Safari Mhrok

- Ja swojego Blaze'a dostałem od profesora Elma w jego laboratorium w New Bark Town.- powiedziałem, po czym pogłaskałem Chimchara, który siedział na mojej głowie. - Jak widzisz nie było to jakieś emocjonujące spotkanie, ale bardzo się ze sobą zżyliśmy, odkąd rozpoczęliśmy wspólną podróż.

3/ - Zazwyczaj tak jest. Najsilniejsza więź pozostaje między trenerem, a pierwszym Pokemonem. Co nie znaczy że nasze pozostałe Pokemony kochamy inaczej.
Powiedziała dziewczyna zakładając ręce za głowę i udaliście się dalej. Dopiero po jakimś czasie podróżowania w milczeniu zauważyłeś stojącego za niewysokimi krzakami jakiegoś Pokemona z kwiatkiem na głowie.

- Masz w zupełności rację. - zgodziłem się ze zdaniem Nicole. - Oprócz Blaze'a mam siódemkę innych, zupełnie od siebie różnych, stworków i każdemu kocham na swój sposób.
Wraz z moją towarzyszką maszerowaliśmy dalej. W pewnym momencie zauważyłem jeleniopodobnego pokemona, który wystawał zza krzaków. Słyszałem o tym gatunku pokemonów. Był on o tyle niezwykły, że zmieniał swoje umaszczenie w zależności od pory roku (chyba, że tutaj jest inaczej). Uznałem, że taki ciekawy stworek świetnie sprawowałby się w mojej kolekcji. Najpierw go skanuję, żeby poznać jego naturę i móc podjąć odpowiednie kroki.

4/ Amelia zauważyła stojącego za krzakami Pokemona dopiero po tym kiedy ty się zatrzymałeś i wyciągnąłeś swój PokeDex. Dziewczyna co prawda nie zamierzała póki co łapać nic nowego, tak więc spokojnie czekała. W tym czasie twój PokeDex pokazał Ci następujące informacje.

Cytat :

Deerling
Lv. 11
Natura: Obrońca
Ataki: Tackle, Camouflage, Growl, Sand Attack, Double Kick
Ability: Chlorophyll

Sarenka stała spokojnie w tym samym miejscu i najwidoczniej czekała na twój kolejny krok.

Przyjrzałem się skanowi jelonka. Jego natura nie wskazywała na to, żeby miał zamiar uciec z powodu nagłego mojego ruchu, jednak wolałem zachować ostrożność.
- Cześć malutki. - powiedziałem do jelonka, powoli do niego podchodząc. Gdy będę bliżej, wyciągam z kurtki trochę karmy i wyciągam dłoń w stronę Deerlinga. - Może chcesz trochę, co?

5/ Odezwałeś się do Deerlinga, który delikatnie poruszył się i zmarszczył łagodnie wyglądający pyszczek. Co prawda Pokemon nie znał twoich intencji więc nic dziwnego iż zareagował w taki a nie inny sposób!
- Dee liig?
Zawołał Pokemon przechylając głowę delikatnie na bok kiedy podszedłeś nieco bliżej z karmą na ręku. Widać Deerling był głodny, bo zapach karmy go zainteresował i wyszedł zza krzaka wąchając ostrożnie twoją dłoń.

- Nie martw się, to jest bardzo dobre. - powiedziałem i na pokaz wziąłem kawałek karmy i podałem go Blaze'owi.
Wiedziałem, że małpka chętnie przyjmie jedzonko i w pełni uświadczy Deerlinga, że nie ma się czego obawiać z mojej strony.

6/ Blaze jak tylko otrzymał jedną kulkę karmy zawołał wesoło, a zaraz po tym spałaszował przekąskę. Miałeś rację z tym iż małpka szybko ją zje! Widząc to, młody jelonek jeszcze raz powąchał karmę po czym spróbował jedną z chrupek.
- Liiiing!
Zawołało stworzenie strzygąc uszkami i zaczął zajadać się karmą którą mu dałeś. Jeśli się postarasz będziesz miał spore szanse na złapanie go!

- Widzisz mały? - powiedziałem z uśmiechem do jelonka - Jest to bardzo smaczne.
Przyglądałem się jak jelonek je. Wydawał się być bardzo miłym i ułożonym stworkiem. Dlatego postanowiłem wyjść do niego z pewną propozycją:
- Co powiedz Deerling, żeby dołączyć do mojej drużyny? Częściej dostawałbyś takie smakołyki.

