Safari Wojas021

7) Wraz z Melody usiedliście i cały czas obserwowaliście stadko Nidoranów.  Ty przez pewien czas rozmyślałeś nad tym, który okaz pochwycić. Następnie spojrzałeś na stadko. Jedyne co robiły stworki, to stały w zbitej grupie i skubały sobie trawkę.

Nie będzie tak łatwo do nich podejść, a co dopiero złapać któregoś z nich. Nim jednak przejdę do akcji wyciągam trochę karmy i wysypuję na rękę, po czym zwracam się do Melody:
- Daj rękę. - i również wysypuję trochę karmy - Postaraj się odciągnąć grupę Nidoranów łącznie z ich przywódcą, a ja postaram się złapać tego opanowanego. - przedstawiam jej swój plan, po czym powoli wychodzę z ukrycia i kieruję się w ich stronę.

1) Melody ruszyła w stronę grupki pierwsza i próbowała przy pomocy karmy odciągnąć część grupy. W pewien sposób jej się to udało, jednak nie wszystkie Nidorany za nią poszły. Na łączce oprócz opanowanego Nidorana został również zapominalski samczyk i romantyczna samiczka. Wyszedłeś z ukrycia i podszedłeś do trzej pozostałych na łączce osobników. O ile opanowany Nidoran stał nadal w miejscu, to dwójka jego przyjaciół od razu do ciebie podbiegła.

"Co trzy Nidorany to nie dziewięć. - pomyślałem zbliżając się z uśmiechem do grupki Nidoranów, która przypadła mi w udziale.
- Macie, proszę.- zwracam się do przyjaciół opanowanego Nidorana zostawiając im karmę, po czym kieruję się już wprost do mojego obranego celu.
- Cześć, jestem Rafael, miło mi cię poznać. - witam się z Nidoranem, po czym wyciągam trochę karmy podsuwając mu pod pyszczek - Masz ochotę coś zjeść?

2) Parka niebieskiego i różowej Nidoranów została przez ciebie poczęstowana sporą porcją karmy. Oba stworki były bardzo ucieszone. Ty zaś zbliżyłeś się do trzeciego Nidorana, który nadal patrzył na ciebie z pewnym dystansem. Nie odmówił on jednak poke-karmy, którą zaczął jeść ze smakiem.

- Widzę, że nie ufasz od razu wszystkim. To bardzo rozsądne. - powiedziałem do niego siadając obok - Też nie bardzo lubię się od razu rzucać w wir wydarzeń. Po co dawać się ponosić emocjom, a potem żałować, bo stanie się coś złego. Rozsądek przede wszystkim. - mówię dalej do niego nie bardzo wiedząc jak zachęcić go do dołączenia do swojej ekipy.
- Wiesz, twoja natura od razu mi się spodobała mimo, że jest tutaj sporo innych twoich towarzyszy, ale to ty przyciągnąłeś moją uwagę, a to coś znaczy. Lubię mieć wszystko pod kontrolą, a tylko opanowanie może to zapewnić. Dlatego też chciałbym zwerbować cię do swojej drużyny. Co ty na to? - przeszedłem do ataku.

3) Nidoran wydawał się być ucieszony faktem, że ktoś się nim zainteresował. Najwidoczniej w dużej grupie nie zawsze był zauważany, tym bardziej, że jego kolega o odmiennym kolorze często bardziej zwracał na siebie uwagę. Nidoran przytaknął na twoją propozycję dołączenia do twojej drużyny.

Wyciągam zatem jeden z safari balli i dotykam nim Nidorana, po czym oczekuję na moment, w którym pokemon zostanie już oficjalnie mój. Wówczas chowam kulę do plecaka i podnoszę się z ziemi.
- To już kolejny z moich celów, który został osiągnięty. - mówię sam do siebie, po czym gestem ręki daje znać Melody, że możemy już ruszać w dalszą drogę.

4) Nidoran dotknął wyciągniętej przez ciebie kuli i już po chwili stał się jednym z członków twojej drużyny. Odwróciłeś się i chciałeś dać Melody znak, że możecie iść dalej. Niestety dziewczyna wplątała się w tarapaty. Przed nią stały trzy stworki, z Niebieskim Nidoranem na czele. Nie wyglądały one, aby chciały się z nią zaprzyjaźnić.

A może by tak ją zostawić i wyjechać w Bieszczady? No cóż, skoro już ją wplątałem w ten cały bałagan prosząc o pomoc w złapaniu Nidorana to pasuje jej teraz pomóc się z tego wyplątać. Zbliżam się więc w kierunku grupy otaczającej ją pokemonów i pytam:
- Co się tutaj dzieje?

5) Trójka bojowych stworków była zaskoczona, gdy zauważyła ciebie, prawdopodobnie towarzysza Melody i jej Hauntera. Niebieskie Nidoran, będący przywódcą stada, zaczął naradzać się ze swoimi pomagierami. Po chwili dyskusji postanowili się oni oddalić, bez wszczynania walki.
- Dzięki Rafael za pomoc. - podziękowała ci dziewczyna. - Najwyraźniej odkryli oni, że nie zaczęłam ich karmić z dobroci serca.

