Safari Mhrok

3. Chwyciłeś zatem pierwszą lepszą linę i związałeś z inną, po czym zacząłeś się opuszczać. Byłeś bardzo blisko, aby się dostać do balla. Naciągałeś się jak mogłeś, aby go dostać, ale nic z tego. Dodatkowo w pewnym momencie lina pękła. I gdy wydawałoby się, że uderzysz z hukiem o ziemię oplotły cię silne pnącza, które cię przytrzymały i opuściły bezpiecznie na wysokość na której znajdował się ball.

Byłem już niesamowicie blisko chwycenia SafariBalla, gdy nagle liana pękła. Myślałem, że już po mnie, gdy poczułem, że coś mnie chwytać. Podtrzymywały mnie pnącza, które pozwoliły mi bezpiecznie odzyskać kulę.
- Czyżby jednak Bulbasaur zechciał mi pomóc? - zastanawiałem się.

4. Z safariballem w ręce zostałeś uniesiony w górę. Gdy znalazłeś się już blisko krawędzi, wystarczyło się tylko wdrapać na bezpieczny grunt. Już miałeś podziękować Bulbasaurowi, że mimo tego, że miał cię w swoich czterech literach zechciał ci pomóc, ale okazało się, że to nie była jego sprawka. Uratował cię inny

W myślach układałem sobie już podziękowania dla Bulbasaura, że pomimo jego niechęci do mnie, ten ostatecznie mnie uratował. Jednak gdy wdrapałem się ponownie na ziemię, zobaczyłem, że moim wybawicielem jest kto inny. Co prawda również był to Bulbasaur, jednak na pewno nie był to ten sam, co wcześniej.
- Dziękuje Bulbasaur za uratowanie mi życia. - odparłem do trawiastego stworka. Wyciągnąłem z torby nieco karmy, żeby móc podziękować mojemu wybawcy. - Proszę, to dla ciebie.

5. - Saar. - podziękował ci pokemon, który uratował ci życie i zabrał się do jedzenia karmy dla pokemonów. Bardzo mu ona posmakowała, gdyż nie jadł jej powoli, ale też niezbyt szybko. Delektował się każdym jej kawałkiem, jakby nie chcąc, aby błogie uczucie zbyt szybko minęło.

- A co ty tutaj robisz? - zapytałem stworka, po czym zaśmiałem się, przypomniawszy sobie, że nawet jak odpowie, to i tak nic nie zrozumiem. Pogłaskałem go jeszcze raz po główce i ponownie podziękowałem za ratunek. Postanowiłem zadać mu pytanie, na które chociażby mógłbym domyśleć się odpowiedzi. - Gdzie zmierzasz Bulbasaur?

- Saaar. - odpowiedział ci pokemon, ale nie był w stanie bardziej wytłumaczyć tego dokąd zmierza. Bulbasaur którego zaś spotkałeś, gdy śmigałeś pod górę teraz spoglądał na pokemona, którym się zająłeś. Po chwili ruszył w jego kierunku i zaczął z nim sobie rozmawiać.

Bulbasaur-wybawiciel zaczął rozmawiać z Bulbasaurem-leniuchem. Mogłem teraz na spokojnie zeskanować trawiastego pokemona, bez niepotrzebnego przerywania naszej rozmowy. Skoro udało mu się wystrzelić pnącza w moją stronę zaledwie w setnym ułamku sekundy, musiało oznaczać to, że jest silnym pokemonem.

7. Bulbasaury dalej ze sobą gaworzyły, więc skorzystałeś z chwili wolnego czasu, aby przeskanować wybawiciela, który nie robił ci w tym żadnych problemów.

Bulbasaur 
Lvl. 16 | Natura: Dobra | Ability: Overgrow
Ataki: Tackle, Growl, Leech Seed, Vine whip, Poison powder, Sleep powder, Take down
Pierwsze co, okazało się, że to nie jest on, ale ona! Tak, to właśnie dobre serce pani Bulbasaur uratowało cię przed spadkiem wysokości.

Uśmiechnąłem się, patrząc na skan mojego wybawiciela.. a tak właściwie wybawicielki. Podszedłem bliżej dwójki rozmawiających ze sobą Bulbasaurów.
- Ponownie chciałbym tobie podziękować. - zwróciłem się do samiczki, po czym odwróciłem się do samca. - A ciebie przeprosić za moje dosyć bezpośrednie zachowanie.

8. Lizałeś dupę pokemonom jak mogłeś. Bulbasaur samiec tylko pokiwał głową na twoje przeprosiny, po czym dalej udzielał swoje zainteresowanie swojej towarzyszce. Po chwili obydwa Bulbasaury splątały się ze sobą pnączami i mocno do siebie przytuliły.

Reakcja leniwego Bulbasaura nie napawała mnie optymizmem, jeśli chodzi o zapytanie o to samo drugiego przedstawiciele tego gatunku.
- Chociaż w sumie co może mnie gorszego spotkać? - zapytałem samego siebie, żeby dodać sobie nieco otuchy.
Tak czy tak, bym o to zapytał, więc wolałem nie odwlekać tego momentu w czasie. Podszedłem do dwójki trawiastych stworków, a gdy tylko przestaną się przytulać, pytam ich się, czy nie chciałyby do mnie dołączyć.

9. Bubasaur samica przez chwilę się zastanawiała nad twoją propozycja, po czym stwierdziła chyba, że ktoś musi pilnować twoich czterech liter, abyś tak często nie wpadał w tarapaty. Drugi Bulbasaur widząc jej reakcję też się zgodził.
- To chyba coś poważniejszego. - powiedziała Amelia wskazując na parę Bulbasaurów.

- Chyba masz rację. - powiedziałem, nadal patrząc na parkę Bulbasaurów.
Wcześniej nie myślałem o tym, skąd nagle wzięła się tutaj Bulbasaur. Najwyraźniej stworki były ze sobą związane, na co wskazywał ich uścisk. Jednak uspokoiło mnie to, że oboje się zgodzili. Wyjąłem dwa SafariBalle i delikatnie dotknąłem nimi główek obu stworków.

10. Dotknąłeś safari ballami obydwa Bulbasaury jednocześnie. Te zostały wchłonięte przez kule, które chybotały przez chwilę w miejscu, a potem zatrzymały się oznajmiając wypełnienie misji.
- No cóż, to chyba czas się pożegnać. Do zobaczenia kiedyś. - pożegnała się z tobą Amelia i otworzyła się pod tobą zapaść, która wyrzuciła cię przed wejściem do safari.