Safari Zefonit

14. Udało ci się jakoś uniknąć złowienia Magikarpia. W sumie Poliwag dalej działał zgodnie z planem. Jako, że nie miałeś juz wędki, a nikt nie palił się by zrobić ci nową... Siedziałeś i czekałeś. Koło wieczora każdy miał złowioną jedną sztukę.
- Eee... Jak my teraz je zważymy nie mając wagi?

No dobra, skoro ja nie mam Magikarpia, to jestem wygrany. A jak je zważyć...? To jest dobre pytanie. Ale... poczekajcie, czy pokedex nie ma odpowiedniej opcji?
- Mam pewne urządzenie, sprawdzę, który jest największy.
Powiedziałem, i zacząłem z pomocą urządzenia sprawdzać wymiary poszczególnych ryb.

15. Poszperałeś w swoim pokedexie za odpowiednią aplikacją i w końcu takową odnalazłeś. Pomierzenie wszystkich rybek trochę zajeło, ale w końcu wyłoniliście zwycięzcę. Był nim jakiś 70 letni dziadek. Jego Magikarp był jak dwa w jednym.

No dobra... to mamy zwycięzcę.
- Gruz przemówił. Ten z największą rybą ma zostać wodzem. Mądrość i doświadczenie starca poprowadzą was ku dobrym czasom. Oto wasz nowy władca!
Powiedziałem po czym ruszyłem w kierunku lasu, w nadziei, że mnie zostawią w końcu w spokoju.

16. Nie ma jednak tak łatwo. Tłum ludzi po tym jak ogłosiłeś im nowego władcę pognał za tobą i zagrodził ci drogę.
- O gruzowładny! Zostań z nami jako nasz nowy szaman! - zawołał jeden spośród tego tłumu, a reszta zachęcająco kiwała głowami.

Hm... to kłopotliwa sytuacja. Ale nie mogę tu zostać, bo się ich nigdy nie pozbędę.
- Nie mogę, Jestem w ważnej, samotnej podróży. Jeśli jej nie ukończę, duchy nie będą mi przychylne. Nie zostanę uznany prawdziwym szamanem.
Powiedziałem udając zasmuconego. No serio, bez certyfikatu ani rusz.

17. - My złożyć duchom odpowiednia ofiara. Duchy nie być złe. Szaman Gruzu zostać z plemienie. - wydukał czarnoskóry gościu. Ludzie coraz bardziej naciskali na ciebie bys pozostał z nimi. Niektórzy nawet byli skłonni użyć siły by zatrzymać gruzowładnego.

Spojrzałem na nich gromiącym spojrzeniem, zupełnie jakbym miał zaraz rzucić na nich klątwę.
- Jeśli nie skończę podróży to mój nauczyciel przeklnie i mnie i was. A wtedy wszyscy zginiemy.
Może chociaż ten argument przemówi im do rozumu. No bo przecież jak inaczej do nich dotrzeć jak nie za pomocą strachu?

18. Groźby poskutkowały i już po chwili nie uświadczyłeś ani jednego z twoich wyznawców. Znów byłeś sam i mogłeś spokojnie wędrować po strefie w poszukiwaniu okazów. O ile znów nie natkniesz się na tubylców.

To było dość dziwne. W każdym razie zdjąłem te ich dziwne, szamańskie ciuchy i ruszyłem w las. Chciałem czym prędzej się oddalić z tego miejsca żeby mnie czasami nie znaleźli. "Jak najdalej stąd, jak najdalej chcę biec, byle jak najdalej."

19. No i popędziłeś. Pędziłeś i pędziłeś, aż w końcu coś chwyciło cię pod pachy i poniosło ze sobą bardzo daleko i szybko. Unosiłeś się w powietrzu kilka chwil, a na końcu wylądowałes... W niezbyt przyjaznym miejscu. Na cierniach.

Aj... masakra prawdziwa. Postarałem się wyleźć z ciern ta, aby się nie uszkodzić przy ty. Następnie szybko zacząłem poszukiwać tego "czegoś" z pokedexem w gotowości. Nie chciałem aby ewentualny pokemon zwiał mechanicznemu spojrzeniu urządzenia.

20. Pośmigałeś urządzeniem wokoło i w końcu udało ci się wychwycić twojego zbwiciela, który na końcu wrzucił cię w ciernie.

