Safari Szkot

5/Spojrzałam w górę na moją Mary marszcząc przy tym lekko brwi.
- Widzisz co się tam dzieje, Mary? Czy nic, a nic?

-Swaa!
Pisnęła i wróciła do ciebie. Nic nie widziała. Zdecydowanie coś tam było...ale chyba tylko chciały was ostrzec i wróciły w głąb lasu. Sudowoodo spojrzał na ciebie pytająco...chyba nie wiedział co dalej...

6/ - Uch przez tą trawę nic nie widać. Przydało by się ją jakoś ściąć...
Powiedziałam sama do siebie zaplatając dłonie na piersiach ciężko przy tym wzdychając. Gdyby Mary umiała Cut, byłoby łatwiej.

Swablu spojrzała na ciebie dziwnie, bo przecież już chwilę temu wyszłyście z trawy. Drzewko w między czasie podeszło bliżej drzew...i nagle przed nim przeleciał jakiś cień, zostawiając linię na ziemi. Ewidentnie powstała w wyniku działania czegoś ostrego...Sudowoodo spojrzał na nią i pobiegł w las mimo wszystko...

7/ - Hey zaczekaj! Gdzie pędzisz?! Mary, leć za nim!
Na szybko jeszcze poprawiłam spódnicę i sama pobiegłam za Sudowoodo. Kto by powiedział, że tyle energii jest w tym kamiennym Pokemonie! Ciągle gdzieś leci i mu się śpieszy! Hah!

Ruszyłyście za nim. Nie było ciężko go dogonić, bo biegał w...specyficzny sposób, uniemożliwiający imitowanie Ussaina Bolt'a :x Słyszałaś wokół was szelest w zaroślach i zdawało ci się że widzisz jakieś cienie między drzewami, ale nie byłaś pewna...przed sobą, jeszcze w niedalekim oddaleniu, widziałaś polankę z ogroooooooooomnym drzewem po środku...

8/ Widząc przed sobą drzewo wielkich rozmiarów otworzyłam szeroko usta w zdziwieniu. Ile różnych Pokemonów może żyć w koronach takiego drzewa!
- Piękne... Sudowoodo, byłeś tu wcześniej?

-Sudo!
Potwierdził, zatrzymując się na granicy polany. Wokół drzewa chodziło, biegało, latało i walczyło mnóstwo Schyter'ów. Polana i drzewo były praktycznie owładnięte przez nie...Sudowoodo patrzył na to, jakby zastanawiając się co można zrobić...

9/ Czyli na tym drzewie zagościły na dobre Scythery. Skoro był to ich dom chyba nie powinnam ich niepokoić i lepiej będzie zostawić owe Pokemony w spokoju.
- Co się dzieje Sudowodo?
Zapytałam towarzysza.

- Sudo! Sudoowooooo! Su!
Chyba nie zgadzał się z tobą że to ich dom. Widziałaś że po pniu drzewa spływały małe stróżki nektaru. Scyther'y w ogóle się nim nie przejmowały, nie zauważając go nawet.

10/ - Uważasz, że one zabrały komuś terytorium? Heracrossom chociażby?
Zwróciłam się w stronę kamiennego Pokemona, chcąc znać jego zdanie na ten temat. Przydałoby się wiedzieć czy warto zadzierać z gromadą Scytherów czy nie?

- Sudo...
Przytaknął. Znał ten las, więc chyba wiedział co się stało. Patrząc na polane to wydaje się to prawdopodobne. W końcu jest tu sporo miejsca, nie wiele drzew - idealne miejsce dla Scyther'ów do życia i trenowania. Ta potyczka wcześniej chyba nie była pierwsza...i pewnie nie ostatnia...

11/ Położyłam dłoń na ramieniu Sudo, zastanawiając się chwilę nad czymś. W pojedynkę nie poradzimy sobie z pokonaniem takiej ilości Scytherów.
- Czyli powinniśmy ich przegonić?

- Sudo!
Pokręcił głową i szybko odbiegł w las, znikając ci z oczu dość szybko. Chyba spanikował...Scyther'y uspokoiły się trochę. Chodziły spokojnie, siadały i odpoczywały...chyba zbliża się pora ich odpoczynku.

