Safari Wojas021

10) - Char, char. - odparł, najwyraźniej zainteresowany wysuniętą przez ciebie propozycję, Charmander.
Usłyszeliście wzmożone dudnienie deszczu o skały. Najwyraźniej burza się wzmogła i nie zamierza przez najbliższy czas ustępować.

No to pozostało teraz tylko jedno do zrobienia. Wyciągnąłem jeden z safari balli i podsunąłem go Charmanderowi.
- Abym mógł ci pomóc stać się silniejszym pokemonem będę musiał zabrać cię z tej strefy. Wystarczy, że wejdziesz tu do środka. - mówię do pokemona wskazując głową na balla.

11) Roztaczana przez ciebie wizja tego, że Charmander mógłby stać się o wiele silniejszy przy twoim boku, zadziałała bardzo dobrze. Gdy tylko wyjaśniłeś mu, że wszystko co musi zrobić, to dotknąć SafariBall, zrobił dokładnie to co chciałeś. Czerwień pochłonęła Charmandera, kula zaczęła się machać i usłyszałeś kliknięcie. Proces łapania pokemona trwał zaledwie kilka sekund.

To była bardzo dobra wiadomość. Zostało mi już tylko 6 balli i czas jaki spędzę w tej strefie powinien biec coraz szybciej. Podniosłem i schowałem balla do plecaka.
- Możemy chyba iść dalej, nie widzę powodu, by stać w tym samym miejscu dłużej, a wracać chyba nie ma po co. Może spotkamy po drodze jeszcze coś fajnego.

12) - Zatem idźmy dalej. - odparła Melody.
Z groty, w której jeszcze kilkanaście chwil temu walczył Charmander i Houndour, było tylko jedno wyjście, dokładnie te, którym uciekł psiak.
- Myślisz, że na niego natrafimy? - spytała ciebie twoja towarzyszka

- Kto wie... - odpowiedziałem zastanawiając się nad tym głębiej, bo to było naprawdę dobre pytanie - Mam nadzieję, że nie, bo jeśli był jakiś szczególnie zawistny to może nie przyjść tutaj sam i no wiesz, może zrobić się nieciekawie. - dodałem wyjaśniając dlaczego wolałbym się z nim nie spotkać.

13) - Gdyby Houndoury były w grupie, to raczej przybyły by wspólnie wcześniej. - odparła Melody. - Pokemony takie jak one mają silną więź pomiędzy członkami sfory.
Ruszyliście dalej tunele. Wcześniej dobrze słyszalne odgłosy deszczu powoli zaczęły ucichać. Najwyraźniej zmierzaliście bardziej w głąb wzgórza.

- W sumie masz trochę racji. - przyznałem dziewczynie dalej idąc w głąb tunelu - Ciekawe dokąd to się tak ciągnie. - zastanawiałem się na głos oświetlając drogę przed sobą, a od czasu do czasu także ściany tunelu, którym wędrowaliśmy jak na razie po tej strefie.

14) - Tunel nie opada, więc najpewniej cały czas znajduje się on w tym wielkim wzgórzu. - powiedziała Melody. - Prawdopodobnie później będzie się piął gdzieś w górę, aż wyjdziemy blisko szczytu. Bądź może uda nam się wydostać gdzieś przy podstawie tego wzniesienia. Któż to wie?

- Bylebyśmy nie musieli się tylko wracać tą samą drogą z powrotem. - westchnąłem stawiając mozolnie noga za nogą i idąc przed siebie. Nie byłoby to przyjemne, gdyby po tak długiej drodze trzeba było się wracać z powrotem tym długim tunelem do miejsca w którym do niego weszliśmy.

15) - Raczej nie trafimy na żaden ślepy zaułek. Gdyby nie było stąd wyjścia, Houndour by wracał w tą stronę, a póki co tak się nie dzieje. - zauważyła Melody.
Tunel powoli wznosił się ku górze. Najwyraźniej wcześniejsze spostrzeżenie dziewczyny, że jaskinie znajdują się wewnątrz wysokiego wzgórza, okazało się być prawdziwe.

W milczeniu posuwałem się naprzód oświetlając cały czas drogę przed sobą, aby nie trafić na jakąś niespodziankę, która mogłaby być nieprzyjemna. Im mniej kłopotów tym lepiej.
- Co chcesz jeszcze złapać w tej strefie? - zapytałem Melody z zaciekawieniem czego jeszcze tutaj poszukuje.