Cytat :

Płeć: Samiec
Natura: Pomocna
Poziom: 7 lvl
Ataki: Vacuum Wave, Quick Attack, Leer, Focus Energy, Aerial Ace
Ability: Technician

Modliszka po pewnym czasie usiadł na jednym z konarów drzew.

Nie przeczę, bardzo ciekawy osobnik. Tylko czy się zgodzi ruszyć ze mną?
- Cześć Scytcher. Chciałbyś może ruszyć ze mną w podróż? Z pewnością przyda mi się twoja pomoc. Poza tym, tam na zewnątrz istnieje wiele ciekawych stworków i ludzi. Na pewno znajdziesz wielu przyjaciół.
Zaproponowałem pokemonowi podróż życia. Oczywiście wystawiam w jego kierunku safariball po czym znów się odzywam.
- Jeśli chcesz, to naciśnij przycisk na kuli. Nie chcę cię do niczego zmuszać.
No nie chcę, ale fajnie byłoby jakby poszedł ze mną.

21. Pokemon lubił pomagać innym, ale nie oznaczało to jednak, że od razu z tobą pójdzie. Niestety nic z tych rzeczy. Nawet nie drgnał w kierunku safarii balla, a jego mina mówiła coś w stylu: "Jeśli kobiecie od razu przy pierwszym spotkaniu proponujesz seks to powodzenia".

No masz ci los. I jestem w ciemnej du... w każdym razie już w tym tygodniu tego nie zakończymy.
- No dobra, chciałem iść jeszcze w tym tygodniu na łąkę. No ale trudno. Czemu właściwie mi pomogłeś?
Zapytałem zastanawiając się nad planami złapania pokemona.

1. Scyther coś tam zaczął machać swoimi kończynami, ale tyle z tego rozumiałeś co nic. Tak więc staliście sobie ty, Scyther i Poliwag. Na razie nie byliście w stanie się dogadać.

Hm... no nie rozumiem go za grosz. Ale kij mogę przynajmniej udawać, że coś z tego wiem.
- W każdym razie dziękujemy ci za pomoc.
Spojrzałem na małą Poliwag, a gdyby tak uśpić go ukradkiem i złapać?
- To może jednak chciałbyś z nami podróżować? Twoje umiejętności bardzo by się nam przydały. I...
Zająknąłem się bo nie byłem dobry w agitowaniu pokemonów.
- Może jesteś głodny?

2. Scyther na wspomnienie o jedeni kiwną twierdząco głową. Widać, że miał ochotę coś zjeść, choć nie wyglądał na pokemona, który głodował przez długi czas. W każdym razie czekał aż coś mu dasz.

Wyciągnąłem z torby porcję karmy i podałem ją pokemonowi.
- Smacznego.
Powiedziałem, mając nadzieję, że w końcu się da złapać. W końcu nie chce mi się tu siedzieć do przyszłego tygodnia jak mógłbym już łapać Ponyty.

3. Scyther wziął od ciebie karmę i zaczął jeść. Smakowała mu bardzo, bo potem jadł coraz szybciej. W końcu z porcji którą mu dałeś nie zostało nic. Byliście sami ty, Scyther i Poliwag, który zaczął coś z nim gadać. Ten na jakieś najwyraźniej pytanie Poliwaga skinął twierdząco głową.

Hm... może spróbuję jeszcze raz?
- To co Scytcher? Jak z nami pójdziesz to będziesz miał stałe dostawy karmy.
To się nazywa już przekupstwo, ale serio brak mi pomysłów.

4. Scyther skinął głową na znak, że sie zgadza. Nie była to jednak twoja zasługa, a twojego partnera Poliwaga. Ten postarał się, by Scyther do was dołaczył. teraz nie pozostało nic innego jak złapanie pokemona do balla.

Tak więc wyciągnąłem z plecaka jedną z kul. Nie mogłem się doczekać zdobycia tego stworka. Po chwili użyłem na robaku pokeball z nadzieją, że nie zmieni zdania odnośnie przyłączenia się do nas.

5. Scyther zjadł karmę, a ty pokazałeś mu kulę. Modliszka nie wahał się długo i nacisnął guzik, który się na niej znajdował. Safari ball chwiał się przez chwilę, aż w końcu stanął. Scyther złapany.