Po kilku chwilach doszedł cię z lasu jakiś szum. Jakby coś się zbliżało...na pole wypadła po chwili ogromna grupa Sudowoodo i Bonsly'ów, z drzew na polane zeskakiwały Grovyle'e i Sceptile'e. Sudowoodo chyba ruszył po znajomych...Scyther'y szybko zerwały się na nogi i obie grupy stały naprzeciw siebie, patrząc na siebie groźnie...

1/ Spojrzałam za Sudowoodo nie bardzo rozumiejąc co się u właściwie dzieje. To miała być podróż po Safari, nie walka Pokemonownych gangów. Chwyciłam swoją Mary na ręce i dałam dwa kroki w tył.
- Nie podoba mi się to. Chyba czas na odwrót.

Zrobiłaś powoli dwa kroki w tył. I Scyther'y zrobiły to samo. Chyba nie widziało im się walczenie z taką grupą...same lubiły walczyć grupowo ze słabszymi, ale w drugą stronę nie wydawało im się to chyba zabawne. Kiedy Sceptile'e zrobiły krok do przodu, Scyther'y zerwały się w górę i odfrunęły.
- Heerrrraaa...
Za twoimi plecami pojawiło się kilka Herracross'ów. Uśmiechnięty żuczek stojący na czele podszedł do ciebie i pomiział cię lekko rogiem, podczas gdy reszta wyszła na polanę, witając się z resztą pokemonów. Sudowoodo podszedł do was, przeskakując z nogi na nogę, z szerokim uśmiechem.

2/ Na całe szczęście Scythery odfrunęły! Nie uśmiechało mi się walczyć z taką grupą Pokemonów, ani być w centrum takiego pojedynku. Odetchnęłam z ulgą i spojrzałam na swoją Swablu. Chciałam coś do niej powiedzieć kiedy zostałam tyknięta przez Heracorssa.
- Wracacie do domu, Heracross?

- Heeerrraa!
Potwierdził i uśmiechnął się szerzej i pomiział cię jeszcze rogiem i odfrunął w stronę drzewa. Drzewko spojrzało na ciebie i skłoniło się lekko
- Suuudoo!
Chyba cieszyło się że cię poznało. Skubaniec cię polubił :D

3/ Zaśmiałam się chicho widząc jak zachowuje się Sudowoodo. Sama delikatnie się uśmiechnęłam i ukłoniłam.
- Zaprawdę, większego Pokegentlemana nie spotkałam! Chcesz jeszcze dalej z nami iść, czy zostajesz tutaj?

- Sudoo. Suuu?
Zapytał. Widocznie był ciekawy czy tego chcesz. Najwidoczniej nie miał nic do roboty i mógł się z tobą trochę poszlajać. Swablu wydawała się być za.

4/ Puściłam swoją Mary by mogła sobie polatać.
- W takim razie postanowione. Idziemy razem dalej!
Gotowa do dalszej drogi rozejrzałam się wokół siebie, idąc w kierunku jakim jeszcze nie zwiedzałam Safari.

A więc w trójkę ruszyliście dalej. Szliście przez las, nasłuchując śpiewu ptaków. Sudowoodo był zadowolony że udało wam się pomóc Herracrossom.

5/ W zasadzie nie dziwiłam się że Sudowoodo miał taki dobry nastrój, pomógł przecież swoim znajomym mieszkającym w tej strefie.
- Sudowoodo znasz może tutaj jakieś ciekawe miejsce? Jeśli tak, to możesz nas tam zaprowadzić?

Drzewko zatrzymało się na chwilę i intensywnie zaczęło myśleć. Po chwili podskoczył radośnie, chyba wpadł na dobry pomysł. Skręcił nieco w prawo, prowadząc was gdzieś nieco bardzo zarośniętą ścieżką. Droga nie wygląda na odwiedzaną często...

6/ - Czekaj, czekaj!
Powiedziałam do Pokemona biegnąc za nim. W zasadzie dobrze, że prowadzi nas w miejsce wcześniej nie odwiedzane przez nikogo. Tam mamy większą szanse na złapanie czegoś niezwykłego!