16) - Tak właściwie, to chyba już nic tutaj nie chcę złapać. - odparła Melody. - Gdyby nie deszcz, pewnie szłabym już do wyjścia. Najwyraźniej jeszcze z tobą po przebywam trochę. - dziewczyna uśmiechnęła się.
Doszliście do kolejnej groty, nieco mniejszej niż poprzednia. Na środku płonęło ognisko. Na pierwszy rzut oka wydawało się, że nikogo tu nie ma, jednak po chwili zobaczyliście dwa, czerwone liski, które leżały na ziemi.

Westchnąłem lekko spoglądając na dwa lisy, po czym wyciągnąłem pokedex, aby przeskanować każdego z nich.
- To fajnie, będzie mi na pewno nieco raźniej. - odpowiedziałem dziewczynie, bo w zasadzie, gdybym został teraz sam na pewno podróż była by znacznie nudniejsza.

17) Liski ogrzewały się przy płomieniach ogniska. Jeden z nich wstał, jednak nawet wtedy nie zauważył waszej czwórki. Wyciągnąłeś PokeDex i zeskanowałeś oba stworzenia.

O ognisko! To mogło być dobre miejsce, aby się nieco ogrzać o ile tylko pokemony nam na to pozwolą.
- Cześć wam. - przywitałem się z dwoma liskami zmierzając w ich kierunkach - Moglibyśmy się dosiąść i nieco ogrzać przy waszym ognisku? - zapytałem je wskazując na palące się obok nich ognisko.

18) Podeszliście ostrożnie bliżej dwójki lisic. Fennekiny nie wystraszyły się na wasz widok, wręcz przeciwnie, mogłeś ujrzeć na ich pyszczkach uśmiech.
- Fen, fen. - odparły chórem na twoje pytanie.

Siadłem zatem przy ognisku spoglądając znacząco na Combuskena, aby nie obawiał się niczego ale zrobił to samo, byle nie przestraszył tej dwójki tutaj. Następnie wyciągnąłem rece w stronę ognia.
- Mieszkacie tutaj, czy coś? - zapytałem Fennekiny.

19) Lisice nie wydawały się być wystraszone na widok Combuskena, były równie zainteresowane swoim starszym kolegą jak wcześniej Charmander. Fennekiny ponownie przytaknęły na twoje pytanie. Jedna z nich przyniosła nawet jagody w czymś w rodzaju miski - kawałku drewna z dziurą w środku.

- Oh nie podziękowałem wam za gościnę. - powiedziałem jakby sam do siebie i sięgnąłem ręką do torby, z której to wyciągnąłem karmę dla pokemonów i poczęstowałem nią Fennekiny.
- Proszę, to dla was taki mały prezent. - podsunąłem karmę pokemonom wciąż się zastanawiając co dalej zrobić.

20) Podałeś Fennekinom po porcyjce karmy, którą liski z wielką przyjemnością zaczęły jeść. Ty oraz Melody zajadaliście się zaś jagodami przyniesionymi przez ogniste stworki. Owoce były bardzo mięsiste oraz dosyć słodkie z lekkim kwaśnym posmakiem.

Dobre i to do zjedzenia w czasie podróży w tej strefie skoro nie ma nic innego, Jakiegoś Mac'a lub KFC. Gdy już zjadłem owoc sięgnąłem do torby, w której to zacząłem grzebać.
- Podoba wam się tutaj w tej strefie? - zagaduję do pokemonów dalej udając, że szukam czegoś w torbie, w trakcie czego niby niezdarnie i przypadkowo staram się, aby wypadły z niej dwa safari balle, które poturlają się do lisków.

1) Ubolewając nad swoim ciężkim losem, nie zauważyłeś, że oba Fennekiny podeszły bliżej Combuskena. Liski wpatrywały się w twojego partnera jak w obrazek, jakby zobaczyły samego Arceusa. Ognisty kurczak musiał im bardzo imponować.

- No Combusken, widzę, że masz powodzenie u płci przeciwnej. - uśmiecham się w kierunku swojego pokemona wygodnie rozsiadając się na ziemi przy ognisku. Na razie mi się tu podobało i nigdzie nie spieszyło, więc niech Fennekiny jeszcze się trochę pointeresują Combuskenem póki mogą.

2) Combusken nie była do końca pewien jak skomentować tą sytuację. Względy jakiś obcych pokemonów były dla niego nowością, dlatego stał jedynie i uśmiechał się do obu Fennekinów.