Jej słowa nieco mnie rozbawiły.
- Nie ma za co. Trzeba było sobie złapać któregoś, albo nawet parę. Ten shiny Nidoran wyglądał niczego sobie. - uśmiecham się do niej szczerze, po czym szybko dodaję - To co, chyba nie ma powodu dla którego mielibyśmy tutaj zostać choćby chwilę dłużej. Pozostało mi tu zatem do złapania... 4 stworki + 4 na bonus. Zobaczymy jak się to potoczy.

6) - Nidorany nie są moimi ulubionymi pokemonami, a po dzisiejszej sytuacji szybko to się raczej nie zmieni. - odparła Melody, po czym dziewczyna się zaśmiała. - Jasne, możemy iść dalej. Chodź Haunter!
- Haunter, Hau!

Uśmiechnąłem się lekko na jej słowa, po czym zastanawiałem się co dalej. Tylko jeden pokemon z tej strefy był godny, aby wstąpić do mojego teamu i to w zasadzie głównie po niego tutaj przybyłem. Jego pochwycenie jednak zapewne nie będzie takie łatwe, a i droga jeszcze spora, aby stanąć z nim oko w oko i postarać się osiągnąć ten cel.

7) Ruszyliście w dalszą podróż. Przez pewien czas szliście w ciemno wśród niskiej, pożółkłej od braku słońca trawy. Jednak w pewnym momencie udało wam się znaleźć ścieżkę, na którą wkroczyliście. Postanowiliście na razie nią podążać.

Skoro tak postanowiliśmy to oczywiście podążam ową ścieżką z zaciekawieniem co tez los nam przyniesie wiodąc nas nią.
- Jak się czujesz Combusken? Już jesteśmy prawie u celu. - zwracam się do partnera zdając sobie sprawę, że ta wędrówka mogła mu się nieźle dać we znaki. Zresztą nie tylko jemu, bo i ja powoli zaczynałem odczuwać jej trudy.

8) Combusken, zapytane przez ciebie o jego samopoczucie, wyciągnął kciuk do góry.
- Com, combusk. - dodał stworek.
Miałeś rację, podróżowanie po tym dosyć wymagającym terenie było bardzo uciążliwe i męczące. Jednak przyświecał tobie cel schwytania nowego członka twojej drużyny.

Mozolnie zatem wędruję wzdłuż ścieżki. Nie ma się przecież po co teraz spieszyć. Cel miejmy nadzieję prędzej czy później zostanie osiągnięty. Tak czy inaczej pozostaje nam jedynie wędrówka. Wędrówka jeszcze długa przed nami, ale nie wolno się nam zrażać. Trzeba być twardym, a nie mętkim jak to powtarzają. Mam tylko nadzieję, że wędrówka nie strudzi mnie na tyle, aby z niej zrezygnować.

9) Co prawda wędrówka była nieco mozolna, jednak przyświecał tobie ce-... Chwilka, to już było... *przewraca kartki* O, jest.
Szliście, szliście i szliście. Nagle, ni stąd ni zowąd, wyskoczył przed wami mały, szary królik z uszami, które wyglądały niczym rozprostowane łapki.

Bardzo ładny królikowaty stworek, ciekawe czy zna może zająca wielkanocnego. Zawsze taką znajomość można by wykorzystać na własną korzyść. Mimo, że nie bardzo interesował mnie ten stwór, gdyż nie po niego tu przybyłem, ani nie dla niego jeszcze tutaj jestem, a głównie dlatego, że nie wziąłem ze sobą zbyt dużo balli. Wyciągam pokedex i skanuję nowo spotkanego obywatela tej strefy.

1) Króliczek pokicał pod najbliższe drzewo, znalazł pomiędzy źdźbłami trawy czerwone jabłko i zaczął je jeść. Wykorzystałeś moment nieuwagi stworka, wyciągnąłeś PokeDex i zeskanowałeś go.

- Niech tu sobie żyje w spokoju, może będę miał okazję złapać kiedyś podobnego. - mówię do siebie półgłosem. Można się było teraz udać w dalszą drogę w poszukiwaniu ciekawych stworów. Bunnelby na pewno był ciekawym okazem, ale na własne nieszczęście nie zabrałem ze sobą więcej balli.

2) Zostawiłeś Bunnelby'ego samego i ruszyłeś dalej. Melody szła kilka kroków za wami, co jakiś czas mówiąc coś do swojego podopiecznego. Combusken maszerował obok ciebie, rozglądając się wokół za nowymi pokemonami.

- Hej ho, hej ho, po safari by się szło. - nuciłem swoją ulubioną piosenkę przemierzając spokojnie strefę safari.
- O czym tam szepczecie? - zwracam się do Melody odwracając się w jej i Hauntera kierunku, ale cały czas bardzo ostrożnie poruszając się... W tą samą stronę co mój Combusken.

3) - O niczym specjalnym. - odparła Melody - Haunter jedynie uznał ciebie, za bardzo doświadczonego trenera. W sumie to ja sądzę tak samo. Chociażby to, że twoim towarzyszem jest Combusken, silnie to argumentuje.