek, podziękowałaś różowemu Pokemonowi i wyszłaś z Centrum udając się w stronę sali treningowej. Co prawda nie wiedziałaś w którą stronę masz się udać, ale poprosiłaś o pomoc mieszkańców którzy bez problemu wyjaśnili Ci jak dość na salę! Kiedy stanęłaś przed budynkiem zdziwiłaś się trochę, bo sala Pokemonów duchów wyglądała tak... zwyczajnie.
Jednak kiedy przyjrzałaś się mu bliżej, zauważyłaś zawieszony nad drzwiami szyld "Sala Ecruteak". Mimo iż nie należałaś do osób, które łatwo stresują się przed walkami, jakiś dziwny dreszcz przebiegł Ci po plecach. Koniec końców, zdecydowałaś się wejść na salę, czas próby nadszedł!

Sala na której przyjdzie Ci stoczyć pojedynek wygląda jak zwykła sala, na której trenowali najzwyklejsi trenerzy. Obok narysowanego pola na którym odbywała się walka o odznakę zauważyłaś stojącego mężczyznę, z wyglądu nie miał więcej niż 25 lat. A może tylko tak młodo wyglądał?- Witaj, jestem Morty. Zapewne przybyłaś tutaj sprawdzić się z w walce z liderem sali?Uśmiechnął się przyjaźnie i przeszedł na pole wyznaczone dla trenera po drugiej stronie sali. Nieśpiesznie poprawił swój szalik, a następnie ponownie spojrzał na Ciebie. Tym razem, nie wyglądał już tak przyjaźnie, jego twarz zmieniła wyraz na bardziej zdecydowaną.- Jeśli tak, to musisz walczyć ze mną! Rozpoczynamy walkę w sali treningowej Ecruteak, każdy z nas może użyć tylko dwóch Pokemonów, jednak to wyzywający ma prawo do zmienienia Pokemona podczas walki. Skoro wyjaśniłem Ci zasady, zaczynajmy! Hunter, zaczynasz!Powiedział Morty rzucając przed siebie ciemnoniebieską kulę z której po chwili wyszedł Pokemon duch. Co prawda nie widziałaś jeszcze takiego Pokemona, ale to chyba żaden problem!

Widziałaś błysk w oku liderka, kiedy wybrałaś do walki swojego Pokemona. Noibat zaś wypuszczony z kuli chwilę rozglądał się, a kiedy zauważył iż rozchodzi się o pojedynek przybrał bojową pozę, godną każdego Pokemona Smoka.
- A więc Noibat. Zapowiada się ciekawie. Hunter, Shadow Ball! Zaczynamy!
Lider wydał polecenie swojemu Pokemonowi który szybko wykonał polecenie, podczas gdy twój Pokemon wywołał efekt słonecznego dnia. Lecz nieszczęśliwie dla Ciebie, arena posiadała bardzo niewielkie okna przez co mało światła słonecznego oddziaływało na atak twojego Pokemona. Atak przeciwnika szybko trafił w Noibata, jednak kiedy przeciwnik szykował się do kolejnego uderzenia, twój podopieczny zaskoczył ducha swoim niezwykle zwinnym uderzeniem! Hunter nie zamierzał się jednak poddawać i uderzył elektrycznym atakiem prosto w twojego nietoperza! Jak na pierwszą walkę z liderem sali szło Ci całkiem nieźle i musiałaś to przyznać! Twój mały Noibat tracił siły z każdym atakiem zadanym przez pokemona Ducha, lecz nie działało to wtylko w jedną stronę! Pokemon Mortyego także tracił siły, i było to widoczne po skuteczności jego ataków! Ostatecznie z pierwszej rudny udało Ci się wyjść zwycięsko!

Cytat :

Noibat: +1lv 15% exp, +10% Sp. Attack Limit
Respekt +5 punktów

- Widzę, że udało Ci się pokonać Huntera. Widzę, że jesteś całkiem dobra w walkach. Ale to jeszcze nie koniec, przygotuj się na poważną walkę z moją małą gwiazdą! Mismagius!

Lider spojrzał na twojego Absola i szybko przeszedł do wydania polecenia swojej Mismagius.
- Mismagius, Mystical Fire!
Absol zawarczał przygotowując się do ataku, a następnie rozpoczynając bieg w stronę ducha. I choć Absol był pierwszy przy przeciwniczce, to jej udało się pierwszej zaatakować ognistym uderzeniem, który odrzucił Absol praktycznie pod twoje nogi. Mimo tego, mroczny Pokemon szybko odpowiedział celnym Dark Pulse. Zaraz po tym twój Pokemon przeszedł do wykonania kamiennego ataku, lecz przeciwniczka użyła swojego Double Team zręcznie omijając spadające kamienie. Musiałaś przyznać, że Mismagius była bardzo obiecującą przeciwniczką, zwłaszcza jeśli sprawiała problemy twojemu asowi! Na środku areny zderzyły się dwa potężne Thunderbolty, a zaraz po tym ataku ze strony Mismagius poleciały Magiczne Liście. Pomiędzy wydawaniem poleceń swojemu Pokemonowi spojrzałaś na lidera, który wyglądał na niezwykle spokojnego kiedy wydawał polecenia. Po kolejnej wymianie ciosów ostatecznie pokonana została Mismagius!