1/ - Rliii?
Powiedział młody jelonek, przekrzywiając główkę na bok. Chyba malucha zainteresowała twoja propozycja. Jednak Deerling podszedł bliżej Ciebie i zaczął niuchać Cię w okolicy brzucha, chyba szukając kolejnej porcji karmy! Musiałeś przyznać, że Pokemon przy tym wyglądał bardzo uroczo. Możliwe że bez małego przekupstwa się nie obędzie!

Jelonek podszedł bliżej mnie i zaczął obwąchiwać moją klatkę piersiową. Spojrzałem na jego twarz, która powiedziała mi czego on chce.
- Chcesz jeszcze karmy? - spytałem jelonka. - Oczywiście, częstuj się.
Wyjąłem z kieszeni kurtki kolejną porcję jedzenia i dałem ją Deerlingowi. W międzyczasie wyjmuję SafariBall.

1/ Deerling zastrzygł uszami i dał niewielki krok w tył byś mógł ze spokojem poczęstować go kolejną porcją karmy. Kiedy już mu ją podałeś jelonek zadowolony ponownie zaczął się nią zajadać! Jeśli w takim tempie będziesz rozdawał karmę za niedługo Ci jej zabraknie!

Cytat :

Karma: - 1 Porcja

Miałeś gotowego w dłoni SafariBalla w dłoni. Czas spróbować swojego szczęścia i złapać jelonka?

Zauważyłem, że zostały mi jeszcze cztery porcje karmy, mimo że na początku było ich aż dziesięć. Na samego Deerlinga zniknęły mi trzy.
- Jak tak dalej pójdzie, to z łapania Bulbasaura nic nie wyjdzie. - pomyślałem.
Uznałem, że już wystarczy dokarmiania jelonka. Postanowiłem spróbować go złapać.
- Deerling, dotknę ciebie teraz tym przedmiotem. Wtedy dołączysz do nas i staniesz się członkiem naszej wielkiej rodziny, dobrze? - mówiłem do stworka, jak do małego dziecka.
- Mam nadzieję, że się uda.

2/ Jelonek spojrzał na Ciebie przeżuwając w tym samym czasie jedną z kulek karmy jaką mu dałeś. Tym razem chyba pójdzie już gładko! Deerling czekał już spokojnie, a kiedy dotknąłeś go SafariBallem Pokemon jeszcze przed chwilą stojący przed tobą zniknął razem z białym światłem kuli, a po chwili już miałeś go złapanego!

Cytat :

SafariBall: -1

- No... dobra robota! Zamierzasz trenować tego jelonka? Kiedyś walczyłam z Sawbuckiem. Ale mój Fearow poradził sobie z nim bez większych problemów!
Powiedziała twoja towarzyszka lekko klepiąc Cię po ramieniu. Ot tak, przyjacielsko.

- Może nie od razu, ale kiedyś pewnie tak. - powiedziałem do Amelii. - Widziałem kiedyś zdjęcie Sawsbucka, który stał na klifie. Wyglądał on na silnego i zdeterminowanego. - spojrzałem na kulę, w której znajdował się Deerling. - Miło by było mieć takiego stworka w swojej drużynie.
Dałem dla mojej towarzyszki sygnał, że możemy ruszać dalej. Zostały mi jeszcze parę kule i trochę karmy, jednak mam nadzieję, że uda mi się złapać stworka, dla którego przyszedłem do tego lasu.

1/ - Tak słyszałam, że te Pokemony cechują się niezwykłą wolą walki. Mam nadzieję, że będziesz kiedyś miał okazję się o tym przekonać.
Powiedziała twoja towarzyszka i razem z nią udałeś się dalej. Jednak coś Cię zaniepokoiło... Czyżby coś was śledziło? Może, ale ani Chimchar, ani Amelia nie wydawali się odczuwać zagrożenia.

- Też mam taką nadzieję. - odparłem z uśmiechem.
Nagle coś poczułem. Jednak nie odczułem tego podstawowymi zmysłami, tylko tzw. "szóstym zmysłem". Czułem, że oprócz mnie, Blaze'a i Amelii ktoś tu jeszcze jest. Odrzuciłem Fearowa dziewczyny, gdyż jego obecność zrobiłaby zbyt dużo zamieszania. Musiało to być coś małego. Czyżby jakiś pokemon?