Cytat :

Absol: +1lv 15% exp, +10% Sp. Attack Limit
Respekt +5 ptk
Absol poznaje Slash!
Nagroda: 2.000$ ||

- Mismagius, wracaj! No! Muszę przyznać, że jestem pod wrażeniem twojej walki. Widać, że Absol jest świetnym wojownikiem. A to.. Wasza nagroda.
Powiedział lider podchodząc bliżej Ciebie i podając na otwartej dłoni swoją odznakę, która już teraz należała do Ciebie! Dumny z siebie Absol spojrzał na odznakę uśmiechając się pod nosem. Jak widać i on cieszył się z wygranej.
- A teraz muszę Cię przepro-... Och? Znów?
W połowie zdania lidera światła na sali zaczęły mrugać, lecz po chwili wszystko się uspokoiło. Dopiero po chwili ujrzałaś za nogą lidera jakiegoś Pokemona, wychylającego się do Ciebie.
- Wybacz. Od jakiegoś czasu w naszym mieście mamy wieczorami problemy z prądem. Elektrownia zapewniła nas, że to nie ich wina... Sam mam przeczucie, że coś złego dzieje się tutaj. Jako lider sali mam obowiązek się tym zająć.

Kiedy przytuliłaś swojego Albsola, w podziękowaniu za dobrze wykonaną walkę, jak się spodziewałaś Pokemon zawarczał cicho. Jednak ty jako jego trenerka dobrze wiedziałaś, że to tylko droczenie się z jego strony. Gdy go puściłaś psi Pokemon otrzepał się przywracając swoją sierść do poprzedniego stanu. Morty słysząc twoją propozycję uśmiechnął się delikatnie, a będący za jego nogą Pokemon wyszedł na parę kroków w przód.
- Sejb?
Zapytał Pokemon patrząc na Ciebie. Możliwe, że ten Pokemon podświadomie wyczuwał zagrożenie jakie niosły za sobą owe dziwne zjawiska. Blondyn nachylił się do swojego Pokemona głaskając go po głowie.
- Widzisz Sableye? Mamy pomocnika.
- Aj aj!
Zawołał Pokemon podchodząc do Absola. Po chwili Morty zaproponował byście jak najszybciej zajęli się tajemniczymi brakami w prądzie. Nie oponowałaś i razem z liderem wyszłaś z sali, i choć mniej więcej orientowałaś się jaka była godzina, to widząc mrok na dworze zaniemówiłaś. Twój Absol zaczął ostrzegawczo warczeć i razem z Sableye spojrzał w stronę wierzy górującej nad budynkami miasta, a może tego co widzieli za nią? Sama choć nie należałaś do strachliwych osób to widok niemalże czerwonego księżyca w środku dnia był dość niezwykły! Na tyle, że wywoływał dreszcze!
Mimo iż miasteczko było niewielkie, to zaciekawieni i jednocześnie przerażeni mieszkańcy zaczęłi wychodzić na ulice pokazując sobie palcami właśnie czerwony księżyc. Zobaczyłaś jak twarz lidera nagle przybrała surowy wyraz, Morty zmarszczył brwi i spojrzał na Ciebie.
- Dzwonnica... Ta wieża ma wielkie znaczenie dla mojego miasta. Jako lider muszę się dowiedzieć, czy ma to jakiś związek z tym co teraz widzimy.
Powiedział zdecydowanym tonem głosu dając parę kroków w przód, jednak jego Pokemon stał dalej blisko Absola. Blondyn spojrzał na swojego ducha, a później na Ciebie i Absola.
- Anabel... Cieszę się, że chcesz nam pomóc, ale jeśli zacznie się tu dziać coś naprawdę złego będziesz musiała mnie pozwolić się tym zająć. Gengar!
Lider wypuścił z kuli jednego ze swoich Pokemonów i nakazał mu udać się przed wami w stronę Dzwonnicy. Dość sporych rozmiarów Pokemon duch kiwnął głową parę razy i poleciał w stronę wierzy. Sama szybkim krokiem udałaś się za nim. Nie rozumiałaś dlaczego, ale wewnętrznie czułaś jakąś dziwną mroczną energię emanującą z tego miejsca. Niewykluczone, że może być to robota Seymura i jego pachołków! Jeśli tak, będziesz musiała zachowywać się bardzo ostrożnie żeby nie narazić siebie ani tym bardziej młodego lidera.