2/ Może był to Pokemon, może nie. Ciężko było stwierdzić zwłaszcza po tym, że nikt z twojego otoczenia nie poczuł tego samego co ty. Szliście dalej przez las aż natrafiliście na niewielkie jeziorko. Mogliście tu na chwilę odpocząć! Miejsce chyba najbardziej odpowiadało Fearowowi, bo ptaszysko zleciało na ziemię i zanurzyło nogi na brzegu jeziorka.
- Ale tu ładnie... Zatrzymamy się na chwilę?

- Czemu nie. - odpowiedziałem z entuzjazmem. - Krótki odpoczynek na pewno nam nie zaszkodzi.
Chodziłem z Blaze'em po tym lesie już... Tak właściwie to sam nie wiem ile. Kilka godzin? Nie byłem pewien. Nie czułem też wielkiego zmęczenia. Jedynymi oznakami mojej podróży były podziurawione spodnie. Przysiadłem blisko jeziorka. Zdjąłem buty, podwinąłem nogawki i włożyłem nogi do wody, żeby się troszkę odprężyć.

1/ Przysiadłeś na brzegu jeziorka, a twój podopieczny szybko znalazł się przy tobie. Chwilę przyglądał się tafli wody, jednak nie zamierzał bawić się razem z tobą. Odskoczył na bok i spojrzał na Amelię głaskającą swojego Fearowa.
- Nie sądziłam, że będzie dziś tak piękna pogoda. Tylko gdzie te wszystkie Pokemony?

Nie zdziwiłem się, kiedy Blaze odskoczył od brzegu jeziorka. Był on stworkiem typu ognistego i nie przepadał za jakąkolwiek postacią wody. Niedaleko mojej towarzyszki stał jej pokemon, dostojny Fearow. Dziewczyna głaskała go. Najwyraźniej Fearow bardzo to lubił.
- Masz rację. Jest tutaj bardzo ładnie. - odparłem do Amandy.
Trochę dziwna była ta absencja wszelkich pokemonów w tym lesie. Odwróciłem się w miejsce, gdzie ostatnio wyczuwałem obecność stworka. Możliwe, że wyczuję go ponownie.

2/ Miło było odpocząć przed kolejnym spacerem w poszukiwaniu upragnionego Bulbasaura. Chyba nie było by tak ciężko znaleźć tego Pokemona, przynajmniej masz taką nadzieję! Amelia dla zabawy zaczęła pluskać wodą Fearowa który w "zemście" ochlapał ją swoim wielkim skrzydłem.
- Heeey! Jestem cała mokraaa..
Zaśmiała się. Wszystko było ładnie i pięknie, ale znów poczułeś się dziwnie obserwowany!

Zauważywszy, jak Fearow ochlapał Amelię, lekko się zaśmiałem. Pogoda była piękna, a ja odpoczywałem sobie nad brzegiem jeziorka. Jednak nagle znowu poczułem to dziwne uczucie.
- Znowu on. - pomyślałem, po czym zawołałem Blaze'a.
Mówię do małpki, żeby dyskretnie rozejrzała się w okolicy.
- Gdy tylko coś lub kogoś znajdziesz, krzyknij. - przekazałem mu.
- Ciekawe kim jest nasz tajemniczy gość towarzysz?

3/ Blaze słysząc twój głos zeskoczył z drzewa i podbiegł do Ciebie sądząc iż chcesz mu coś powiedzieć.
- Czim czaaa?
Pokemon przekrzywił głowę na bok nie bardzo rozumiejąc swoje zachowanie. Ty jednak ponownie poczułeś, że coś się obok was kręci... Tylko co? Usłyszałeś jakiś plusk ze strony jeziora, a zaraz po tym poczułeś jak całą twarz masz mokrą.
- Kle kle kle! - usłyszałeś przed sobą śmiech, a w wodzie do pasa stał dość ciekawy Pokemon

Usłyszałem, jak coś porusza się w wodzie, a chwilę później byłem cały mokry.
- Hej! - krzyknąłem.
Zobaczyłem, że w wodzie stoi dziwny stworek, który śmiał się. Był on cały zielony. Gdzieniegdzie miał on na głowie żółte szlaczki, a na brzuchu posiadał czerwony zygzak.
- Czemu mnie ochlapałeś? - spytałem się stworka.