Lider odwrócił swoją głowę w twoją stronę, tym samym poprawiając szalik jaki miał owinięty wokół szyi szalik. Szliście dość szybkim tempem lecz mimo to mężczyzna odpowiedział Ci dość zdecydowanym tonem.
- Niedaleko Dzwonnicy stoi Spalona Wieża, która wedle legendy jest miejscem narodzin Suicune, Raikou oraz Entei. Ponadtto, obie wierze są związane z innymi legendarnymi Pokemonami z naszego regionu. Lugią i Ho-Oh. Ale nie mamy czasu na to bym teraz Ci to wszystko mógł wyjaśnić.
Powiedział zerkając na Ciebie przez swoje ramie. Możliwe, że w pewnym sensie lider był dumny z Ciebie, iż mimo nie znając go rzuciłaś się na pomoc jego miastu. Po paru minutach przeszliście przez pięknie zdobiony drewniany łuk, od którego ścieżka wiodła przez niewielki parczek prosto do Dzwonnicy. Już nic więcej nie mówiliście tylko ruszyliście przed siebie, by jak najszybciej rozwiązać tą zagadkę. Już widzieliście przed sobą drzwi Dzwonnicy kiedy tuż przed swoją twarzą ujrzałaś świecące błękitne oczy. Dosłownie na ułamek sekundy!
Usłyszałaś tajemniczy głos i jakby niezwykłe pole siłowe uderzyło w Ciebie. Nogi odmówiły Ci posłuszeństwa, a ty upadłaś na kolana. Chciałaś ruszyć się, podnieść... Jednak straciłaś kontrolę nad swoim ciałem. Gdy poczułaś przypływ sił i starałaś się podnieść, jednak w tym samym momencie poczułaś jakby ktoś przebił twoje serce gorącym mieczem. I choć bardzo się powstrzymywałaś z twoich ust wydobył się głośny krzyk bólu. Absol w ułamku sekundy znalazł się obok Ciebie, starając Cię ocucić w jakiś sposób.
- Anabel?!
Usłyszałaś głos lidera, który próbował nawiązać z tobą kontakt. Twój podopieczny trącił Cię swoim łbem, podobnie jak poprzednio warcząc cicho. Starałaś się zapanować nad swoim ciałem i dopiero po chwili Ci się to udało. Podniosłaś się, wciąż słysząc szum w głowie a pierwszą rzeczą jaką zobaczyłaś była zatroskana twarz Mortyego.
- Tu zdecydowanie dzieje się coś niedobrego. Absol, możesz odprowadzić Anabel do Centrum Pokemon?
- Sol!
O dziwo twój Pokemon stanowczo zaprotestował, jakby chcąc tym samym dać wam do zrozumienia, że cokolwiek się nie stanie musicie iść dalej. Sableye także zgodził się z twoim Pokemonem i pociągnął za szalik swojego trenera. Doprawdy, robiło się coraz dziwniej. Powoli stanęłaś na nogi, a nad wami pojawił się Gengar mówiąc coś do swojego Trenera.
- Wygląda na to, że w Dzwonnicy jest jakiś niezwykle silny Pokemon. Jesteście pewni, że chcecie dalej ze mną iść?
Absol warknął tylko w stronę blondyna, a dzięki dwóm zręcznym susom znalazł się przy drzwiach Dzwonnicy. Ale czy ty zaufasz swojemu Pokemonowi i podążysz za nim?

- Misję?- lider spojrzał na Ciebie, delikatnie Cię przytrzymując byś nie upadła. Nie był przecież przewny czy już się dobrze czujesz. - No dobrze. Nie będę wnikał co to za misja, jeśli sama nie chcesz tego zdradzić.
Kiwnął głową i razem z tobą udał się do środka Dzwonnicy. Mimo iż panował tu półmrok, a do wysokości twoich bioder unosił się tu dziwny czarny dym mogłaś dostrzec piękne dwa posągi przedstawiającego nieznanego Ci Pokemona. Sama nie wiesz dlaczego, ale miałaś tu delikatne problemy z oddychaniem.
Morty rozejrzał się po pomieszczeni w jakim oboje się znajdowaliście, a kiedy ponownie pojawił się obok niego Gengar kiwnął tylko głową.
- Gjen gar! Gen!
Powiedział Pokemon pokazując łapą w stronę schodów prowadzących w górę. Lider sali chciał przemyśleć decyzję czy udanie się na wyższe poziomy będzie dobrym posunięciem, kiedy twój Absol zawarczał głośno i puścił się biegiem w górę. Podobnie zrobił Sableye, co bardzo zaskoczyło blondyna! Dobrze znał swojego Pokemona, ale sposób w jaki się obecnie zachowywał, nie był czymś czego się po nim spodziewał.
- Sableye! Czekaj!
Wymieniłaś szybkie spojrzenie z Mortym, po czym oboje w towarzystwie Gengara pobiegliście po schodach gdzie wcześniej pobiegły wasze Pokemony. Myślałaś, że Absol z małym duchem pobiegli tylko piętro wyżej! Jednak nie! Twój psi towarzysz zatrzymał się dopiero na ostatnim piętrze, i choć nie mogłaś narzekać na swoją kondycję to kiedy wbiegliście na ten poziom oboje trochę sapaliście. Kiedy rozejrzałaś się wokół siebie, całe pomieszczenie było wypełnione czarną mgłą, a twój Absol razem z Sableye stał parę metrów przed skupiskiem dziwnej mgły która spoglądała na Pokemony świecącymi błękitnymi oczyma.
- Kimkolwiek jesteś, opuść nasze miasto! Inaczej będę zmuszony użyć siły!
Krzyknął Morty, a ty ponownie usłyszałaś głos w swojej głowie.